• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bebeklerimiz HAYIR!'dan anlıyor mu???

Ufka Yolculuk

Nirvana
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
17 Mart 2009
6.633
En iyi cevaplar
1
3.245
698
Ankara
Merhaba arkadaşlar,
14.ayının içinde bi kızım var... "Zamane çocukları" tabirine uyar cinsten. 10 saniye yerinde rahat oturmuyor.(hemde şuan kolu kırıldığı için alçıda olduğu halde) Kızım HAYIR diyorum gözümün içine baka baka yapıyor. YAPMA demek istemiyorum çünkü bu kez daha çok inatlaşırlarmış.
Şımarık bi çocuk olmasını istemiyorum. Bunları anlaması için çok mu erken? Nasıl bi yola başvurmam lazım? Tecrübelerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim.
 
aynı sıkıntı bende de var malesef.Oğlum 26. ayını bitirdi ama o da hayırdan anlamıyor.Hatta mahsus yapıyor.Ne yapılmalı bilemiyorum
 
çocuklarımızın kendilerini bir birey olarak hissetmeye başladığı dönemler şimdi.benim oğlumda 26 aylık.ona bir şeyi yapma ,hayır dediğimde mutlaka yapar.örneğin oyuncaklarını topla derim toplamaz.ama benim oğlum şimdi ne de güzel oyuncaklarını toplicakmış bizde onu alkışlicaz dediğimde toplar.ve bunun gibi bir çok şey.emirden hoşlanmıyorlar bunu anladım,
sizde neden onun hayır olduğunu anlatmaya çalışın.mesela o senin için tehlikeli,onu alırsan şöyle olur....vs.sebebini anlattığınızda ve en önemlisi yumuşak sözlerle yaklaştığınızda eminim vazgeçecekdir.çocuk deyip geçmemeliyiz.onlar herşeyi anlıyo gerçekten...
 
bu dönemler onların benliğini keşfettikleri dönemmiş.... sınırlarımızı denemek için yapıyorlar.. asla HAYIR demeyin... o anda yapmasını istemediğiniz birşeyi yapıyorsa ilgilenmiyormuş gibi yapıp ilgisini hemen başka konulara çekin... yoksa sizinle inatlaşır HAYIRlarınız onun oyuncağı olur.. oğlum 25,ayını dolduruyor...gözümün içine bakarak tehlikeli işler yapmaya kalktığında önemsemiyormuş gibi yapıp hemen sevdiği oyuncağınıgetiriyorum yada o anı geçiştirebilecek bir konu yaratıyorum... yoksa işin içinden çıkılmaz 1 hal alırdı benim içinde.......
 
bu dönemler onların benliğini keşfettikleri dönemmiş.... sınırlarımızı denemek için yapıyorlar.. asla HAYIR demeyin... o anda yapmasını istemediğiniz birşeyi yapıyorsa ilgilenmiyormuş gibi yapıp ilgisini hemen başka konulara çekin... yoksa sizinle inatlaşır HAYIRlarınız onun oyuncağı olur.. oğlum 25,ayını dolduruyor...gözümün içine bakarak tehlikeli işler yapmaya kalktığında önemsemiyormuş gibi yapıp hemen sevdiği oyuncağınıgetiriyorum yada o anı geçiştirebilecek bir konu yaratıyorum... yoksa işin içinden çıkılmaz 1 hal alırdı benim içinde.......

Öneriniz için çok teşekkür ediyorum. Yazınızı görünen biyere yazıcam. HAYIR demek istediğimde beni durdursun diye.
 
Sürekli hayır'ı kullanan bir anne değilim ama bebekliğinden beri cıs,hayır ı benimsettik biz ona.Zararlı herşey benim gözümde hayır.Gelişim melişim hikaye.
Dene yanıl yöntemide ben gibi eski usul bir anneye göre değil malesef..
Alya hayır dediğimde gözlerine baka baka dönüp gidiyor söylene söylene..BAzen ağlıyor.Ben ağlıcağıma o ağlasın diye düşünüyorum.
Hayırsa o asla evet olmuyor.Birde bu durumumuzda var bunuda anlıyor.
 
hayırı anlıyor ve ısrarla hayır dediğimiz şeyi evet yaptırmak istiyor
çok yaygaracı felaket napıcez bı kızla bilemiyorum
:olmaz:
 
