- 18 Kasım 2020
- 2.663
- 3.246
- Konu Sahibi Eminegul57
- #21
insAllah canımÇok sagolun bilgi için yaşımız 28 inşallah sonraki bebeğimiz saglikli olur dilerim sizin de yavrunuza sevinçle kavustgunuz mutluluklarnz olur
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
insAllah canımÇok sagolun bilgi için yaşımız 28 inşallah sonraki bebeğimiz saglikli olur dilerim sizin de yavrunuza sevinçle kavustgunuz mutluluklarnz olur
hafifleyecek acın cnm Allah dayanma gücü versin.seni çok iyi anlıyorum zamana ihtiyacın var ağlayacaksın üzüleceksin sonra tekrar anne olmak isteyeceksin.Allah yar ve yardımcın olsunAllah razı olsun ne güzel insanlar var burada. Aynı acıyı yaşamış olmayi istemezdim sizin de başınız sağolsun inşallah cennet bahçesinde yesersin çocuklarımız cok zorlaniyorum tarif edemiyorum ruhum bedenimde değil gibi geçmesi icin dua etmekten baska carem yok sağlık ve selamet ile kalın
""Not; hamileliği riskli olmayan kardesler okumasin üzülmesini istmemem. Başından gecenlere icimi acmak istedim nasıl aşıcam bilmiyorum yardim edin....""
15 haftalikken bebegimin ani bir şekilde kalbî durdu. İçimde bir hafta ölü olarak kalmış. İki hafta önce trizomi 13-18 de 1/50 oranla riskli çıkmıştı korkudan ve emin olmak için Fetal dna testi bile yaptik temiz cikmisti bağlandım cok daha fazla sevdim yavrumu. O testle de kromozoma bakip kesin sekilde kız olduğunu soylediler daha mutlu oldum.. koşarak cinsiyeti için esime moral olsun diye balonlar aldim susledm heryeri. Öğrendi çok mutluyduk sanki hayata yeniden basladkk bebegiminiz saglikliydi fetal dna temiz cikmisti hersey yolunda giriyordu şükür dedik. Bi cumartesi günü 21 agustos 2021 de tuvalete gittim ve kahverengi akıntı gördm önemsenmeyecek seviyedeydi yine de icime korku dustu eşime dil ucuyla söyledim dr hemen hastaneye gelin dedi. Gittik. Kanamayi gordugunu söyledi ama kalbine en son baktı ve gup gup atan kalbi atmıyordu. O anı atlatamiyorum insan kendi kalp atışı durdugunu hissedee mi öyle hissettim. Bana bakamadi Dr esime soyledi. Ağlayarak odadan ayrildik. Haftasonu kendi dr yoktu baska doktor ilac verecek dusurmeye caslicz dedi. 7 de 12 de iki kere ilac verdi ağır dogum ağrısı çektim geçmedi. Sabaha karşı 3 de bebegim beni bırak artık dedim ve suyum geldi gerçekten yaşamak öyle zor ki kimsenin ama kimsenin başına gelmesini istemem. Birakti beni yavrum. Dr geldi o sirada pazar sabah 6 ve elleriyle beni dogumhanede uyanikken yavrumdan kopardi aldi. Elinden geleni yaptin ama bazen olmaz dedi. Hakliydi. Aglamakdan baska bisey yapamadim adını bile soyleyemedim kızımın. Sonra kürtaja hazirladi mavi önlük giydirdi sanki ceset gibiydim bitmiyene bir ızdırap içinde kurtaja girdim soğuktu çıktığımda bu süre gözlerim görmedi eşimi ve annemi gördüm çok mutlu oldm ama artık kızım içimde degildi. Ah o boşluk. Dolmayacak bişey sürekli kanayan bir yara kaldi. Evdeyim bu olay olali 3 gün oluyor. Atlatmak için dua ediyorum. Rabbime hamd ediyorum bir kere isyan etmedim hayirlisini istemistik hayirlisi buymus dedim ama içimde bir yangin var sönmüyor. Basiniza gelen oluysa nasıl atlattiniz bana yol gosterin tekrar bebeğim olur mu tekrar eskisi gibi olurmu cok derinlerde kaybolmuş gibiyim..
