Çok teşekkür ederim güzel sözleriniz içimi ısıttıHiç geçmeyecek gibi oluyor ama geçiyor. Ben de cok üzülüp cok yapmamıştım. Ama sonra bir kızım oldu her şey unutuldu . 6 yaşına geldi bilemesela düşün daha ileri haftalarda olsa Allah korusun inan bana daha zor olacaktır. Benim de hala aynı korkum var. Korkarak gidiyorum muayenelere. Sağlıklı degildi ve vücudun böyle karar verdi. Daha güzel günleriniz olacak çok yakında .
Ah ah kendinizi sakın üzmeyin geçecek bak şimdi benim anlatacaklarımdan sonra şükredeceksiniz. Ben de geçen sene tam bu zamanlar 29 yaşında hem de 8 haftalık karnımda bebeğimin kalbinin durduğunu öğrendim. O kadar kahrolduk Kİ anlatmama gerek yok. Eşim de ben de hüngür hüngür ağladık ben kürtajdan çıkarken narkoz etkisiyle bebeğim gitti diye bağırmışım. Sonra allaha sığındık dedik bir şey vardır hemen adapte olmaya çalıştık hayata. Her neyse geçtiğimiz Ocak-Şubat yeniden hamile kalmak istedim. Martta oldu. Çok sevindik tabi sanki bir boşluğu dolduracaktık. Ama yanılmışız erken karar vermişiz çok abartmışız. Haftalar haftaları kovaladı derken daha 6.haftada kanamam oldu hastanede yattım daha kalbi yeni atıyordu. Dolu iğne dolu ilaç vs. Hata etmişiz. Yeniden atlattık neyse zaman geçti 12 haftalık olduk ikili test vs süper çıktı her şey yolunda erkek bebeğimiz vs seviniyoruz. Doktor dedi ki plasentan aşağıya yerleşmiş ama merak etme zamanla bu kendini yukarı çekecek. Tabi ben yine ağla zırla. Ne gerek varsa. Gidecekse gidecek demeli doğal seçilim olarak bakmalıydım. Ben plasenta rahim ağzında diye pür dikkat böyle yatıyorum sürekli vs. Neyse sonra yine haftalar geçti böyle. Geldik 15.haftaya yine kanama yine hastane, 18.hafta yine kanama yine hastane…. Artık canımdan bezmeye başlamıştım. Çok korkuyorum aman bebek gidecek diye. Hatta eve el dopleri diye bir şey aldık her dakika dinliyoruz kalbini manyak olduk. Neyse 20.haftamızda ayrıntılı ultrasona girdik dünya başımıza yıkıldı tam anlamıyla. Bebeğin beyninde su toplanması (hidrosefali denen korkunç bir şey engelli bebek sebebi), ayağında çarpık ayak hastalığı (bilekten içe dönük gelişmiş) ve benim plasentamın üstünde kan odakları görüldü. Bittim tükendim o an. Dedim neden böyle oldu. Keşke böyle olacağına baştan gitseydi bebek. Daha bebek bile değilken gitseydi. Şimdi bu acıyla 24.haftamıza geldik. Bebek içerde deliler gibi kıpır kıpır ama hasta. Ben anneliğimi, isteklerimi, hamileliği her şeyi sorguluyorum. Keşke kalkışmasaydım. İlkinin acısı hiçbir şey değilmiş meğer bunu anlamış olduk. Şimdi çaresiz gözyaşlarıyla dua ediyoruz. Doğum kanamalı olacakmış benim de ölüm riskim var. Bebek ne olacak iyi olacak mı doğar doğmaz dolu ameliyata girecek ayağı alçı olacak onu saymıyoruz BİLE. Başına delik açılacak nasıl bu acılara dayanacak bu yürek. Allaha sığındık bekliyoruz. Rabbim iyi olmayacaksa onun yüzünü görmeden al diyoruz. O yüzden sakın neden Demeyin sakın kızmayın kadere. Eşim “ne olacaksa olsın yeter” demişti 6.hafta kanamamda üzüntüden. Keşke o zaman hayırlısı olsun diyebilseydik bu kadar tutmaya uğraşmasaydık. Allah hayırlı ve sağlıklı olacaksa versin.Kızlar merhaba
