- 25 Ekim 2019
- 638
- 672
- 30
- Konu Sahibi Minnosella098
- #1
Beni belki sayfalardan gören vardır. Ben bu sürece 6 aylık evliyken başladım. 6. Ayıma kadar korunmadik. 1.5 yıllık evliyim şuan. Hamile kalamayınca ben 6 aylık evliyken özel bi hastaneye gittim ilk ay ovitrille sonraki ay klomen ovitrlle .. femera merional ovitrlle derken her defasında bekleme sürecinde bu sefer oldu diye düşünerek ağır iş görmemeler kendimi hamile gibi sanmalar neler neler hayal kurmalar ama her defasında sonu hüsran. benim yumurtalarım oluyr eşimde problem yok ama ben hamile kalamıyorum doktorum hsg cekelim dedi hsgyide bi ilaç gibi düşün çekildikten sonra hamile kalanlar var. Eşim musade etmedi erken dedi. Ama ben hala hamile kalamıyorum. Bu arada eşimin taini cıktı ve eşim ev tutmak için istanbula geldi. Bende büyük bir şehre gidiyoruz herşey orda zor olur diye gitmeden hsgyide çekileyim diye düşündüm. Herşey ayarlandı hsg çekilmeye gittim anestezili filmi çekildim. Gözlerimi acar açmaz içime mı doğmuş bilemedim ağlayarak kapalı demi dedim. Sonra doktorun yanına gittim ağlayarak doktor bana çok uğraştım ama kapalı açılmadı tuplerin dedi . Beni tutana aşk olsun yaşadığım şoka mı aglym duyduklarımamı . Rahmin falan herşey gayet iyi üzülme istanbula gidiyorsun en iyi tüp bebek doktorlari orda tüp bebek denersin dedi. Ama benim kulaklarım o an sadece iki tüpümde tıkalı cümlelerinde kaldı. Detayları konuşamadan zor attım kendimi dışarı. O gün ki acının tarifi yOk izahı yok herşey bitti sandım. Bir yanda deli gibi yolda avmde gordugu çocugu seven eşim bir yanda iki tupude tıkalı olan ben. Günlerce ağladm yemedim içmedim eşim olmadığı ev tutmaya gittiği için annemlerde kaldım odaya kapattım kendimi dışarı çıkmadım eşimle boşanmayı bile düşündüm onun ne sucu vardı ki sonuçta o baba olmayı hakediyordu hiç birşey düzelmez hayat devam edemez sanyrdm ama hayat işte öldüm desende yaşamaya devam ediyorsun düssende kalkıp devam edioyrsun . Kalktık geldik bu koca şehre psikolojim zaten alt üst birde üzerine ailmden ayrılmak eklenince benim için zehir oldu hayat gece gündüz gözlerim yaşlı eşim işten gelse ağlıyorum uyuyor gece ağlama sesime uyanıyor . Pandemi girdi sonra araya tamamen elim kolum bağlandı garip memleket yol bilmiyorsun iz bilmiyorsun birde üstelik yasaklar var başladım netten forumdan araştırmaya tuo bebek doktorlari flan bulmasına buluyorsun ama tedaviye başlayacak para yok borç çok fazla deli gibi istiyorsun ama elden gelen bisey yok . O günleri nasıl atlattım nasıl geçti anlatamam. 3 ay öncesine kadar baktım ki evde durmakla bu borç bitmiyor ben derdimi biliyorum ama derman bulamıyorum borçlarn bitmesine daha 5 yıl var ve benim artık dayanacak gücüm yok. Biran evvel bu parayı biriktirmm lazım. Is aramaya başladım . Bı iş başvuruma geri dönüş yaptılar o kadar iş bulmaya odaklamışım ki kendimi karşı yakadaymış farketmemisim bile gelebilir misiniz dediler ben istanbulun binucunda oturuyorum iş teklifi bi ucundan geliyor ama kabul etmekten başka çarem yok gelirim dedim kabul ettim. 3 4 ay eğitim sonra home-office bi iş. Hergun sabah 6 da çıktım akşam 10 da geldim evime 5 saatim günlük yollarda geçiyordu ölüyordum yorgunluktan ama yorgunlugum hergun artıkça ben bir adım daha bebeğime yaklaşıyordum 2 ay böyle devam etti şimdi home office çalışıyoruz ve ben tedavi paramı biriktirdim tüp bebek tedavisine başladım. Çok şükür Rabbim buraya kadar izin fırsat verdi. Inşallah sonuda güzel olur . benim gizli ailem burda sizlersiniz. Kimseye söyleyemediklerimi söyledim konuşmadıkları mı konuştum. Şimdi dualarınıza talibim. Allah isteyen herkese icindede bana tez vakitte anne olmayı nasip etsin. Uzun oldu ama çok doluydum bi nebzede olsa içimi dökmek istedim. Hakkınızı helal edin