Başınız sağ olsun. Tahmin edebiliyorum acınızı. Allah tez zamanda sağlıkla annelik duyguları yaşamanızı sağlasın insallah""Not; hamileliği riskli olmayan kardesler okumasin üzülmesini istmemem. Başından gecenlere icimi acmak istedim nasıl aşıcam bilmiyorum yardim edin....""
15 haftalikken bebegimin ani bir şekilde kalbî durdu. İçimde bir hafta ölü olarak kalmış. İki hafta önce trizomi 13-18 de 1/50 oranla riskli çıkmıştı korkudan ve emin olmak için Fetal dna testi bile yaptik temiz cikmisti bağlandım cok daha fazla sevdim yavrumu. O testle de kromozoma bakip kesin sekilde kız olduğunu soylediler daha mutlu oldum.. koşarak cinsiyeti için esime moral olsun diye balonlar aldim susledm heryeri. Öğrendi çok mutluyduk sanki hayata yeniden basladkk bebegiminiz saglikliydi fetal dna temiz cikmisti hersey yolunda giriyordu şükür dedik. Bi cumartesi günü 21 agustos 2021 de tuvalete gittim ve kahverengi akıntı gördm önemsenmeyecek seviyedeydi yine de icime korku dustu eşime dil ucuyla söyledim dr hemen hastaneye gelin dedi. Gittik. Kanamayi gordugunu söyledi ama kalbine en son baktı ve gup gup atan kalbi atmıyordu. O anı atlatamiyorum insan kendi kalp atışı durdugunu hissedee mi öyle hissettim. Bana bakamadi Dr esime soyledi. Ağlayarak odadan ayrildik. Haftasonu kendi dr yoktu baska doktor ilac verecek dusurmeye caslicz dedi. 7 de 12 de iki kere ilac verdi ağır dogum ağrısı çektim geçmedi. Sabaha karşı 3 de bebegim beni bırak artık dedim ve suyum geldi gerçekten yaşamak öyle zor ki kimsenin ama kimsenin başına gelmesini istemem. Birakti beni yavrum. Dr geldi o sirada pazar sabah 6 ve elleriyle beni dogumhanede uyanikken yavrumdan kopardi aldi. Elinden geleni yaptin ama bazen olmaz dedi. Hakliydi. Aglamakdan baska bisey yapamadim adını bile soyleyemedim kızımın. Sonra kürtaja hazirladi mavi önlük giydirdi sanki ceset gibiydim bitmiyene bir ızdırap içinde kurtaja girdim soğuktu çıktığımda bu süre gözlerim görmedi eşimi ve annemi gördüm çok mutlu oldm ama artık kızım içimde degildi. Ah o boşluk. Dolmayacak bişey sürekli kanayan bir yara kaldi. Evdeyim bu olay olali 3 gün oluyor. Atlatmak için dua ediyorum. Rabbime hamd ediyorum bir kere isyan etmedim hayirlisini istemistik hayirlisi buymus dedim ama içimde bir yangin var sönmüyor. Basiniza gelen oluysa nasıl atlattiniz bana yol gosterin tekrar bebeğim olur mu tekrar eskisi gibi olurmu cok derinlerde kaybolmuş gibiyim..
Allah razi olsn sağ saglim kavusursunz inşallah sizlerdeBaşınız sağ olsun. Tahmin edebiliyorum acınızı. Allah tez zamanda sağlıkla annelik duyguları yaşamanızı sağlasın insallah
Aynısının bir farklısını yaşadım ben 35 haftalık doktor ihmali yüzünden kaybettim bebeğimi şuan çok zor biliyorum küçüğüde büyüğü de aynı birde normal doğum olmuş Buda süreç için iyi bişey en azından benim gibi 1 yıl beklemeyeceksin benim birde yaş 38 benim bundan sonra zor rabbim sana uygun zamanda sağlıklı sıhhatli yavrular nasip etsin yasını tut ama kendini çok hırpalama hayırlı zamanda hayırlı evlatların olsun inşallah""Not; hamileliği riskli olmayan kardesler okumasin üzülmesini istmemem. Başından gecenlere icimi acmak istedim nasıl aşıcam bilmiyorum yardim edin....""