3 gün önce 7+3 haftalık bebeğimin kalbi durdu. Rutin kontroller sırasında öğrendik. Hiçbir belirtim yoktu öğrenince şok olduk eşimle. Önceki haftada kalp atış sesini duymuştuk o koltuğa her oturuşumda yüreğim ağzımdaydı. Korktuğum başıma mı geldi diye düşünüyorum. Doktor sebebinin ne olduğunu söylemenin güç olduğunu söyledi ve sonraki gün kürtaja aldı. O klinikten çıkışım arabada hüngür hüngür ağlayışım eşimin beni teselli ederken onunda hüngür hüngür ağladığını ilk defa gördüm. O gece sabaha kadar uyumadık ve sabah 8.30 da hastaneye gidip kürtaj oldum. Narkozdan ağlayarak uyandım ve halen de ağlıyorum. Acısı geçmiyor. Bu sabah üzüntüden bayılmışım ne yemek yiyebiliyorum ne uyuyabiliyorum. Bu çocuğu çok istiyoduk. 1 yıldır evliyiz ve eşimle 29 yaşındayız. Ben Allahtan çok istedim ve oldu sonra yok oldu. Şimdi her şeye küsüm artık çocuk istiyor muyum onu bile bilmiyorum. Sanki bi daha hiç olmayacak olsa da aynı şeyler olacak diye çok kötüyüm. Psikolojim berbat. Güçlü durmaya çalışıyorum ama isyan etmemek de güç. Hayatımda çok hayal kırıklığı var bu da sürpriz olmadı ama en çok yaralayan bu oldu. Ailem eşim çok destek oluyo ama her şey eskiye döner mi bu acı biter mi bilmiyorum. Allah kimseye yaşatmasın çok zor yaşayan varsa lütfen denetimlerinizi benimle paylaşın biraz da olsa umut olur.
Testleri mutlaka yaptırın şimdi iş işten geçti ben 24 haftalık hamileyim bebekte sorun var doktorlar boyuna genetik test yapmaya çalışıyor baştan yapsaydınız ya yapmadılar hata da bende yine hamile kaldım araştırmadan. Daha beteri oldu profilimden okuyabilirsiniz son yorumlarda uzun uzun yazdımKızlar bugün kürtajdan sonra ilk kontrolüme gittim. Doktor patoloji sonucu temiz dedi. Alttan kontrol etti her şey yolunda dedi 2-3 ay korun dedi. Aynı şeyleri tekrar yaşamamk için. Bebeğin neden kalbinin durduğunu sordum bi sebebi yok dedi ve %90 sebepsiz oluyo dedi. Yani yumurta kalitelidir sperm kalitelidir ama yine de durabilir kalbi dedi. Genetik tarama vs testler yaptırmak istedim ilk gebelik için önermiyorum gerek yok dedi. Anladım hiç bir şey neden o zaman durdu kalbi hiçbir sebep yokken. Testleri yapayım mı ne dersiniz yardımcı olur musunuz? Kafam çok karışt
Çok geçmiş olsun gerçekten şimdi anlıyorum çok abarttığımı. Allahım sabır versin sizlere çok üzüldüm inşallah her şey yoluna girer. Dua edicem size deAh ah kendinizi sakın üzmeyin geçecek bak şimdi benim anlatacaklarımdan sonra şükredeceksiniz. Ben de geçen sene tam bu zamanlar 29 yaşında hem de 8 haftalık karnımda bebeğimin kalbinin durduğunu öğrendim. O kadar kahrolduk Kİ anlatmama gerek yok. Eşim de ben de hüngür hüngür ağladık ben kürtajdan çıkarken narkoz etkisiyle bebeğim gitti diye bağırmışım. Sonra allaha sığındık dedik bir şey vardır hemen adapte olmaya çalıştık hayata. Her neyse geçtiğimiz Ocak-Şubat yeniden hamile kalmak istedim. Martta oldu. Çok sevindik tabi sanki bir boşluğu dolduracaktık. Ama yanılmışız erken karar vermişiz çok abartmışız. Haftalar haftaları kovaladı derken daha 6.haftada kanamam oldu hastanede yattım daha kalbi yeni atıyordu. Dolu iğne dolu ilaç vs. Hata etmişiz. Yeniden atlattık neyse zaman geçti 12 haftalık olduk ikili test vs süper çıktı her şey yolunda erkek bebeğimiz vs seviniyoruz. Doktor dedi ki plasentan aşağıya yerleşmiş ama merak etme zamanla bu kendini yukarı çekecek. Tabi ben yine ağla zırla. Ne gerek varsa. Gidecekse gidecek demeli doğal seçilim olarak bakmalıydım. Ben plasenta rahim ağzında diye pür dikkat böyle yatıyorum sürekli vs. Neyse sonra yine haftalar geçti böyle. Geldik 15.haftaya yine kanama yine hastane, 18.hafta