Cok zor durumdayim resmen son noktaya geldim artik delirip gidicem heralde beynimi aklimi kaybedicem diye dusunmeye basladim nerden baslasam bilmiyorum kucuklugumden beri hep pimpirikli biriydim o zamandan beri kalp carpintim hep olurdu ama daha sonra universiteydi isdi evlilikti derken unuttum o ara hiic bi sikintim olmadi ama simdi bosum evde oturuyorum su an yapabilicegim bisey yok ve gene kalp carpintisiyla basladi aralarda kalbim tekliyodu sinirlenince biseye canim sikilinca aniden kalbim yerinden cikicak gibi olmaya basladi daha sonra ben cok fazla intetnetten okumaya basladim bu beni iyice rahatsiz etmeye basladi biliyorum okumamam gerektigini ama icimi rahatlaticak biseyler ariyodum sonra benim durduk yere beynimde biseyler olmaya basladi ara ara beynim sanki saliselik bi elektrik akimi gibi sanki bisey hissediyorum beynim gidip geliyo sanki bi garip oluyo neyse bu fazla olmadi gecti ve uc aydir adetlerim cok gecikiyo 15 17 gun falan ben bunuda arastiriken beyinle alakali sorunlar olabilicegnide okudum ben tabi iyice delirdim dun fazla uyku uyumadim ve erken saatte kalktim sonra sessiz sakin otururken birden beynimde bi cinlama hissettim sanki tv den boyle gelir ya bi ses onu beynimin icinde hissettim ondan beri benim beynimin ici cinliyo deliricem beynimi dinleyip duruyorum birisiyle konusurken bisey yaparken hissetmiyorum soyle tek basima otururken basliyorum dinlemeye dinledikce sanki beynim patlicak gibi olmaya basladi beynimde basinc hissediyorum artik basim agrimaya basladi gece bile uykumdan uyandim bunu dusunmeye basladim dedim ben artik deliriyorum atamiyorum ben bi turlu kafamdan bu dusunceleri biliyorum biseyim yok kendim yapiyorum ama olmuyo hergun bisey oluyo bana sikildim artik bide ben hic bu konularla alakali doktora gitmedim kendi kendime halletmeyi istedim ilac kullanip iyice deliricegmi dusundum ilac kullanmak istemedim gecen gun namaz kilayim dedim rahatlatir beni dedim onuda yanlis kilmisim butun gece huzursuz oldum benim gibi durumu yasayanlar lutfen kendinizi nasil rahatlatiypsunuz artik normal yasantima donmek istiyorum lutfen yardim edin
Bu sorunu kendisi atlatanlarda var ben en azindan onlardan destek almak istiyorum etkili olmucak olsa zaten buraya icimi hiic dokmezdim ben ilaclara bagimli olmak istemiyorum cunku biliyorum bi kere ilac alsam birakinca gene ayni olucak hatta daha beteri olanlarfa var ben bunu kendim yenmek istiyorum
arkadaşım hastalık hastasısın.çok zor.yaşayan bilir.ben de öyleyim.dr ilaç verdi onu bile kullanamadım.o kadar acizim.her gün bir hastalık bulurum.genelde ya kalp ya kanser bugün de yüksek tansiyona taktım.oturup ağlamak istiyorum.kendime acıyorum düştüğüm hallere ama inan elimde değil.stresim arttıkça artıyor bu düşünceler.ama ben ciddi ciddi inanıyorum.zaman zaman oturup ağlıyom ölcem diye.
senin durumunu da okudum.seni çok iyi anlıyorum.1 dk bile boş kalmıcak bizim gibiler.ve aşkla takıntıyı beynin aynı bölgesi idare ediyormuş aşık olursan bu kötü düşüncelerden kurtuluyorsun ta ki aşkın bitene ve beyin kimyan eskisine dönene kadar
Off aynen canim ya insan deliricek gibi oluyo dedigin gibi bende bazen basit bi ilaci aldiktan sonra genelde ilacin yan etkilerini okurum sonra hep midem bulanir kalbim carpar diyorum kalbimde ritim bpzuklugu var bi kac gundurde beynimde sanki buz dolabi calisiyo gibi artik basim agriyp dusunmekten kafamin icinde basincli bi agri var beynimde tumor var diye takiyorum
Ama onun disinda ne yapicaz askda bi yere kadar daha sonra sevgi saygi ilk zamanki gibi olmuyoki surekli biselerle ugrasmam lazim ama yalniz kaldigim an tekrar basliyp dusunceler gecsin istiyorum ama olmuyo 3 gundur basim agriyo 20 yasindayim
kıyamam sana çok küçüksün bana göre.sana kötü örnek olmak istemem ama bende de o yaşlardan beri var.38 yaşındayım.evli barklı kadınım.birine anlatmaya utanıyorum inan.zaman zaman azalıp zaman zaman da alevleniyor bu düşünceler.özellikle stres mahvediyor beni.hemen vücudumun bir yerinde hastalıklar bulmaya başlıyorum hemen ölüm senaryoları.inan yoruldum bu düşüncelerden ama üstesinden gelemiyorum.
Evet canim cok fazla stresim var gercekten doktora gidip ilaclarla yasayip bide ustune kilo alip sonra o ilaclari birakip daha kotu olmaktansa birileriyle konusmak beni daha cok rahatlaticak ozellikle benim gibi olanlar oldugunu goruncede icim rahatliyo kendimi yalniz hissediyorum ve gercekten bunu yasayan anlayamaz evet su aralar stresim cok var ama kucuklugumden beri bu takinti var ama bazi zamanlar cok artiyo ve cok panik oluyorum hastaneue gitmeden icim rahatlamiyo cocukken bile dusup kafami biyere carpsam beyin kanamaso geciricem hastaneye goturun beni diye aglardim
yarın hemen tansiyonuma baktırmak istiyorum.keşke eve alet alsaydım diye hayıflanıyorum.iş var.nasıl gitcem onu kuruyorum kafamda.normalde gamsız bi tip sayılırım ama konu bu olunca fazla duyarlı oluyorum
Bende evliyim biraz erken evlilik yaptik esimle bi sorunum yok ama bazi sorunlardan dolayi cok stresliyim sabredemiyorum ben hersey hemen olsun bi an once duzelsin diye istiyorum bi turlu sakin kalamiyorum akisina birakamiyorum olaylari hayat cok bos geliyo gercekten kac gundur basim cok agriyo sanki kafamin icinde basinc var dusundukcede gecmiyo dikkatimi baska yere verince geciyo ama gozumun onunden kendi olumum geciyo falan nasil can veririm yok beyin kanamasi yok beynimde tumormu var gidip mr cektirmeden icim rahat etmicek heralde cok kotu bisey ya
bence halimize biraz da gülelim.ben kaç defa doktorlar istediği halde mr ve tomografi çektirmeden hastaneden kaçtım.benim halim senden daha vahim.ha neden çektirmedim radyasyon almamak için.çektiğim şu ızdıraba bak allasen.
Gercektende gulunucek seyler o yuzden yasamayn anlamiyo esime diyorum ya sacmalama diyo hergun bisey cikartiyosun diyo anlamiyo neden mr istediki doktor benim su an chech up yaptirasim var o kadar kendimi kotu hissediyorum uyumak istiyorum surekli hic enerjim kalmiyo