- 27 Haziran 2008
- 384
- 37
- 35
anem ve babam görücü usulü evlenmişler.ve sırf şimdi bu adamla gezdim tozdum adım çıktı diye toplumdan ar ettiği için evlenmiş.ama hiç mutlu bir evlilik olmadı.
ailem şimdiye kadar hep erkek çocuk sevdasındaydı.hep kız kardeşim doğduğunda ilkin erkek sölendi diye(!) onunla ilgilendiler.ben ailemin ilgisinden yoksun büyüdüm ama kızım diye hiç bir zaman yoldan çıkmadım.kendimi derslere verdi.ve istanbulda çok iyi bir üniversiteyi kazandım.ama sorunlar bitmedi.babam işten çıktı.ve sebeb olarak annemin nankörlüğünü gösteriyor.sürekli tartışıolar ve babam eve bakmıyor.çalışsa bile kendisi yiyor parayı.srüekli kavga ediyolar.bende kendim part time çalıştım.ama annem paraya el koydu.sürekli ne kadar harcadımın hesabını soruyor.kendime ait özelim yok.eve geldiğimde çantamı kartıştırlar telefonum kenarda bıraksam açıp mesjları okurlar.kızdım şifre koydum.odamın kapısını kilitledim.sürekli bir baskı var.
en sonunda üniversite sağlık karnesi ile psilokoga gittim.kadın bana annemin halini düşünmemi mutsuz bir evliliği olduğunu ve hırsını benden çıkarttığını ve bu kişinin nie kızkardeşim deilde ben oldumnun da sebebinin annemin beni kıskanması oldunu söledi.çünkü ben annemin yapamadıkalrını yaptım.resime olan ilgim okuma hevesim,akraba çevremde takdir edilmem..
psikolga gittikten bir sonra bi süre acayip yumuşak davrandım.ama daha çok tatminsiz oldu.herşeyi bilmem gerekitğini (yemek temizlik gibi konular yani).herşeyi eksiksi yapmam gerektini söleyip herşeye bir bahane buluyor.gerçekten çok tatminsiz napıyor ediyor bağıracak bir yer buluyor.ve açıkçası sözleride çokta kırıcı senağlama
bana kocan seni ev işi yapsın die almaz seni ancak becermeye alır diyoorr senağlamasenağlama
sürekli beni bunaltıyor.ona bunu söylüyorum ama anlamıyor.bnm ne sorunum olabilirmiş ki?halbuki ben sakinleşmek için bazen 4tane ağrı kesici içiyorum yaa...
(içindeki parestemol maddesi aynı zamanda sakinlştirici olduğu için içiyorum yani kimya bilgim çok iyidir)
şimdi iki gün önce çok feci bir kavga ettik.beni dövmeye yeltenirken(ki bu arada 19 yaşımdayım gerisini siz düşünün artık..) bende en sonunda kendim korumak için bir iki tanede ona vurdum.akşam 8gibiydi.ve artık çığırdan çıkmıştım.sen bana öle vurusan bend ekendimi savunurum döverim vallada döverim dseni diye bağırmaya başladım.senin gibi evladım yok artık bnm dedi gitti odamdan.bende ne dün akşam temizlik yaptım.tam onun istediği gibi yaptım heryeri.bakın şunu anlamıyor.bende öğrenciyim.ve şuan yaz için kendime iş arıyorum eve ayıracak vaktim olmuyor,ama o bunu anlamıyor işte.acayip bi ben merkezci dediği şey o an olsun istiyor.sonra işte temizliği yaptım akşam geldiğinde her zaamnaki haliyle odaları dolaşır ben ona küs olsam bile bakk burasyı temizlememişsin şu kadar kw elektrik yakmışsın falan die direk akşam fırçası başlardı.bende bakk bakalım eve
bu akaşambişi söyleyebeilcekmisin dedim.balkonda kolumdan tuttuğu gibi beni içeri odaya doğru attı.senin gibi kızım yok dedi.bende ii öle olsun dedim.sabah işe gitmek için hazırlanırken hiç konuşmadık.
ama akşam beni itince çok zoruma gittisenağlama
ama içim yandı yaa,insanın ne olursa olsun bi anneye ihtiyacı oluyormuş,ama o anne olabilecek yapıda değil,çünkü anne suçunuda affetmesini bilir,evladı için herşeyi unutur,o geldinde onu bağrına basar,ama o bölye yapmadı o bir anne değil....