yine kanama yine hastane…. Artık canımdan bezmeye başlamıştım. Çok korkuyorum aman bebek gidecek diye. Hatta eve el dopleri diye bir şey aldık her dakika dinliyoruz kalbini manyak olduk. Neyse 20.haftamızda ayrıntılı ultrasona girdik dünya başımıza yıkıldı tam anlamıyla. Bebeğin beyninde su toplanması (hidrosefali denen korkunç bir şey engelli bebek sebebi), ayağında çarpık ayak hastalığı (bilekten içe dönük gelişmiş) ve benim plasentamın üstünde kan odakları görüldü. Bittim tükendim o an. Dedim neden böyle oldu. Keşke böyle olacağına baştan gitseydi bebek. Daha bebek bile değilken gitseydi. Şimdi bu acıyla 24.haftamıza geldik. Bebek içerde deliler gibi kıpır kıpır ama hasta. Ben anneliğimi, isteklerimi, hamileliği her şeyi sorguluyorum. Keşke kalkışmasaydım. İlkinin acısı hiçbir şey değilmiş meğer bunu anlamış olduk. Şimdi çaresiz gözyaşlarıyla dua ediyoruz. Doğum kanamalı olacakmış benim de ölüm riskim var. Bebek ne olacak iyi olacak mı doğar doğmaz dolu ameliyata girecek ayağı alçı olacak onu saymıyoruz BİLE. Başına delik açılacak nasıl bu acılara dayanacak bu yürek. Allaha sığındık bekliyoruz. Rabbim iyi olmayacaksa onun yüzünü görmeden al diyoruz. O yüzden sakın neden Demeyin sakın kızmayın kadere. Eşim “ne olacaksa olsın yeter” demişti 6.hafta kanamamda üzüntüden. Keşke o zaman hayırlısı olsun diyebilseydik bu kadar tutmaya uğraşmasaydık. Allah hayırlı ve sağlıklı olacaksa versin.
Ah ah kendinizi sakın üzmeyin geçecek bak şimdi benim anlatacaklarımdan sonra şükredeceksiniz. Ben de geçen sene tam bu zamanlar 29 yaşında hem de 8 haftalık karnımda bebeğimin kalbinin durduğunu öğrendim. O kadar kahrolduk Kİ anlatmama gerek yok. Eşim de ben de hüngür hüngür ağladık ben kürtajdan çıkarken narkoz etkisiyle bebeğim gitti diye bağırmışım. Sonra allaha sığındık dedik bir şey vardır hemen adapte olmaya çalıştık hayata. Her neyse geçtiğimiz Ocak-Şubat yeniden hamile kalmak istedim. Martta oldu. Çok sevindik tabi sanki bir boşluğu dolduracaktık. Ama yanılmışız erken karar vermişiz çok abartmışız. Haftalar haftaları kovaladı derken daha 6.haftada kanamam oldu hastanede yattım daha kalbi yeni atıyordu. Dolu iğne dolu ilaç vs. Hata etmişiz. Yeniden atlattık neyse zaman geçti 12 haftalık olduk ikili test vs süper çıktı her şey yolunda erkek bebeğimiz vs seviniyoruz. Doktor dedi ki plasentan aşağıya yerleşmiş ama merak etme zamanla bu kendini yukarı çekecek. Tabi ben yine ağla zırla. Ne gerek varsa. Gidecekse gidecek demeli doğal seçilim olarak bakmalıydım. Ben plasenta rahim ağzında diye pür dikkat böyle yatıyorum sürekli vs. Neyse sonra yine haftalar geçti böyle. Geldik 15.haftaya yine kanama yine hastane, 18.hafta yine kanama yine hastane…. Artık canımdan bezmeye başlamıştım. Çok korkuyorum aman bebek gidecek diye. Hatta eve el dopleri diye bir şey aldık her dakika dinliyoruz kalbini manyak olduk. Neyse 20.haftamızda ayrıntılı ultrasona girdik dünya başımıza yıkıldı tam anlamıyla. Bebeğin beyninde su toplanması (hidrosefali denen korkunç bir şey engelli bebek sebebi), ayağında çarpık ayak hastalığı (bilekten içe dönük gelişmiş) ve benim plasentamın üstünde kan odakları görüldü. Bittim tükendim o an. Dedim neden böyle oldu. Keşke böyle olacağına baştan gitseydi bebek. Daha bebek bile değilken gitseydi. Şimdi bu acıyla 24.haftamıza geldik. Bebek içerde deliler gibi kıpır kıpır ama