Bizi çarşamba aradılar ameliyatı ertelenen bir hasta yerine. Cuma yatış verdiler. Pazartesi diye planlanmış ameliyat. Sabahtan çocuk hastanesinde göğüs rontgen ve eko çekiliyor. Ben ekoda 3 gün önce ameliyat olan bebeği annesinin kucağında keyifle görünce çok rahatladım.
ekoya gitmeden kan alıyorlar. Mutlaka “çocuk hastanesine gittiğimde verdirsem olmaz mı?” Diye kan alana değil bilgi veren hemşireye sor.
bir de kilo ölçününü yaptır orda mutlaka anestezi için.
İşlemler bitince bizi izinli gönderdiler pazar geldik hastaneye . 2 günü öyle atlamak çok iyi geldi. Bir gün önce anestezi uzmanı geliyor sana detayları veriyor. Bana kucağımda uyutulacağını ve gidişini hatırlamayacağını söyledi ama aşağıda öyle olmadı. O konuyu mutlaka kesinleştir çünkü en ağır kısmı benim için orası oldu.
Anestezi doktorları son beslenme saatini doktorlardan farklı söyleyecek. Yenilenen bilgi o şekilde ama doktorlar eskisi gibi yapmayı tercih ediyor.
Kan merkezi takas istiyor. Doktor kaç ünite istediyse kan grubu fark etmeksizin kan bağışı yapıp aldık.
Ameliyat günü kucağında iniyorsun anestezi bölümüne. O noktadan sonra sabırla beklemek. Ameliyat yaklaşık 4 saat yoğun bakıma geçmesi 6 saat sürüyor hemen hemen. İlk önce bezlerini istiyorlar. Entübeyken göstermek istemediler. Ben tamam sorun yok diyip bakınca şaşırdılar. Bilmiyorlar biz o yolları geçtik.
Ben yoğun bakımda onu hasta görücem diye kahroluyordum. Ama hiç öyle hasta bitkin gözükmüyordu çok içim rahatladı inan.
Yoğun bakımda ve sonrasındaki 2 gün en yoran şeylerden biri boyundaki santral. Damar yolunu ordan açıyorlar ve ilk ekoya kadar kalıyor. Bu yüzden elini bağlamaları gerekti ve eldiven yoktu çorap giydirdik çıkana kadar. Kalın parmaksız eldivenler işine yarabilir hazırlıklı git bence. Ertesi sabah süt istediler götürdük. Öğlene doğru da odaya geldi. Bir saat içinde kucağıma geldi. Biraz sersemliği mızmızlığı oluyor ama yaşanan ameliyatın büyüklüğüne göre hiç birşey onlar. Ağrı sızı olmadı yoracak kadar hatta diş sıkıntısı mı ağrı mı ayırt edemedik. İlk gün serumu vardı. Ondan sonra anne yanı yatak götürmüştüm onda yatırdım. Zaten kendileri çok dönmek hareket etmek istemiyorlar. Kızım dikişleri alınana kadar dönmeye çalışmadı bile. İnan ameliyat sonrası 3 gün sonra ne yaşadık biz ya niye burdayız diye şaşırıyorsun. Ha yemek konusunda hazırlıklı ol yemek ısıtıp yapabileceğin bir alan yok.
Umarım bizim gibi bi çırpıda sular gibi geçer sizinki de.