• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bebekler mi kariyer mi?

ZeaMays

♥♥♥canlarımsınız♥♥&#
Kayıtlı Üye
28 Aralık 2007
2.183
2
116
43
İstanbul
İkizlerim henüz 1 aylık ve iki ay sonra doğum iznim bitiyor. Sonrasında ne yapacağımı kara kara düşünmeye başladım. Onlardan nasıl ayrılacağım :çok üzgünüm: Daha çok küçükler :emir_bebek:

Çalışmaya devam etsem bir türlü etmesem bir türlü. İkizlerin masrafı büyük, sadece babamızın maaşıyla geçinmemiz zor gözüküyor. Yavrularımıza iyi bir gelecek sağlamak için benimde çalışmam gerekiyor.

Birde şu varki işyerinde bulunduğum yere kolay gelmedim, çok çabaladım, çalıştım. Başka biryerde iş bulmak bu kriz ortamında çok zor. Bulsamda aynı konuma gelmek çok daha zor, belkide imkansız.

Sizler ne düşünüyorsunuz? Sizin seçiminiz ne olurdu?
 
Son düzenleme:
cok zor bi durum benimde durumum sana yakın 1 ay sonra iznim bitiyor ama bebegim 11 aylık olacak o konuda içim biraz rahat bayagı büyüdügünü düşünüyorum sana gelince baska yerde aynı statüde iş bulmam zor diyosun o zaman calıs derim tek maasla gecinmek zor bizde cokzorlandık ben ücretsiz izindeyken hemde senin ikizlerin var masrafları dahada cok bana kalırsa calıs derim bende bebegimi nasıl bırakacam diye kara kara düşünüyorum of cok zor ya allah yardımcımız olsun
 
ssk'lisin, degil mi canim? neden baska yerde is bulmak zorunda kalasin ki? 16 haftalik iznin bittikten sonra 6 ay ucretsiz izin alma hakkin var. yoksa isyerin bu konuda mi zorluk cikariyor, ille basla mi diyorlar? benim dusuncem, en azindan 6 aylik olana kadar (sadece anne sutuyle beslenecekleri icin) calismamak.. tabii ki maddi imkanlar olsa da daha cok yanlarinda kalabilsek..
 
annelik çok farklı..çok kutsal hayatta hiç bir şeye değişilmez..
ama yaşamımızı idame ettirmek içinde paraya ihtiyacımız var.
bebekleri emanet edebileceğiniz güveneceğiniz birileri varsa sütünüzü sağıp da bırakabilirsiniz..herşey onlar için değilmi..
çalışmamız,geleceklerini garanti altına almak adına değilmi?
 
Hem çocuk hem kariyer yapanları tebrik ediyorum. Bebeğim olduktan sonra düştükleri durumları daha iyi anlamaya başladım. Eğer ailen ve eşin sana destek oluyorsa bu iş yürüyor bi şekilde. Çünkü çok parçaya bölünmen gerekiyor. Hem evine hem çocuklarına hem de işine yetmeye çalışıyorsun. Yeri geldiğinde işin için çocuklarından, yeri geldiğinde çocukların için işinden zaman çalıyorsun. Diğer sorumluluklarını söylemiyorum bile. Çocuklar kreşe gitme yaşına gelene kadar belki de yapabileceğinin bile üstünde özveride bulunmak gerekiyor. Çünkü iş için yaptıklarını da, aldığın eğitimi de bir kalemde silip atamazsın, hele ki bu kriz ortamında. Benim de kafam bu konuda çok karışıktı. Sanırım tek çözüm, herşeye eskisi gibi yetişemeyeceğini kabullenmek.. sorumlulukları paylaşmak! ve de daha az uyumak! 3-4 sene!! zaman çabuk geçiyor. eğer imkanın varsa ücretsiz izin al ve sonra işine geri dön, yoksa ailene güvenerek işini de hayatının parçası haline getir. ailen destek olmuyorsa iyi ve güvenilir bir bakıcı bularak kazandığını onla paylaş. uzmanlar çocukla çok vakit geçirmenin değil, kaliteli vakit geçirmenin önemini vurguluyorlar. Bunu da başarırsan huzurlu olursun diye düşünüyorum. Ben pazartesiden itibaren tam anlamıyla işe dönüyorum. Önceleri kabuslar görüyordum ama mecbur olduğum için kendimi ancak bunları düşünerek teselli ediyorum. Bebek mi kariyer mi diye görünce paylaşmak istedim! Sonuç: İKİSİ DE! Hatta senin için üçü de :) Sağlıkla büyüt bebeklerini canım.
 
