- 24 Şubat 2015
- 1.391
- 1.077
- 133
- 35
Bugün abimin sevgilisinin ailesiyle tanıştık. Kadının bir kızı var. Abimin çocuğu yok. Kız üstelik onlarla yaşayacak. Annemlerde çok tedirgin ve önyargılıydı. Kültürü de bizden çok uzak. Olmaması için çok sebep vardı yani. Ama kızı da ailesinide çok sevdik. Hele ben çocuğun yanına yeğenimmiş gibi gittim.
Bence bunlar hep tabu, çok gereksiz ve insanın hayatını engelleyen tabular. Neden daha siz aranızdaki ilişkiyi yaşayamadan bunları düşünüyorsunuz ki? Belkide her şey çok güzel olacak. Konuşun, sevin, sevilin. Sonrasını sonra düşünün.
Ay Allah razı olsun canım ya içime su serpildi desem yeridir :) Ben hiç bir zaman evlenip boşanması veya çocukk olmasını kendim açımdan sorun olarak düşünmedim . Sadece aileden dolayı dert ediyorum biraz. Kültürlerimiz aynı olması bizim için olumlu . Ancak bazı eksikler var ama ben bu sevginin onları da yaptıracağına inanıyor gibiyim .
Şuan yaptığım durum aslında öyle birbirimizi tanımak için zaman verdik birbirimize gerçi ben kararımı açıklamadım . Açıklayana kadar konuşmayacaktık ama dayanamadı damat bey :) Şuan güzel gidiyor ancak sonu bizim açımızdan olumlu olsa aile tarafından önyargılı davranırlarsa ben işte orada üzülürüm . Bakalım zaman gösterecek ne olacaksa dua edin olur mu
Size de hayırlı olsun bu arada