bencil bir anne,sübyancı bir baba..

Canım kusuruma bakma ama sen hiç evlenme hayatındaki adamıda mutsuz etme sen hep böyle olucaksan evlilin yolunda gitmez:KK43:
 
Anneniz hayatını yaşıyor siz neden görüşmüyorsunuz babanızla. Kız ya çok aşık ya da babanızın maddiyatı oldukça yerinde.
Ama evlenmişler sonuçta. Annenizin size yaptığı baskıdan daha kötü değil babanızın yaptığı.
 
Yapacağın tek şey var kardeşim kendi hayatini kurmak ve bir an önce uzaklaşmak tamam annen ailen ama sen herşeyden önemlisini bunu unutma
 
ben de küçük çocuklara sarkintilik yapan biri sanmıştım. uçurum gibi yaş farkı olduğu bir gerçek fakat kız 18 yaşını geçmiş biri olduğu için sübyancılık sayılmadigini düşünüyorum ben.
:KK23: ben de öyle bir şey sanmıştım.İki bekar insan istediği insanla evlenir.Kızı evlenmeye mi zorlamış ki?
 
annenizin ayrıldıktan sonra tek umudu çocukları olduğu için daha bi tutunuyor sizlere ama bencilce davranıyor bence.
Yani sizin mutluluğunuzu neden haram ediiyorki..
yarın öbürgün erkek kardeşinizde biriyle evlense yalnız kalmaktan korkuyor bence..oysaki siz gereken ilgiyi göstermişsiniz evlat olarak..annenizin hayatında herhangi bi sosyal aktivite varmı acaba yada kendine ayırdığı zamanlarda ne yapar?
 
bence evı başka semtten tut yakınını bırak aynı semtten bıle tutma..canım yoksa evınede karışır..herseyıne karışır..esınle aran açılır hergunn kavga gurultu eksık olmaz..evıne karışmasına sakın ızın verme..esınlede yuz goz yapma..bırbırlerıne saygıarı kalmaz..
 
Başıma gelmediği için mi rahat konuşuyorum bilmiyorum ama bence siz her istediğini yapa yapa suyuna gide gide bu hale getirmişsiniz. Sizden çok o size muhtaç. Tamam kırın, üzün, mutsuz edin demiyorum ama bu kadar da kendinizi yıpratmayın. Sizin de kendinize göre bir hayatınız olsun.
 
Annenin psikolojisi bozulmuş, muhtemelen baban yüzünden. Yaş büyüdükte aile içi sorumluluklar değişebiliyor. Anne çocuk, çocuk anne yerine gelebiliyor. Sen de zaten annen olarak saygı gösteriyorsun gerçekten, biraz da çocukmuş gibi idare et. Sana yaptığı şeylere incinmemeye, hatta çok da sallamamaya çalış. Normal değil çünkü ama çalışmıyorsa, hele babanın yaptığı şeyden sonra size sarmiş belli. Onu hobi olabilecek ahşap boyama gibi kurslara gönderemem misiniz? Her insan işsizken ve kendine ait bir arkadaş ortamı yokken istemeden çevresindekilere çok takmaya başlar, bir meşgalenin olması çok önemli bir şey.
 
Canim evlenceksin, birde annene yakindan ev tutmak istiyorsun, çok zorlancaksin yakin tutarsan evini,esinle problem olur , anneni uzman bir dr. götür yanlizlikltan korkuyor hep ilgi bekliyor tedavi olup belki oda evlenir , oglan kardesine sana yazik evlatlar kus gibidir zamani gelince yuvadan uçar annenin bunu kabullenmesi lazim onu tütfen tedavi ettirin
 
Evin annene yakın olmasın lütfen... Yakında evleniyorsun ve kendine ait bir hayatın olacak. Eğer annen ile olan ilişkin ile eşin ile olan ilişkini dengede tutamazsan evlilik hayatında mutlu olman mümkün değil. Kocaman bir kızsın, annende koca bir kadın lütfen kendini manevi olarak daha fazla sömürttürme. Evet annen ve onu seviyorsun biliyorum ama bu zamana kadar hayatını ona göre yaşamışsın, bundan böyle kendin için yaşa lütfen.
 
60 yaşına gelmiş. Yalnız kalmaktan korkuyor belli ki. Babanızın hareketinden sonra psikolojik olarak çökmüş durumda.
Bence biraz daha alttan alın. Sabredin.
Anne sonuçta.
 