hasta. Ben anneliğimi, isteklerimi, hamileliği her şeyi sorguluyorum. Keşke kalkışmasaydım. İlkinin acısı hiçbir şey değilmiş meğer bunu anlamış olduk. Şimdi çaresiz gözyaşlarıyla dua ediyoruz. Doğum kanamalı olacakmış benim de ölüm riskim var. Bebek ne olacak iyi olacak mı doğar doğmaz dolu ameliyata girecek ayağı alçı olacak onu saymıyoruz BİLE. Başına delik açılacak nasıl bu acılara dayanacak bu yürek. Allaha sığındık bekliyoruz. Rabbim iyi olmayacaksa onun yüzünü görmeden al diyoruz. O yüzden sakın neden Demeyin sakın kızmayın kadere. Eşim “ne olacaksa olsın yeter” demişti 6.hafta kanamamda üzüntüden. Keşke o zaman hayırlısı olsun diyebilseydik bu kadar tutmaya uğraşmasaydık. Allah hayırlı ve sağlıklı olacaksa versin.
Sizin de mi plasenta previa vardı bebekleriniz neden yaşamadıbuyuk ihtimal yasamayacaktir diye düşünüyorum. allaha tevekkul edin. ve bebeginizle bol bol konusun. dogdigunda mutlaka gorun. mumkunse ölü bile olsa kucaginiza alin koklayin. benimde kendi hayati tehlikem vardi dogumda, o yuzden bunlari tam yapmadim. kucagima almadim. simdi cok cok pismanim. bi zibin götürün bir kere olsun giydirip cikarsinlar. hatirasi kalsin en azindan. ben 2. kere bebek kaybettim ama kendi can korkumdan bunlati düşünemedim iste. sadece baktim yavruma
yok. iki bebegimi dogumdan sonra kaybettim..birinin sebebini bilmiyoruz. birinede bolunme sirasinda (kromozom) hata olusmus dediler. 37 gun oldu ölu dogum yapali. ilkinide 10 sene once 9 aylik dogurmustum. 1 gun yasamisti. 4 sezaryenli 2 cocukluyum...Sizin de mi plasenta previa vardı bebekleriniz neden yaşamadı
Şuan sizinle aynı duygular içerisindeyim zaman herşeyin ilacı Rabbim belkide hayırlı olanı nasip etti bilemeyiz sabredip bekleyip kendimize yeniden şans vermeliyiz ne kadar kucağımıza alana kadar bu korku içimizden gitmeyecek olsada Rabbime sığınıp ona teslim olmalıyız o ki herşeyi en iyi bilendir. Çok geçmiş olsun bende iki gün önce kürtaj oldum malesef şuan toparlanmaya çalışsamda kendimi bu yazılanları okurken buluyorumKızlar merhaba
3 gün önce 7+3 haftalık bebeğimin kalbi durdu. Rutin kontroller sırasında öğrendik. Hiçbir belirtim yoktu öğrenince şok olduk eşimle. Önceki haftada kalp atış sesini duymuştuk o koltuğa her oturuşumda yüreğim ağzımdaydı. Korktuğum başıma mı geldi diye düşünüyorum. Doktor sebebinin ne olduğunu söylemenin güç olduğunu söyledi ve sonraki gün kürtaja aldı. O klinikten çıkışım arabada hüngür hüngür ağlayışım eşimin beni teselli ederken onunda hüngür hüngür ağladığını ilk defa gördüm. O gece sabaha kadar uyumadık ve sabah 8.30 da hastaneye gidip kürtaj oldum. Narkozdan ağlayarak uyandım ve halen de ağlıyorum. Acısı geçmiyor. Bu sabah üzüntüden bayılmışım ne yemek yiyebiliyorum ne uyuyabiliyorum. Bu çocuğu çok istiyoduk. 1 yıldır evliyiz ve eşimle 29 yaşındayız. Ben Allahtan çok istedim ve oldu sonra yok oldu. Şimdi her şeye küsüm artık çocuk istiyor muyum onu bile bilmiyorum. Sanki bi daha hiç olmayacak olsa da aynı şeyler olacak diye çok kötüyüm. Psikolojim berbat. Güçlü durmaya çalışıyorum ama isyan etmemek de güç. Hayatımda çok hayal kırıklığı var bu da sürpriz olmadı ama en çok yaralayan bu oldu. Ailem eşim çok destek oluyo ama her şey eskiye döner mi bu acı biter mi bilmiyorum. Allah kimseye yaşatmasın çok zor yaşayan varsa lütfen denetimlerinizi benimle paylaşın biraz da olsa umut olur.
