- Konu Sahibi princes_Pocahontas
- #1
Bu yazdıklarımı üşenip okumamakta haklısınız çok uzun oldu ama inşallah okuyanlar olur çünkü bazı şeyleri içimde taşımaktan yoruldum...
Aslında hep içime atıyorum fakat bugün taştım... kimseye sıkıntılarımı anlatamam kolay kolay... Hep içime atarım.... Bugün epey kötü oldum. Biriyle paylaşmak istiyorum fakat bunları reel hayatta kimseye anlatamam... O yüzden sizlerle paylaşmak istedim...
Ben maddi sıkıntılar içinde büyüdüm. Doğduğum gün babam akıl hastanesinde yatıyormuş... Babamın ailesi görücü usulü olarak evlendikleri halde annemle babama hiç huzur vermediler ve babamı delirttiler... Sizi sıkmamak için anlatıp uzatmak istemiyorum babamın ailesinin neler yapıp babamı delirttiğini... O derece kötün insanlardı, filmlerde ki kişilerden bile kötü... Babam akıl sağlığı bozuk olduğu için girdiği işlerde çok çalışamıyordu... Biz küçük bir kasabada yaşıyorduk ve annem çalışamazdı babamın ailesi annem çalışsa adını bile çıkarırdı o yaşadığımız küçük kasabada.. öyle kötü insanlardı... Ben bu maddi sıkıntılar problemler içinde büyüdüm.. Hep ilkokulda derslerde dalardım sıkıntılarımıza kafa yorardım... annemin ağlayışı , sefaletimiz... derslerde alıma gelir beni dersten alır götürürdü... Gözlerim derste sınıftaki mevsim panosuna takılırdı, dört mevsime bakıp hayaller kurardım... Çünkü çocuktum, mutlu olmaya ihtiyacım vardı... Ama mutluluk beni çocukluğumda bile hiç bulmadı... Akşam eve gelirdim okuldan gelince hemen ödev yapmak zorundaydım hiç bahçeye oyun oynamaya çıkamazdım arkadaşlarımla...Çünkü elektriğimiz yoktu kesikti ve hava kararana kadar derslerimi yapmam gerekiyordu. Bazen dersleri oyuna tercih ederdim... Bazen mum ışığında ders çalışırdım... kitabıma damlayınca, sabah ödev kontrolünde öğretmen görünce; "bu ne? mumla mı oynadın? sürekli mumla oynuyorsun." derdi.. bilmezdi paramızın olmadığını elektriklerimizin kesik olduğunu... Sonra annemin ailesinden bize bir ev miras düştü ve ilçeye taşındık o küçük yerden ve babamın ailesinin sömürgesinden kurtulmuştuk.. annemde çalışmaya başlamıştı.. evlere temizliğe giderdi.... babamda çalışırdı... fakat bir kaç yıl sonra babam yine kötü olmaya başladı ve çalışmadı.. işi bıraktı.. annem çalışırdı...yazık annem hiç dinlenemedi ben bildim bileli çalışır.... ve bu zaman zarfında annemde sinir hastası olmaya başladı... Babam taşındığımız yeni yerde yeni ve kötü arkadaşlar edindi ve alkolik oldu.. Zaten çalışmazdı... bi de üstüne her gün eve alkollü gelirdi annemle kavga ederlerdi... hep parasızlık avgası olurdu... hep fakirlik, hep fakirlik... Annemle babam hep kavga ederlerdi , bütün mahalleye rezil olurduk.. sokağa çıkacak yüzümüz kalmazdı.. kaç kez babam annemi baltayla kovaladı... kardeşimle bizim önümüzde balta ve orakla kaç kez birbirlerine girdiler.
Bir de bunca sıkıntının beraberinde ilkokulda , arkadaştan parazit bulaşmıştı (bit)... kimse benle sınıfta oturmak istemezdi herkes dışladı beni ve okuldan iyice soğudum... annem sürekli gaz yağı sürerdi kafama bitler gitsin diye.. hiç unutmam bir gün erkek berberine götürüp kafamı sıfıra vurdurdu ve okulda herkesin alay konusu oldum.. çirkin, bitli vs vs... kimse benle sınıfta oturmak istemezdi.. her gün ağlardım...akşam evde kavga, gündüz okulda dışlanma derken benim okul hayatım bitti.. Derslerden soğudum...
