60 yaşında adamın 25 yaşında kızla evlenmesi durumusubyanci babadan hiç bahsetmemissiniz, bu konu ile ilgisi nedir?
60 yaşında adamın 25 yaşında kızla evlenmesi durumu
merhabalar.29 yaşındayım bundan 7 yıl önce anneem ve babam boşandı.ikiside 60 yaşındalar.babam 24 yaşında biriyle evlendi ondan beri kendisiyle görüşmüyorum.5yıldır annemleyim.ve bu yaz 3 ay sonra evleniyorum.babamı sildim attım artık kabullendim durumu üzülmüyorum ama annem hayatı bana zindan ediyor.29 yaşındayım ama heryere giderken iznini alıyorum.nişanlımla haftada 2 gün belli saatler arası görüşüyorum.boş günlerimde annemi gezdirmeye,yemeğe götürmeye çalışıyorum.arkadaşlarımla o evdeyken buluşmuyorum.misafiri gelceği zaman yemeklerini yapıyorum,evi sürekli ben temizliyorum.annem yorulmasın diye hem dışarıda hem evde çalışıyorum.tüm evlilik ihtiyaçlarımı kendi paramla tamamladım.
Artık yoruldum galiba..durumu iyi babamdan para geliyor erkek kardeşime çok düşkün araba aldı.ablam evli karşıda oturuyor..ve bütün kahrını ben çekiyorum annemın.sürekli evleneceğim için suçlanıyorum.kaynanama anne diyemiyorum yanında alınıyor.kıskanıyor.tüm ilgi onda olsun istiyor.ablamla mutlu olduğumuz zamanları ondan saklıyoruz çünkü rahatsız oluyor.hep olumsuz şeylerden bahsediyor..
bugun bana dediki sen arkadaşlarını bizden çok öenmsiyorsun..sırf onla sahile inmedim gece ise gidicem çünkü.sırf bunun için benden kurtulcan 3 ayın kaldı diyor..yollarda beni ağlattı..evlende gör gibi konuşuyor.erkek kardeşiminde psikolojisini bozmuş oda sürekli bizi bırakıp gidiyorsun evlenme diyor.kardeşimi kendine aşırı bağımlı yaptı.anne yapma diyorum o bana bağlı olmazsa çok acıçekerim diyor.istiyorki hep hayatımızın merkezinde o olsun.zatenki öyle..ama ablam yolunu buldu uzakta oturuyor..kılıfına uyduruyor takmıyor..ablamın çocuğu oldu mesela arada gidiyor sevip dönüyor..bakıcı tutucaklar bebeğe annem bakmaz..kardeşim nişanlınla nereye gitttiniz dediğinde bile müdahale ediyor annem.çünkü kardeşimde kız arkadaşına önem verir onu gezmelere götürür diye..kıskanıyor..
inanın arkadaşlar artık bezdim.evlenince annemin yakınında oturucam..şimdiden başladı kardeşim anneme gel boş günlerinde diye..tabiki gelicem ama mutsuz gözükcem.gezmeye giderken yalan atıcam..çünkü annem sadece onla olalım istiyor.4 yıldır antidepresan kullanıyorum..ve düzelemiiyorım çünkü böyle bir ortamda yaşıyorum..anneme hiç saygımı bozmadım.diğer kardeşlerime bana yaptığı kdr baskı yapamıyor bana yapıyor çünkü çok kırılganım ve hassasım..ben evlilik heyecanını yaşayamadım..hergünüm böyle geçiyor..ben nasıl başedicem annemle kızlar ?
bence antidepresanı sen değil annen alsın.. psikolojisi baya bozuk..merhabalar.29 yaşındayım bundan 7 yıl önce anneem ve babam boşandı.ikiside 60 yaşındalar.babam 24 yaşında biriyle evlendi ondan beri kendisiyle görüşmüyorum.5yıldır annemleyim.ve bu yaz 3 ay sonra evleniyorum.babamı sildim attım artık kabullendim durumu üzülmüyorum ama annem hayatı bana zindan ediyor.29 yaşındayım ama heryere giderken iznini alıyorum.nişanlımla haftada 2 gün belli saatler arası görüşüyorum.boş günlerimde annemi gezdirmeye,yemeğe götürmeye çalışıyorum.arkadaşlarımla o evdeyken buluşmuyorum.misafiri gelceği zaman yemeklerini yapıyorum,evi sürekli ben temizliyorum.annem yorulmasın diye hem dışarıda hem evde çalışıyorum.tüm evlilik ihtiyaçlarımı kendi paramla tamamladım.
Artık yoruldum galiba..durumu iyi babamdan para geliyor erkek kardeşime çok düşkün araba aldı.ablam evli karşıda oturuyor..ve bütün kahrını ben çekiyorum annemın.sürekli evleneceğim için suçlanıyorum.kaynanama anne diyemiyorum yanında alınıyor.kıskanıyor.tüm ilgi onda olsun istiyor.ablamla mutlu olduğumuz zamanları ondan saklıyoruz çünkü rahatsız oluyor.hep olumsuz şeylerden bahsediyor..
bugun bana dediki sen arkadaşlarını bizden çok öenmsiyorsun..sırf onla sahile inmedim gece ise gidicem çünkü.sırf bunun için benden kurtulcan 3 ayın kaldı diyor..yollarda beni ağlattı..evlende gör gibi konuşuyor.erkek kardeşiminde psikolojisini bozmuş oda sürekli bizi bırakıp gidiyorsun evlenme diyor.kardeşimi kendine aşırı bağımlı yaptı.anne yapma diyorum o bana bağlı olmazsa çok acıçekerim diyor.istiyorki hep hayatımızın merkezinde o olsun.zatenki öyle..ama ablam yolunu buldu uzakta oturuyor..kılıfına uyduruyor takmıyor..ablamın çocuğu oldu mesela arada gidiyor sevip dönüyor..bakıcı tutucaklar bebeğe annem bakmaz..kardeşim nişanlınla nereye gitttiniz dediğinde bile müdahale ediyor annem.çünkü kardeşimde kız arkadaşına önem verir onu gezmelere götürür diye..kıskanıyor..
inanın arkadaşlar artık bezdim.evlenince annemin yakınında oturucam..şimdiden başladı kardeşim anneme gel boş günlerinde diye..tabiki gelicem ama mutsuz gözükcem.gezmeye giderken yalan atıcam..çünkü annem sadece onla olalım istiyor.4 yıldır antidepresan kullanıyorum..ve düzelemiiyorım çünkü böyle bir ortamda yaşıyorum..anneme hiç saygımı bozmadım.diğer kardeşlerime bana yaptığı kdr baskı yapamıyor bana yapıyor çünkü çok kırılganım ve hassasım..ben evlilik heyecanını yaşayamadım..hergünüm böyle geçiyor..ben nasıl başedicem annemle kızlar ?
CANIM İSTER EVLEN İSTER EVLENME AMA O EVDEN UZAKLAMANI TAVSİYE DİYORUM ANNEN SENİ BU HAYATA ONUN BEN MERKEZÇİLİGİNİ YAŞAMAK İÇİN GETİRMEDİ EGERKİ GETİRDİYSE SEN BUNU SEÇMEE