15 haftalikken bebegimin ani bir şekilde kalbî durdu. İçimde bir hafta ölü olarak kalmış. İki hafta önce trizomi 13-18 de 1/50 oranla riskli çıkmıştı korkudan ve emin olmak için Fetal dna testi bile yaptik temiz cikmisti bağlandım cok daha fazla sevdim yavrumu. O testle de kromozoma bakip kesin sekilde kız olduğunu soylediler daha mutlu oldum.. koşarak cinsiyeti için esime moral olsun diye balonlar aldim susledm heryeri. Öğrendi çok mutluyduk sanki hayata yeniden basladkk bebegiminiz saglikliydi fetal dna temiz cikmisti hersey yolunda giriyordu şükür dedik. Bi cumartesi günü 21 agustos 2021 de tuvalete gittim ve kahverengi akıntı gördm önemsenmeyecek seviyedeydi yine de icime korku dustu eşime dil ucuyla söyledim dr hemen hastaneye gelin dedi. Gittik. Kanamayi gordugunu söyledi ama kalbine en son baktı ve gup gup atan kalbi atmıyordu. O anı atlatamiyorum insan kendi kalp atışı durdugunu hissedee mi öyle hissettim. Bana bakamadi Dr esime soyledi. Ağlayarak odadan ayrildik. Haftasonu kendi dr yoktu baska doktor ilac verecek dusurmeye caslicz dedi. 7 de 12 de iki kere ilac verdi ağır dogum ağrısı çektim geçmedi. Sabaha karşı 3 de bebegim beni bırak artık dedim ve suyum geldi gerçekten yaşamak öyle zor ki kimsenin ama kimsenin başına gelmesini istemem. Birakti beni yavrum. Dr geldi o sirada pazar sabah 6 ve elleriyle beni dogumhanede uyanikken yavrumdan kopardi aldi. Elinden geleni yaptin ama bazen olmaz dedi. Hakliydi. Aglamakdan baska bisey yapamadim adını bile soyleyemedim kızımın. Sonra kürtaja hazirladi mavi önlük giydirdi sanki ceset gibiydim bitmiyene bir ızdırap içinde kurtaja girdim soğuktu çıktığımda bu süre gözlerim görmedi eşimi ve annemi gördüm çok mutlu oldm ama artık kızım içimde degildi. Ah o boşluk. Dolmayacak bişey sürekli kanayan bir yara kaldi. Evdeyim bu olay olali 3 gün oluyor. Atlatmak için dua ediyorum. Rabbime hamd ediyorum bir kere isyan etmedim hayirlisini istemistik hayirlisi buymus dedim ama içimde bir yangin var sönmüyor. Basiniza gelen oluysa nasıl atlattiniz bana yol gosterin tekrar bebeğim olur mu tekrar eskisi gibi olurmu cok derinlerde kaybolmuş gibiyim..
Kalbim kaldırmayacak diye okumadım ancak durumunuza çok üzüldüm. Allah sabır versin. Bende 13haftada erken doğum yapmıştım. Yıkıcıydı. Kendinize zaman verin. Ağlayın. İçinizden geleni yapın.""Not; hamileliği riskli olmayan kardesler okumasin üzülmesini istmemem. Başından gecenlere icimi acmak istedim nasıl aşıcam bilmiyorum yardim edin....""
