- Konu Sahibi xsxeker_xsxey
- #1
herkese merhabalar diyerek başlıyım yazıma...
Son günlerde çok garibim..nerden nasıl anlatmaya başlıyım bilemiorum..umarım bana yardımcı olursunuz yoksa delireceğim..
yaklaşık 3 senelik evliyim.evlendim ve bursadan konyaya yerleştim.evlendikten sonra epey bisüre çalıştım.şuan 6 aylık hamileyim.6 aydırda çalışmıyorum..biara işi bırakmıştım yeni biryerle anlaşmıştım orasıda pürüz çıkarınca olmadı ve sonrada hamile olduğumu öğrendim.hamile olunca hiç almıyorlar zaten işe..neyse buda bi sorun da benim için..
burada hiçkimsemiz yok..eşim memur falan da değil.eşimin ailesi konyanın ilçesinde yaşıyor..konyada sadece ikimiziz eşimle..çalışmamanın verdiği psikolojimi bilmiorum ama..sinirlerim alt üst olmuş durumda..eşim sıksık işi nedeniyle ş.dışına çıkar en az 1 gece olmaz evde.bu uzunda oluyor tabiki.ben evde tek başıma kalıyorum mecburen.
şehir değiştirmeyi düşündük geçenlerde.bursaya yerleşmeyi.orada bikaç yere başvuru yaptı,görüşmeler yaptı ama sonuç ii değil..diyoruz ki bursaya gidelim naslsa benim ailem orda doğumdan sonra çalıştığımda bebeğe annem bakar.en azından bakıcı masrafımız olmaz..bunun yanında daha çook faydaları olur bize..ama olmadı iş ayarlayamadık..canım öyle çok sıkılıyor ki.neyse o konu öyle kaldı..annemler geldi h.sonu..eğlendik,gezdik,güzel vakit geçirdik..ama akşam onları yolcu edip eve gelince öyle bir kötü oldum ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım...eşimde bu sabah ş.dışına çıktı.yarın gece gelicek eve...yapayalnızım kızlar..bir allahın kulu yok kapıyı çalan..karşı komşum da buralı akrabalarının hepsi burda hiç evde durmaz...anlıycanız kimsesizim.yarın çocuk olduğunda eşim yine gidecek böyle seyahatlere ben bebekle kalıcam.nasıl yapıcam hiiç bilmiyorum..çocuk 7-8 aylık olunca işe başlamak istiyorum..yoksa başka türlü geçinemeyiz..o zaman başka dertte çıkacak..bakıcı konusu..kim bakacak kaça bakacak...nasıl olucak...deliricem kızlar..boğuluyorum resmen..kimse yok ya .camdan bak bak..24 saat duvarlarla konuş...bıktım artık gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum..sizce ben mi büyütüyorum..nolursunuz bana akıl verin..ağlaya ağlaya gözlerim şişti artık iice.baş ağrımda var...elime bişi geçmior biliorum ama elimden de başka hiçbişi gelmiyor..
napmalıyım,nasıl düşünmeliyim de..kendimi toparlamalıyım..senağlama
fikirlerinizi bekliyorum...
Son günlerde çok garibim..nerden nasıl anlatmaya başlıyım bilemiorum..umarım bana yardımcı olursunuz yoksa delireceğim..
yaklaşık 3 senelik evliyim.evlendim ve bursadan konyaya yerleştim.evlendikten sonra epey bisüre çalıştım.şuan 6 aylık hamileyim.6 aydırda çalışmıyorum..biara işi bırakmıştım yeni biryerle anlaşmıştım orasıda pürüz çıkarınca olmadı ve sonrada hamile olduğumu öğrendim.hamile olunca hiç almıyorlar zaten işe..neyse buda bi sorun da benim için..
burada hiçkimsemiz yok..eşim memur falan da değil.eşimin ailesi konyanın ilçesinde yaşıyor..konyada sadece ikimiziz eşimle..çalışmamanın verdiği psikolojimi bilmiorum ama..sinirlerim alt üst olmuş durumda..eşim sıksık işi nedeniyle ş.dışına çıkar en az 1 gece olmaz evde.bu uzunda oluyor tabiki.ben evde tek başıma kalıyorum mecburen.
şehir değiştirmeyi düşündük geçenlerde.bursaya yerleşmeyi.orada bikaç yere başvuru yaptı,görüşmeler yaptı ama sonuç ii değil..diyoruz ki bursaya gidelim naslsa benim ailem orda doğumdan sonra çalıştığımda bebeğe annem bakar.en azından bakıcı masrafımız olmaz..bunun yanında daha çook faydaları olur bize..ama olmadı iş ayarlayamadık..canım öyle çok sıkılıyor ki.neyse o konu öyle kaldı..annemler geldi h.sonu..eğlendik,gezdik,güzel vakit geçirdik..ama akşam onları yolcu edip eve gelince öyle bir kötü oldum ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım...eşimde bu sabah ş.dışına çıktı.yarın gece gelicek eve...yapayalnızım kızlar..bir allahın kulu yok kapıyı çalan..karşı komşum da buralı akrabalarının hepsi burda hiç evde durmaz...anlıycanız kimsesizim.yarın çocuk olduğunda eşim yine gidecek böyle seyahatlere ben bebekle kalıcam.nasıl yapıcam hiiç bilmiyorum..çocuk 7-8 aylık olunca işe başlamak istiyorum..yoksa başka türlü geçinemeyiz..o zaman başka dertte çıkacak..bakıcı konusu..kim bakacak kaça bakacak...nasıl olucak...deliricem kızlar..boğuluyorum resmen..kimse yok ya .camdan bak bak..24 saat duvarlarla konuş...bıktım artık gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum..sizce ben mi büyütüyorum..nolursunuz bana akıl verin..ağlaya ağlaya gözlerim şişti artık iice.baş ağrımda var...elime bişi geçmior biliorum ama elimden de başka hiçbişi gelmiyor..
napmalıyım,nasıl düşünmeliyim de..kendimi toparlamalıyım..senağlama
fikirlerinizi bekliyorum...