Bazen diyorum bunlar benim ''ailem'' mi diye, ne annem anneee !! Ne dee ?????

Hani insanın artık dayanma gücü kalmaz, son noktaya gelir çaresizce ne yapacağını bilemez sadece Allaha el açarak kendini kaderine bırakırsın yaaa işte hayatım bu noktada..

Annemle babamın boşanma durumları oldu 3 sene önce ve ailem ikiye ayrıldı. bi tarafta babamın tarafı bir tarafta annemin tarafı. o zaman dan başladı zaten herşey. Annem ve babannem birbirlerini hiç sevmezler kime gitsem birbirlerini kesmeye başlarlar. Halada aynılar konuşmazlar. Babam deseniz konuşma ve duyma yönünden engelli hiç bişeyden haberi olmaz sadece çalışır akşama kadar gelir karnını doyurur ve yatar uyur... ve akıl zekası da normalin altındadır. Babamı çok seviyorum bana sevgisini hiç eksik etmez bende ona ama insanda bir eksiklik olmuyo da değil, bi kızım demesini, oturup dertleşmeyi, zor durumda kaldığımda baba diye koşmayı çok isterdim ama olsun bizim imtihanımızda buda varmış... Annem ve Babannem tam bir para delisidir. Babam ayakkabı boyacısıdır ve iyi para kazanır, maddi durumumuz normalin üstünde diyebilirim.

Annem ve Babamın boşanma olayları olduğunda Babam annesinin yanına gitti ve parasını annesigile vermeye başladı. 3 sene boyunca bu böle devam etti. ve baya para biriktirdiler, birde özürlü maaşı alıyodu. Dedem var bide emekli maaşıda olunca onun, babamın parasına hiç dokunulmadı diyebilirm.. Annemle de Abim kaldı. Anneme abim baktı abimde mühendis onun maaşıda bi ev geçindirecek düzeyde. bende bursayı kazandım ve bursaya geldim, annemgile benim de sıkıntım olmadı. Annem paraya çok düşkün biri ve bana 5 kuruş bile göndermedi 2 senedir evden ayrıyım. Sürekli dedengilden al, babamın parasını ye gibi sözler.. Bi taraftan da Babannem de para delisi.. bana sadece ayda 100 tl yollamak la yetinirdi. büyük şehirdesiniz o parayla nasıl geçinebilirim ben. Bursada Amcamgil var ve ayrıyeden Dedemgilin de evleride var bursada bende bu evde kaldım 2 sene boyunca (umarım karışık anlatmıyorumdur) neyse böle gel zaman git zaman annem devamlı baskı yapmaya başladı bana, beni dolduruyo devamlı Babannemgile karşı.

Baban onlara çalışsın sizin rızkınızı elinizden alsın gibi sözler. ve Abimde hiç Baba parası yememiştir hayatı boyunca hem çalıştı hem okudu kimseye el açmadı. Bi ben arada kaldım, herkesin bi geliri var ve çevremde herkes maaşlı ama bi tek para sıkıntısı çeken bendim.. bu boşanma olayı yüzünden kendimi okuluma veremedim hergünüm annemi dinlemekle, hergünüm ağlamakla geçerdi ve ilk senesi okulda kaldım ve okulumu bıraktım. benim o denli psikolojimi bozdular ki anlatması çok güç. okulu bırakmam da baya olay oldu ama neyse... ben memlekete gittim ve artık Annemin baskıları beni çok yordu Babannemle konuşacaktım ve Babamı tekrar eve götürecektim. ya boşansınlar yada birleşsinler diyodum ikisine de yanaşılmıyodu. Ağladım ettim Babamı eve getirdim. bu sefer Annem neden getirdin ben böle rahattım demeeye başladı çok büyük kavgalarımız oluyodu. annem çok bencil bir insandır kendinden başka kimseye düşünmez sadece kendini düşünür. şu dünyada sadece abim ve ben birbirimizi düşünen kişileriz. neyse babam geldi iyi güzel bu sefer de annem babamın bütün parasını getir öyle kabul ederim dedi, bi miktar para da getirdim yalvara yakara babannemden, ondan snra onlar da gidecek bursaya senle birlikte dedi onada tamam dedim . dedem derseniz babannemin ağzına bakan bir insandır hiç sahip çıkmazzz..

