365 günden fazla oldu sevgili her ayrılık çok uzun ömürlü değilmiş de bize en uzunu vurdu ve vuslat görünmüyor karadan çok uzakta senin kahkahaların duyuluyor ben senin tebessümlerini ararken anarken muhtaçken sen onunla el ele yürüdüğün yoldan ben gözyaşlarımla geçiyorum senin ona sarılarak konuşup bastığın kaldırıma ben ayak basamıyorum her gün bir ümit belki ararsın diye bekliyorum ve her gün biraz daha ümitsizliğe kapılıyorum dualarım bile anlamsızlaştı bedduam duama karıştı yanında ki gittin yanına geleyim gönlümde ki gittin gönlüne gireyim 365 gün sevgili koskoca bir ömür her an her saat seni düşünüp durduğum adını dudaklarımdan düşürmediğim gözlerimden yaşlarla sevgimi büyüttüğüm imkansız olduğunda dahada kutsallaştırdığım sevdamla her daim beklemekteyim belki gelirsin dönersin diye... bilirim zor sevgili hemde çok zor hayal kurmayı seviyorum tüm imkansızlığına rağmen seni yaşattığı için rüyalarımı da keza öyle arada şükür ki görüyorum seni 365 gün sevgili bu ayrılık çok uzun sürdü ve vuslat görünmüyor sanki