Resmen bebeğimin cinsiyeti kız diye üzüldü. erkek değil diye sırf bu cümleleri kurdu.. bebeğim için de kendim için de öyle üzüldüm ki. hamile kaldığıma pişman oldum.. bu kadar cinsiyet takıntısı olduğunu bilsem çocuk da yapmazdım...Kız babası olmak bambaşka bir aşk.. Ama gel de anlat.. çok şey söylemek istiyorum ama neyse..
Erkeğin belirlediğini biliyor ama şu an ben taşıyorum ya ben yaptım, benim imalatım gibi bakılıyor mevzuya.. Veren Allah sonuçta, muhafazakar bir aile olduğu halde tutum böyle. 2 cinsiyet var; erkek 1. kalite, kız 2. kalite gibi anlayışları... Umarım sizin de sağlıklı bir çocuğunuz olur en kısa sürede..Bebekte cinsiyetini babanın belirlediğini tıbben anlatın ona belli ki takdiri ilahi ona yetmiyor ! Benim eşim de kızımız olsa keşke der ama malesef 5 yıldır sağlıklı bir bebeğimiz olmadı hiç . Çok şey söylemek geliyor içimden ama neyse
Sorma... Hamileliğimin her aşamasında ağlattı üzüntüden. Şunu aldım bunu yemelisin bile demedi.. herkes için normal geçen süreçleri hep kendim tek başıma araştırarak geçirdim. sende baba olacaksın sende bak dediğimde “sen zaten yeterince bakıyorsun” cevabı aldım... Resmen eşimden soğudum bu tutumları yüzündenKendisi erkek doğmuş da nolmus acaba !
Adamlığı insanlığı koca bir " 0 "
Bunları söyledim,ilk cinsiyet öğrendiğimizde ağlattığında. Şimdi tekrar tekrar kız/ erkek mevzusunu açması beni üzüyor.. Hamileyim,bebeğim sağlıklı. eşimin havalara uçması gerekirken 2. erkek bebeğe endekslemesi beni hiç özel hissettrirmiyor..Adam olaydin da erkek spermi yollasaydın ne ekersen onu biçiyor bu tarla kusura bakma sende iş yok demekki ben halimdende kizimdanda memnunum Allah sağlıcakla kucağıma almayi nasip etsin yeter deyiver...
Amin.. çok saolun iyi dilekleriniz için. Her ne kadar önemli olan bebeğim desem de her şeyin bambaşka olmasını çok isterdim.Kızımızı bir bela olarak görmektense sevinçle beklemesini çok isterdimyatsın kalksın dua etsinki rabbim bir evlat nasip etmiş nasıl bi zihniyet çok üzüldüm..rabbim sizede bol bol sabır versin kardşm..
Ne diyilir ki canm doğduktan sora böyle olmaz eşinSorma... Hamileliğimin her aşamasında ağlattı üzüntüden. Şunu aldım bunu yemelisin bile demedi.. herkes için normal geçen süreçleri hep kendim tek başıma araştırarak geçirdim. sende baba olacaksın sende bak dediğimde “sen zaten yeterince bakıyorsun” cevabı aldım... Resmen eşimden soğudum bu tutumları yüzünden
Bebegin cinsiyetini baba belirliyormuş keşke araştırıp bununla ilgili Bi yazı okutsaydınz sizi suçlamasaydı benim çocugum yok şuan ama her ihtimalde eşim kız istiyordu Kız çocugu başkadır diye Allah evladınızı hayırlısıyla dogmayı nasip etsin inşallah Allah hayırlı eş hayırlı baba da nasip etsin herkeseBir kız bebeğe hamileyim. Öncelikle şunu belirteyim, benim hiç bir şekilde bebeğimin cinsiyeti ile ilgili olumsuz bir düşüncem ya da tutumum yok. Eşim ilk cinsiyetini öğrenmeye gittiğimizde doktor kız dediği zaman hiç sevinemedi ve hastaneden çıkar çıkmaz “bir oğlan doğuramadın” dedi. Benimde bu söz çok ağırıma gitti sokak ortasında ağladım bu konudan dolayı. eve geldik yine bir sevinç belirtisi yok. bu süreçte akrabaları “sağlıklı olsun da” cümlesi kuruyorlar sürekli... Ben bunlara anlam veremedim bir türlü. Sonra eşim alıştı kızım demeye başladı ama ne benimle ne hamileliğimle çok fazla ilgilenmiyor.. her şeyi kendim araştırıp kendim alıyorum. ne iyi geliyorsa bebeğime kendim alıyorum. bana özel bi ilgisi tutumu olmadı.Benden sonra görümcem de hamile kaldı, tüm gözler onun üstüne çevrildi, bugün yemekte “cinsiyeti belli olmuş, oğlu olacakmış” dedi. neşeli neşeli. iyi bol bol çük seversin dedim bende. zoruma gitti benim çocuğumun cinsiyetini öğrendiğim gün beni ağlattığı geldi aklıma, şimdi de kardeşinin çocuğuna sevinmesi moralimi bozdu. erkek olana kadar çocuk denemesi yapacağımızdan bahsetti. bende veren allah, isterse hiç vermez. bu senin istemen benim dememle mi dedim. olsun orası öyle ama dedi... Tüm gün yüzüm düşük dolaştım. benim çocuğum sırf kız diye hamileliğimi önemsememesi, kendini doğacak erkek çocuğu için heveslendirmesi beni mahvetti. bu en güzel zamanlarımı onun tutumu ve kardeşinin peşime hamile kalması yüzünden böyle üzgün geçirdiğim için asla affedemiyorum ailesini de kendini de. üniversite mezunu eğitimli bir insan ama nasıl oluyor da böyle konuşuyor anlamıyorum. Sizce benim nasıl bir tavır sergilemem gerekiyor? inanın çok üzülüyorum. ilk hamileliğim, daha özenli daha hevesli geçsin çok isterdim .. şimdiden doğacak oğlunu düşünmesi beni üzüyor...
