Hanımlar Selamlar,
Nasılsınız iyisinizdir inşallah, ben son 3 senedir tam anlamıyla iyi olamadım da çünkü..
en ufak bi fikir bi yorum bile hayatımı değiştirebilir, sizlere çok ihtiyacım var.
Daha önce ki konularım mevcut. Benim derdim mesleğimle.. Nerdeyse hayattaki tek derdim.. Allah daha büyük dertler vermesin hiçbirimize..
3 senedir mesleğimde aktif çalıyorum.. bu 3 senedir put gibiyim.. ruhsuz gibiyim.. yaptım işten asla mutlu memnun değilim.. isteyerek de okumadım zaten.. aile baskısı çevre baskısı derken kendimi içinde buluverdim..
3 senede 4 iş yeri değiştim. sorunun iş yerinde olmadığını anladım. sorun meslekte.. işim rahat.. çoğu meslektaşıma göre maaşım iyi.. haftasonu resmi tatiller vs tatil rahatım yani. ama gel gör ki mutlu değilim.. rahat batması değil keşke öyle olsa..
her mutluluğum yarım kalıyor. böyle doyasıysa mutlu olduğum tek bi an bile yok çünkü ertesi gün yada pazartesi kalkıp işe gidicem olma düşüncesi beni hırpalıyor derinden.
bu konu ile alakalı herşeyi bırakıp yurtdışına gitme temalı düşüncelerim vardı, baya linç yemiştim hatta. eşimin terfi alabileceğinden bahsetmiştim. ve aniden çok erken beklemediğimiz anda terfisini aldı müdür oldu, şuan asla bu kötülüğü yapıp herşeyi bırak diyemem..
bu fikir iptal olunca mesleğimle alakalı iş yeri açma düşüncesine girdim. danışmanlık firması. piyasa o kadar kötü ki.. ve tamamen siyasi çevreden dönüyor işler.. o yüzden bu fikir de suya düşmüş gibi şuan..
sıfıra sıfır elde var sıfır.. şimdi ne düşünce var ne umut.. en kısa yoldan nasıl başka bi mesleğe geçebilirim hiç bi fikrim yok. yeniden üni sınavına girmek vizeler finaller gözümde o kadar büyüyor ki. ama başka çarem olmayınca bunu bile göze aldım.
şimdi sorularım şu.
oturup 1 sene kpss çalışsam mesleğimde atama yok. düz memurluk deniyor ama düz memurluk ne oluyor bi türlü anlayamadım ben. çünkü bütün atamalarda nitelik kodu oluyor ve onlar uymuyor. Kpss üzerinden katipliğe falan mı girsem diye düşündüm veya başka neleri tercih edebilirim ?
ikinci tercih 2 yıllık bi bölüm okumak özel üni de düşünüyorum. anestezi teknikeri tarzı. sağlık alanına ilgim var. atamaları da güzel gibi gördüm. veya önerebileceğiniz güzel bölümler var mı 2 yıllık ?
üçüncü ve son tercih 4 yıllık yeni bi bölüm okumak. 4 yıl asla sabrım yok esasen. şuan 26 yaşındayım ve 28 29da hamile kalmayı düşünüyorum, vize finallere karnı burnumda girmek ürkütüyor beni açıkçası. 4 yıllık da hemşirelik veya öğretmenlik tarzı bişi düşünüyorum.
velhasıl kelam kafam çorba durumunda.. bana bi el atın nolur..
edit: çevre mühendisiyim ve iş güvenliği uzmanıyım
Sizi cok iyi anliyorum. Tamamen siyasi cevreden donuyor işler. Herhangi bir cemaate üye degilseniz ya işçi olacaksiniz ya da aç kalacaksiniz.
Özel sektörde calisirken fabrikamizda bir yazici olmazdi, elle irsaliye keserdik. Gün gelir çayimiz olmazdi. Patron kacak cay alirdi. Icemeden dökerdik.
Gurcistan'dan, Amerika'dan 3 farkli, Sirbistan'dan, sonra Turkiye'den neredeyse her hafta Kiz ve erkek yatili Kur an kursu hocalari gelirdi. Sarikli. Konusurken kadinlarin suratina bakmayan. Badem biyikli patronum buyuk meblaglar ile onlara makbuz kesmemi istedi. O hocalar da ozellikle yurtdisindan musteri bulur iş baglardi. Ama iscilerine mesai ucretlerini ne zamaninda ne de tam yatirirdi. Isciler sikayet etmezdi. Cunku musluman şükreder sikayet etmez sorgulamaz. Siyonist israil amerika tu kaka ama kendileri kapitalizmin efendileri.
Kamu kurumundayiz. Ozellikle dindar kindar bayanlari gozlemliyorum. Surekli internetten alisveris yapiyorlar. Bizim gibi finansal sorunlari yok. Öteki Turkiye'de yasiyor haramzadeler.
Yasadigim sehri evlilik yoluyla degistirdim. Oturdugum sokakta inanir misiniz Türkçe tabela yoktu. Annemi her ziyarete gidisimde - ki eşim yalniz gondermiyor - icim kan agliyor. Oturdugumuz mahalle BBC de bile cikti. Genclerimizden bir tanesi öldürüldü kalbinden bicaklandi. Annemler evi satamiyor, cunku hicbir Türk evimizi satin almadi mahalleden dolayi ki yasadigimiz sehrin en guzel en buyuk dag manzarali eviydi. Mahallede Türk esnaf kalmadi. Türk kiz cocuklari tacize ugradigi icin artik sokakta oyun oynayamiyor. Genc kizlar aile buyukleri olmadan disari cikmiyor. Bir kafede oturamiyorlar. Okuma yazmayi ogrendigim sirin sevimli okulum imamhatip lisesine cevrildi. Diger tum okullar gibi. Uzak mesafelerdeki okullara da servis ucretini veremeyen veliler cocuklarini mecburen imamhatip e gonderiyor. Sikayet dilekceleri bir işe yaramiyor.
Istenen planlanan da buydu.
Eşim tayinini bir Aydin, Muğla, Izmir taraflarina aldirmak icin cirpiniyor. Esimin uzerinde buyuk bir baski var.
Agizlarindan dini dusurmeyip en igrenc insanin bile yapmadan once iki kere dusunecegi hareketleri en ufak bir vicdan azabi dahi cekmeden rahatca gerceklestirebilmeleri artik siradan geliyor bana. Statu karsisinda agizlarini acip salyalarini akitanlar sehvetle bakan garip yaratiklar.
Bir toplulukla herkes birbirine benzerse mutluluk ve huzur olacagini saniyorlar. Asla farkli dusuncelere tahammulleri yok. Sonucta ben de basi acik bir kadinim, liderlerinin soyledikleri gibi kiralik ya da satiligim.
Dindar ve kindar insanlardan kurtulmanin tek yolu yurtdisina gitmek. Biz eger tayinimizi isteyip gidemezsek neyimiz varsa satip Kanada ya yerlesecegiz. Garsonluk yapmaya, lavabo yikamaya raziyim.
Hicbirsey icin heves etmeyin. Hava katran misali agir nefes alinmiyor din faşizminde. Bu topraklarda muhaliflere yer yok.
Banlanacagimi bilerek size yazdim. Birsekilde esinizi ikna edin yurtdisina kacin. Turkiye de sakin cocuk yapmayin.