Ve en önemlisi de şu... Bunu söylemeye dilim varmıyor babam gerçekten kendini kaybetmiş deli birisi oluyor bazen alkol de alınca tam sapıtıyor ve bana kaç kez tacizde bulundu bunu ilk kez size anlatıyorum Kendisi de bilinci yerinde olmuyor alkol alınca sapıtıyor .. zaten akıl sağlığı yerinde değil, alkol alınca tam kafayı yiyor.. çalışmıyor zaten durumumuz kötü...
İşte bu sancılarla orta okuldan mezun oldum ve liseye gitmeye karar verdim ve meslek lisesine kayıt oldum hatta okumak istemyordum çünkü okuldan soğumuştum ama hasbel kader başladım ve lisede yeni arkadaşlarım vardı hiç biri beni tanımıyordu.. Artık saçlarımda büyümüştü ve temizdi... Ve çok az sorunlarımız düzeldi maddi olarak az biraz iyileşme oldu gibi.. babam biraz düzeldi... Ama geçmişte yaşadığım o kötü şeyler benim içimde benle beraberdi... Lisede derslerim çok iyiydi hatta sınıf birincisi olmuştum... Bende kapasite vardı ve ben ilk ve orta okulda problemlerden dolayı okuldan soğumuştum ve temel dersleri iyi alamadığım halde lisede derslerde çok başarılıydım.... Hatta çok iyi bir liseye gideblrdm aslında, fen,öğretmen, Anadolu gibi.... fakat keşke deme yersizdi ve bundan sonra ki hayatıma yön vermelydim. ünv. sınavına hazırlanıyordum ve ünv. giriş sınavından bir gün önce kötü bir olay başımdan geçti ve sınava girdiğimde kendimde değildim... başarısız olmuştum.... Bir şey vardı o hep benim başarmama engel oluyordu.... 2 yıllık bir bölüme gittim daha sonra üzerine Dgs ile tamamlarım diye düşündüm....
Ünivde biriyle tanıştım... aşık oldum fakat bu tanıştığım kişi evlilik korkusu olan biriydi.. beni çok sevmesine rağmen evlenemyordu... Çok mücadele ettim. 6 yıl bekledim ve sonunda pes ettim çünkü çevremde duymayan kalmamştı ve insanlar başka bir sebep arıyordu altında... ve benim için zor olsa da ayrıldım yeni biri girdi hayatıma ve ne hikmetse sevemem başkasını derdim ama sevdim... ama o hayatıma giren ikinci erkek de beni yaraladı.. bana çok değer veriyordu öyle böyle değil... yani özetlemek gerekirse beni önce yüksek bir yere çıkardı sonra oradan aşağı bıraktı... yani o da fos çıktı... Eski kız arkadaşı kpss yi kazanıp atanınca beni terkedip 1 hafta içinde onunla nişanlandı... Şu an tek istediğim kpss yi kazanmak.. açıktan 4 yıllığa tamamladım... Hep talihsiz şeyler yaşadım... Belki çok iyi yerlere geleblrdm.. kapasite vardı fakat şartlarım zordu... şu an Tüm bu sıkıntılara rağmen tutunmaya çalşyorum.. Ailem destek olmuyor artık bana... okumama karşılar.. annem sinir hastası, babam (baba demeye bile bin şahit ister) öyle... küçük kardeşimde bu sıkıntılardan çok etkilendi ve onunda psikolojisi bozuldu asi biri olup çıktı.. hala kavgalı gürültülü ev ortamı devam ediyor.. Ben bu zorluklara rağmen 25 yaşında mücadele ediyorum.. hakettiğim ve geçmişde hayatın benden aldığı şeyleri geri almak için.... Bütün arkadaşlarım evlendi... her gün eve davetiye geliyor bu aralar düğün yapan çok ve annem psikolojimi etkiliyor ve ben her şeye kulak tıkıyorum ama her zaman ki gibi göz yaşlarımı içime akıtıyorum... Her gün sabah uyandığımda annemle babam beni çekiştiriyor.. o çocuğa 6 yılını harcadı, kapıda aldı, yaşlandı okuycam diye uğraşıyor deyip beni çekiştiriyorlar.. keşke bana 1 yıl daha şans verseler ... okumam için arkamda olsalar... Benim beğenmediğim hoşlanmadığım insanları görücü olarak çağırıyorlar beni meşgul ediyorlar... benim ders çalışmam lazım zamanım kısıtlı anlayan yok, destek olan yok... Artık çok yoruldum.. Şu an bu hayattan te istediğim şey kpss yi kazanıp atanmak..