Bursaya geldik babannem dedem hep birlikte, annemle babam barışınca orda kalmanın bi anlamıda yoktu zaten ben tek yaşıyodum çok zorluklar çektim, geceleri korkuyodum, yemek olmuyodu, para yoktu,bursum da yoktu.. Annem baban gelsin sana para gönderirim ben dedi, ve abimde artık maaşını anneme vermemeye başladı, babam geldi bırak kendi maaşım bana kalsın dedi. bu yüzden de kıyametler koptu ki sormayın.. 3 ay oldu 4 ay oldu annemde hiç para göndermiyo arıyorum anne param yok diyorum babanın orda birikmişi var onu bitir diyo başka bişey demiyo. Babannemden para istemeye çekiniyorum surat şeklini görmeniz gerekiyo. Abim gönderiyo elinden geldiğince ama ona da yetmiyo ondan istemeye de kıyamıyorum. öyle bir çıkmazdayım ki anlatamam... açıköğretim yazıp çalışıyım diyorum onada yanaşmıyolar. kafayı yememk için zor duruyorum. Halam var bide öyle umursamaz bir insan ki oda çalışır ama tek kuruş yardımı olmazz bana. sevgiliside 1 milyarlık hediye aldı abartmıyorum bana gelince hiç yok filan der insanın öyle zoruna gidiyo ki. Telefonum bozuldu 3 ay telefonsuz durdum biride demedi telefon alalım diye abim elindeki telefonu gönderecekti o dereceye geldik. en sonunda patladım ben suçlu oldum çıktım. Telefon aldılar da boğazıma dizildi diyebilirim.

Şimdi derdim şu Bursa da mı kalmalıyım, yoksa memleketimemi gitmeliyim ? çok çıkmazdayım anlatamam, ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Annemle 1 saat geçinemeyiz beni hiç dinlemez, anlamaz, sürekli aşağılar, bi açığımı bulsun eleştirir. hiç para vermez biliyorum, üstüne evden de kovar, kovmuştu da bi kere katlanamıyo kadın bana :) gülermisin ağlarmısın bilmiyorum. hiç anne gibi görmüyorum. Bursada kalsam sürekli el açmak istemiyorum. başka şehrede göndermiyolar masrafım olacak diye inanan göndermiyolar. öyle nefret ettim ki hepsinden. Allaha şükür eksik bişeyim yok ama hep hevesim geçtikten sonra yada zorla alınmıştır. pc mi bile abim aldı. telefon paramın yarısını abim ödedi...

Ne yapmam gerekiyo sınava da hazırlanamıyorum kafam hiç almıyo hergün ağlıyorum. sanki biri eliyle içimi sıkıyo, hissedebiliyorum.. eski neşemi istiyorum öyle yoruldum ki önceden sürekli gülerdim hep bi hayalım bi umudum olurdu ama artık hepsi bitti. kimse zevk vermiyo. kimse mutlu etmiyo. çalışıyım ne olursa olsun kendi paramı kazanmak istiyorum ama hep engel oluyolar. dertleri ney bunlarım Allahımm ? oku sen diyolar ama okumam için hiç bişey yapmıyolar. beni özel okula göndermeye bile durumları var ama bi söylesem akılları çıkar sanırım :) hayatımda kimse yok ne sevdiğim nede özlediğim bu ailevi meseleler beni öyle yordu ki ona ayıracak vaktim bile olmadı... birilerinin beni anlamasına ihtiyacım var, birileriyle konuşmaya.. Diyorum bazen gerçekten ben çok kötü biriyim herkesle kavga ediyorum sonra üzülüyorum.. ama iyi yanımda çok farklıdır sevdiğim insan içiin de yapmıcam bişey yoktur. hiç saygısızmlığım olmadı ne dedeme ne babanneme. babanneme bi laf diyim karşısında büyük biri var gibi oturur benimle dövüşür gene susarım büyük diye.. anneme anne diye susuyorum ama içimdeki ses hiç bi zaman susmıcak her zaman isyan etmeye devam edecek onlara. Allahım var bi yanımda beni düşünen beni kollayan biliyorum. bi tek ona ve abime sığınıyorum... çekip gitmeyi öyle istiyorum ki kimseyi tanımadığım kimseyi bilmediğim bir yeree.. bana verebileceğiniz önerileriniz varsa söyleyin lütfenn. şu 3 senede yaşadıklarım beni öyle yıprattı ki bütün hayat neşem kayboldu. okuyana teşekür ederim herkesin gönlüne göre olsun inşallah :)

