Başlik Bile Bulamadim

kavga hakeret gözyaşı dayak son 1 yıldır hayat sözlüğümden çıkmayan kelimeler..
eşimle artık hiç anlaşamıyoruz hergün kavgaların ardı arkası kesilmiyor
ne tuhaftır ki boşanamıyorum bile.
ben kaçarak evlendim ailem çok üzüldü o yüzden şimdi ne zaman boşanmak istesen ne zaman anneme sorunlarımı anlatsam hep aynı sözleri duyuyorum.
'sen kendin evlendin kendin istedin başına geleni çekeceksin benim evime gelerek huzurumu kaçırma katlanacaksın herşeyine'
işte bu yüzden ne gidebiliyorum nede kalabiliyorum. bu kahpe dünya çok oyun oynadı bana. ne istesen vermedi istediğim sevdiğim adamla iki satır mutluluktu o bile olmadı. içimde allah korkusu olmasa intihar edeceğim ama onu bile yapamıyorum. sadece çekip gitmek istiyorum buralardan.23 yıllık hayatımda
bende her insan gibi hatalar yaptım ama hiçbirinden pişmanlık duymadım evliliğim hariç.şimdi hergün her kavgada eşimi tanıdığım günü lanet ediyorum ve allahıma dua ediyorum artık son bulsun bu acılar

23 yasinda misin? kac yillik evlisin?
Evliliginizin ilk senesindeysen bu tip kavgalar olabilir. Asmaya calismalisiniz bu durumda. Su an senin icin en dogrusu yani ilk yapman gereken sey sorunlarinin cozumunu bulmaya calismak. Sayet bunun icin ugrastin ve olmadiysa annenle daha ciddi bir konusma yapmalisin. Eminim senin uzuldugunu gorunce kucagini acacaktir. Ama hemen pes etmemelisin. Sevgi bu kadar cabuk bitmez. Pek cok evlilikte en basta ozellikle ilk 2 sene bu sorunlar yasanabiliyor. Fedakarlik yapmayi ogrenmemiz gerekiyor. Ama sunu unutma, karsindaki insani cok guzel kontrol edebilirsin, yeterki dogru hareket et. Hemen kavgaya girisme. Onu en iyi sen taniyorsun. Tatli dil yilani deliginden cikarirmis...7 yillik evliyim ve ilk senelerimi dusunmek bile istemiyorum. En genc en cahil zamanimmis..Karsilikli hatalar yaptik ama astik. Umarim sizinde sorunlariniz hallolur. Gercekten hallolmayacak bir durumdaysan da ailenle daha fazla daha acik sekilde konusmalisin.

aLLeGRia .!.:

işin içine şiddet girmiş nasıl affetsin kız Allah aşkına söyleyin..affetse bişey olmamış gibi davransa adam şiddetten vazgeçecek mi..ben sana boşan diyemiyorum zor durumdasın ama şiddet bambaşka bi konu ya

Genişletmek için tıkla...

bende allegria ya katılıorum işin içine şiddet girdiyse geç olmadan bi çaresini bul yoksa bu böyle gelmiş böyle devam eder sonuçta sana el kaldırmaya cesaret edebilmiş insan herşeyi yapar!!sakın bunun karşısında ezdirme kendini kimsenin kimseyi ezmeye, dövmeye hakkı yok biz hayvan mıyız ki bizi rahatça dövebiliorlar yaa hayvana bile kıyılmaz valla!! bak sinirlendirdiler beni heeklava:

teşekkür ederim kızlar yapmam gereken şey boşanmak endoğrusu bu bundan sonra herşeye sil baştan başlamak istiyorum.

Benim soylemek istedigim affetmek ya da affetmemek degil. Siddet tabiki baska birsey. Ama bosanmak icin de teraziyi dogru tartmak lazim. Dogru zamani bulmak lazim. Su an madem en mantiklisi bosanmak gorunuyor, once ailenle akillica bir gorusme yapman gerekiyor. Yanlis anlama lutfen, tam olarak ekonomik ozgurlugun yoksa bu durumda kapiyi carpip cikmadan once yerini hazirlamalisin.
Tepkisizligin karsisinda da bir siddet gorme durumun yoksa, bunu kendine sure kazanmak icin kullan derim.
Kendim icin konusuyorum, asla esimden siddet veya benzeri bir tavir gormedim. Cok kavgamiz oldu. Ama bir gercek daha var, kucuk bir tartismayi benim de buyuk kavgaya donusturdugum gunler olmustu. Siddet karsisinda da affetmezdim cunku ekonomik ozgurlugum var ve bana her zaman kucak acacak buyuk bir ailem var.
Insallah hersey gonlune gore olur. Ailenle arandaki bu buz insallah cozulur ve annende yaptigi hatayi anlar. Sen zaten hatani anlamissin. Ailene bir daha onlari yok saymayacagina inandirabilirsin diye dusunuyorum.

