İnsanlar zorluk görmediklerinden rahata alışıyorlar. Sonra da sorumluluk almakta zorluk çekiyorlar. Birileri çok çalışıp diğerlerinin rahat yaşaması için çabalar. Diğerleri ise o rahatlıkla yaşar ve rahat yaşaması için o çabanın zaten olması gerektiğini düşünür. Sizin onlara bakmanızın, göreviniz olduğunu kanıksamışlar. Emekleriniz için minnet de duyulmaz. Siz de görev bilmeyin. Onlar da ellerini taşın altına koysunlar. O zaman değeriniz belki anlaşılır.
Bir de eğitimine destek vermeseniz de yine değişen bir şey olmazdı. Meslekleri olmazdı en fazla. Evde yatarlardı da çalışmazlardı. Belki mesleklerinin olması sizin lehinizedir ki öyle görünüyor. O yüzden dersaneye gönderdiğiniz için kendinizi kötü hissetmeyin. Sizin için daha iyi olmuş.
Ben büyük küçük demeden herkesin bu sorumluluk altına girmesi taraftarıyım. Çocuklar çalışsın demiyorum ama para yönetimini bilsinler, ne zorlukla kazanıldığını görsünler. Düzlüğe çıkıldığında ihanet etmezler, onlar da katkıda bulunur zor durumda.
Misal, biz zorluklar için yaşadık. Küçük kardeşim ise varlık zamanında yaşıyor. Paranın kıymetini bilmez, sorumluluk almaz. Bize yapılmayan ona yapıldı. Kıskanmıyorum, herkesin koşulları farklıydı sonuçta. Beni eğitim için yönlendiren olmadı pek. Onun eğitimi için cart kursu curt kursu zort etkinliği için çabalıyoruz. Vakti gelince bakalım sorumluluk alacak mı? Sanmıyorum çünkü o küçük diye annem tarafından kayırılıyor. Ah keşkelerin deneceği günler yakın.