merhabalar.29 yaşındayım bundan 7 yıl önce anneem ve babam boşandı.ikiside 60 yaşındalar.babam 24 yaşında biriyle evlendi ondan beri kendisiyle görüşmüyorum.5yıldır annemleyim.ve bu yaz 3 ay sonra evleniyorum.babamı sildim attım artık kabullendim durumu üzülmüyorum ama annem hayatı bana zindan ediyor.29 yaşındayım ama heryere giderken iznini alıyorum.nişanlımla haftada 2 gün belli saatler arası görüşüyorum.boş günlerimde annemi gezdirmeye,yemeğe götürmeye çalışıyorum.arkadaşlarımla o evdeyken buluşmuyorum.misafiri gelceği zaman yemeklerini yapıyorum,evi sürekli ben temizliyorum.annem yorulmasın diye hem dışarıda hem evde çalışıyorum.tüm evlilik ihtiyaçlarımı kendi paramla tamamladım.
Artık yoruldum galiba..durumu iyi babamdan para geliyor erkek kardeşime çok düşkün araba aldı.ablam evli karşıda oturuyor..ve bütün kahrını ben çekiyorum annemın.sürekli evleneceğim için suçlanıyorum.kaynanama anne diyemiyorum yanında alınıyor.kıskanıyor.tüm ilgi onda olsun istiyor.ablamla mutlu olduğumuz zamanları ondan saklıyoruz çünkü rahatsız oluyor.hep olumsuz şeylerden bahsediyor..
bugun bana dediki sen arkadaşlarını bizden çok öenmsiyorsun..sırf onla sahile inmedim gece ise gidicem çünkü.sırf bunun için benden kurtulcan 3 ayın kaldı diyor..yollarda beni ağlattı..evlende gör gibi konuşuyor.erkek kardeşiminde psikolojisini bozmuş oda sürekli bizi bırakıp gidiyorsun evlenme diyor.kardeşimi kendine aşırı bağımlı yaptı.anne yapma diyorum o bana bağlı olmazsa çok acıçekerim diyor.istiyorki hep hayatımızın merkezinde o olsun.zatenki öyle..ama ablam yolunu buldu uzakta oturuyor..kılıfına uyduruyor takmıyor..ablamın çocuğu oldu mesela arada gidiyor sevip dönüyor..bakıcı tutucaklar bebeğe annem bakmaz..kardeşim nişanlınla nereye gitttiniz dediğinde bile müdahale ediyor annem.çünkü kardeşimde kız arkadaşına önem verir onu gezmelere götürür diye..kıskanıyor..
inanın arkadaşlar artık bezdim.evlenince annemin yakınında oturucam..şimdiden başladı kardeşim anneme gel boş günlerinde diye..tabiki gelicem ama mutsuz gözükcem.gezmeye giderken yalan atıcam..çünkü annem sadece onla olalım istiyor.4 yıldır antidepresan kullanıyorum..ve düzelemiiyorım çünkü böyle bir ortamda yaşıyorum..anneme hiç saygımı bozmadım.diğer kardeşlerime bana yaptığı kdr baskı yapamıyor bana yapıyor çünkü çok kırılganım ve hassasım..ben evlilik heyecanını yaşayamadım..hergünüm böyle geçiyor..ben nasıl başedicem annemle kızlar ?
[QUOTE="fburcu, post: 39674117, Ah canım seni en iyi ben anlarım okudukca o günlerimi hatırladım seninle yasadıklarımız okadar benziyorki.nişanlıyken babamın genç benden küçük bir pislikle birlikde oldugun öğrendik bende 29yasındayım babamda 60larında neyse kendi çabalarımla evimi kurdum kimse yardım etmedi babamın evleri var hep birlikde yakın otryrdyk.neyse evlendim öğretmenim çalışıyorum yorulyrm eve gelyrm her gün bir olay annem bayılır kavga ederler babam arar gelin hemen koşarız,babamla tartışırım görüştüğü kızı durmadan ararım
daha neler neler evde huzur yok bi yandan düğün borcu.kayınvalidemler baska sehirde onlara belli etmemek için uğrasrm tanınan sevilen bir sülaleyiz kimseye belli etmemeye çalışırım tabi herkes bi şekilde duyar.bunlarla ugrasırken tabi ben yeni evliyim çok severek evlendiğim kocamla yeni evliyim evliliğemi adepte oluyum bunlarlamı uğraşıyım bir kör kuyudayım sanki annemi gördükce perişanım.gelelim konuyu yeni evliyim ve tüm bu sorunların içinde mümkünmü eşe vakit ayırmak yeni evliyim ya velhasılı hiç bir sorunumuz olmamıza rağmen sadece psikolojik eşimle birlikde olamadım yapamyrm kocama aşığım yok yapamyrm birlikde olamıyruz çünkü her an tetikdeyim acaba annemlerde ne oluyor.böyle böyle 1yıl geçti tabi ben tükendim eşim çok kibar ona mahçubum adam benle evlenmiş ben ne haldeyim neyse bir doktora gittik tabi öncesinde neler neler ne acılar çektim psikologlar içtiğim onca şey.doktora gittik adam tam bir uzmanmış ogün sonunda derdimi çözdü 1 yılın sonunda kocamla birlikde olduk.tabi kavgalar devam babam kızla görşyor ben kızı arıyorum babam evleri satıyor arabaları satıyor krediler çekiyor. Birgün eşim dediki annemi alıp gidelim tak etti canımıza babamla baş edemedik.birgün o yokken benim evimi annemin evini boşaltıp çekip gittik attım anahtarlarınıda al evlerini başına çal diye.gittik bir eve taşındık annem ben ve eşim bu arada hala yeni evliyiz.annem hergün bunalım ağlıyor
mutsuz.eşimle anneme ne yapacagımızı şaşıryoruz ama mutlu değil gözümün önünde eriyor acı çekiyor mahçup oluyor yük oldum diye dublex bi ev tutduk kendini ayrı evde gibi hissetsin diye ama mutsuz babamla hiç birimiz görşmüyoruz.neyse bir yazı geçirdik babam yok kavga yok ama mutsuzluk devam.dedikki eşimle bebek yapalım anneme eğlence olur yok olmuyor bebekde olmyor.annem tedirgin bizle aynı evde yapamdı.babam arada beni arıyor dönün diye etrafda ağlıyormuş kimse görüşmüyormuş.birgün anneme dedimki anne kalk olmayacak sen babamsız ölüyosun ya affeceksin ya kendine geleceksin.tamam dedi topladı bi kaç eşyasını geldi evine babam tabi uçmuş annemi görünce bir yaz izimizi bulamdı.sonra bir kaç ay sonra bizde taşındık ordan ama babamın evine değil.zaman geçti kapattık konuyu babama açtık kucagımızı eşimle 2.yılımıza girdik annemlerden uzakda bir hayata başladık tabi sürekli görüşyoruz ama dip dibe değiliz.sonra tüm dertlerden uzakda yeni evlenmiş gibi olduk ve şimdi hamileyim daha 2aylık:) ama ben neler çektim ah o günler.şu anmı hamilelikden dolayı hastayım annemlerde kalıyorum annemde babamda suan karsımda arada takışsalarda çok şükür iyyiZ babama kızgınım ama içime attım.tabi giden evlerin arabaların paraların geri geleni olmadı.napıyım gitsin huzurumuz bozulmasın.sende kendini ben gibi ateş e atma benim eşim çok iyiydi dayandı ama ben eşimide kaybedebilirdim.sen mümkün oldugunca kendini uzak tut yuvanı kur
 
