- 13 Nisan 2007
- 204
- 0
Ne kadar uzun zaman gecmişti senin yokluğunun üzerinden ne ben sayabildim ne takvim yapraklari arda kaldi gecen günlerden…Hayata küskün başlamıştım yokluğunla şimdi sen yoksun yine küskünüm sensiz yıllara; gecen bu ömre küskünüm işte seni benden alan beni sende hiçe çeviren zamana bu kırgınlıgım.. Haberini alıyorum mutluymuşsun yeni sevgiliLERinle adımı bile unutmuşsun diyorlar inandım sanma! Biliyorum, sen benden başkasını sevemessin bensiz yapamazsın biliyorum.. Evet evet herkes yalancı olmuş seni bana düşman etmeye çalışıyor ama bilsinler artık asla vazgeçmcem senden asla..Özleye özleye içim kanaya kanaya yokluğunu yaşıyacağım.
Çünkü biliyorum sende bensiz yapamazsın senin bana yeminlerin var, birbirmize verdiğimiz daha ne sözlermiz var onları yerine getirmeden gitmezsin sen benden biliyorum işte hala beni seviyorsun her anlamsız bakışından mana çıkardığımı söyleselerde ben biliyorum sen beni seviyorsun…
Zaman sensiz geçmek bilmiyor…Geceleride gündüzlerime kattım çünkü yetmiyordu yokluğunun acısını dindirmek için zaman..Hiçbir şey seni koparmaya yetmiyordu..Ammaaannn kimler geldii kimler geçti diyip silip atamıyordum işte seni. Anlamını yitirmişti seninle birlikte her kelimem her cümlem ve senin oldğun herşey anlamını yitirmişti benden gidişinle. Aslında yaşamamda anlamsızdı ya sensiz yinede yaşıyordum çünkü beni seven birinin varlığına inanıyordum onun için yaşıyordum beni sevdiğine inanıyordum ..Korkmuyordum gecelerin karanlığından biliyordum ve inanıyordum biyerlerden sen çıkıp gelecektin ve beni gündüzler bekleyecekti seninle birlikte.. yarınlarım umut dolu olacaktı biliyordum birgün gecelerimi aydınlatan yıldızım ayım sen olacaktın..
Gitmeyi seçmiştin; seçmiştin seçmesine ama biliyordum beni düşünerek yapmıştın herşeyi ben üzülmeyeyim ben mutlu olayım diye yapmıştın bunları söylemiştin vedalaşırken ve ben sana inanıyorum sen beni düşünerek gitmiştin ve söz verdiğin gibi birgün dönecektin gelecektin yine yanıma ve bidaha hiç bırakmayacaktın böyle söz vermişitn ve ben biliyorum sözünü tutacak ve dönecektin yanıma..Seni bekliyorum herzamanki yerde herzamanki saatlerde ben hep ordayım birgün döneceksin…
Ayrılıkla birlikte hayatımın zorlaştığınıda görüyorum..Anlamadığım bir şey var geceleri aklıma takılan ve gün ışıgı denen o acı aydınlık yüzüme vurana kadar düşündüğüm..Anlamadğım şey neyden bukadar korkmaya başladığım..Ölüm mü? Sensizlik mi? Yok yok yanlızlık olmalı..Yada bilmiyorum işte ayrılığın getirdiği kuruntular.. Ama korkuyorum işte ya dönmezsen diye düşünür gibi oluyorum ve hemen kendime kızıyorum nasıl böyle bir şey düşünebilirim diye.. Sen döneceksin biliyorum..Yokluğunda biriktirdiğim hayallerimle ve kocaman yarınlarımla seni bekliyorum.. Döneceksin…