Ben oyle durumlarda birkac oyuncak alıp sırtımı ona donup oynamaya baslıyorum. Pıtıs pıtıs yanıma geliyor. İnatlaştıgı neyse artık bırakıp benimle oynamaya baslıyor :)
 
hayırı öyle bir anliyorki
ama çoğu zaman işine gelmiyor sıpanın :olmaz:
yerlere yatıp ağlamaya başlıyor
ses tonu gittikçe yükselerek tabii
hiç tekpki vermiyorum
bazen dayanılmaz hal alınca lütfen gidip içerde ağlarmısın seni dinlemek istemiyorum diyorum
biraz susuyor
baktıkı istediği olmuyor ozaman geliyor kucağıma oturuyor içini çeke çeke sarılıyor bana
işte ozaman tabii bende yumuşuyorum anneyim sonuçta
ama çoğu zaman laf dinliyor diyebilirim arada damarı tutuyor okadarda olur herhalde
 
hayırı anlıyor ve ısrarla hayır dediğimiz şeyi evet yaptırmak istiyor
çok yaygaracı felaket napıcez bı kızla bilemiyorum
:olmaz:

hayir dediginiz seyden geri donuyosunuzdur muhtemelen ondan .bazi arkadaslarimizin dedigi gibi nedenleriyle birlikte hayiri anlatin yoksa cocuk kendini isbetlamak icin surekli insatlasacaktir ve siz hairlarinizdan geri dondukce bidahaki sefere cocugunuzu daha cok aglayan heryerde sizi zor durumda birakir bi halde bulcaksiniz
 
cocuklara tek hayir demekte marifet degil.yaptirimla cocuklarimiza asla bisey yaptirabilecegimizi dusunmuyorum.3 cocugum var 3 de farkli bi sekilde ikna edilebiliyor.mesela buyuk ogluma gerekceleriyle anlattigimda ikna olabiliyor.kizim hic bi gerekceyle ikna olmaz sadece guzellikle iltifatla sevgiyle olur.en kucugum daha cok kucuk 10 aylik baska biseyle oylayarak yani aklini basa bi tarafa aydirmak lazim.zaman zaman cocuklarimla inatlasiyorum cunku ayni anda hepsini ikna etmek zorunda kalinca yaptirim uygulamya basliyorum ama bu bana bile sevimli gelmiyor gercekten anne olmak kolay degil.
 
benim kizimda hayirdan asla anlamiyor..ben hayir deyince daha inatlasiyor...inanin inatla istedigi olmayinca 2 saat agladigi oluyor..ne yapicami sasirdim bu inadi hoc gecmiycekmis gibime geliyor..
 
bende de çok yaramaz bi kız var...resmen çıldıracak noktaya geliyorum..zamana bıraktım artık 4 yaşına kadar çocuk çektirir diyorlar...inşallah 4 yaşından sonra uslanır..
 
bizdede aynı problem var arkadaşlr benim oğlum tam 2 yaşında 1 yaşındayken hayırdan anlayan bir çocuktu ne zamanki yürümeye başladı etrafı keşfetti ozamandan beri huzur kalmadı ben kesinlikle kendimi hatalı buluyorum çünkü benim yaklaşımım nasıl olursa oğlumda one göre davranıyor mesela yorgunsam ilgilenecek halde değilseim uzaktan yapma etme demelr bağırmalar hep ters tepki veriyor ve ozaman oğlumun dünyanın en huysuz çocuğu olduğunu düşünüyorum ama arkdaşların dediği gibi yanına g,derek güzel güzel anlatıp dikkatini başka bir şeye çektiğm zaman çok uyumlu bir çocuk oluyor ama artık bende bıktım çünkü bir anne olarak gücümün tükendiğini hissediyrum doğduğu ngünden beri eve kapandım bir yere gidemiyorum çok huysuz gittiğim yer bana zindan oluyor çalışan bir insandım ilk defa bu kadar uzun bir zaman evde oturuyorum yemek yememiz uykumuz herşyimiz problem bu zamana kadar bu kadar sinirli değildim tahammülsüz değildim ama artık hiçbirşeyine tahammül edemememye başlaıdım artık çok rahat sesimi yükselltebiliyorum :1no2: ona iş yavaş yavaş şiddet boyutuna geliyor korkuyorum kendimden bence anneninde psikolojisi çok önemli annenin de kendini dinç hissetmesi lazım bense her sabah yorgun uyanıyorum hiç enerjim yok kusura bakmayın biraz kendi dertlerimi anlattım ama bizim evet hayır olayımızda ben suçlu olduğumu düşünüyorum
 
Canım zaman zaman aynı dediğin gibi bende de sesler yükseliyor.. Bazen bende kendimden korkuyorum.. Önceki gün kızıma kızarak elimi kaldırıp döverim seni dedim.. ve aynı hareket bana geri döndü. Şimdi kaşlarımı çatıp kızdığım zaman elini kaldırıp bana aaaaaa diyor.:oklava: Annelik çoooook zormuş
 
Back