arkadaşım yazıyı okumak çok zor, düzenleyip paragraflara ayırırsan okumakta , yorumlamakta daha rahat olur.

Ya bu nasıl bir aile.
Ne yapmanızı bekliyorlar ki sizden.
anne baba olarak görevleri, okumanızı istiyorlarsa sizi desteklemek.
Aileniz dışında kimse mecbur değil sizin eğitimizi finanse etmeye.
Bir para mevzusudur gidiyor, genç kızsınız nasıl gönülleri el veriyor bunları yaşamanıza anlamadım.
Babam babam diyorsunuz ama onunda size bir hayrı yok anlaşılan.
Sanırım şu anda en sağlıklısı part time da olsa bir iş bulup para kazanmaya çalışmanız ve ailenizle konuşup,
masraflarınız anne ve babanızın paylaşmasını sağlamaya çalışmanız.
Allah yardımcınız olsun ama pes etmeyin, okulunuzu bırakmayın.

Nasıl bir aile yapısı bu anlamadım. Nasıl sana sahip çıkmazlar ya!? Madem abin dışında herkes kendine müslüman yapacagın tek şey bana göre, okumaktır. Okulunu bitir işini eline al sonra kimseye muhtaç olma annenin babaaannenin söyldiklerine de kulak asma gelecegini düşün. Allah yardımcı olsun..

Allah yardımcın olsun.

Şu an okuyup okumadığını anlaymadım aslında.

Okuyorsan, neden Kyk bursu almıyorsun, ya da kredi.

Burs çıkmayana kredi kesin çıkıyor.

Ev kirası vs de vermediğin için geçinebilirsin o parayla.

Okumuyorsan neden part-time bir iş bulup çalışıp sınava hazırlanmıyorsun.

Maalesef abinden gayrı sana destek yok, birbirinize tutunun ve çalışın bence.

Okuyup okumadığını anlayamadım. Okuyorsan neden sınava hazırlanıyorsun, okumuyorsan neden şuan teksin...

Ne olursa olsun kredi al ve oku. Ona buna para diyene kadar seni idare eder. Mezun olunca ödersin. bölümünde hemen ataması olan bir bölümse istediğin ili yazar, gidersin.

Konu, içeriği nedeniyle ilgili başlığa taşınmıştır.

Ayrıca forum kuralları gereği içerik değiştirmek ve silmek yasaktır.

Tatlim bende senin kadar kotu olmasada universite okurken senin mevzularina benzer sorunlar yasadim.
Ama baktimki evde ailemin yaninda huzur yok, ne yapip edip bir ogrenci evi kiraladim ve burs aldim. Universitemin son iki yilini orda gecirdim. Ve boylece diplomami aldim.
Henuz is sahibi olmadan hemen evlendim, evlenmemin sebebi de ailemden uzaklasmakti. Siginacak bir dalim olsun istemistim. Ama hemen cocuk oldu falan derken isime baslayamadim, ve evlilikte de biraz yanliz kaldim.
Sana diyecegim ne yap et burs, kredi al, universiteni bitir.. Cevrendeki insanlara kulak asma. Ve kesinlikle evliligi falan dusunmeden once ise basla. Kendi ayaklarinin ustunde dur, inan o zaman evlilikte daha guzel yurur diye dusunuyorum. O zaman bak herkes sana ne kadar farkli davranacak.
Sen aileni falan takma onlar hep laf soz, Senin yapacagin burs veya kredi almak. Alamazsan part time is bul. Okulunu bitir, hemen bir ise girmeye calis. O zaman hayatin duzene girer.