Benim gibi evli olup da hala ailesinden ayrılamayan var mı lütfen yardım :((

Merhaba ben 3 yıllık evliyim iki buçuk aylık da bebeğim var. Bu arada ben ailemden uzaktayım ayrı şehirlerdeyiz malesef ben evlenip uzağa gittim Annem doğumuma geldi bir ay kaldı evine dönerken ben de bebeğimi alıp onunla gittim. Eşime daha önce söylemiştim o da gitmeme rıza gösterdi hem iyice toparlanayım hem bebeğe bakmaya yardım ederler hem de hamilelikte evde durmaktan çok sıkıldığım için bizi getirdi anneme bıraktı. Bir buçuk aydan fazla annemde kaldım doğum iznim biteceği için dönmek zorundaydım eşim gelip kızımla beni aldı. Sorun şu ki ben dönmeden önce ağlamalara başlamıştım zaten. Evime geldim hala ağlıyorum valizlerime dokunmadım bile boşaltmak istemiyorum imkan olsa toplanıp yeniden gitmek istiyorum anneme. İçime bi ateş düştü ağlayıp duruyorum bebeğim için kendimi tutmaya çalışıyorum eşim de ağladığımı gördükçe surat yapıp oflayıp duruyor bi kere teselli ettiğini görmedim. Zaten o daha ılımlı olsa evime dönmeyi daha çok isterdim heralde. Anacığım da orda ağlıyo haliyle çok alıştı bana torununa. Ama mutlu gözükmeye çalışıyo bana. Annemin üzülmesine bir kez daha üzülüyorum bu kez de Bana bir akıl verin nasıl alabilirim bu durumu ben. İnsan evini düzenini özlemez mi Özlemiyorum. Annemi, baba evimi, yatağımı, arkadaşlarımı, komşularımı bile özlüyorum. Bu durumu yaşayan kimse var mı ve nasıl başa çıkıyosunuz şimdiden teşekkür ederim

Bu yasadiklariniz lohusa sendromu gibi duruyor. Duzelicektir inanın. Zamana bırakın ve güçlü olmaya çalışın. Ilerde ne kadar da saçmalamışım gibi pişmanlıklar yamamak evliliğine zarar vermemek adına buna gayret gösterin. Çünkü eşiniz bu duruma bi yere kadar dayanır bi süre sonra kopukluklar başlar soğukluk girer araya. Sonsuza kadar annenizle yasayamayacinizi bir eviniz bir esiniz olduğunu ve artık toparlanma vakti geldiğini kendinize anlatmalısınız.

Öyle güzel yazmışsınız ki öncelikle cevabınız için teşekkür ederim. Ben de yazdıklarınızın doğruluğuna inanıyorum ancak bunu uygulayamıyorum bir de lohusalıktan önce de yani aileme her ziyarete tatile gittiğimde de dönüşte aynısını yaşıyorum bu durumun. Eşim konusunda da haklısınız şimdiden tahammül edemiyor zaten belli etmese de bi soğukluk var aramızda. Ben esasında uzak yere evlenerek hata yaptım sanırım ( ailemin yaşadığı şehirden hiç gitmemeliydim

Kaç yasindasiniz ? Ve ilkkez ailenizle ayrılığı evlenip de yasadıysaniz bunun da etkisi çok. Bol bol dua edin. En önemlisi minik bi yavrunuz var. Anne babasına ihtiyacı olan bi minnak. Onun hatrı bile yeter sizin güclenmenize. Şükür ki kuzunuz var uzakta olmanın hüznünü onunla atabilceksiniz. Hele bi hareketlensin bak ailen aklına bile gecelecekmi. 10 aylik bi oğlum var wc ye gidemiyorum. Sizin gibi ailesinden uzak olup üstüne bide evlat hasreti çeken binlerce insan var. Yuvanıza eşinize verin kendinizi. O soğukluğu kırın artık. Herşey yoluna girecek ve dediğim gibi aklınıza bile gelmeyecek.

Ben de sürekli duaya sığınıyorum evet bu arada evden evlenerek ilk kez ayrıldım. Ailemle de birbirimize aşırı bağlıyız uzağa vermeyi hiç istememişlerdi beni. Şimdi ayrılık acısı çektikçe çok haklılarmış diyorum pişman oluyorum uzağa evlendiğime. Çok teşekkür ediyorum cevaplarınız beni biraz da olsa sakinleştirdi. Dikkate alıcam. Allah dayanma gücü versin inşallah anneme de bana da. Ve Sağlık da versin ki inşallah bol bol görüşelim. Teşekkür ederim tekrar size de :)

Rica ederim:) rabbim yardımcınız olsun

Amiinn amiinn inşallah sağolun..