- 30 Mart 2011
- 405
- 958
- 228
- 35
- Konu Sahibi Latinachica
-
- #1
................................................
Son düzenleyen: Moderatör:
yaşınızı sorabilir miyim? Eğer 14-19,20 yaş arasıysa hiççç dert etmeyin bir süre sonra geçecektir kendiliğinden. Sevgiyi asla dısarıda aramayın ( karşı cins,maddeler vb gibi) çok büyük hatalar yaparsınız. Kendiniz için bir şeyler yapın. Ben bu dönemden 1 sene önce cıktım. Satanizme varan düşüncelerim vardı,ailemle çok tartışıyordum,sürekli evde oturuyordum,kendime işkence ediyordum adeta. Allah korudu kötü bir alışkanlıgım olmadı. Şimdi ayakları üstünde dimdik duran bir insanım 19 yasında olmama rağmen hem okuyup hem para kazanıyorum. Bu dönemde asla aşırı uç düşüncelere kaçma olabildiğince uyumlu ve ılımlı ol, bazı düşünceler ne kadar kendini iyi hissettirse de ileride seni sen olmayacak hale sokabilir bu da ayrı bir dertdir,ben de yaşadım ''ben napıyorum bu ben değilim'' deme asla. Dans et, rahatlarsın. İnsanlar ne düşünüyor fazla önemseme. Hiç psikologa gitmedim ayrıca.
aynı bizim ev işte.bende sinir oluyorum.evet babam bir yerde oturur annem bir yerde bide kavgaları meşhur,küçüklüğümden beri ailevi sorunlar oldu hep.benmde morelim bozuk baya bu konuda.iletişim denen şey yok bizim evde de.ben oda da kardeşim derste anne başka alemde baba desen aynı.ben küçükken çok kavga ederlerdi.kaç kere ayrılmaya kadar geldiler.keşke ayrılsaalarmış.yazık annemde bir tın çile çekti çekiyoda hala.babam bizden önceki ailesini tercih etti.bana aile lazım eş dğeil diyerek seçimini yaptığında annem tavrını koymalıydı.şimdi biz çekiyoruz işte.bende sen gibi kıpır kıprdm hiçbir şey kalmadı.allah razı olsun babam ve onun ailesinden.
bir de şu yönüyle bakın hayata;
Hayatta kimsenin istediği şey istediği gibi olmuyor, ama isteklerinizi kontrol etmek sizin elinizde, bizim elimizde, evet ailelerde huzursuzluk-kavga-bağrışma var, ama olabildiğince soyutlayın kendinizi, onlar tartışırken ileride benim yuvam böyle olmayacak deyin, benim eşim bana bunu diyemeyecek, saygı olacak yuvamızda deyin, olabildiğince haklı olanın yanında durun haksıza da sen haksızsın anne ya da baba durum bu deyin, çünkü bir süre sonra sanırım yaşın da etkisiyle tahammüleri azalıyo birbirlerine...
Sonuç olarak arkadaşlar şu bir gerçek ki mutluluk senaryoları gibi hayatlar kimsenin evinde yok öncelikle bunu kabullenin, tartışma da oluyor, bağrışma da 3-5 gün sonra kahkahalar da yükseliyor aynı evden...
Ben mutsuzum dedikçe mutsuz oluyor insan...
Şu günlerde önce kendi ağzıma doladığım sonra da sevdiklerimin kabullendiği söz - işe yarıyor tavsiye ederim, çok sıkkın dahi olsanız şunu tekrar edin kendi kendinize
" HERŞEY ÇOK GÜZEL OLACAK ! "
canım bizde de tartışmalar çok olurdu.onlar biraz sesini yükseltsin benim ağlayasım geliyo.anne baba evlilik çocuklara örnek olmalı ilerde böyle bi evlilikten çok korkuyorum çok...iletişim eksikliğini zaten dışarda çok hissediyorum.onlar da bi yaştan sonra bencilleşiyolar bu tarz şeyleri hic düşünmüyolar.halbuki çocuk yetiştirmek cok zor çok önem isteyen bi iş.korumakla- ki bu da zaten genelde kısıtlayarak olur- kollamakla çocuğa özgüven kazandırılmıyo.bunun bilincinde değil benim ailem onun farkındayım ama kendimi,çocukluğumu da değiştiremiyorum ki..