Aradan yine uzun zamanlar geçti sensiz gecelerin birbirini kovaladığı..Çok baharlar geçirdim ama yok işte yok gelen.. Çiçekler sensiz merhaba dedi hayatıma ve her damla yagmur sensiz yağdı sokaklarıma.. Her yaprak senin gelmediğin günler, aylar, yıllar için attı kendini bir bir dalından kopararak.. İsyan etmiyorum.. Üzgünüm ama; sabırlada bekleyemiyorum artık gelmeni.. Biliyor musun artık gelmeyeceğini düşündüğümdede kızmıyorum kendime.. Sanırım gerçekleri görmeye başladımm..Hep masal yaşamışım kendi kendime, aslında biliyordum dönmeyeceğini o vedanında son veda olduğunu.. Ama ne mümkündü o acıyı bile bile yaşamak..Kendimi kandırmak kolaya kaçmakmıydı yoksa ölümden kaçışmıydı bilmiyorum ama dönmeyeceğini biliyorum işte beni sevmediğini hatta çoktandır unuttuğunu bile..Dostlarım haklıydılar ben senin için her gece gözyaşı akıtırken sen adımı unutmuşsun haklıydırlar gerçekleri görmüşlerdi onlar biliyordu dönmeyeceğini ama ben inanmıyordum işte dönecektin ve o bir veda değildi yine benim yanımda olacaktın.. Ne kadar kör olduğumu şimdi anlıyorum ve biliyorum sen hiç bendeki sen olmamışsın. Hayallerime ortak ettiğim sen meger bir hiçmişsin sadece gelip geçiyormuşsun öylece hayatımdan. Aslında hiç düşündüğüm gibide beni sevmemişsin hiç döneceğini de söylememişsin aslında sen sadece benim uzaktan sevdigim biricik umutlarımın hayallerimin ortağıymışsın. Bilmiyorum sen kimsin neysin neden bana bunları yaşattın bilmiyorum ama ben seni çok sevmişitm hemde senin haketmeyeceğinden bile çok safca sevmişim. Şimdi alıştığım sensiz günlerime dönüyorum öğrendiğim gerçeklerimle. Ha bu arada seni herzaman beklediğim yer vardıya mezarlık yapmışlar diye duydum. Ben seni yine bekliyorum sevgilim ama bir fark varki gördüğüm gerçekler engel yaşamama ama ben yine oradayım.. Her an her saniye yoklugunla gömülüyüm.. Gel bul beni yalvarıyorum bildiklerimin yalan olduğunu söyle bağır çağır hatta nefret ettiğini söyle bana ama dön..Ben yine seni bekliyorum. Ey yar seni hiç unutmayacağım ve hiç bendeki saf seni kaybetmeyeceğim, sen benliğini kaybetsende sende, ama hep aynı kalacaksın bende ..Yine aynı yerde “belki”lerle ve “keşke”lerimle seni bekliyorum..
Biliyorum geleceksin ve mezarımda seninde bir gülün olacak biliyorum “işte döndüm” diyeceksin…
Çünkü biliyorum sende bensiz yapamazsın senin bana yeminlerin var, birbirmize verdiğimiz daha ne sözlermiz var onları yerine getirmeden gitmezsin sen benden biliyorum işte hala beni seviyorsun her anlamsız bakışından mana çıkardığımı söyleselerde ben biliyorum sen beni seviyorsun…
Zaman sensiz geçmek bilmiyor…Geceleride gündüzlerime kattım çünkü yetmiyordu yokluğunun acısını dindirmek için zaman..Hiçbir şey seni koparmaya yetmiyordu..Ammaaannn kimler geldii kimler geçti diyip silip atamıyordum işte seni. Anlamını yitirmişti seninle birlikte her kelimem her cümlem ve senin oldğun herşey anlamını yitirmişti benden gidişinle. Aslında yaşamamda anlamsızdı ya sensiz yinede yaşıyordum çünkü beni seven birinin varlığına inanıyordum onun için yaşıyordum beni sevdiğine inanıyordum ..Korkmuyordum gecelerin karanlığından biliyordum ve inanıyordum biyerlerden sen çıkıp gelecektin ve beni gündüzler bekleyecekti seninle birlikte.. yarınlarım umut dolu olacaktı biliyordum birgün gecelerimi aydınlatan yıldızım ayım sen olacaktın..
