Çocuklu yaşamın yormasından ziyade kahvaltıya gelelim diye kendi kendini davet edip,uygun musun diye sormamak beni deli eden bir tavır.
Eş desteğini hep hissediyorum yıllardır,çok yorulduğumu söyleyemem fakat ne kadar samimi olursak olalım misafirliği sevmeyen bir yapım var.
Bana kimse gelsin istemem çok,bende kimseye gitmem.Çok samimi olduğum biriyse çıkarız dışarı iki kahve tatlı yer döneriz.
Son dakika haber vermek de,gösterişli sofralar,insan ağırlamak da bana uygun değil. Kendi karakterim çocukluğumdan itibaren böyle,eşimde sevmez.
Ben çocuklu yaşamdan,yorgunluktan ziyade karakterimize yoruyorum bu durumu.Kimi insan çok seviyor,devamlı beş çayı,kahvaltı,akşam yemekleri kimi bizim gibi hiç hoşlanmıyor.
Eşe mesaj atılmasına çok takılmadım ama neticede eve gelecek yakınlıkta ki misafir ikinizle de yakındır.
Çocuktan önce böyle değilseniz,bu tür buluşmaları seviyorsanız şuan eş desteğiniz çok yoktur ve yoruluyorsunuzdur normal ama sırf çocuk var diye kendinizi çekmeyin derim.