canim bende 19 yasindayim sanirim ayni seyleri bende yasiyorum bazen ama kiz kardesim oldugu icin cok da fazla kapanmiyorum oyle icime. kafa dengi insanlar bulamadigin icin olabilir benim yasitlarim birseyler konusup gulusurken ben komik bulmuyorum hic bir konusulani soylecek ilave edecek bir lafim olmuyo onceden her girdigim grubun icinde en cok konusan ben olurdum arkadaslarim bile soylerdi bunu... ortam degisikligiyle bu hale geldim o kadar basit ve sacma geliyoki insanlarin dedikodulari sacma takintilari derslerim disinda konusacak hicbirseyim yok bu da hic hosuma gitmiyor ailemle biz de biraz oyleyiz iletisim kopuklugu var annemle babamin gorusu her konuda bizimkinden farklidir ve surekli tartisiriz bazen konusmamak daha iyi diyorum. spor salonuna fln yazil resim kursu yok muzik enstrumanlari fln dene biseyler canim birakma kendini benim universite sinavi gecince duzelir bu durum diye umut ediyorum ama asosyal oldum diye cok korkuyorum bazen umarim gecicidir :)
cnm benim de ablam vardı evlendi gitti şuan tek çocuğum.bz de dertleşirdik ablamla ama şimdi tek kaldım.annemle de konuşuyorum ama sürekli ailevi sıkıntıları konuşuyo benimle bi nevi şikayet ediyo.benim derdimi bilen,ilgilenen kimse yok.okula gidiyomuyum derslerimi veriyomuyum tamamdır,benim derdim yok...
ben aslında gülmeyi güldürmeyi seviyorum ama çekiyorum kendimi çoğu zaman.insanlardan saklıyorum kendimi,artık huy oldu
bu arada sana ünili olarak tavsiye sakın ihmal etme calışmalarını.bunlar senin düşünmen gereken şeyler değil.seni etkilemesine izin verme.sonuçta sen de bi bireysin ve hayatını sen şekillendiriceksin bu yüzden okul çok önemli.ve ünide aktif oll:)geriye dönüp baktığında cok güzel anılar biriktir ,benim anlatıcak hiç güzel anılarım yok..senin öyle olmasın
iste ayni benim durumdasin canim ben seneye gidince kardesim de tek kalicak ama psikologtan yardim almaya basladigi icin bize yansitmamaya basladilar ben yine nasibimi aliyorum ama eskisine nazaran daha iyi su an malesef bazi seyler icin cok gec oldugunda farkediyorlar bize nasil zarar verdiklerini kardesimin okul durumu da berbat artik ona uzulmeye basladilar ama biraz gec kaldilar sanki be... ben hirs yaptim kendimi kurtaricam diye canimi disime taktim calistim kiyamam canim sana benise gir sonra da bir spora ya da dansa basla oyalar bunlar seni sakin depresyona girme guclu ol eminim sende mutlu olacaksin birgun yeter ki birakma kendini :)
Ben
Beni
Biraktigim
Zaman
Sen
Beni
Birakma
Ya
Rabbim
yunus emre
kardeşin ergenlik çağındaysa daha geç kalmamışlardır bence canım.ne de olsa kişiliğini oturmaya başladığı dönem.ailen için zararın neresinden dönerlerse kar.üzülme sen ablalığını yapmaya devam edersin.
çevremden hep duyardım bunu çok zekisin diye,övünmek değil ama ben de öyle olduğumu düşünürdüm.şimdi köreldim biliyo musun.resmen köreldim...artık bişeyleri başaramıycağımdan korkuyorum.başaramama duygusu kapladı beni.hayallerimi gercekleştirememekten de kaynaklanıyo bu.iyi bi iş,kurslar,sosyal ortam ben de istiyorum umarım yapabilirim.yoksa hayat böyle çok zor
okul basarisi icin biraz gec ama kisiligi icin gec degildir canim heralde. O senin kapildigin bir histir canim pasif hissettigin icin kendini korelmis gibi hissediyorsundur ben gecici bir donem oldugunu dusunuyorum cok mutlu olursun insallah
canım bizde de tartışmalar çok olurdu.onlar biraz sesini yükseltsin benim ağlayasım geliyo.anne baba evlilik çocuklara örnek olmalı ilerde böyle bi evlilikten çok korkuyorum çok...iletişim eksikliğini zaten dışarda çok hissediyorum.onlar da bi yaştan sonra bencilleşiyolar bu tarz şeyleri hic düşünmüyolar.halbuki çocuk yetiştirmek cok zor çok önem isteyen bi iş.korumakla- ki bu da zaten genelde kısıtlayarak olur- kollamakla çocuğa özgüven kazandırılmıyo.bunun bilincinde değil benim ailem onun farkındayım ama kendimi,çocukluğumu da değiştiremiyorum ki..
msj atamıyorum henüz.çok teşekkür ederim mutlaka edinmeye calışıcam.
22 yaşında hayatla ilgili çelişkileri hala çok barındıran biri olarak korkuyorum.büyüyememekten korkuyorum,birey olamamaktan...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?