Valla telefondan nasıl yazdığımı bilmiyorum durmadan takıldı,kitlendi telefon.bayag zor oldu göndermek umarım okunabilir yazdıklarım.anneni mutlaka bir psikolga götür tedavi görsün umarım hayat senin içinde kolaylaşır ve sakın kendi hayatını erteleme.
 
Bu kadar sabirli ve saygili oldugunuz icin tebrik ediyorum sizi.Asla kisiliginizden odun vermeyin.Siz yuvadan ucunca anneniz buyuk ihtimalle degerinizi anlayacaktir.
 
erkek anneleri böyle olur genelde ama bu sefer seninki kafayı senle bozmuş.. senden daha çok erkek kardeşine üzüldüm çünkü sen en azından evlenip kurtuluyorsun.. kardeşine daha çok saracak o da bi gün evlenmeye kalkarsa gelinin burnundan getirecek.. bence bunu çözmenin tek yolu istediğini yapmamak. ona istedğini verirseniz gittikçe daha fazla egoistleşir.
 
çok teşekkur ederim kızlar.eşimde bu tarafta oturuyor oyüzden evimizi burdan aldık.ama anneme 15-20 dk mesafede iste.kendi hayatıma adapte olmaya çalışıcam tabiki..ama annemle o kavgadan sonra bile akşam uçuşa giderken gidip ' hakkını helal et uçuşa gidiyorum' dedim.ben hostesim.bir arkadaş ; 'babanla neden görüşmüyorsun ? annenden daha kötü birşey yapmamış' demiş.bu günlerde bende bunu düşünür oldum.annem babamla görüşmememden zevk alıyor ona gününü gösterdiğimi düşünüyor burda bile bencil olduğunu görebiliyorum..
ablamla konuştukta anneme hep mutsuz görün,kaynanandan bahsederken annem diye bahsetme gibi tavsiyeler verdi.o çok politiktir ve ben çok yalın biriyim malesef..bilmiyorum ama kimse kimseyi çıkarsız sevmiyor buna inanıyorum artık..
bazıları anneni doktora götür demiş çok denedim ama gelmiyor..ben maneviyatımla yeniyorum diyor kendini buna inandırmıs..zaten doktorumda sen o ortamda sağlıklı kalabilmek adına ilaç içiyorsun diyor..
Başka bir soru da annenn sosyal faaliyeti varmıydı? malesef yok o ancak benle gitsin heryere.sürekli zamanım yok diyor..ev işlerinide yapmıyor doğru düzgün.ev çok dağınık ben kendimce düzenlemeye çalışıyorum..ben gidince kim yapcak bilmiyorum..arada gelir temizlerim diyorum ama iş ve kendi evimden vakit bulursam..
yorumlarınız için çok teşekkür ederim hepinizin yorumu benim için çok değerli..
 
Anneniz bence babanızdan sonra size sığınmış gibi . Onu üzmemeye çalışın. kolay olmamalı yaşadıkları .
 
X