15 haftalikken bebegimin ani bir şekilde kalbî durdu. İçimde bir hafta ölü olarak kalmış. İki hafta önce trizomi 13-18 de 1/50 oranla riskli çıkmıştı korkudan ve emin olmak için Fetal dna testi bile yaptik temiz cikmisti bağlandım cok daha fazla sevdim yavrumu. O testle de kromozoma bakip kesin sekilde kız olduğunu soylediler daha mutlu oldum.. koşarak cinsiyeti için esime moral olsun diye balonlar aldim susledm heryeri. Öğrendi çok mutluyduk sanki hayata yeniden basladkk bebegiminiz saglikliydi fetal dna temiz cikmisti hersey yolunda giriyordu şükür dedik. Bi cumartesi günü 21 agustos 2021 de tuvalete gittim ve kahverengi akıntı gördm önemsenmeyecek seviyedeydi yine de icime korku dustu eşime dil ucuyla söyledim dr hemen hastaneye gelin dedi. Gittik. Kanamayi gordugunu söyledi ama kalbine en son baktı ve gup gup atan kalbi atmıyordu. O anı atlatamiyorum insan kendi kalp atışı durdugunu hissedee mi öyle hissettim. Bana bakamadi Dr esime soyledi. Ağlayarak odadan ayrildik. Haftasonu kendi dr yoktu baska doktor ilac verecek dusurmeye caslicz dedi. 7 de 12 de iki kere ilac verdi ağır dogum ağrısı çektim geçmedi. Sabaha karşı 3 de bebegim beni bırak artık dedim ve suyum geldi gerçekten yaşamak öyle zor ki kimsenin ama kimsenin başına gelmesini istemem. Birakti beni yavrum. Dr geldi o sirada pazar sabah 6 ve elleriyle beni dogumhanede uyanikken yavrumdan kopardi aldi. Elinden geleni yaptin ama bazen olmaz dedi. Hakliydi. Aglamakdan baska bisey yapamadim adını bile soyleyemedim kızımın. Sonra kürtaja hazirladi mavi önlük giydirdi sanki ceset gibiydim bitmiyene bir ızdırap içinde kurtaja girdim soğuktu çıktığımda bu süre gözlerim görmedi eşimi ve annemi gördüm çok mutlu oldm ama artık kızım içimde degildi. Ah o boşluk. Dolmayacak bişey sürekli kanayan bir yara kaldi. Evdeyim bu olay olali 3 gün oluyor. Atlatmak için dua ediyorum. Rabbime hamd ediyorum bir kere isyan etmedim hayirlisini istemistik hayirlisi buymus dedim ama içimde bir yangin var sönmüyor. Basiniza gelen oluysa nasıl atlattiniz bana yol gosterin tekrar bebeğim olur mu tekrar eskisi gibi olurmu cok derinlerde kaybolmuş gibiyim..
Amin inşallah sizde sağ saglim kavusursunz dilerimhafifleyecek acın cnm Allah dayanma gücü versin.seni çok iyi anlıyorum zamana ihtiyacın var ağlayacaksın üzüleceksin sonra tekrar anne olmak isteyeceksin.Allah yar ve yardımcın olsun
Sağolun sizinde başınız sağolsunKalbim kaldırmayacak diye okumadım ancak durumunuza çok üzüldüm. Allah sabır versin. Bende 13haftada erken doğum yapmıştım. Yıkıcıydı. Kendinize zaman verin. Ağlayın. İçinizden geleni yapın.
Hiç umudumuzu yitirmeyelim inşallah Rabbim hepimize hayırlı saglikli evlatlar nasip etsinAynısının bir farklısını yaşadım ben 35 haftalık doktor ihmali yüzünden kaybettim bebeğimi şuan çok zor biliyorum küçüğüde büyüğü de aynı birde normal doğum olmuş Buda süreç için iyi bişey en azından benim gibi 1 yıl beklemeyeceksin benim birde yaş 38 benim bundan sonra zor rabbim sana uygun zamanda sağlıklı sıhhatli yavrular nasip etsin yasını tut ama kendini çok hırpalama hayırlı zamanda hayırlı evlatların olsun inşallah
O kadar üzgünüm ki Allah yardımcınız olsun tez vakitte tekrar neşenizi size getirsin . Bende şuan 13 haftalık gebeyim ara ara kanamalarım oluyor doktora gidiyorm ama bir şey yok bebeğin çevresinde kanama yok deyip gönderiyorlar bende çok korkuyorum . Yazınızı okuyunca korkum bir kat daha arttı""Not; hamileliği riskli olmayan kardesler okumasin üzülmesini istmemem. Başından gecenlere icimi acmak istedim nasıl aşıcam bilmiyorum yardim edin....""
