Bebeğim Anne Bağımlısı mı?

Değerli arkadaşlar merhabalar,

Özellikle hamilelik ve doğum sonrası dönemde burada sizlerin yıllarca anlattıkları ve verdikleri tavsiyelerle bütün zorlukları daha kolay hale getirmeyi başaran bir anne olarak, bu platform verdiğiniz katkıya minnettar oldugumu söylemek zorundayım. yeri geldi sütüm yetmedi, buradaki kıymetli annelerin tavsiyeleriyle artırdım, yeri geldi kilolarım kaldı, sizin tecrübelerinizden yaralanıp zayıfladım. Daha bir sürü şey...

Ve artık... Artık çalışan bir anne olarak doğum iznimin sonuna geldim. Eylül'de işe geri döneceğim, şuan son 1 haftamdayım. Ve yine yardımınızı isteyeceğim bir derdim var.

Kızım beş aylık, aramızda özellikle son 2 ayda daha da güçlenen bir güvenli bağlanma sağlayabildik. Kızım kimin kucagında olursa olsun dönüp bana bakıyor ve adeta aramızda bir aşk var. Bugüne kadar doğduğu ikinci haftadan beri güvenli yöntemlerle aynı yatağı paylaşıyoruz. Uyandığında beni görüyor, uyurken beni görüyor. Korkup sıçrıyor beni görüyor, kokumu alıyor-sesimi duyuyor rahatlıyor. Buraya kadar herşeyin çok güzel ilerlediğini düşünüyordum.

Ancak işe başlayacağım ve mevcutta yarı-zamanlı çalışmakta olan bakıcımız yatılı olarak bizde başlayacak. Son günlerde kızım kucagımda uyumaya ve sütünü kucağımda içmeye o kadar alıştı ki (memeden değil sağarak içiyor maalesef), bakıcısının kucağında ağlama krizine giriyor. Ancak ben kucagıma alıp sakinleştirince susabiliyor. Fakat bakıcısı çok tecrübeli biri olmasına rağmen bir türlü susturamıyor. Özellikle son düzlükte artık ben dokunmamaya çalışsam da, kızım aglayıp beni arandığında dayanamıyorum. Daha kötüsü, ben işe başladığımda ne olacak hayal bile edemiyorum.

Kızımın bu geçişi daha kolay aşması için ne yapabilirim?

Tecrübeli anneler, sizden yardım istiyorum..

Allah hepimizin yardımcısı olsun.

Ben de eylülde işe başlayacağım kızım 18 aylık olmasına rağmen kara kara düşünüyorum, belki de ücretsiz izne çıkarım yeniden, kızıma kıyamıyorum. Ben ilkokul ikinci sınıftayken hastanede yatmıştım, annem gidince gizli gizli ağlardım. El kadar yavrucak için hayatttaki tek koruyucusu, güveneceği, annesi... Bilemiyorum, ilerde pişman olmaktan korkuyorum, çünkü hiçbir para geçmişteki iki yılı satın alamaz.

Bakıcınız çok sıkı zaman geçirirse ona da güven duymaya başlayacaktıır, benim önceki çocuğumda annem yanımdaydı, bende susmayan bebek annem alınca sakinleşirdi.

Evet Aylin hanım, hiçbir para 2 yılı satın alamaz ancak çocuğumun annesi olarak gerçek hayattan, mücadeleden ve özgürlüğünden feragat etmemiş bir kadın olarak devam etmem ve ona örnek olmam gerektiğine inanıyorum. Toplumsal rollerimizin bize dayatıldığı şekilde kabul edip oturursak, kadınlar olarak haklarımızı, geleceğimizi, özgürlüğümüzü koruyamayız. Zaten aldığımı bakıcıya veriyorum, bu yüzden para için değil işe dönüşüm.

Burada işe dönüp dönmemeyi değil, işe döndüğümde çocugumu nasıl en sağlıklı şekilde adapte edebileceğime dair tavsiyeler duymayı çok istiyorum.

Valla yazdıklarımdan neler çıkardınız pes!!!!

İnşallah ilerde kızınız da sizi özgürlüğü ve mücadelesi için ayak bağıymış gibi görmez, bu tutumunuzla ancak böyle bir karakter miras bırakabilirsiniz ona. Bir anne kızına örnek olabilecekse en iyi fedakarlığıyla olabilir. Bence arkanıza bakmadan çıkıp gidin işinize, doğru olanı yapıyorsunuz kendinizce nasıl olsa, o da şimdiden mücadeleyi, kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmiş olur(!)

Aylin Hanım ben sizi irrite etmek için yazmadım bunları. Fikirlerimi paylaştım sadece, ancak kendinizde kızım ve ben hakkında bu şekilde konuşma hakkını nasıl bulduğunuzu anlayamadım. Bu arada, ben çocuğumu gelecekte bana bakacak bir yatırım olarak dünyaya getirmedim zaten, elbette özgür olacak hayatını yaşayacak. ben ona ayak bağı olmamak için ne gerekiyorsa yapacağım merak etmeyin. Siz de bencil bir ebeveyn olmamak adına bu anlayışı benimserseniz daha özgür bir birey yetiştirebilirsiniz.

cat_mommy .!.:

Aylin Hanım ben sizi irrite etmek için yazmadım bunları. Fikirlerimi paylaştım sadece, ancak kendinizde kızım ve ben hakkında bu şekilde konuşma hakkını nasıl bulduğunuzu anlayamadım. Bu arada, ben çocuğumu gelecekte bana bakacak bir yatırım olarak dünyaya getirmedim zaten, elbette özgür olacak hayatını yaşayacak. ben ona ayak bağı olmamak için ne gerekiyorsa yapacağım merak etmeyin. Siz de bencil bir ebeveyn olmamak adına bu anlayışı benimserseniz daha özgür bir birey yetiştirebilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Bencillik benden çok uzak inanın, bencil arıyorsanız aynaya bakınız. Kimse kimseye isteyereyek muhtaç olmak ya da birinden destek ihtiyacı hissetmez, bunu zamanla yaşayarak göreceğiniz kanaatindeyim. samimiyetle kendi hal ve düşüncemi yazmama rağmen, toplum baskısı, özgürlük vs... Allah aşkına toplumluk ne yazdım da çalışmama düşüncemi topluma bağladınız. Evet ben de çalışan, kendi ayakları üzerinde duran, belki de sizden daha çok okumuş biriyim, yazdıklarınız bana cevap olabilecek nitelikte değildi, neyse sizinle tartışmak istemiyorum, alakasız cevabınız yeterince sinirlerime dokundu, nasıl biliyorsanız öyle yapın, iyi günler.

Tanımadığınız kişilerle diploma tartışmasına girmeyin :)

Alakasız cevabı siz verdiğiniz için bu yazılanları okudunuz: işe dönme psikozu içerisindeki bir anneye çalışmasının ne kadar yanlış bir hareket oldugu mesajını veren cevabınız sorunumu çözmeme hiç yardımcı olmadı maalesef. anneliğimi de sizinle kıyaslayacak veya yarıştıracak değilim. çok iyi bir anne oldugunuzu ima etmeye çalıştığınız aşikar. aynen böyle devam edin, egonuz tatmin olsun diye insanların kalplerinde huzursuzluk yaratmayı önemsemeyin. çocuğunuza da böyle taktikler öğretirseniz hayatta sırtı yere gelmez.

Sevgiler..

cat_mommy .!.:

Değerli arkadaşlar merhabalar,

Özellikle hamilelik ve doğum sonrası dönemde burada sizlerin yıllarca anlattıkları ve verdikleri tavsiyelerle bütün zorlukları daha kolay hale getirmeyi başaran bir anne olarak, bu platform verdiğiniz katkıya minnettar oldugumu söylemek zorundayım. yeri geldi sütüm yetmedi, buradaki kıymetli annelerin tavsiyeleriyle artırdım, yeri geldi kilolarım kaldı, sizin tecrübelerinizden yaralanıp zayıfladım. Daha bir sürü şey...

Ve artık... Artık çalışan bir anne olarak doğum iznimin sonuna geldim. Eylül'de işe geri döneceğim, şuan son 1 haftamdayım. Ve yine yardımınızı isteyeceğim bir derdim var.

Kızım beş aylık, aramızda özellikle son 2 ayda daha da güçlenen bir güvenli bağlanma sağlayabildik. Kızım kimin kucagında olursa olsun dönüp bana bakıyor ve adeta aramızda bir aşk var. Bugüne kadar doğduğu ikinci haftadan beri güvenli yöntemlerle aynı yatağı paylaşıyoruz. Uyandığında beni görüyor, uyurken beni görüyor. Korkup sıçrıyor beni görüyor, kokumu alıyor-sesimi duyuyor rahatlıyor. Buraya kadar herşeyin çok güzel ilerlediğini düşünüyordum.

Ancak işe başlayacağım ve mevcutta yarı-zamanlı çalışmakta olan bakıcımız yatılı olarak bizde başlayacak. Son günlerde kızım kucagımda uyumaya ve sütünü kucağımda içmeye o kadar alıştı ki (memeden değil sağarak içiyor maalesef), bakıcısının kucağında ağlama krizine giriyor. Ancak ben kucagıma alıp sakinleştirince susabiliyor. Fakat bakıcısı çok tecrübeli biri olmasına rağmen bir türlü susturamıyor. Özellikle son düzlükte artık ben dokunmamaya çalışsam da, kızım aglayıp beni arandığında dayanamıyorum. Daha kötüsü, ben işe başladığımda ne olacak hayal bile edemiyorum.

Kızımın bu geçişi daha kolay aşması için ne yapabilirim?

Tecrübeli anneler, sizden yardım istiyorum..

Allah hepimizin yardımcısı olsun.

Genişletmek için tıkla...

Ben 3 aylıkken başlamıştım işe tabiki ilk gün zor olmuştu daha küçük vs annem bakıyor bu arada.Fakat bir yandanda daha geç başlasaydım kızım zorlanabilirdi çünkü yabancı seçen bir bebek,babannesini haftada bir iki haftada bir görüyor ondada bastan zorla gıdıyor sürekli bırakamıyorum beni istiyor.Bence hem size çok alışmış hemde yabancı seçiyor,işiniz zor allah kolaylık versin

Bakiciniz daha uzun zaman gecirsin bence sizde ve bebekle de surekli siz ilgilenmeyin vicdan yapmayin cunku cocuklqr bunu kullaniyor.

notokey .!.:

Ben 3 aylıkken başlamıştım işe tabiki ilk gün zor olmuştu daha küçük vs annem bakıyor bu arada.Fakat bir yandanda daha geç başlasaydım kızım zorlanabilirdi çünkü yabancı seçen bir bebek,babannesini haftada bir iki haftada bir görüyor ondada bastan zorla gıdıyor sürekli bırakamıyorum beni istiyor.Bence hem size çok alışmış hemde yabancı seçiyor,işiniz zor allah kolaylık versin

Genişletmek için tıkla...

Amin canım, bekleyip göreceğiz o halde...
Teşekkürler.

Axelia .!.:

Bakiciniz daha uzun zaman gecirsin bence sizde ve bebekle de surekli siz ilgilenmeyin vicdan yapmayin cunku cocuklqr bunu kullaniyor.

Genişletmek için tıkla...

Çok çabalıyorum ama şu vicdanımın sızım sızım sızlamasına engel olamıyorum. Dayanamayıp alıyorum yavruyu

Ah o günler 8 aylıkken başlamıştım çalışmaya ve benim kızımda çok bağlıydı bana öyleki odadan ayrılınca bile susmaksızın ağlardı.işk bir kaç ay çok zorlandım tabi ama süt iznim çok işe yaramıştı mutlaka gidip emzirdim.babaannesi bakıyordu ilk günler zor geçsede alışıyorlar ilacı zaman..şimdi 7 yaşında hepsi geçiyor. Eminim kızım benim kadar zorlanmamıştır.rahat olun sizin endişeniz ne kadar azalırsa onunki de o hızda azalıyor.