Beğendiğim Sözler

Büyümek acı verir.
Değişim acı verir.
Ancak; hiçbir şey ait olmadığın bir yere çakılı kalmak kadar acı verici değildir.

Küsmek nedir bilir misin?
Küsmek dürüstlüktür.
Çocukçadır ve ondan dolayı saftır.
Yalansız’ dır.
Küsmek; seni seviyorum’ dur.
Vazgeçememektir.
Beni anlatır küsmek.
Kızdım ama hala buradayımdır, gitmiyorumdur, gidemiyorumdur.
Küsmek; nazlanmaktır, yakın bulmaktır, benim için değerlisindir.
Küsmek, sevdiğini söyle demektir.
Hadi anla demektir.
Küsmek; umuttur, acabaları bitirmektir, emin olmaktır.
Yani, diyeceğim o ki:
Ben sana küstüm!..

Ne hesabını veremeyeceğim bir günüm oldu ne de vicdanımı lekeleyen bir geçmişim....
Ne hissetiysem onu söyledim,onu yaşadım....
Karşıma bazen gerçek yüzler,bazen sahteler çıktı ama olsun ben yine sadece hislerimle yaşadım..
Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim....
Dostluğuma değer biçmedim,sevgime ise hiçbir zaman sınır çizmedim....
Sevdiysem sonuna kadar gittim..
çok kırıldım,, bazen belki de kırdım....
Ama hata insana mahsustur dedim..
Kimileri birden fazla kırdılar kalbimi ama ben onları yeniden affettim..
Onlar belki beni saflıkla yargıladılar..
Belkide içten içe sinsice güldüler..
Ama asıl unuttukları şuydu..
Ben aldanmadım....
Aldanan herzaman kendileri oldular ama bunu anlayamadılar...
Bir insanın kaybının ne olduğunu bilmedikleri için....
Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için....
Oysa ben hiç insan kaybetmedim....
sadece zamanı geldiğinde vazgecmeyi bildim o kadar....

Ne güçlü büyütmüşsün beni anne!
Sen yine de beni merak etme,
Her şeyle savaşmayı,
Güzel günlerin de olacağını,
Ben senden öğrendim anne.
Yine de buralar güzel, soğukları saymazsan.
İnsanlar mutlu, beni saymazsan.
Gündüzler ve gecelerde iyi, yalnızlığımı saymazsan.
Beni soracak olursan anne,
Ben de iyiyim, içimdeki yangını saymazsan...

Kahraman Tazeoğlu"Anneye Mektup"