15 haftalikken bebegimin ani bir şekilde kalbî durdu. İçimde bir hafta ölü olarak kalmış. İki hafta önce trizomi 13-18 de 1/50 oranla riskli çıkmıştı korkudan ve emin olmak için Fetal dna testi bile yaptik temiz cikmisti bağlandım cok daha fazla sevdim yavrumu. O testle de kromozoma bakip kesin sekilde kız olduğunu soylediler daha mutlu oldum.. koşarak cinsiyeti için esime moral olsun diye balonlar aldim susledm heryeri. Öğrendi çok mutluyduk sanki hayata yeniden basladkk bebegiminiz saglikliydi fetal dna temiz cikmisti hersey yolunda giriyordu şükür dedik. Bi cumartesi günü 21 agustos 2021 de tuvalete gittim ve kahverengi akıntı gördm önemsenmeyecek seviyedeydi yine de icime korku dustu eşime dil ucuyla söyledim dr hemen hastaneye gelin dedi. Gittik. Kanamayi gordugunu söyledi ama kalbine en son baktı ve gup gup atan kalbi atmıyordu. O anı atlatamiyorum insan kendi kalp atışı durdugunu hissedee mi öyle hissettim. Bana bakamadi Dr esime soyledi. Ağlayarak odadan ayrildik. Haftasonu kendi dr yoktu baska doktor ilac verecek dusurmeye caslicz dedi. 7 de 12 de iki kere ilac verdi ağır dogum ağrısı çektim geçmedi. Sabaha karşı 3 de bebegim beni bırak artık dedim ve suyum geldi gerçekten yaşamak öyle zor ki kimsenin ama kimsenin başına gelmesini istemem. Birakti beni yavrum. Dr geldi o sirada pazar sabah 6 ve elleriyle beni dogumhanede uyanikken yavrumdan kopardi aldi. Elinden geleni yaptin ama bazen olmaz dedi. Hakliydi. Aglamakdan baska bisey yapamadim adını bile soyleyemedim kızımın. Sonra kürtaja hazirladi mavi önlük giydirdi sanki ceset gibiydim bitmiyene bir ızdırap içinde kurtaja girdim soğuktu çıktığımda bu süre gözlerim görmedi eşimi ve annemi gördüm çok mutlu oldm ama artık kızım içimde degildi. Ah o boşluk. Dolmayacak bişey sürekli kanayan bir yara kaldi. Evdeyim bu olay olali 3 gün oluyor. Atlatmak için dua ediyorum. Rabbime hamd ediyorum bir kere isyan etmedim hayirlisini istemistik hayirlisi buymus dedim ama içimde bir yangin var sönmüyor. Basiniza gelen oluysa nasıl atlattiniz bana yol gosterin tekrar bebeğim olur mu tekrar eskisi gibi olurmu cok derinlerde kaybolmuş gibiyim..
İnşallah hayırlı zamanda hayırlı sağlıklı evlat nasip etsin bize ve dileyen herkese sen şimdi lohusasın dua kapıların açık bu durumdan dua ile çıktım sende duaya sığın Allah büyük tüm melek annelerine dua etHiç umudumuzu yitirmeyelim inşallah Rabbim hepimize hayırlı saglikli evlatlar nasip etsin
10 haftalık bebeğimi cuma gecesi aldılar canım.Kalktım bebeğim yok, o bunaldığım bulantılarım yok.Bulantılarım bittikçe üzüldüm.O bulantılar yavrumun varlığındandı.O gitti bi boşluk kaldı bana.Heryerde bebek kıyafetleri, bebek arabası kaydetmişim..İnstagramı felan sildim görmek istemiyorum.Ultrason fotoları kaldı meleğimden.Et parçasıydı diyenler oldu nefret ettim herkesden.Geçicek biliyorum ama zor olucak.Rabbim daha beterinden esirgesin.""Not; hamileliği riskli olmayan kardesler okumasin üzülmesini istmemem. Başından gecenlere icimi acmak istedim nasıl aşıcam bilmiyorum yardim edin....""