Hic moralini bozma sen ona psikolojik baskı uygula madem öyle... Sana dediklerinin fazlasını ona söyle suçluluk duygusuna bürünürse tavrı değişir... Her laf deyişinde senden ötürü, beceremedin, 2. Ninde olacagi meçhul iş sende bitiryor yapamadin, o seni degil sen onu ez...Bunları söyledim,ilk cinsiyet öğrendiğimizde ağlattığında. Şimdi tekrar tekrar kız/ erkek mevzusunu açması beni üzüyor.. Hamileyim,bebeğim sağlıklı. eşimin havalara uçması gerekirken 2. erkek bebeğe endekslemesi beni hiç özel hissettrirmiyor..
Çok teşekkür ederim ilginiz ve desteğiniz için... ilk hamileliğimin hiç böyle geçmesini istemezdim.. görümcemin de çocuk düşünmüyoruz diyip peşimden çocuk yapması dediğiniz gibi tuzu biberi oldu... eşimin aklında erkek bebek beklentisi olduğu için ve bunu bana söylediği için çok kırılıyorum.. hevesle beklemesini isterdim ama şimdiden 2. 3. çocuğuna odaklanmış durumda.. bu şartlarda bende bir daha düşünür müyüm bilmiyorum.. bu stresi yaşamak istemiyorum bir daha... inanın avmlerer kardeşlere bakıyorum, 1. kız 2. bebeğinin de kız olduğunu görünce umutsuzluk kaplıyor içimi.. asla eşim mutlu olmayacak gibi hissediyorum...Bu günleri ileride mutsuzluk ile hatırlamak istemezsin. En güzel, en heyecanlı ve hevesli geçmesi gereken günlerini zehir etmeye çalışan adama fırsat verme.
Her şeyinle kendin ilgilen, hiç bir isteğini ihtiyacını eksik etme. Kendini şımart.
Kendisinden veya ailesinden bu konu hakkında en ufak bir yorum geldiğinde lafını söyle ve geç. Gerekirse tersle ama kendini üzme. Üstüne görümcenin bebeği tuzu biberi olmuş çünkü. Seni psikolojik olarak daha fazla etkilemesine izin verme bu durumun.
Bebeğini sev, onunla konuş, dertleş, onu ne kadar sevdiğini anlat. Bebekler annelerinin üzüntü ve stresini anlar, etkilenir. Lütfen kendini ve bebeğini düşün. Kocan dahil hiç kimse sizden daha kıymetli değil.
Dertleşmeye, içini dökmeye ihtiyacın olursa yazkendine çok iyi bak
Üzmeyin kendinizi bu kadar. Şu anda düşünmeniz gereken tek şey sizin ve bebeğinizin sağlığı. Gerisini ileride düşünürsünüz.Çok teşekkür ederim ilginiz ve desteğiniz için... ilk hamileliğimin hiç böyle geçmesini istemezdim.. görümcemin de çocuk düşünmüyoruz diyip peşimden çocuk yapması dediğiniz gibi tuzu biberi oldu... eşimin aklında erkek bebek beklentisi olduğu için ve bunu bana söylediği için çok kırılıyorum.. hevesle beklemesini isterdim ama şimdiden 2. 3. çocuğuna odaklanmış durumda.. bu şartlarda bende bir daha düşünür müyüm bilmiyorum.. bu stresi yaşamak istemiyorum bir daha... inanın avmlerer kardeşlere bakıyorum, 1. kız 2. bebeğinin de kız olduğunu görünce umutsuzluk kaplıyor içimi.. asla eşim mutlu olmayacak gibi hissediyorum...