Bir uzman desteği almalısınızMerhaba bu bir iç dökme konusudur . Yorgunum herkese herseye çok kırgınım yaşama sevincim gün geçtikçe tükeniyor yaşamayı sevmiyorum artık kendimi bile sevmiyorum .
Zor bor ailede büyüdüm ilgisizdiler cahildiler para peşinde koştular beni yalnız bıraktılar annemden sevgi görmedim sonra kardeşim oldu annem çok ayrımcılık yaptı bana olan zorbaligi hic bitmedi uzun süre aynı evin içinde konuşmadım sonra 6 sene önce vefat etti babamla ilişkim ona nazaran daha iyi ama ben sevgi nedir bilmiyorum kardeşimi sevmiyorum sevemiyorum ikisinin bir olup yaptıkları ayrımcılığı unutamıyorum herkes beni suçluyor sen kardeşine ablalık yapmıyorsun diye o da zaten beni istemiyor bu da sorun değil ama bu sevgisizlik artık insan ilişkilerime yansıyor birinden sevgi görünce uzaklasasim kaçasım karsimdaki insani kirasim geliyor sonra nankörlükle suclaniyorum çevremde insan kalmıyor ben kendimi çözemiyorum herkes sessiz sakin bir hayat yaşarken ben hep mutsuzum eski neşem kalmadı beni bu çukurdan çıkarın.
Bu içimdeki sevgisizligi nasıl duzeltecegim?Çocukluk travmalarından kurtulmak o kadar zor ki. Tüm yaşamı etkiliyor neredeyse. Benzer şeyler yaşadım kardeş ayrımcılığı gibi. Affetmedikçe bana yük olduğunu farkettim. İçimde herkesi affettim, iyiyim. Deneyebilirsin
Kendinizi telkinleyerek annenizin yarattığı hasarı diğer tüm insanlara yüklemeyerek. Zor olacak ama annenizi içinizde affedecek sebepler bulun. Ben mesela çok aradım en sonunda küçük yaşta anne olmasına bağladım, bilmiyordu,cahildi dedim. Affedince hafifledim hafifledikçe unuttum diyebilirimBu içimdeki sevgisizligi nasıl duzeltecegim?
O zamandan çok daha kötüyüm o zamanlar bir odaya kapalı yaşıyordum dine yönelmiştim şimdi baktığımda o zaman daha da mutluymuşum aslında gün geçtikçe tükeniyorumİlk konun da aynıydı o zaman da çok üzüldüm ama çok uzun seneler önceydi o zaman kendi ayakları üstünde duran bir kadın olarak geçmişe değil geleceğe odaklan artık
Psikolojik tedavini ihmal etme değerlisin kendini üzmeyi bırak
Ben kardeşimle arami nasil düzelteyim ve herkes anlıyor aslında sevgisiz ve ilgisiz büyüdüğümüKendinizi telkinleyerek annenizin yarattığı hasarı diğer tüm insanlara yüklemeyerek. Zor olacak ama annenizi içinizde affedecek sebepler bulun. Ben mesela çok aradım en sonunda küçük yaşta anne olmasına bağladım, bilmiyordu,cahildi dedim. Affedince hafifledim hafifledikçe unuttum diyebilirim
Hayır ben hiç değerli değilim bok gibi bir insanım kendimi hiç sevmiyorum insanlar giptayla bakarken benim ne fırtınalar yaşadığımı anlamıyorlarİlk konun da aynıydı o zaman da çok üzüldüm ama çok uzun seneler önceydi o zaman
kendi ayakları üstünde duran bir kadın olarak geçmişe değil geleceğe odaklan artık
Psikolojik tedavini ihmal etme sen çok değerlisin kendini üzmeyi bırak
Aynı evde mi yaşıyorsunuz?Merhaba bu bir iç dökme konusudur . Yorgunum herkese herseye çok kırgınım yaşama sevincim gün geçtikçe tükeniyor yaşamayı sevmiyorum artık kendimi bile sevmiyorum .
Zor bor ailede büyüdüm ilgisizdiler cahildiler para peşinde koştular beni yalnız bıraktılar annemden sevgi görmedim sonra kardeşim oldu annem çok ayrımcılık yaptı bana olan zorbaligi hic bitmedi uzun süre aynı evin içinde konuşmadım sonra 6 sene önce vefat etti babamla ilişkim ona nazaran daha iyi ama ben sevgi nedir bilmiyorum kardeşimi sevmiyorum sevemiyorum ikisinin bir olup yaptıkları ayrımcılığı unutamıyorum herkes beni suçluyor sen kardeşine ablalık yapmıyorsun diye o da zaten beni istemiyor bu da sorun değil ama bu sevgisizlik artık insan ilişkilerime yansıyor birinden sevgi görünce uzaklasasim kaçasım karsimdaki insani kirasim geliyor sonra nankörlükle suclaniyorum çevremde insan kalmıyor ben kendimi çözemiyorum herkes sessiz sakin bir hayat yaşarken ben hep mutsuzum eski neşem kalmadı beni bu çukurdan çıkarın.
Hayır benim evim ayrı ama bayramda seyranda insanlar soruyor sonra ben barışmak istemeyince suvu bana yikiyorlarAynı evde mi yaşıyorsunuz?
Ev, şehir değişikliği düşündünüz mü?
Yok öyle bir şey tabiki değerlisin sadece geçmişte takılı kaldınHayır ben hiç değerli değilim bok gibi bir insanım kendimi hiç sevmiyorum insanlar giptayla bakarken benim ne fırtınalar yaşadığımı anlamıyorlar
Hiç açıklama yapmasanız , sizi üzen hiç kimseyle görüşmeseniz olmaz mı?Hayır benim evim ayrı ama bayramda seyranda insanlar soruyor sonra ben barışmak istemeyince suvu bana yikiyorlar
Bu içimdeki sevgisizligi nasıl duzeltecegim?
Hayır benim evim ayrı ama bayramda seyranda insanlar soruyor sonra ben barışmak istemeyince suvu bana yikiyorlar
Ama yeni insanlara da yanisyor bu durum içten candan bir insan olamıyorum tamam hasetligim kıskançlığım yok ama içten davranamıyorum sonra insanlar kaçıp gidiyor bendenHiç açıklama yapmasanız , sizi üzen hiç kimseyle görüşmeseniz olmaz mı?
Kardeşin de çocuktu tolin o istemedi kendisinin sana tercih edilmesini. Annene olan öfkeni kardeşinden çıkardığın için Kardeşin sana uzak bence.Ben kardeşimle arami nasil düzelteyim ve herkes anlıyor aslında sevgisiz ve ilgisiz büyüdüğümü
Önce kendinle barış. Kendini sev, buna layık olduğunu gör. İçindeki kırgın çocukla ilgilen, onu sev.Bu içimdeki sevgisizligi nasıl duzeltecegim?