15 haftalikken bebegimin ani bir şekilde kalbî durdu. İçimde bir hafta ölü olarak kalmış. İki hafta önce trizomi 13-18 de 1/50 oranla riskli çıkmıştı korkudan ve emin olmak için Fetal dna testi bile yaptik temiz cikmisti bağlandım cok daha fazla sevdim yavrumu. O testle de kromozoma bakip kesin sekilde kız olduğunu soylediler daha mutlu oldum.. koşarak cinsiyeti için esime moral olsun diye balonlar aldim susledm heryeri. Öğrendi çok mutluyduk sanki hayata yeniden basladkk bebegiminiz saglikliydi fetal dna temiz cikmisti hersey yolunda giriyordu şükür dedik. Bi cumartesi günü 21 agustos 2021 de tuvalete gittim ve kahverengi akıntı gördm önemsenmeyecek seviyedeydi yine de icime korku dustu eşime dil ucuyla söyledim dr hemen hastaneye gelin dedi. Gittik. Kanamayi gordugunu söyledi ama kalbine en son baktı ve gup gup atan kalbi atmıyordu. O anı atlatamiyorum insan kendi kalp atışı durdugunu hissedee mi öyle hissettim. Bana bakamadi Dr esime soyledi. Ağlayarak odadan ayrildik. Haftasonu kendi dr yoktu baska doktor ilac verecek dusurmeye caslicz dedi. 7 de 12 de iki kere ilac verdi ağır dogum ağrısı çektim geçmedi. Sabaha karşı 3 de bebegim beni bırak artık dedim ve suyum geldi gerçekten yaşamak öyle zor ki kimsenin ama kimsenin başına gelmesini istemem. Birakti beni yavrum. Dr geldi o sirada pazar sabah 6 ve elleriyle beni dogumhanede uyanikken yavrumdan kopardi aldi. Elinden geleni yaptin ama bazen olmaz dedi. Hakliydi. Aglamakdan baska bisey yapamadim adını bile soyleyemedim kızımın. Sonra kürtaja hazirladi mavi önlük giydirdi sanki ceset gibiydim bitmiyene bir ızdırap içinde kurtaja girdim soğuktu çıktığımda bu süre gözlerim görmedi eşimi ve annemi gördüm çok mutlu oldm ama artık kızım içimde degildi. Ah o boşluk. Dolmayacak bişey sürekli kanayan bir yara kaldi. Evdeyim bu olay olali 3 gün oluyor. Atlatmak için dua ediyorum. Rabbime hamd ediyorum bir kere isyan etmedim hayirlisini istemistik hayirlisi buymus dedim ama içimde bir yangin var sönmüyor. Basiniza gelen oluysa nasıl atlattiniz bana yol gosterin tekrar bebeğim olur mu tekrar eskisi gibi olurmu cok derinlerde kaybolmuş gibiyim..
""Not; hamileliği riskli olmayan kardesler okumasin üzülmesini istmemem. Başından gecenlere icimi acmak istedim nasıl aşıcam bilmiyorum yardim edin....""
15 haftalikken bebegimin ani bir şekilde kalbî durdu. İçimde bir hafta ölü olarak kalmış. İki hafta önce trizomi 13-18 de 1/50 oranla riskli çıkmıştı korkudan ve emin olmak için Fetal dna testi bile yaptik temiz cikmisti bağlandım cok daha fazla sevdim yavrumu. O testle de kromozoma bakip kesin sekilde kız olduğunu soylediler daha mutlu oldum.. koşarak cinsiyeti için esime moral olsun diye balonlar aldim susledm heryeri. Öğrendi çok mutluyduk sanki hayata yeniden basladkk bebegiminiz saglikliydi fetal dna temiz cikmisti hersey yolunda giriyordu şükür dedik. Bi cumartesi günü 21 agustos 2021 de tuvalete gittim ve kahverengi akıntı gördm önemsenmeyecek seviyedeydi yine de icime korku dustu eşime dil ucuyla söyledim dr hemen hastaneye gelin dedi. Gittik. Kanamayi gordugunu söyledi ama kalbine en son baktı ve gup gup atan kalbi atmıyordu. O anı atlatamiyorum insan kendi kalp atışı durdugunu hissedee mi öyle hissettim. Bana bakamadi Dr esime soyledi. Ağlayarak odadan ayrildik. Haftasonu kendi dr yoktu baska doktor ilac verecek dusurmeye caslicz dedi. 7 de 12 de iki kere ilac verdi ağır dogum ağrısı çektim geçmedi. Sabaha karşı 3 de bebegim beni bırak artık dedim ve suyum geldi gerçekten yaşamak öyle zor ki kimsenin ama kimsenin başına gelmesini istemem. Birakti beni yavrum. Dr geldi o sirada pazar sabah 6 ve elleriyle beni dogumhanede uyanikken yavrumdan kopardi aldi. Elinden geleni yaptin ama bazen olmaz dedi. Hakliydi. Aglamakdan baska bisey yapamadim adını bile soyleyemedim kızımın. Sonra kürtaja hazirladi mavi önlük giydirdi sanki ceset gibiydim bitmiyene bir ızdırap içinde kurtaja girdim soğuktu çıktığımda bu süre gözlerim görmedi eşimi ve annemi gördüm çok mutlu oldm ama artık kızım içimde degildi. Ah o boşluk. Dolmayacak bişey sürekli kanayan bir yara kaldi. Evdeyim bu olay olali 3 gün oluyor. Atlatmak için dua ediyorum. Rabbime hamd ediyorum bir kere isyan etmedim hayirlisini istemistik hayirlisi buymus dedim ama içimde bir yangin var sönmüyor. Basiniza gelen oluysa nasıl atlattiniz bana yol gosterin tekrar bebeğim olur mu tekrar eskisi gibi olurmu cok derinlerde kaybolmuş gibiyim..