Katiliyorum karabibere.. farkindaysan hep yirmili yaslardakiler bosan daha olgun iki ablamiz mucadele et demis, ben ilk okusaydim bu derdini kimsenin yorumunu okumadan galiba hemen BOSAN DØVMUS CUNKU SENI derdim, ama Asud ve reyhan44`un yorumlarini okuyunca mantikli geldi, bide cocugun varmis onuda dusunmelisin. Insallah cok mutlu olursun :teselli:

Evlilikte esas olan "anlamak" ve "anlaşıldığını hissetmek" dir..... bu ikisi kuraldır... bütün sorunlar bunlardan birinin eksikliğinden kaynaklanır... Bir kişi hep anlamak zorunda bırakılıp, hiç anlaşıldığını hissetmiyorsa............ evlilik diye birşey yoktur ortada... bu kesin ve kat-i kuraldır!!.......

9 yıl süren, ve bitmek üzere olan bir evliliğim var (bence bitmiş resmiyete dökülecek olan bir evlilik)

Bu geçen 9 yılın sonunda öğrendiğim bir şey varsa... o da hiç kimsenin değişmeyeceğidir..bunu beklemenin de yılları boşa harcamaktan başka birşey olmayacağıdır...

Sevgili duygu, yapman gereken, düşünmen gereken tek şey... kesin bir karar almaktır!!! bu evliliği yürütebilecek gücüm var mı?... (bu soruyu kendine sorarken; bu adam düzelir düşüncesini sakın aklına getirme... "bu haliyle yürütebilirmiyim" diye düşün... ve sonunda kararını ver....

En kolay şey neymiş biliyor musun?.... insanın kendisine acıması... !! sakın bunu yapma kendine... mantığını ve duygularını bir araya koyarak düşün ve sonuçta mutlaka karar vermek üzere masaya yatır evliliğini......

Hayatının en güzel yıllarındasın...henüz daha başındasın... ve annesin... bu durumda devam ettireceğin evliliğin çocuğuna gelecek yıllarda yansımasınıda göz ardı etme....

...geçmişle yaşamak geleceğini engellemekten başka birşey değildir... bir karar ver... eşini alıp karşına CİDDİ birşekilde konuşmalısın.. biz kadınlar çok hassas varlıklarız... hep olayları, münakaşaları idare etmek zorunda bırakılan, her kötü muamelede alttan almak zorunda bırakılan varlıklarız... bilinçaltımıza öyle bir işlenmiş ki bu düşünce olgusu... ister istemez evlilikte yaşanan problemlerde "sanki biz başarısız" olduk ve evliliği yürütemedik gibi bir sonuç çıkartılmaya çalışılıyor.... öyle ya "yuvayı dişi kuş yaparmış" PEHHHHHHHHHHHHHHH............................

Bir yuva varsa ortada, bir evlilik varsa.... o zaman kadın her türlü feragat eder hayatından...her türlü adımı atar.... o yuvayı öyle bir yapar ki.................................... ama ... tek taraflı evliliğin yürümeyeceğini... benden daha iyi bilemez kimse... inat edersen sadece yıllar boşa heba olup gider... sana kalan tek şey ruhsal sağılğının bozulması...ve bunun bedenine yansıyan fiziksel rahatsızlık boyutu olur.......

Ailene gelince... sen evlenirken bile kendi kararını alıp evlenmişsin...biteceği zaman da kimseye danışmak zorunda değilsin... Evet, onlar senin ailen ama... maalesef "anne baba" demek......evladına sen kendin ettin kendin buldun...çekceksin demek değildir.... evladı ne hata yaparsa yapsın onun yanında olursa "anne-baba" sıfatını hakeder..... Onları üzmek istemediğini söylemişsin...ve onları üzmemek adına sen kendi hayatından mı vazgeçeceksin?..... ne hakla bunu yapacaksın peki... sen şiddet göreceksin buna katlanacaksın.... ne için? annem babam üzülmesin. onları yeterince üzdüm dediğin için.... Üzülsünler bırak...YÜCE YARADAN sana o bedeni emanet etti....kendini bilmez bir yaratığın seni ODUN yerine koyup baltalaması için değil.... haksızlık etme ne ruhuna..ne bedenine... kimsenin bunu sana yaşatmaya hakkı yok... mantıklı düşünürsen (burda kimseyi suçlayıcı konuşmak istemiyorum ama) eğer mantıklı düşünürsen senin evden gelinliğinle çıkmanıda engellemiş ailen.. "hata yapmana neden olmuşlar"... yani kaçıp gitmene....

