Bebeğimi kaybettim ve atlatamıyorum

Psikolojik olarak ne denir bilemedim.Sabir diliyorum.Kendimi sizin yerinize koyamam.Sadece olanda olmayanda vardır bir anlam diyorum.Sizinle ilgili olduğunu sanmıyorum.Belki yumurtada bı sıkıntı vardı özel bir birey olarak dünyaya gelecek ve siz ben ölünce ona kim bakacak sorusunun ağırlığı altında kalacaktıniz.Belki dünyanın en hayırsız evladına sahip olacaktiniz.Bilemem bilemeyiz.Öyle annelere ayrıca kolaylıklar dilerim tüm dünya ile baş etmeye uğraşıyorlar.Buraya yazmak kadar kolay gecistirilecek iki cümle ile unutulacak şeyler değil .Sadece vardır bir hayır bundada diye düşünmeye kendinizi zorlarsaniz belki biraz daha iyi hissedersiniz.

Allah sabırlar versin inşallah kolay değil elbette ama kendini suçlama ömrü o kadarmış. Benim abim doğmuş bir ay yaşamış ölmuş. Sonra annemin 3 çocuğu daha oldu ama annem onu anlatırken o çok güzeldi pembe beyaz bir bebekti derdi bende kiskanirdim annem en çok onu sever diye sizde çok güzel bebektiniz ama o baskaydi derdi. Şimdi düşünüyorum da belki de o ilk evladiydi doyamadan hasret gittiği için ona öyle geliyordu.

İkinciye hamileyken neler neler yaptım ayol millet spor yapıyor bisiklet sürüyor

Kendinizi suçlamanız sizi daha fazla yıpratır kendinize zaman verin . Herkesin yas süresi farklıdır kimi çabuk atlatır kimi senelerce unutamaz kimseyi dinlemeyin ağlayın içinize atmayın

Çok çok teşekkür ediyorum arkadaşlarım, inanın sizleri dinlemek kalbimi serinletiyor. Kimseden alamadığım teselliyi alıyorum.. iyi ki varsınız. Benim gibi bu acıyı yaşayanlara baş sağlığı diliyorum. Umarım tüm anneler yavrularına kavuşur kucaklarımız boş kalmaz