- 19 Eylül 2019
- 6
- 2
- 36
- 26
- Konu Sahibi Zeynepyni98
- #1
Merhabalar,
Ben bayağı uzun zamandır bir sorun yaşıyorum. Lise yıllarında bir kız vardı sınıfımda ve sebepsiz yere benimle uğraşıyordu. Sürekli beni küçümseyip hor görüyordu ve bakışlarıyla mimikleriyle beni sevmediğini belli ediyordu ve bilerek zayıf noktamdan vuruyordu dış görünüşüm ile. Zaman zaman benimle alaycı konuşup taklidimi yapmışlığı var ve beni dışlıyordu birlikte çalışmamız gerektiği zaman vesaire hep reddediyordu. Yani bir nevi zorbalığa uğradım. Bu da benim kalbimde derin yaralar açtı o zamanlar. Kendimi değersiz hissedip kendimden nefret olmama sebep oldu ruhsal olarak hasta oldum yani neden ben bu kadar sevilmeyecek bir insan mıyım diye. İçe kapanık olduğum için bu kırgınlığımı dile getiremedim hiçbir zaman içime attım, ve hiçbirşey olmamış gibi davranmak bana acı verdi çünkü o zamanlar hakkımı savunacak kadar cesur değildim. Ve aradan seneler de geçse o kişi ve anılar aklıma geldikçe ona karşı hala çok büyük öfke ve kırgınlık duyuyorum ve ağlamama sebep oluyor. Nedense affedemiyorum bir türlü ve bu şiddetli öfke nefret en çok bana zarar veriyor nasıl arınacağımı bilmiyorum. Çünkü duygularımı hep bastırmak zorunda kaldım. Şimdi daha çok kendime güveniyorum ve asla eskisi gibi değilim. Fırsatım olsa o kişiye hesap sormak isterim ama bayağıdır karşılaşmıyoruz çünkü ben ancak öfkemi dışa vurabilirsem bu olayla yüzleşeceğimi düşünüyorum. Bazen de abarttığımı düşünüyorum ama duygularıma engel olamıyorum çünkü hassas bir insanım ve haksızlığa uğramış olmak beni derinden etkiledi. Bu olumsuz duygulardan nasıl kurtulurum.
Ben bayağı uzun zamandır bir sorun yaşıyorum. Lise yıllarında bir kız vardı sınıfımda ve sebepsiz yere benimle uğraşıyordu. Sürekli beni küçümseyip hor görüyordu ve bakışlarıyla mimikleriyle beni sevmediğini belli ediyordu ve bilerek zayıf noktamdan vuruyordu dış görünüşüm ile. Zaman zaman benimle alaycı konuşup taklidimi yapmışlığı var ve beni dışlıyordu birlikte çalışmamız gerektiği zaman vesaire hep reddediyordu. Yani bir nevi zorbalığa uğradım. Bu da benim kalbimde derin yaralar açtı o zamanlar. Kendimi değersiz hissedip kendimden nefret olmama sebep oldu ruhsal olarak hasta oldum yani neden ben bu kadar sevilmeyecek bir insan mıyım diye. İçe kapanık olduğum için bu kırgınlığımı dile getiremedim hiçbir zaman içime attım, ve hiçbirşey olmamış gibi davranmak bana acı verdi çünkü o zamanlar hakkımı savunacak kadar cesur değildim. Ve aradan seneler de geçse o kişi ve anılar aklıma geldikçe ona karşı hala çok büyük öfke ve kırgınlık duyuyorum ve ağlamama sebep oluyor. Nedense affedemiyorum bir türlü ve bu şiddetli öfke nefret en çok bana zarar veriyor nasıl arınacağımı bilmiyorum. Çünkü duygularımı hep bastırmak zorunda kaldım. Şimdi daha çok kendime güveniyorum ve asla eskisi gibi değilim. Fırsatım olsa o kişiye hesap sormak isterim ama bayağıdır karşılaşmıyoruz çünkü ben ancak öfkemi dışa vurabilirsem bu olayla yüzleşeceğimi düşünüyorum. Bazen de abarttığımı düşünüyorum ama duygularıma engel olamıyorum çünkü hassas bir insanım ve haksızlığa uğramış olmak beni derinden etkiledi. Bu olumsuz duygulardan nasıl kurtulurum.
allahtan üst sınıftı da gitti. İnsanlar çok değişik, kızla hiç muhabbetim bile yoktu yani. 
o da beni tanıdı ve hiçbişi diyemedi ben de yürüdüm gitgim bu da böyle saçma bi anım 
