Anneniz torununa bile isteye kötülük yapacak ya da bunu sizden saklayacak biri değildir herhalde :) Yenidoğana karşı oldukça hassas davranabiliyoruz ve özellikle teorik şeyler, bazen göz korkutucu uyarılar kafamızda sandığımızdan daha da çok büyüttüğümüz şeyler olabiliyor. Şahsen annemin denetmelerine ben ses çıkarmadım, aynı dönemlerde kardeşimin de bebeği vardı gelinimiz de aynı şekilde. Biz annemle beraber bakmayı keyifli hale getirdik, neyi nasıl yapıyor öğrendik. Anneciğiniz karpuzu bebeğin ağzına basmamış mesela, yalatmaya çalıştığında bebeğiniz ülser olacak kadar da ileri gitmez merak etmeyin. Biraz lohusalık biraz da evham ile gereksiz yere telaşa girmişsiniz. Bir özür dileyerek bebeği birlikte büyütmenin keyfini çıkarın, Allah uzun ömür versin ama belki ileride danışmak istediğiniz konu olunca yanınızda bulamayacaksınız. Bunlar kıymetli anlar, kalça çıkıklığı meselesi içinize sinmez uygun bir dille söylersiniz ancak kafasını vurdu mu şöyle mi oldu böyle mi diye üst üste sorarsanız artık her şeye karşı çıkan, güvenmeyen biri gibi görülürsünüz. Bu da kırıcı olur haliyle.