Allah yaşayan yavrularınıza ömürler versinyok. iki bebegimi dogumdan sonra kaybettim..birinin sebebini bilmiyoruz. birinede bolunme sirasinda (kromozom) hata olusmus dediler. 37 gun oldu ölu dogum yapali. ilkinide 10 sene once 9 aylik dogurmustum. 1 gun yasamisti. 4 sezaryenli 2 cocukluyum...
allah razi olsun. ilk bebegimde sizin yasadiklarinizn aynilarini yasadim. cok zor bir hamilelik ama tahminim sizi gunaha sokmadan cennet kusu olacagi yonunde. rabbim kolaylik versin. yerini dolsursun tez vakitte.Allah yaşayan yavrularınıza ömürler versin
Benim 2 ay olacak acım asla geçmedi ama bu süreçte işe başladım arkadaşlarım oldu onlarla vakit geçiriyorum sosyalleşiyorum. Size tavsiyem acınızı asla yoksaymayın yaşayın en dibine kadar belki gözünüzde yaş kalmayacak kadar ama sonra kalkın hayata yeniden sarılın dua edin bol bol içinizi dökün isteyin böylece yavaş yavaş iyileşeceksiniz. Yalnız değilsin hepimiz neler yaşıyoruz bu blogta. Sevinç gibi acı da yaşamımızın bir parçası. Her şey bizim için var. Ağlamak da ağız dolusu kahkaha atmak da. Güzel günlerin gelecek buna inan asla benim başıma neden geldi deme bende yaşadım benden öncekiler de sende. Derin bir nefes al yasın bitince hayata tekrar tutun unutma “ her zorluktan sonra mutlaka bir kolaylık var”Şuan sizinle aynı duygular içerisindeyim zaman herşeyin ilacı Rabbim belkide hayırlı olanı nasip etti bilemeyiz sabredip bekleyip kendimize yeniden şans vermeliyiz ne kadar kucağımıza alana kadar bu korku içimizden gitmeyecek olsada Rabbime sığınıp ona teslim olmalıyız o ki herşeyi en iyi bilendir. Çok geçmiş olsun bende iki gün önce kürtaj oldum malesef şuan toparlanmaya çalışsamda kendimi bu yazılanları okurken buluyorum
İnşallah ikimiz de çok acı çekmeyiz rabbime havaleyiz artıkallah razi olsun. ilk bebegimde sizin yasadiklarinizn aynilarini yasadim. cok zor bir hamilelik ama tahminim sizi gunaha sokmadan cennet kusu olacagi yonunde. rabbim kolaylik versin. yerini dolsursun tez vakitte.