beni dinlediğiniz için , üşenmeyip okuduğunuz için çok teşekkür ederm....
Aslında hep içime atıyorum fakat bugün taştım... kimseye sıkıntılarımı anlatamam kolay kolay... Hep içime atarım.... Bugün epey kötü oldum. Biriyle paylaşmak istiyorum fakat bunları reel hayatta kimseye anlatamam... O yüzden sizlerle paylaşmak istedim...
Ben maddi sıkıntılar içinde büyüdüm. Doğduğum gün babam akıl hastanesinde yatıyormuş... Babamın ailesi görücü usulü olarak evlendikleri halde annemle babama hiç huzur vermediler ve babamı delirttiler... Sizi sıkmamak için anlatıp uzatmak istemiyorum babamın ailesinin neler yapıp babamı delirttiğini... O derece kötün insanlardı, filmlerde ki kişilerden bile kötü... Babam akıl sağlığı bozuk olduğu için girdiği işlerde çok çalışamıyordu... Biz küçük bir kasabada yaşıyorduk ve annem çalışamazdı babamın ailesi annem çalışsa adını bile çıkarırdı o yaşadığımız küçük kasabada.. öyle kötü insanlardı... Ben bu maddi sıkıntılar problemler içinde büyüdüm.. Hep ilkokulda derslerde dalardım sıkıntılarımıza kafa yorardım... annemin ağlayışı , sefaletimiz... derslerde alıma gelir beni dersten alır götürürdü... Gözlerim derste sınıftaki mevsim panosuna takılırdı, dört mevsime bakıp hayaller kurardım... Çünkü çocuktum, mutlu olmaya ihtiyacım vardı... Ama mutluluk beni çocukluğumda bile hiç bulmadı... Akşam eve gelirdim okuldan gelince hemen ödev yapmak zorundaydım hiç bahçeye oyun oynamaya çıkamazdım arkadaşlarımla...Çünkü elektriğimiz yoktu kesikti ve hava kararana kadar derslerimi yapmam gerekiyordu. Bazen dersleri oyuna tercih ederdim... Bazen mum ışığında ders çalışırdım... kitabıma damlayınca, sabah ödev kontrolünde öğretmen görünce; "bu ne? mumla mı oynadın? sürekli mumla oynuyorsun." derdi.. bilmezdi paramızın olmadığını elektriklerimizin kesik olduğunu... Sonra annemin ailesinden bize bir ev miras düştü ve ilçeye taşındık o küçük yerden ve babamın ailesinin sömürgesinden kurtulmuştuk.. annemde çalışmaya başlamıştı.. evlere temizliğe giderdi.... babamda çalışırdı... fakat bir kaç yıl sonra babam yine kötü olmaya başladı ve çalışmadı.. işi bıraktı.. annem çalışırdı...yazık annem hiç dinlenemedi ben bildim bileli çalışır.... ve bu zaman zarfında annemde sinir hastası olmaya başladı... Babam taşındığımız yeni yerde yeni ve kötü arkadaşlar edindi ve alkolik oldu.. Zaten çalışmazdı... bi de üstüne her gün eve alkollü gelirdi annemle kavga ederlerdi... hep parasızlık avgası olurdu... hep fakirlik, hep fakirlik... Annemle babam hep kavga ederlerdi , bütün mahalleye rezil olurduk.. sokağa çıkacak yüzümüz kalmazdı.. kaç kez babam annemi baltayla kovaladı... kardeşimle bizim önümüzde balta ve orakla kaç kez birbirlerine girdiler.
