umutlu, çook teşekkür ederim , sık sık okumak lazım bu tür yazıları.. iyice pekiştirmek lazım.. bazen enerjim düşüyor ama çabuk toparlıyorum.. ve daha ilk günden o kadar olumlu ve güzel şeyler oldu ki =) bakış açımızı değiştirmek lazım, algımızı değiştirmek lazım, çevremizdeki herşeye tebessümle bakmak lazım.. gelecek kaygısı ve geçmişin pişmanliğiyla anı erteliyoruz.. işte en büyük hata bence.. şuan burdaysak anı yaşamalı , şimdiki zamanda kalmalıyız.. bir de sanırım hayatımızı şekillendirmeye çalişmamalıyız.. şimdiki zaman içerisinde elimizden geleni yapip geleceği evrenin kollarına bırakmamız lazım.. ben hep bi biçim vermek istedim geleceğime.. atanmış bir öğretmen olacaktım, nişanlımla evlenecektik, ona kendi mesleğini yapabileceği bi iş kuracaktık.. falan filan.. bu planları kurarken o kadar kaygılıydım ki, bunlar eğer suya düşerse ? aman allahım düşünmek bile istemiyorum.. olacak ! olmalı ! başka bi alternatifim yok ki.. böyle söylerdim... işte ne kadar yük bindirmişim değil mi hayallerime ? uçup evrene mesajımı verememiş bile hayallerm, kanatlarına tonlarca sorumluluk yüklemişim çünkü.. ne yani ? şimdi ben geleceğimle ilgili plan yapmayacak mıyım ? hayal kurmayacak mıyım ? tabi ki kuracağim ama bu hayallerimin sınırları asık suratlı çizgilerle çizilmiş olmayacak.. olmazsa olmaz demeyeceğim.. geleceğe, hayatın mucizevi akışına bu derece müdahale etmeyeceğim.. Dini açıdan ele alırsak Allahın işine fazla karışmayacağim =) Belki ben kendimi sınırlıyorum, belki daha güzel şeyler gerçekleşecek ama ben başka hayallere saplanınca hem kendi kurduklarımdan hem de hayatın sunacak olduklarından mahrum oluyorum.. sık sık yazacağim buraya.. aynaya bolca ihtiyaç duyacağim çünkü.. herkese kocamaaaaan sevgiler
ben bu yaşıma kadarki tecrübelerime dayanarak şöyle bir sonuca ulaştım.
çok istediğiniz şey hiçbir zaman olmaz ama çok inandığınız şey mutlaka olur.
ben şimdiki okudğum üniversiteye başlamdan önce buraya gireceğime çok inanmıştım. hergün kendine 'ben bu okula gircem' diyodum. herkese bunu söylüyodum. ben bu okula gircem. ve kazandım.
yaptığım bütün işlerde kendime çok güvenirim ve başaracağıma inanırım. bu yüzden genelde işlerim başarılı olur.
ama aklıma birden 'ya olmazsa' fikri gelirse, o işim başarısız olur. :)
aşk konusu da öyle. zamanında çok istiyodum ama olmuyodu. sonra dedim ki 'off aşkı napcam ben, okul bitince birini bulur evlenirim, şimdi hayatımda biri olsa derslerden zaman ayıramam zaten'
sonra baktım karşıma tam istediğim gibi biri çıktı.
hayatımda şu an biri var ama malesef çok beklenti içerisine girdiğim için mutsuz oluyoruz bzen
ilişki yürütmeyi beceremiyorum sanırım. yoksa hayat karşıma uygun biçok insn çıkarıyo ama değerlendiremiyorum.
ama ilişki yürütmeyi bilmesem de bir gün çok mutlu bir evliliğim olacağına inanıyorum ve olacak da :)
bunu yazarken bile gozlerim doluyo su an cok canim yandi. Kizacaksiniz bana ama duayi biraktim. garip bi duygu. isyan iste Allah'tan sadece iki sey istedim cok sey mi istedim diye. Yanlis oldugunu biliyorum uyumadan once hala sukrediyorum ama dua okuyamiyorum icimden gelmiyo. Buyuk bi sinavdan geciyorum ama hayirlisi.. Aynisini ben yasadim hemde senin yasadigin zamanlarda. bende 3 yil Allah'a sadece 2 sey icin dua ettim eski sevgilimden hic ayrilmamayi ve istedigim bolumu kazanmayi. Ikiside ayni anda gitti ellerimden