bana bi akıl verin ne yapayım barışyımmı,yoksa böyle devam mı ettireyim,
ya ne yapacağım ben bu annemle??senağlama
not: önemli gelişmeler oldu sayfa 8in sonunu okuyun.sonra yorum yapın lütfen
ailem şimdiye kadar hep erkek çocuk sevdasındaydı.hep kız kardeşim doğduğunda ilkin erkek sölendi diye(!) onunla ilgilendiler.ben ailemin ilgisinden yoksun büyüdüm ama kızım diye hiç bir zaman yoldan çıkmadım.kendimi derslere verdi.ve istanbulda çok iyi bir üniversiteyi kazandım.ama sorunlar bitmedi.babam işten çıktı.ve sebeb olarak annemin nankörlüğünü gösteriyor.sürekli tartışıolar ve babam eve bakmıyor.çalışsa bile kendisi yiyor parayı.srüekli kavga ediyolar.bende kendim part time çalıştım.ama annem paraya el koydu.sürekli ne kadar harcadımın hesabını soruyor.kendime ait özelim yok.eve geldiğimde çantamı kartıştırlar telefonum kenarda bıraksam açıp mesjları okurlar.kızdım şifre koydum.odamın kapısını kilitledim.sürekli bir baskı var.
en sonunda üniversite sağlık karnesi ile psilokoga gittim.kadın bana annemin halini düşünmemi mutsuz bir evliliği olduğunu ve hırsını benden çıkarttığını ve bu kişinin nie kızkardeşim deilde ben oldumnun da sebebinin annemin beni kıskanması oldunu söledi.çünkü ben annemin yapamadıkalrını yaptım.resime olan ilgim okuma hevesim,akraba çevremde takdir edilmem..
psikolga gittikten bir sonra bi süre acayip yumuşak davrandım.ama daha çok tatminsiz oldu.herşeyi bilmem gerekitğini (yemek temizlik gibi konular yani).herşeyi eksiksi yapmam gerektini söleyip herşeye bir bahane buluyor.gerçekten çok tatminsiz napıyor ediyor bağıracak bir yer buluyor.ve açıkçası sözleride çokta kırıcı senağlama
bana kocan seni ev işi yapsın die almaz seni ancak becermeye alır diyoorr senağlamasenağlama
sürekli beni bunaltıyor.ona bunu söylüyorum ama anlamıyor.bnm ne sorunum olabilirmiş ki?halbuki ben sakinleşmek için bazen 4tane ağrı kesici içiyorum yaa...
(içindeki parestemol maddesi aynı zamanda sakinlştirici olduğu için içiyorum yani kimya bilgim çok iyidir)
şimdi iki gün önce çok feci bir kavga ettik.beni dövmeye yeltenirken(ki bu arada 19 yaşımdayım gerisini siz düşünün artık..) bende en sonunda kendim korumak için bir iki tanede ona vurdum.akşam 8gibiydi.ve artık çığırdan çıkmıştım.sen bana öle vurusan bend ekendimi savunurum döverim vallada döverim dseni diye bağırmaya başladım.senin gibi evladım yok artık bnm dedi gitti odamdan.bende ne dün akşam temizlik yaptım.tam onun istediği gibi yaptım heryeri.bakın şunu anlamıyor.bende öğrenciyim.ve şuan yaz için kendime iş arıyorum eve ayıracak vaktim olmuyor,ama o bunu anlamıyor işte.acayip bi ben merkezci dediği şey o an olsun istiyor.sonra işte temizliği yaptım akşam geldiğinde her zaamnaki haliyle odaları dolaşır ben ona küs olsam bile bakk burasyı temizlememişsin şu kadar kw elektrik yakmışsın falan die direk akşam fırçası başlardı.bende bakk bakalım eve
bu akaşambişi söyleyebeilcekmisin dedim.balkonda kolumdan tuttuğu gibi beni içeri odaya doğru attı.senin gibi kızım yok dedi.bende ii öle olsun dedim.sabah işe gitmek için hazırlanırken hiç konuşmadık.
ama akşam beni itince çok zoruma gittisenağlama
ama içim yandı yaa,insanın ne olursa olsun bi anneye ihtiyacı oluyormuş,ama o anne olabilecek yapıda değil,çünkü anne suçunuda affetmesini bilir,evladı için herşeyi unutur,o geldinde onu bağrına basar,ama o bölye yapmadı o bir anne değil....
bana bi akıl verin ne yapayım barışyımmı,yoksa böyle devam mı ettireyim,
ya ne yapacağım ben bu annemle??senağlama
not: önemli gelişmeler oldu sayfa 8in sonunu okuyun.sonra yorum yapın lütfen
Son düzenleme:
değer görmek istio