o kadar zor birseyki bebeğini evde bırakıp çalışmak.benim 4 ay 29 günlük bebeğim var 1 aydırda çalısıyorum mecburum eşimin işi iflas ettiği için malesef işsiz kaldı ve 2 aydır iş arıyor ama yok işte:( bu ortamda iş bulmak bi bebeği büyütmek çok ama çok zor.ha benim aldığım geçindiriyormu hayır ama ancak ev kirası ve eelektriği ödeyebiliyoruz dayandık kredi kartlarına hakkımızda hayırlısı allah herkesin yardımcısı olsun.
gelellim bebeğimden ayrılmaya küçük olduğu için hiç bırakmak istemedim yinede sanşlıyım annem bakıyor ama yinede anne yüreği bu olsa gerek işe başladığım ilk 2 hafta hergün ağladım geceleri bebeğime bakarak ayrılmak çok zor geliyodu,bazen bana beni bırakma der gibi bakıyormuş giibi geliyodu içim parcalanıyodu.dolmuşla işe gittiğim zamanlarda annesiyle yürüyen benimle beraber dolmuş bekleyen bebekleri görüncede ağlıyodum ben şimdi bebeğimin yanında değilim diye.ama hep kendimi teselli etmeye çalıstım pek başaramasamda sonuçta onun için çalısıyordum.
en kötüsüde bebeğim benden başka biey almıyodu ne biberon içebildi nede kaşıkla yedi sağolsun işyerim 3 saate bi izin verdi tabi çoğu zaman taksiye binmek zorunda kalıyorum ağlamasın diye.
biraz uzun oldu ama sonuçta kariyeride bebeğimiz için yapıcaz.benim günüm evde olunca bebeğimle geçiyor uyuyunca koştura koştura evi topluyorum yemek yapıyorum çamaşır falan derken saat 9:30 yada 10:00 oluyor benimse hiç halim kalmıyor hemen uyuyorum.bu aralar kendime hiç zamanım yok ama yinede çok mutluyum iyki kızım var herşey onun için :ecrin_bebek: en iyi kararı anneler verir sen kendin için doğrusunu yaparsın emin ol.tek çalısan anne bizler değilz.benim kadar çok ağlama sana tavsiyem ücretsiz izin labiliyorsan al ama işini bırakma
 
malesef ücretsiz izin alsam geriye dönüş garantisi vermiyorlar.

annem babam bebeklere bakıyorlar, hatta babam işi bırakmama şiddetle karşı çıkıyor, bizi okutmak için çok emek verdiler çünkü.

ama kızlarımı nasıl bırakacağım ben şimdiden ayrılık acısı çöktü içime :((

çok zor çalışan bir anne olmak. daha iyi anlıyorum şimdi. Allah yardımcımız olsun hepimizin.
 
tamda benim damarıma basmışsınız..daha doğum yapmadım ama şimdiden kara kara düşünüyorum..ben öğretmenim özel bi dersanede,özel yerleri bilirsiniz insanın canını okuyorlar,çok yoğun bi tempo..hamile kaldığımı öğrenince ücretsiz izne çıkardılar,doğumdan sonra gel sözleşmeni yenileyelim dediler,ama kreş falan şüpheli...annemde bakamaz çocuğa,bakıcı tutmak zorunda kalcaz..eşim çalışma diyor,bebeğimiz herşeyden daha değerli, diyor...ama ben çoook karasızım,onca yıl okudum falan....uff ya......
 
bende şubat sonu başlıyorum işe, bebeğim daha 3 aylık bile olmamış olacak, ama ücretsiz izin almaya durumum müsait değil, işyerimde uzak eve yani aralarda gelemem emzirmek için, şimdiden kabuslarımda bebeğimi yanlız bırakmış olarak geliyorum ve içim içimi yiyor, Allah hepimize kolaylık versin, ama herşey onlar için çalışmazsak onlara nasıl iyi imkanlar sunabiliriz ki, bende kendime böyle teselli veriyorum artık
 
bana kalırsa bu kadar üzülme derim zeacım çünkü ailenin yanında olması bebeklere ailenin bakması bu anlamda senin rahat bi şekilde işine devam edebilmen için büyük bir avantaj kaldı ki çalışmak zorunda olduğunu söylüyosun ....o halde hiç üzülme bence belki ilk bir hafta zorlanacaksın ama sonra herşey rutine oturacak ve çalışma hayatın ile anneliği bir arada yürüteceksin...
ben çalışan biri ikn doğumdan sonra ev hanımı oldum oysa devam etseydim bu anda oldukça iyi bir pozisyonda olacaktım ama sağlık olsun ...çünkü ben kaderci bir mizaça sahibim ve her işte bir hayır olduğuna inanırım dolayısı ile çokta pişman değilim açıkcası...
 