Gitmeyi seçmiştin; seçmiştin seçmesine ama biliyordum beni düşünerek yapmıştın herşeyi ben üzülmeyeyim ben mutlu olayım diye yapmıştın bunları söylemiştin vedalaşırken ve ben sana inanıyorum sen beni düşünerek gitmiştin ve söz verdiğin gibi birgün dönecektin gelecektin yine yanıma ve bidaha hiç bırakmayacaktın böyle söz vermişitn ve ben biliyorum sözünü tutacak ve dönecektin yanıma..Seni bekliyorum herzamanki yerde herzamanki saatlerde ben hep ordayım birgün döneceksin…
Ayrılıkla birlikte hayatımın zorlaştığınıda görüyorum..Anlamadığım bir şey var geceleri aklıma takılan ve gün ışıgı denen o acı aydınlık yüzüme vurana kadar düşündüğüm..Anlamadğım şey neyden bukadar korkmaya başladığım..Ölüm mü? Sensizlik mi? Yok yok yanlızlık olmalı..Yada bilmiyorum işte ayrılığın getirdiği kuruntular.. Ama korkuyorum işte ya dönmezsen diye düşünür gibi oluyorum ve hemen kendime kızıyorum nasıl böyle bir şey düşünebilirim diye.. Sen döneceksin biliyorum..Yokluğunda biriktirdiğim hayallerimle ve kocaman yarınlarımla seni bekliyorum.. Döneceksin…
Aradan yine uzun zamanlar geçti sensiz gecelerin birbirini kovaladığı..Çok baharlar geçirdim ama yok işte yok gelen.. Çiçekler sensiz merhaba dedi hayatıma ve her damla yagmur sensiz yağdı sokaklarıma.. Her yaprak senin gelmediğin günler, aylar, yıllar için attı kendini bir bir dalından kopararak.. İsyan etmiyorum.. Üzgünüm ama; sabırlada bekleyemiyorum artık gelmeni.. Biliyor musun artık gelmeyeceğini düşündüğümdede kızmıyorum kendime.. Sanırım gerçekleri görmeye başladımm..Hep masal yaşamışım kendi kendime, aslında biliyordum dönmeyeceğini o vedanında son veda olduğunu.. Ama ne mümkündü o acıyı bile bile yaşamak..Kendimi kandırmak kolaya kaçmakmıydı yoksa ölümden kaçışmıydı bilmiyorum ama dönmeyeceğini biliyorum işte beni sevmediğini hatta çoktandır unuttuğunu bile..Dostlarım haklıydılar ben senin için her gece gözyaşı akıtırken sen adımı unutmuşsun haklıydırlar gerçekleri görmüşlerdi onlar biliyordu dönmeyeceğini ama ben inanmıyordum işte dönecektin ve o bir veda değildi yine benim yanımda olacaktın.. Ne kadar kör olduğumu şimdi anlıyorum ve biliyorum sen hiç bendeki sen olmamışsın. Hayallerime ortak ettiğim sen meger bir hiçmişsin sadece gelip geçiyormuşsun öylece hayatımdan. Aslında hiç düşündüğüm gibide beni sevmemişsin hiç döneceğini de söylememişsin aslında sen sadece benim uzaktan sevdigim biricik umutlarımın hayallerimin ortağıymışsın. Bilmiyorum sen kimsin neysin neden bana bunları yaşattın bilmiyorum ama ben seni çok sevmişitm hemde senin haketmeyeceğinden bile çok safca sevmişim. Şimdi alıştığım sensiz günlerime dönüyorum öğrendiğim gerçeklerimle. Ha bu arada seni herzaman beklediğim yer vardıya mezarlık yapmışlar diye duydum. Ben seni yine bekliyorum sevgilim ama bir fark varki gördüğüm gerçekler engel yaşamama ama ben yine oradayım.. Her an her saniye yoklugunla gömülüyüm.. Gel bul beni yalvarıyorum bildiklerimin yalan olduğunu söyle bağır çağır hatta nefret ettiğini söyle bana ama dön..Ben yine seni bekliyorum. Ey yar seni hiç unutmayacağım ve hiç bendeki saf seni kaybetmeyeceğim, sen benliğini kaybetsende sende, ama hep aynı kalacaksın bende ..Yine aynı yerde “belki”lerle ve “keşke”lerimle seni bekliyorum..
Biliyorum geleceksin ve mezarımda seninde bir gülün olacak biliyorum “işte döndüm” diyeceksin…