İnşallah geçicek kuzum inşallahBenim 2 ay olacak acım asla geçmedi ama bu süreçte işe başladım arkadaşlarım oldu onlarla vakit geçiriyorum sosyalleşiyorum. Size tavsiyem acınızı asla yoksaymayın yaşayın en dibine kadar belki gözünüzde yaş kalmayacak kadar ama sonra kalkın hayata yeniden sarılın dua edin bol bol içinizi dökün isteyin böylece yavaş yavaş iyileşeceksiniz. Yalnız değilsin hepimiz neler yaşıyoruz bu blogta. Sevinç gibi acı da yaşamımızın bir parçası. Her şey bizim için var. Ağlamak da ağız dolusu kahkaha atmak da. Güzel günlerin gelecek buna inan asla benim başıma neden geldi deme bende yaşadım benden öncekiler de sende. Derin bir nefes al yasın bitince hayata tekrar tutun unutma “ her zorluktan sonra mutlaka bir kolaylık var”
Bende de var aynı korkular canım ama korkuyla yaşanmaz. Gideceği varsa gider her şey Allahtan. Nasip kısmet işi. Hayırlısını dileyelim elimizden geleni yapalım gerisi takdiri ilahi ne zaman istersen yazabilirsin içini dökmek istersen yaz. Her şey geçecek güzel haberlerini duymayı umuyorumİnşallah geçicek kuzum inşallahinan bu arada ne düşünüyorum biliyomusun acaba yeniden böyle olursa taşıyabilecekmiyim kendimi inan güçlü hissetmiyorum Allah'a sığınıyorum bundan sonra da herşeyin hayırlısını nasip etsin inşallah. Biraz bedenimde ruhumda iyileşsin tekrar deniycem ama korkularım hiç bitmiycek
Çok teşekkür ederim kuzum sen ne zaman tekrar yeniden deniycen bende yıl sonu tekrar bakıcam eşim hayırlısı ile olursa olur olmazsada bidaha düşünmeyelim yıpranıyosun dedi bi oğlum var 12 yaşında Rabbim ona sağlık uzun ömürler nasip etsin inşallah yaş da 35 benim bu arada senin yaş kaç kuzum kaçıncı denemendi benim ilki Mayıs'ta kimyasal gebelik oldu diğeri de haziranda tuttu ama kalbi 7+5 de durmuş üç jafta öylece gezmişim yavrumla hiç hissetmedimBende de var aynı korkular canım ama korkuyla yaşanmaz. Gideceği varsa gider her şey Allahtan. Nasip kısmet işi. Hayırlısını dileyelim elimizden geleni yapalım gerisi takdiri ilahi ne zaman istersen yazabilirsin içini dökmek istersen yaz. Her şey geçecek güzel haberlerini duymayı umuyorum
Canım benim ilk gebeliğimdi eşimde bende çok istiyoduk 7. Ay olmuştu eşimle bir senedir evliyim 29 olcam ekimde. Eşim iş için seyahat ediyo sürekli doktorumuz 2 ay korunun dedi bizde korunduk bu ay sonu 2 ay olacak sonra korunmicam ama çok da olsun olsun diye ısrar etmiyorum ilkinde çok etmiştim kötü sonuçlandı. Şimdi akışına bıraktım kariyerimle ilgileniyorum olursa çok seviniriz olmazsa da çok üzülmeyiz öyle işteÇok teşekkür ederim kuzum sen ne zaman tekrar yeniden deniycen bende yıl sonu tekrar bakıcam eşim hayırlısı ile olursa olur olmazsada bidaha düşünmeyelim yıpranıyosun dedi bi oğlum var 12 yaşında Rabbim ona sağlık uzun ömürler nasip etsin inşallah yaş da 35 benim bu arada senin yaş kaç kuzum kaçıncı denemendi benim ilki Mayıs'ta kimyasal gebelik oldu diğeri de haziranda tuttu ama kalbi 7+5 de durmuş üç jafta öylece gezmişim yavrumla hiç hissetmedim
Allahım hayırlı evlatlar nasip etsin kuzum bende dört gün oldu kürtaj olalı üç ay dinlenim bakalım neler bizi bekliyor bi yandan sıkıntılı günler geçiriyorum ailem sıkıntılı günler geçiriyo onların sıkıntısı da beni etkiledi hiç bitecek gibi de değil hayırlısı hayırlı bi zamanda bulsun inşallahCanım benim ilk gebeliğimdi eşimde bende çok istiyoduk 7. Ay olmuştu eşimle bir senedir evliyim 29 olcam ekimde. Eşim iş için seyahat ediyo sürekli doktorumuz 2 ay korunun dedi bizde korunduk bu ay sonu 2 ay olacak sonra korunmicam ama çok da olsun olsun diye ısrar etmiyorum ilkinde çok etmiştim kötü sonuçlandı. Şimdi akışına bıraktım kariyerimle ilgileniyorum olursa çok seviniriz olmazsa da çok üzülmeyiz öyle işte
Senin daha çok yeni dinlen 2 ay geçsin psikolik olarak iyi hissetmen lazım sonra kendiliğimden olur. Psikoloji çok önemli inşallah sıkıntılarınız son bulur sağlık ve huzur diliyorum canımAllahım hayırlı evlatlar nasip etsin kuzum bende dört gün oldu kürtaj olalı üç ay dinlenim bakalım neler bizi bekliyor bi yandan sıkıntılı günler geçiriyorum ailem sıkıntılı günler geçiriyo onların sıkıntısı da beni etkiledi hiç bitecek gibi de değil hayırlısı hayırlı bi zamanda bulsun inşallah