- Konu Sahibi PrincesaDeLosCielos
- #1
Yazmayı seviyorum. Konu ne olursa olsun. Beni yazmaya iten sebep ne olursa olsun yazmayı seviyorum. Kimi zaman kırgınlıklarımı yazıyorum, kimi zaman kızgınlıklarımı, kimi zaman öfkemi, kimi zaman hayal kırıklıklarımı, kimi zaman mutluluğumu, kimi zaman küçük bir çocuğun gözyaşlarında saklı olan nedeni...
Yazıyorum sadece. Güzel mi yazıyorum kötü mü bilmiyorum ama yazıyorum. Yazmak beni rahatlatıyor. Mutluysam mutluluğuma ortak oluyor, o da seviniyor benimle; kızgınsam, küskünsem, kırgınsam beni yatıştırıyor. Öfkemi kontrol etmemi sağlıyor. Bir parça kağıt, bir tane kalem benim dostum. 'Onlardan dost olur mu?' demeyin! Oluyor... Beni dinliyorlar sadece. Bana göre hareket ediyorlar. Silersem seslerini çıkarmıyorlar. Yırtıp atacak, kıracak olsam karşı çıkmıyorlar. Söylediklerimi kimseye söylemiyorlar mesela. 'Susun, sadece beni dinleyin' diyorum. 'Sadece beni yazın'. Dinliyorlar... Yazıyorlar... Benimle birlikte 'Ben' oluyorlar onlar da. 1 ben, 3 oluyorum birden.
Kimi zaman yazmak istiyorum ama ne yazacağımı bilmiyorum. Elimden tutuyorlar benim. 'Sen otur, biz seni anlıyoruz' diyorlar. Benden birini elime, diğer beni karşıma alıyorum. Biri beynim, diğeri kalbim oluyor. Başlıyorlar yazmaya. Sonra bir bakıyorum sayfalar dolmuş. Kendimi onlardan soyutlayarak 'Yine yaptınız yapacağınızı' diyorum. Gülümsüyorlar bana.
Yazıyorum sadece. Güzel mi yazıyorum kötü mü bilmiyorum ama yazıyorum. Yazmak beni rahatlatıyor. Mutluysam mutluluğuma ortak oluyor, o da seviniyor benimle; kızgınsam, küskünsem, kırgınsam beni yatıştırıyor. Öfkemi kontrol etmemi sağlıyor. Bir parça kağıt, bir tane kalem benim dostum. 'Onlardan dost olur mu?' demeyin! Oluyor... Beni dinliyorlar sadece. Bana göre hareket ediyorlar. Silersem seslerini çıkarmıyorlar. Yırtıp atacak, kıracak olsam karşı çıkmıyorlar. Söylediklerimi kimseye söylemiyorlar mesela. 'Susun, sadece beni dinleyin' diyorum. 'Sadece beni yazın'. Dinliyorlar... Yazıyorlar... Benimle birlikte 'Ben' oluyorlar onlar da. 1 ben, 3 oluyorum birden.
Kimi zaman yazmak istiyorum ama ne yazacağımı bilmiyorum. Elimden tutuyorlar benim. 'Sen otur, biz seni anlıyoruz' diyorlar. Benden birini elime, diğer beni karşıma alıyorum. Biri beynim, diğeri kalbim oluyor. Başlıyorlar yazmaya. Sonra bir bakıyorum sayfalar dolmuş. Kendimi onlardan soyutlayarak 'Yine yaptınız yapacağınızı' diyorum. Gülümsüyorlar bana.
Son düzenleyen: Moderatör:
