Öncelikle geçmiş olsun. Siz bunları anlatınca benim duygularımı sanki ben yazmışım gibi hissettim. Size moral vermek için kendi yaşadıklarımı anlatayım..sizinle bütün yaşadıklarımız ve hissettiklerimiz tıpa tıp aynı. Ikinci hamileligimde sizin gibi ikidebir hastaneye gidip gelmemek için o stresli günleri azaltıp beklemek kürtaj sonrası gözümü açtığımda dahi aynı şeyler geçmiş aklımızdan. Tabiki sonrası malum büyük bi boşluk ve endişe.. Acaba yine hamile kalırsam ya bebeğimi kucağıma alamazsam korkusu. Zamanla bu korku ben anne olamıcam kesin yine aynı şeyler olucak kürtaj olmak istemiyorum artık vs gibi şeylere dönüştü 6 ay içerisinde 2 defa kürtaj oldum çok yıkıcıydı. Testler tahliler hersey yapildi sonuç hic bir sorun yok.Sonra ne oldu biliyormusunuz bir süre hava değişimi için ailemin yanına gittim epeyce kaldım toparladım ruhumu iyilestirdim ve çocuk fikrini bir süre rafa kaldırmam gerektiğini anladım 2 senenin sonunda hamile kalmayı planladığım ilk ay hamile kaldım tabi yine korku endişe hastane randevuma bile yalnız gitmek istedim kalp atışını duymadan eşimin gelmesini istemedim kötü anılar gözümü korkutuyodu. Derken daha ilk kontrolde iki kese göründü endişelerim giderek artiyodu bir taraftan seviniyordum 8 ay diken üstünde gecti ve kucağima sağlikla aldim darisi sizin başınıza yüreğinizi ferah tutun allaha sığının bol bol sifa duası okuyun birde ben ikizlerime hamileyken ilk ögrendigim günden itibaren rahatlatıcı su ve doğa sesi eşlığinde evrene benim bebeklerim sağlıklı onları kucağıma alicam diye fısıldıyodum inanılmaz rahatlardim korkularim silinirdi simdide uyku uyutmuyolar :)coook uzun oldu kusura bakmayın ama size moral vermek istedimSelamün Aleyküm.
Araştırmadığım sayfa, konu kalmadı.
Birde sizlere danışmak istedim.
Çok mutlu bir evlilik geçiriyordum
Eşimle severek evlendik.
Evliligimizin 8. Ayında bebek düşünmeye başladık.
Bu düşünce sonrası hemen Hamile kaldım.
Tabiki çok büyük mutluluklar oldu.
Evde çok güzel manevi bir ortam hazırladım.
Eşime haberi verdim. Öyle mutluydukki.
İlk anlarını filan önceden masaya yerleştirdiğim kamerayla çektim.
Tarifi imkansız bir andı benim için.
Ömrümün hiç bir zamanında böyle sevinmemiştim.
2 buçuk ay kadar bebeğim benimle idi.
Öğrendikten sonra kalp atımları için doktora gittiğimizde kalbini sesini duyamadığını söyledi.
herşeyde bundan sonra başladı.
Bebeğim gelişemedi ve kürtajla alındı.
Kürtaj sonrası hastane odasında uyandım.
Süslenmiş bir bebek odasıydı.
Bebek beşigi dahi vardı.
Ama benim bebegim yoktu.
Yan odalardan gelen mutluluk sesleri bebek sesleri yüreğimi yakıyordu.
Eşimde sonra ki günlerde ameliyathane kapısında her babanın kucağına bebegi verilirken lendi kucagı boş kalmasıyla nasıl hüzünlü duygular yaşadıgını söyledi.
Bu merhalede yaşadığım hisleri anlatmam mümkün değil ancak yaşayan anlaya bilir.
O sebeple hiç bahsetmeyecegim.
3 aylık bir süre verdi doktor.
Teşhis boş gebelikti.
Bu 3 ay sonrasında kendimizi toparladık.
Yeniden istedik.1. Adet sonrası 2. Adet te yeniden hamike oldugumu öğrendim.
Bukez daha temkinliydik.
Doktora dahi gidip durmak istemedik.
6. Haftasında gittik.
Kalbini duymak için gün veridi
Tam gidecegimiz günün gecesi kanamam başladı.
Acile gittik ve yine boş gebelik yine kalbi atmıyor bebişimim.
O bebeğimide yeniden kürtaj istemedigim için doktor gözetiminde hap ile düşük yaparak kaybettim.
Sonrası gen testleri yaptık.
Doktor birşey çıkmadıgını söyledi
Kan pıhtılaşması vs de olmadıgını söyledi.
Sadece bir genimin heterozigot okdugu ama bunun bayanların %70 inde böyle oldugunu birşey ifade etmedigini söyledi.
Şimdi yeniden bebek düşünüyoruz .
İlk deneme başarısız oldu.
İnşaAllah 2 deneme için sonuç 6 gün sonra belli olucak.
İçimden birses yine gamile olmadıgımı söylüyor.
Bu durumda ne yapacağım.
Böyle yollardan geçip çocugunu sağlıkla kucağına alan varmı .
