Buluştuk şekerim buluştuk. Aldı beni sonra işlerini hallet benim bi işim var dedi beni yalnız koydu
, sonra saat verdi ben şu saatte gelicem diye, geldi aldı okula gittik beraber. Konuşma fırsatımız oldu bol bol, o açıdan güzeldi.
Ben eve çıktığımı filan söyledim, yaptıklarımı anlattım önce tepki verdi sonra sevindi sonra kızdı sonra geri sevindi filan kafası karıştı baya. Sanırım dediğim gibi evlenip ailesiyle beraber yaşayacak birini istiyor, kızgınlıkları hep o yöne kaydı, ben de bunu kaldırabilecek yapıda biri değilim be kızlar, ılımlı cevaplar verdim asla terslemedim ama kendi kendine düşündü epey, çok hatalar yaptım dedi, pişmanlıklarından bahsetti, kendisi de böyle bir evlilik istemiyor ama sanırım ailesi baskıcı bu konuda.
Arada sıkışmış kalmış şekilde gördüm onu. Bi şey çıkmıycak bizden, öyle anlaşılıyor.