Aile Planlaması Bebeğimi aldırmaya karar verdim.

Aile Planması nedir ? Doğum kontrol yöntemleri, gebeliği sonlandırma, kürtaj konularının işlendiği bölüm.
E

eda8187

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
8 Aralık 2021
19
-1
36
Arkadaşlar merhaba ,34 yaşında 8 aylık evli bir bayanım.7 haftalık hamileyim.Daha öncede bebeğime alışamıyorum olarak konu açmıştım.Gün geçtikçe gerçekten bebeği istemediğime ve aldırmaya karar verdim.Linç etmek isteyen arkadaşlar mutlaka olacaktır. Neden daha önce düşünmedin neden korunmadın madem istemiyordun gibi.Bilmiyorum inanın bunları bende hergün düşünüp keşke diyorum.Biraz eşimin gazıyla ,çokça o istedi diye yaptım bir hata.AAma şu anda anlıyorumki ben bu sorumluluğu asla alamıcam .Gerek şartlarım ,gerekse anne olma fikrinden ne kadar uzak olduğumu anladım.Çalışıyorum ve hep çalışmak zorundayım.Kendimi suçluyorum.Suçlamak istemiyorum.Eşim çok istediği için perişan halde ben öyleyim.Çok severek evlendik.Önceden çocuğumuz olmasada olurdu .Ama şimdi bu düşüncemi anlamıyor,biliyorum çok üzgün olduğunu anlıyorum.ama bende içimde çok savaş verdim ama yapamıyorum.Belkide Allah bana o duyguyu bahşetmedi .Bir taraftan hayat benim hayatım diyorum.Beden benim.Doğurmak kadar doğurmama hakkım var.İstemediğim halde bunu yaparsam ileride pişmanda olduğumda geri dönüşü asla olmayacak. Sonuçta bu bebeği ben taşıcam,doğurucam ömür boyu en büyük sorumluluğunu ben alıcam ve ben buna kendimi asla hazır hissetmiyorum.Beni yargılamayın lütfen. Zaten eşim tarafından yetericnce yargılanıyorum ,suçlanıyorum bununla başa çıkamıyorum. Çoks everek evlendik ama bu kararımdan sonra resmen nefret diyor benden .Demekki diyorum tek derdi çocuk sahibi olmakmış. Bana sevgisi buraya kadarmış
 
Her çocuğu olan anne ben bu işi harika yaparım diye düşünmüyor ki. İçten içe ödümüz patlıyor. Bakabilcek miyim. Becerebilcek miyim. En ufacık şey de bak işte beceremedim. Ben çok kötü anneyim. Bu korkularla büyüyor gidiyor.

Neden konu açtığınızı anlamadım.
 
Gaza maza da gelsen yapmışsın o hatayı. Sen isteyerek hamile kalsn eşin aldır diye baskı yapsaydı sen nefret etmezmiydin kocandan?
Biranlık hevesle lütfen olmayacak işlere kalkışmayın birdaha. Hayat sizin kimse böyle günahın altına girip aldır diyemez sanırım,bende diyemem. Ama eşinle eskisi gibi olmayacağın kesin.
 
eda8187 .!.:
Arkadaşlar merhaba ,34 yaşında 8 aylık evli bir bayanım.7 haftalık hamileyim.Daha öncede bebeğime alışamıyorum olarak konu açmıştım.Gün geçtikçe gerçekten bebeği istemediğime ve aldırmaya karar verdim.Linç etmek isteyen arkadaşlar mutlaka olacaktır. Neden daha önce düşünmedin neden korunmadın madem istemiyordun gibi.Bilmiyorum inanın bunları bende hergün düşünüp keşke diyorum.Biraz eşimin gazıyla ,çokça o istedi diye yaptım bir hata.AAma şu anda anlıyorumki ben bu sorumluluğu asla alamıcam .Gerek şartlarım ,gerekse anne olma fikrinden ne kadar uzak olduğumu anladım.Çalışıyorum ve hep çalışmak zorundayım.Kendimi suçluyorum.Suçlamak istemiyorum.Eşim çok istediği için perişan halde ben öyleyim.Çok severek evlendik.Önceden çocuğumuz olmasada olurdu .Ama şimdi bu düşüncemi anlamıyor,biliyorum çok üzgün olduğunu anlıyorum.ama bende içimde çok savaş verdim ama yapamıyorum.Belkide Allah bana o duyguyu bahşetmedi .Bir taraftan hayat benim hayatım diyorum.Beden benim.Doğurmak kadar doğurmama hakkım var.İstemediğim halde bunu yaparsam ileride pişmanda olduğumda geri dönüşü asla olmayacak. Sonuçta bu bebeği ben taşıcam,doğurucam ömür boyu en büyük sorumluluğunu ben alıcam ve ben buna kendimi asla hazır hissetmiyorum.Beni yargılamayın lütfen. Zaten eşim tarafından yetericnce yargılanıyorum ,suçlanıyorum bununla başa çıkamıyorum. Çoks everek evlendik ama bu kararımdan sonra resmen nefret diyor benden .Demekki diyorum tek derdi çocuk sahibi olmakmış. Bana sevgisi buraya kadarmış
Genişletmek için tıkla...
Keşke korunsaydınız gerçi korunulsa bile hamile kalanlar var.
 