Sağol canım Allah razı olsun
İşte beterin beteri var. Aslında senim haftan iyiymiş. Neden öyle oldu
Maşallaj Barekallah.
Öncelikle allah isteyen herkezi evlat nasibi yapsınOlmayan yokluğuna üzülüyor ama varlığını hissedipte kaybetmenin acısı tarifsiz ve tahammülsüz oluyor bilirim. Biz evliliğimizin 7.ayında karar verdik 12. Ayda oldu her ay beklenti içine girmek ayrı bir olay zaten ve ben eşimle kuş gibi 3 gün bulutların üstünde gezdim 3. Gün hafif kanamam oldu o kadar azdı ki sadece peçeteye silince geliyodu cahiliz ne olduğunu anlamadık hemen doktora gittik bilinçsizce hiç araştırmadan en meşhur hastanenin ilk müsait kadın doğumcusuna girdik içim nasıl kötü ama o korku paniği hayatımın hiçbir döneminde yaşamadım bişey mi var acaba diye. Doktor bana sedyeye uzan ultrasondan bakalım dedi açtı karnımı düşük yapıyosun düşüğünü tamamla gel dedi duygusuzca dünyam nasıl karardı anlatamam böyle mi anlatılır böyle mi verilir bu haber eve geldik kendimizi zor tuttuk zaten eve kadar eşimle sarılıp hıçkıra hıçkıra ağladık ve o an belkide üzüntüden bir kan boşaldı benden küçücük bir parça da gördüm belki oydu düşen bilmiyorum uzun süre evden çıkmadım ağlamaktan kimseyle konuşamadım kabus gibi bir dönemdi kanamam 1 ay sürdü ağrılı ve sancılı bi şekilde 1 buçuk ay sonra araştırıp içime sinen bir doktora gittim durumumu anlattım rahime bakalım dedi ultrasona aldı rahimde hiç bir sorun yok ara vermeyin hatta şuan yumurtaların çatlıyor bu haftayı iyi değerlendirin dedi espirili bi şekilde günler sonra ilk kez o gün güldüm sanırım ve inanır mısınız kontrolden 3 hatfa sonra hamileyim doktor bey diye gittim ve adamın gözünde öyle bir ışık oldu ki benimle birlikte o sevincini hissettim resmen o robot değildi işini severek yapan merhametli bir insandı 2. Konteolümde bu sefer de kalp atışları duyulmadı kese göründü içinde bebek görünmedi biz gene yıkılmak üzereyiz doktorum bana sarıldı ve sakın korkma ağlama o hissedecek akşama kadar dinlen bol su içip gel dedi mesaisi bitmesine rağmen sadece bizi bekledi akşam gittik alttan muayene yaptı bu sefer ve bebeğim göründü gayet sağlıklıydı. Ben biliyorum ki doktorum bana inanç aşılamasaydı ben gene üzülüp ağlayacaktım ve belkide kızımıda kaybedektim şükür şuan 2.5 yaşında bıcır bıcır bi yaramaz benim hikayem de bu arkadaşlar paylaşmak istedim Bu yola girmeye karar verdiğinizde lütfen kendinizi bebeğinizi emanet edebileceğiniz bir doktor seçin gerekirse planlama aşamasında gidip tanışın bu o kadar önemliki
ve kalbıde atmıyordu.
yüksek tansiyon ve aniden pıhtılaşma
Boş gebelik degil o. O zaman patoloji şart tabiki. Şimdiki de boş gebelik degildir belki. Pıhtılaşmanız olabilirYolk sac vs vardı kesede .
İçinde kenarda zerre kadar büzüşüp kalmış bebişim
Ama bunada boş gebelik denir dedi doktor.
Böyle bir şey olacağını zannetmiyorum
Canım sadece moralini yüksek tut ve iyi bir doktor bul sen hamile kalabilen bi kadınsın o yüzden şansın çok çok yüksek. Sadece gerekli tüm tedbirlerini al rabbim nasip eder inşallahDesteginiz için sagolasınız.
Teşekkür ederim
Haklısınız tüm söylediklerinizde .
Başta çakmişainiz ama inşaAllah bu çocugunuzla musmutlu günleriniz olur
Darısıda bizlerin başına
Amin inşallah sizinde güzel haberlerinizi alırızMaşallaj Barekallah.
Evet ne hoş bi yazı olmuş.
Hayatımız benziyormuş. İnşaAllah sonuda benzer
Bu arada bende bir aydır ailemdeydim
Baya iyi geldiler kafamdan attım.
Düşük yapalı 5 ayı geçti.
Şükür artık saglıklı hissediyorum.
Dönüştede eşimle tatile gittik.
Baya stresim atıldı
İnşaAllah sizin gibi güzel sonuçlar olır
sizinde bebekleriniz saglıcakla koskovaman olur.
Musmutlu zamanlar geçirirsiniz.
ne güzel bak eşinle tatil yapmışsın ailenle zaman geciriyosun bunları düşün ve motive ol eşinde destekçin daha ne olsun dilerim herşey gönlünüzce olur mucizelere inanın ben kendimden sonra inandım bide bol bol sifa duası ve yasin okuyun inanın iç huzurunuz ikiye katlanacaktır :) Kesinlikle öyleAmin inşallah sizinde güzel haberlerinizi alırız