Allah razı olsun sağolun inşallah sizler de sağ salim kavuşunBaşınız sağolsun. Çok büyük şanssızlık yaşamışsınız. Genetik sonucunuz be zaman çıkacak belli mi? Genetikte sorun çıkarsa hiç ama hiç üzülmeyin zaten yaşayamayacak bebekti. Tekrarlama olasılığı da yok gibi bir şey. Yaşınız çok genç. Kısa zamanda sağlıklı yavrunuzu kucağınıza alacaksınız inşallah.
Aynilarini yaşamışız kardesim kismet boyleymis basın sagolsun üzüntünü cok derinimde duyuyorum ama Rabbim büyük o bizi tekrar umutla hayata baglasin inşallah10 haftalık bebeğimi cuma gecesi aldılar canım.Kalktım bebeğim yok, o bunaldığım bulantılarım yok.Bulantılarım bittikçe üzüldüm.O bulantılar yavrumun varlığındandı.O gitti bi boşluk kaldı bana.Heryerde bebek kıyafetleri, bebek arabası kaydetmişim..İnstagramı felan sildim görmek istemiyorum.Ultrason fotoları kaldı meleğimden.Et parçasıydı diyenler oldu nefret ettim herkesden.Geçicek biliyorum ama zor olucak.Rabbim daha beterinden esirgesin.
Ahh sizi üzmek asla istemezdim ve sakin korkuya kapilmayin benim testler kaderimle oynadi uzulmekten belki de kalbi durdu diye düşünüyorum kendimi suçluyorm kanamalari da ciddiye alın başka dr gözükun prof vs görsün muhakkak rabbim sağlıkla sihhatle kavuşmanızı nasıp etsn dilermO kadar üzgünüm ki Allah yardımcınız olsun tez vakitte tekrar neşenizi size getirsin . Bende şuan 13 haftalık gebeyim ara ara kanamalarım oluyor doktora gidiyorm ama bir şey yok bebeğin çevresinde kanama yok deyip gönderiyorlar bende çok korkuyorum . Yazınızı okuyunca korkum bir kat daha arttı
Ama doktorlar hep söyler eğer bebek sağlıksızsa bir şekilde düşer ya da anne karnında ölür . Sağlıksız bebeğin gelişimi zor olur . Belki de sizin bebeğinizde sağlıksızdı onun için kalbi durmuş olabilir .çok geçmiş olsun Allah bir daha böyle acılar yaşatmasın
Doktorum zaten Prof canım hem kendi doktorum hem hastanedeki başka doktorlar asistanlar da baktılar . Çünkü saati belli olmadığı için başka doktorlar bakıp kendi doktoruma da bilgi veriyorlar . Benim tüp bebek hep progestan dex lutinus fitil kullanıyorum. 14 gündür olmuyor ama tabi yine de korkuyorumAhh sizi üzmek asla istemezdim ve sakin korkuya kapilmayin benim testler kaderimle oynadi uzulmekten belki de kalbi durdu diye düşünüyorum kendimi suçluyorm kanamalari da ciddiye alın başka dr gözükun prof vs görsün muhakkak rabbim sağlıkla sihhatle kavuşmanızı nasıp etsn dilerm
Rabbim çok büyük almasındada vardır bir hayırAynilarini yaşamışız kardesim kismet boyleymis basın sagolsun üzüntünü cok derinimde duyuyorum ama Rabbim büyük o bizi tekrar umutla hayata baglasin inşallah
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki Ben de 9. haftada kaybettim bebeğimi acısı çok yeni ve taze benim için. Karnıma dokunamıyorum cogu zaman, onun eviydi ve boş kaldı diye""Not; hamileliği riskli olmayan kardesler okumasin üzülmesini istmemem. Başından gecenlere icimi acmak istedim nasıl aşıcam bilmiyorum yardim edin....""