eda8187 .!.:
Arkadaşlar merhaba ,34 yaşında 8 aylık evli bir bayanım.7 haftalık hamileyim.Daha öncede bebeğime alışamıyorum olarak konu açmıştım.Gün geçtikçe gerçekten bebeği istemediğime ve aldırmaya karar verdim.Linç etmek isteyen arkadaşlar mutlaka olacaktır. Neden daha önce düşünmedin neden korunmadın madem istemiyordun gibi.Bilmiyorum inanın bunları bende hergün düşünüp keşke diyorum.Biraz eşimin gazıyla ,çokça o istedi diye yaptım bir hata.AAma şu anda anlıyorumki ben bu sorumluluğu asla alamıcam .Gerek şartlarım ,gerekse anne olma fikrinden ne kadar uzak olduğumu anladım.Çalışıyorum ve hep çalışmak zorundayım.Kendimi suçluyorum.Suçlamak istemiyorum.Eşim çok istediği için perişan halde ben öyleyim.Çok severek evlendik.Önceden çocuğumuz olmasada olurdu .Ama şimdi bu düşüncemi anlamıyor,biliyorum çok üzgün olduğunu anlıyorum.ama bende içimde çok savaş verdim ama yapamıyorum.Belkide Allah bana o duyguyu bahşetmedi .Bir taraftan hayat benim hayatım diyorum.Beden benim.Doğurmak kadar doğurmama hakkım var.İstemeuyguluyoe bunu yaparsam ileride pişmanda olduğumda geri dönüşü asla olmayacak. Sonuçta bu bebeği ben taşıcam,doğurucam ömür boyu en büyük sorumluluğunu ben alıcam ve ben buna kendimi asla hazır hissetmiyorum.Beni yargılamayın lütfen. Zaten eşim tarafından yetericnce yargılanıyorum ,suçlanıyorum bununla başa çıkamıyorum. Çoks everek evlendik ama bu kararımdan sonra resmen nefret diyor benden .Demekki diyorum tek derdi çocuk sahibi olmakmış. Bana sevgisi buraya kadarmış
Genişletmek için tıkla...
Kendi kararınızı veriyor uyguluyorsunuz. Ama ortak karar alinması yerde eşinizi es geçiyor demek ki çocuk için seviyor diyip kendinizi Kandırıyorsunuz. O sizin eşiniz onunda hakkı var sizin üstünüzde kararında demek ki sizde onu ezecek kararina saygı duymayacak kadar sevmiyorsunuz.

İster yargılayın beni ister yargılamayın eğer müslüman vatandaşsa o cana kıyarsanız allah sizden kat ve kat çıkaracaktır.. İş iş diye tutturacağınıza biraz araştırma yapın bakalım sonucu size neye mal olacak? Neyse allah gerçekten anneliği hak edecek kadınlara çocuk versin inşallah
 
eda8187 .!.:
Arkadaşlar merhaba ,34 yaşında 8 aylık evli bir bayanım.7 haftalık hamileyim.Daha öncede bebeğime alışamıyorum olarak konu açmıştım.Gün geçtikçe gerçekten bebeği istemediğime ve aldırmaya karar verdim.Linç etmek isteyen arkadaşlar mutlaka olacaktır. Neden daha önce düşünmedin neden korunmadın madem istemiyordun gibi.Bilmiyorum inanın bunları bende hergün düşünüp keşke diyorum.Biraz eşimin gazıyla ,çokça o istedi diye yaptım bir hata.AAma şu anda anlıyorumki ben bu sorumluluğu asla alamıcam .Gerek şartlarım ,gerekse anne olma fikrinden ne kadar uzak olduğumu anladım.Çalışıyorum ve hep çalışmak zorundayım.Kendimi suçluyorum.Suçlamak istemiyorum.Eşim çok istediği için perişan halde ben öyleyim.Çok severek evlendik.Önceden çocuğumuz olmasada olurdu .Ama şimdi bu düşüncemi anlamıyor,biliyorum çok üzgün olduğunu anlıyorum.ama bende içimde çok savaş verdim ama yapamıyorum.Belkide Allah bana o duyguyu bahşetmedi .Bir taraftan hayat benim hayatım diyorum.Beden benim.Doğurmak kadar doğurmama hakkım var.İstemediğim halde bunu yaparsam ileride pişmanda olduğumda geri dönüşü asla olmayacak. Sonuçta bu bebeği ben taşıcam,doğurucam ömür boyu en büyük sorumluluğunu ben alıcam ve ben buna kendimi asla hazır hissetmiyorum.Beni yargılamayın lütfen. Zaten eşim tarafından yetericnce yargılanıyorum ,suçlanıyorum bununla başa çıkamıyorum. Çoks everek evlendik ama bu kararımdan sonra resmen nefret diyor benden .Demekki diyorum tek derdi çocuk sahibi olmakmış. Bana sevgisi buraya kadarmış
Genişletmek için tıkla...
Aldirmak istiyorsaniz aldirin, bunu neden konu acarak duyurma ihtiyaci hissettiniz?
 