ben bebeğim 15 günlükken işe geri dönmek zorunda kaldım ama sadece günde 4 sat için gidiyordum bana bile çok zor gelmişti sütümü sagıp bırakıyordum kaşıkla almadı biberonla verin bari dedim çünkü sürekli ağlıyordu biberona alışıncada 1.5 aylıkken emmeyi bıraktı 6 aya kadar sağdım verdim ve sonra sütte bitti çok zor. çalışmaya çok erken başlamam nedeni ile bebeğim ememedi. ama mecburdum

ikiz bebeğin masrafıda fazla para lazım annende bakıyorsa çalışmaya başla derim ama çok zor bunada hazırlıklı ol. annelik çok zorrrr
 
canım eğer ailen yanındaysa neden bu kadar düşünüyosun ki
en azından cok sanslısın bende 2.5 aylıkken oğlumu bırakıp (bakıcıya)çalışacağım cünkü çalışmak zorundayız.malum bu zamanda geçinmek kolay değil..tabiki maddi imkanlar elveriyosa kimse çalışmaz ama biizm gibilerin çalışması mecburu ...buda benim nacizane fikrim
 
Offffffffffffff ya nedir biz kadınların çilesi yazılanları okuyunca 6 ay önceki ruh halim geldi aklıma gene cok kötü oldum gözlerim dolarak hatırladım ogünleri. İşim mi? bebeğim mi? acaba ne yapsam diye kara kara düşündüğüm bebeğim doğduktan sonra. Doluya koydum almadı boşa koydum dolmadı etrafımdakiler ise ne var aman bi senmisin bebeğini bırakıp işe gidicek olan diyordu bu dahada sinirlerimi bozuyordu beni anlayan yoktu. Eşimle oturup şöyle bir ortak karar aldık (baktı adam ben kafayı yiyeceğim) evet bu zamanda tek maaş giren evde geçim sağlamak çok zor hatta sihirbazlık gerektiren bir olay ama şayet ev kirası sorunu yoksa en azından kendi giyiminden gezmenden birazcık fedakarlık ettikten sonra bir süre idare ediliyor bizde bu mantıkla yola çıkarak bebeğimi en azından 3,5-4 yasına yani kreş yasına gelene kadar kendim büyütme kararı aldım. ((Allah bu konuda bana anlayış göstren patronumdanda razı olsun) ilklerine öncelikle ben tanık olmak istedim onu benden annesinden mahrum bırakmak istemedim. örneğin bir gün otururken bana anneh diye seslenişini ilk ben duydum dünyalar benim oldu ilk dişini ben gördüm vs bunun gibi ilkler ilk ve sonlar hatta tekrarı yok bunların iş öle yada böle bir şekilde olur tekrardan ama ya bu yıllar tekrar geri gelirmi sizce bence gelmez o yüzden bebeğimin yanında olmaya karar verdim iyikide öyle yapmısım. hele hele baska bir bakıcıya bırakmak mı Allah ım düşüncesi bile ürpertiyor içimi. Allah hepinize yardım etsin arkadaşlar çok zor dönemlerden geçiyoruz he bu arada bebeğim çok şükür 9 aylık oldu yani kaldı 3 yılımız surda:) zaman o kadar hızlı akıyorki çok çabuk büyüyorlar serseriler...
 
canım ben büyük kızım doğduğunda ücretsiz izin alamamış ve 50 günlükken işe başlamak zorunda kalmıştım.çok zor minicik sana muhtaç bir bebek bırakıp giderken yürek dayanmıyor ama yapacak birşey yok tek çalışan anne ben değilim diye teselli ediyordum kendimi birde sağolsun kayınvalidem çok iyi bakıyor hiç gözüm arkada kalmıyordu 8 yıl aradan sonra şimdi ikinci kızım doğdu ücretsiz izin aldım hatta bitti bile 20 gün sonra işe başlıcam bebeğimde 9 aylık olacak çok şükür şimdiye kadar hep yanındaydım belki şimdi daha zor olacak işe başlamam..
tabii işyerimde ücretsiz izin almam çokda hoş karşılanmadı her ne kadar yasal hakkım olsada kariyer uçtu gitti benim bunca yıllık emeğim yokluğumda göz ardı edilmiş başka bir arkadaş benim yöneticim olmuş:(
napalım herşeyin hayırlısı olsun...Allah çocuklarıma sağlık mutluluk huzur versin banada işe başlamam konusunda yardım etsin sabır versin inşallah.
 
Back