15 haftalikken bebegimin ani bir şekilde kalbî durdu. İçimde bir hafta ölü olarak kalmış. İki hafta önce trizomi 13-18 de 1/50 oranla riskli çıkmıştı korkudan ve emin olmak için Fetal dna testi bile yaptik temiz cikmisti bağlandım cok daha fazla sevdim yavrumu. O testle de kromozoma bakip kesin sekilde kız olduğunu soylediler daha mutlu oldum.. koşarak cinsiyeti için esime moral olsun diye balonlar aldim susledm heryeri. Öğrendi çok mutluyduk sanki hayata yeniden basladkk bebegiminiz saglikliydi fetal dna temiz cikmisti hersey yolunda giriyordu şükür dedik. Bi cumartesi günü 21 agustos 2021 de tuvalete gittim ve kahverengi akıntı gördm önemsenmeyecek seviyedeydi yine de icime korku dustu eşime dil ucuyla söyledim dr hemen hastaneye gelin dedi. Gittik. Kanamayi gordugunu söyledi ama kalbine en son baktı ve gup gup atan kalbi atmıyordu. O anı atlatamiyorum insan kendi kalp atışı durdugunu hissedee mi öyle hissettim. Bana bakamadi Dr esime soyledi. Ağlayarak odadan ayrildik. Haftasonu kendi dr yoktu baska doktor ilac verecek dusurmeye caslicz dedi. 7 de 12 de iki kere ilac verdi ağır dogum ağrısı çektim geçmedi. Sabaha karşı 3 de bebegim beni bırak artık dedim ve suyum geldi gerçekten yaşamak öyle zor ki kimsenin ama kimsenin başına gelmesini istemem. Birakti beni yavrum. Dr geldi o sirada pazar sabah 6 ve elleriyle beni dogumhanede uyanikken yavrumdan kopardi aldi. Elinden geleni yaptin ama bazen olmaz dedi. Hakliydi. Aglamakdan baska bisey yapamadim adını bile soyleyemedim kızımın. Sonra kürtaja hazirladi mavi önlük giydirdi sanki ceset gibiydim bitmiyene bir ızdırap içinde kurtaja girdim soğuktu çıktığımda bu süre gözlerim görmedi eşimi ve annemi gördüm çok mutlu oldm ama artık kızım içimde degildi. Ah o boşluk. Dolmayacak bişey sürekli kanayan bir yara kaldi. Evdeyim bu olay olali 3 gün oluyor. Atlatmak için dua ediyorum. Rabbime hamd ediyorum bir kere isyan etmedim hayirlisini istemistik hayirlisi buymus dedim ama içimde bir yangin var sönmüyor. Basiniza gelen oluysa nasıl atlattiniz bana yol gosterin tekrar bebeğim olur mu tekrar eskisi gibi olurmu cok derinlerde kaybolmuş gibiyim..
İnşallah sağ saglim kucağınıza almayı nasip etsin korkulardan emin kılsınDoktorum zaten Prof canım hem kendi doktorum hem hastanedeki başka doktorlar asistanlar da baktılar . Çünkü saati belli olmadığı için başka doktorlar bakıp kendi doktoruma da bilgi veriyorlar . Benim tüp bebek hep progestan dex lutinus fitil kullanıyorum. 14 gündür olmuyor ama tabi yine de korkuyorum