• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

ben bu mesleği sevmiyorum...

sevdaligonul

evli mutlu huzurlu
Kayıtlı Üye
19 Kasım 2011
42
0
36
İzmir
merhaba hanımlar.ben öğretmenim.4 sene uğraşıp atandım.şu anda doğudayım.büyük ihtimalle seneye eş durumundan batıya geçiş yaparım.ama ben sevemiyorum bu mesleği.sınıfa girince oraya ait değilmişim gibi hissediyorum.biliyorum yerimde olmak isteyen çok insan var.işi bırakma gibi bi lüksüm de yok.ama biliyorum ki böyle bi öğretmenin öğrenciye de yararı olmaz.
yine de rabbime şükrediyorum.inşallah bi gün istediğim işi yapabilirim.
 
ben de öğretmenim.
özel de çalıştım.
kpss hazırlanmak için şu an işe gitmiyorum.
özeli görünce devlette daha rahat olacağımı düşünyüorum.
açıkçası ben de öğretmenliği çok isteyerek seçmedim ama sonra sevmeye başladım.
fark ettim ki işini sevmek insanın kendi elinde.
çünkü iyi yerler bulmak zor ama işimizi güzelleştirmek bizim elimizde.

belki de bulunduğun yerle alakalıdır.
mesela benim bir arkadaşım avm hastası idi ve atandığı yerde avm yok.
sınıfından değil bundan yakınıyor.
ona interneti kullanmasını söyledim.
oradan alışveriş yap dedim.

yakınmak sana bir şey vermiyor, durumu düzeltmiyorsa sen çevreni değiştirmek için bir şeyler yap.
sonuçta yapabileceğin şeyler vardır.
 
Son düzenleme:
sanırım bulunduğunuz okul ve çevrenizle alakalı olmalı , öğrenciler ve en büyük faktör öğretmen arkadaşlarınız olabilir .. Ne yapmayı düşünüyorsunuz ki
 
Konu içeriği nedeniyle ilgili başlığa taşınmıştır.
 
cevap yazan herkese teşekkür ederim.evet yaşadığı yerle de alakası olabilir.burda bırakın avm yi basit bi yürüyüş yapabileceğiniz bir alan bile yok.okul ortamımda açıkçası çok iyi değil.öğrencilerimi çok seviyorum.biliyorum onlar da beni seviyorlar.
ama yine de sıkıntının kaynağı yaşadığım yerde değil de içimde sanki.daha önce ücretli öğretmendim.yine mutlu değildim.o zaman büyük şehirdeydim oysa.ortamım da iyiydi.ben sebebi ücretli olmama bağlamıştım.şimdi kadroluyum.yine de sınıftan içeri girdiğimde yaşadığım boşluk anlatılmaz.
ne yapmak istediğime gelince aslında benim hayalim kendime ufak bir iş kurmak.bir kitapçı.ama böyle sahaf gibi.hatta özel bir kitapçı.aklımda bir proje var.umarım bir gün yeterli sermaye biriktirebilirim.
 
öğrencilerini seviyorsan gerisi boş ya benim gibi hastalarını sevmeseydin. :1:
 
Back