eda8187 .!.:
Arkadaşlar merhaba ,34 yaşında 8 aylık evli bir bayanım.7 haftalık hamileyim.Daha öncede bebeğime alışamıyorum olarak konu açmıştım.Gün geçtikçe gerçekten bebeği istemediğime ve aldırmaya karar verdim.Linç etmek isteyen arkadaşlar mutlaka olacaktır. Neden daha önce düşünmedin neden korunmadın madem istemiyordun gibi.Bilmiyorum inanın bunları bende hergün düşünüp keşke diyorum.Biraz eşimin gazıyla ,çokça o istedi diye yaptım bir hata.AAma şu anda anlıyorumki ben bu sorumluluğu asla alamıcam .Gerek şartlarım ,gerekse anne olma fikrinden ne kadar uzak olduğumu anladım.Çalışıyorum ve hep çalışmak zorundayım.Kendimi suçluyorum.Suçlamak istemiyorum.Eşim çok istediği için perişan halde ben öyleyim.Çok severek evlendik.Önceden çocuğumuz olmasada olurdu .Ama şimdi bu düşüncemi anlamıyor,biliyorum çok üzgün olduğunu anlıyorum.ama bende içimde çok savaş verdim ama yapamıyorum.Belkide Allah bana o duyguyu bahşetmedi .Bir taraftan hayat benim hayatım diyorum.Beden benim.Doğurmak kadar doğurmama hakkım var.İstemediğim halde bunu yaparsam ileride pişmanda olduğumda geri dönüşü asla olmayacak. Sonuçta bu bebeği ben taşıcam,doğurucam ömür boyu en büyük sorumluluğunu ben alıcam ve ben buna kendimi asla hazır hissetmiyorum.Beni yargılamayın lütfen. Zaten eşim tarafından yetericnce yargılanıyorum ,suçlanıyorum bununla başa çıkamıyorum. Çoks everek evlendik ama bu kararımdan sonra resmen nefret diyor benden .Demekki diyorum tek derdi çocuk sahibi olmakmış. Bana sevgisi buraya kadarmış
Genişletmek için tıkla...
size bi çok şey yazmak isterdim ama kendi penceremden bakarak yazmış olurum yani sizi anlayamam.sadece bi örnek vereceğim bi abla var tanıdığımız yaşı baya büyük çok iyi birisi.bi tane kızı var.hep merak etmişimdir insanlar neden bi taneyle kalır ki diye(tabi o zmanlar bu kadın veya erkek sorunları olabileceğini bilmiyordum)
demişti ki kızına hamile kaldığında aldırmak istemiş tam dr gitmiş ve dr demişki bir daha belki hiç çocuğun olmaz veya hamile kalamazsan ne olacak aldırmak istediğine emin misin gibi ikna edici şeyler söylemiş abla da dr yolundan geri dönmüş.
ve sonrasında rahimde sıkıntı çıkmış ve aldırmak zorunda kalmış.ve diyordu ki Allah razı olsun o doktordan.eğer ben o zman çocuğumu aldırsaydım bi daha evlat sahibi olamayacaktım kızım hiç olmayacaktı diyor.sonrasında eşinden de ayrılmış ve kızına o kadar düşkün ki..
 
Mizgincelik .!.:
Kendi kararınızı veriyor uyguluyorsunuz. Ama ortak karar alinması yerde eşinizi es geçiyor demek ki çocuk için seviyor diyip kendinizi Kandırıyorsunuz. O sizin eşiniz onunda hakkı var sizin üstünüzde kararında demek ki sizde onu ezecek kararina saygı duymayacak kadar sevmiyorsunuz.