Söyleyeceğim son ve EEENNNN önemli şey; HAYATTAKİ EN ÖNEMLİ VARLIK KENDİNSİN..... evladından önce bile kendini düşünmelisin..... Sen huzurlu, mutlu, sağlıklı olmazsan çocuğunada faydan dokunmaz...daha çok zararın dokunur...ileriki yaşlarda hasta bir anneyle uğraşmasını istemezsin herhalde... NE YAŞARSAN YAŞA...KENDİN İÇİN YAŞA... Başkaları ne diyecek...nasıl düşünecek... bırak bunları bir kenara... Kendine hesap verebiliyorsan BİTMİŞTİR ... Ekonomik özgürlüğün varsa ne ala... yoksa ekonomik özgürlüğünü kazanabilmenin yollarını bir an önce ara ve bul... ALLAH YARDIMCIN OLSUN.... Sevgiyle kal.......

duygucum venüs sözlerini ne güzel anlatmış bak birkaç kez oku.gerçekten zor bir durum hepimiz yaşadık evliliğimizde hır gür hiç kimse 4*4 lük değil tabiki ama bunu çeken sensin senden başka kımse bilemez ne yaşadığını daha yolun çok başındasın çok gençsin bazı şeyler gençlikte çekiliyor katlanıyorsun ama nasıl gençliğin elden gidiyor kırık dökük bir hayat sana kalıyor hastalıklı bir hayat bir ablamız vardı yıllarca kocasını öyle bir anlattıki herkese öyle bir koca nasip etsin denen cinsinden ama bir baktıkkı boşanmış meğer kadın yıllarca bizleri kandırmış mükemmel kocasıyla yani anlıyacağın tek sen değilsin evliiğinde zor zamanlar geçiren en son kararı sen vereceksin güçlü olmalısın çünkü çocuğunun sana ihtiyacı var

bu arada rakadaşlar benim çocuğumyok yanlış anlama oldu galiba

Allah yardımcın olsun canım bende kaçarak evlendim benim eşimle öyle bir sorunum olmadı ama ilk yıllarda ailem en ufak bir problemimizde bile kaçarak evlendiğimi yüzüme vuruyor şimdi 16 yıllık evliyim bir sorunum olmamasına rağmen bitirmeyi düşündüğün an kapımız sana açık diyorlar aslında hiç düşünmedim bitirmeyi senin ailende belki yeni diye bu şekilde konuşuyorlardır böyle şiddet görerek ne kadar devam edebilirsin ki?bence ailenle çektiğin her sıkıntıyı paylaş seni elbet anlayacaklardır canım

canım benım ya bende çcuktan bahsedilince çocuğun var zannettım.Bu daha iyi en azından sadece kendini düşünürsün bak arkadasım bir kaç sefer annene gitmişsin düzelir diye ama sonuç yine aynı bi düzelme yok bundan sonrada düzelcek diye bekleme zaten sen kendi huylarını değiştirebiliyormusun hayır eee karşı tarafta değiştiremez hayat senin hayatın ilk önce bi kendine gel rahat bir nefes al ve kesin kararını ver ailenede bu konuyu aç kararlı olduğunu söyle eminim onlarda seni anlayışla karşılayacaklardır.Birde duygucum eşinin ailesinin bu durumlardan haberi yokmu ? yani sizi destekleyecek ara bulacak büyükler gibi

tatlıcadı yine bozuldu canım iyiliğimiz sadece 2 gün sürüyor bu arasa eşimin babası yok sayılır hiçbirşeye karışmaz anasıda küçük kızını alıp memlekete gezmeye gitmiş sadece ablası ilgileniyor şu anda ama oda defalarca konuştu eşimle herşeye tamam diyo ama yine yapcağını yapıyor boşanalım diyorum kabul etmiyor ne yapcam bilmiyorum

canım birtanem seni okadar iyi anlıyorum ki çalışıyormusun anlamadığım şey neden boşanamıyorsun senin yine ilk evliliğin benim 2.evliliğim 8 sene dul yaşadım erkek yaklaştırmadım yanıma 9.senemde evlendim benimkide bişey olunca eli havada koca dayağının inim inim inlemenin ne olduğunu biliyorum çocuğum yok doğurmıycam sende yoksa bebek hiç yapma biliyormusun sen diyorsun ki kaçtım annem bunları söylüyor ben 2.kocamla ilgili sorunumu anlatınca halaaaa bana 1.siyle ilgili yorumlar yapıyor istedin gittin diyor Allahım sabır versin kendini geçindirecek gücün varsa boşan arkadaşım ailende bilmesin ailelerin ne olursa olsun çocuklarının arkasında durması gerekmiyormu benmi yanlış düşünüyorum SAna dua edecem

Piyano Canim Maddi Gücüm Var çalişiyorum Iyide Kazaniyorum Allaha şükür Ailemin Durumuda çok Iyi Sorun Asla Para Olamaz Ama Annemde şu Anda Yumuşadi Aslinda En Sonunda Sen Evi Terketme Birak O çekip Gitsin Dedi Ama Ben Annemle Asla Anlaşamam çok Farklidir Evleneli 2 Yil Oldu Her Telefonla Konuşmamda Yaptikarimi Yüzüme Vurur şeker Hastasi Oldu Senin Yüzünden Oldum Diye Bene Kizar Bazen Diyorum Ki Annemin Lafini Sözünü çekmektense Kal Evinde Kocanda Ne Yaparsa Yapsin Karişma Diyorum Ama Olmuyor O Da Olmuyor Iki Arada Kaldim Eşim Düzelmez Biliyorum Onun Sorunu Hem Benimle Evli Olup Hemde Bekar Gibi Yaşamak Başka Birşey Değil