İster yargılayın beni ister yargılamayın eğer müslüman vatandaşsa o cana kıyarsanız allah sizden kat ve kat çıkaracaktır.. İş iş diye tutturacağınıza biraz araştırma yapın bakalım sonucu size neye mal olacak? Neyse allah gerçekten anneliği hak edecek kadınlara çocuk versin inşallah
Genişletmek için tıkla...
Bazı şeyleri yargılamak ne kadar kolay değil mi?Peki eşim benim kararıma saygı duyuyor mu sizce ?Evlilik gerçekten bu demek değil mi?Sadece eşim istediği için bu bebeği doğurursam sizce çocuğada kendimede,eşimede yazık etmez miyim?Bu psikolojiyle bir çocuk sahibi olmak doğrumu peki ?
 
Ya kızlar böyle bi üye yok muydu aynı hamileliğe alışamıyordu kocası başta çocuk istememiş ama istiyormuş aldırmak istediği için kadına tepkiliymiş aynı böyle ajite bir anlatım hatta üyenin fake olduğu çıkmıştı. Yok mu hatırlayan ya
 
Şuan bende yedi haftalık hamileyim okurken kendimi sorguladım bebeğimi sahiplenebilmişmiyim diye evet şuan da mide bulantısından gebere gebere kahvaltı yapıyorum niye ? Bebeğim için o bebeğe çok üzüldüm ama senin gibi bir annesi olursa daha çok üzüleceğim yaşim tecrübemde sizden epey bir az ama Rabbim verir bir çaresini bakarm yardm alırım okurum öğrenirim kimse anasının karnında öğrenmedi ya bunları ALDIRIN siz zaten anne olmaya layık değilsiniz rabbim o kuşu güzel ailelere evlat etsin inşallah
 
eda8187 .!.:
Bazı şeyleri yargılamak ne kadar kolay değil mi?Peki eşim benim kararıma saygı duyuyor mu sizce ?Evlilik gerçekten bu demek değil mi?Sadece eşim istediği için bu bebeği doğurursam sizce çocuğada kendimede,eşimede yazık etmez miyim?Bu psikolojiyle bir çocuk sahibi olmak doğrumu peki ?
Genişletmek için tıkla...
Kendiniz yazmışsınız aslında eşim çocuk istiyordu ondan oldu yoksa tedbirini alırdınız sonuçta siz bir ailesiniz çocuk evin meyvesidir. Şu an bence siz sadece işinizi düşünerekten hareket ediyorsunuz bu dünya ne size kalır nede bana. Biraz kendimize değil allahın emrine göre hareket etmemiz lazım
 
eda8187 .!.:
Arkadaşlar merhaba ,34 yaşında 8 aylık evli bir bayanım.7 haftalık hamileyim.Daha öncede bebeğime alışamıyorum olarak konu açmıştım.Gün geçtikçe gerçekten bebeği istemediğime ve aldırmaya karar verdim.Linç etmek isteyen arkadaşlar mutlaka olacaktır. Neden daha önce düşünmedin neden korunmadın madem istemiyordun gibi.Bilmiyorum inanın bunları bende hergün düşünüp keşke diyorum.Biraz eşimin gazıyla ,çokça o istedi diye yaptım bir hata.AAma şu anda anlıyorumki ben bu sorumluluğu asla alamıcam .Gerek şartlarım ,gerekse anne olma fikrinden ne kadar uzak olduğumu anladım.Çalışıyorum ve hep çalışmak zorundayım.Kendimi suçluyorum.Suçlamak istemiyorum.Eşim çok istediği için perişan halde ben öyleyim.Çok severek evlendik.Önceden çocuğumuz olmasada olurdu .Ama şimdi bu düşüncemi anlamıyor,biliyorum çok üzgün olduğunu anlıyorum.ama bende içimde çok savaş verdim ama yapamıyorum.Belkide Allah bana o duyguyu bahşetmedi .Bir taraftan hayat benim hayatım diyorum.Beden benim.Doğurmak kadar doğurmama hakkım var.İstemediğim halde bunu yaparsam ileride pişmanda olduğumda geri dönüşü asla olmayacak. Sonuçta bu bebeği ben taşıcam,doğurucam ömür boyu en büyük sorumluluğunu ben alıcam ve ben buna kendimi asla hazır hissetmiyorum.Beni yargılamayın lütfen. Zaten eşim tarafından yetericnce yargılanıyorum ,suçlanıyorum bununla başa çıkamıyorum. Çoks everek evlendik ama bu kararımdan sonra resmen nefret diyor benden .Demekki diyorum tek derdi çocuk sahibi olmakmış. Bana sevgisi buraya kadarmış
Genişletmek için tıkla...
onun canını sen mi verdin ki alıyorsun.Allah vermiş o alır.Hiç demiyor musun rabbim verirse vardır bir bildiği sevgisini de verir diye.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X