Bir de bunca sıkıntının beraberinde ilkokulda , arkadaştan parazit bulaşmıştı (bit)... kimse benle sınıfta oturmak istemezdi herkes dışladı beni ve okuldan iyice soğudum... annem sürekli gaz yağı sürerdi kafama bitler gitsin diye.. hiç unutmam bir gün erkek berberine götürüp kafamı sıfıra vurdurdu ve okulda herkesin alay konusu oldum.. çirkin, bitli vs vs... kimse benle sınıfta oturmak istemezdi.. her gün ağlardım...akşam evde kavga, gündüz okulda dışlanma derken benim okul hayatım bitti.. Derslerden soğudum...
Ve en önemlisi de şu... Bunu söylemeye dilim varmıyor
babam gerçekten kendini kaybetmiş deli birisi oluyor bazen alkol de alınca tam sapıtıyor ve bana kaç kez tacizde bulundu bunu ilk kez size anlatıyorum Kendisi de bilinci yerinde olmuyor alkol alınca sapıtıyor .. zaten akıl sağlığı yerinde değil, alkol alınca tam kafayı yiyor.. çalışmıyor zaten durumumuz kötü... İşte bu sancılarla orta okuldan mezun oldum ve liseye gitmeye karar verdim ve meslek lisesine kayıt oldum hatta okumak istemyordum çünkü okuldan soğumuştum ama hasbel kader başladım ve lisede yeni arkadaşlarım vardı hiç biri beni tanımıyordu.. Artık saçlarımda büyümüştü ve temizdi... Ve çok az sorunlarımız düzeldi maddi olarak az biraz iyileşme oldu gibi.. babam biraz düzeldi... Ama geçmişte yaşadığım o kötü şeyler benim içimde benle beraberdi... Lisede derslerim çok iyiydi hatta sınıf birincisi olmuştum... Bende kapasite vardı ve ben ilk ve orta okulda problemlerden dolayı okuldan soğumuştum ve temel dersleri iyi alamadığım halde lisede derslerde çok başarılıydım.... Hatta çok iyi bir liseye gideblrdm aslında, fen,öğretmen, Anadolu gibi.... fakat keşke deme yersizdi ve bundan sonra ki hayatıma yön vermelydim. ünv. sınavına hazırlanıyordum ve ünv. giriş sınavından bir gün önce kötü bir olay başımdan geçti ve sınava girdiğimde kendimde değildim... başarısız olmuştum.... Bir şey vardı o hep benim başarmama engel oluyordu.... 2 yıllık bir bölüme gittim daha sonra üzerine Dgs ile tamamlarım diye düşündüm....
Ünivde biriyle tanıştım... aşık oldum fakat bu tanıştığım kişi evlilik korkusu olan biriydi.. beni çok sevmesine rağmen evlenemyordu... Çok mücadele ettim. 6 yıl bekledim ve sonunda pes ettim çünkü çevremde duymayan kalmamştı ve insanlar başka bir sebep arıyordu altında... ve benim için zor olsa da ayrıldım yeni biri girdi hayatıma ve ne hikmetse sevemem başkasını derdim ama sevdim... ama o hayatıma giren ikinci erkek de beni yaraladı.. bana çok değer veriyordu öyle böyle değil... yani özetlemek gerekirse beni önce yüksek bir yere çıkardı sonra oradan aşağı bıraktı... yani o da fos çıktı... Eski kız arkadaşı kpss yi kazanıp atanınca beni terkedip 1 hafta içinde onunla nişanlandı... Şu an tek istediğim kpss yi kazanmak.. açıktan 4 yıllığa tamamladım... Hep talihsiz şeyler yaşadım... Belki çok iyi yerlere geleblrdm.. kapasite vardı fakat şartlarım zordu... şu an Tüm bu sıkıntılara rağmen tutunmaya çalşyorum.. Ailem destek olmuyor artık bana... okumama karşılar.. annem sinir hastası, babam (baba demeye bile bin şahit ister) öyle... küçük kardeşimde bu sıkıntılardan çok etkilendi ve onunda psikolojisi bozuldu asi biri olup çıktı.. hala kavgalı gürültülü ev ortamı devam ediyor.. Ben bu zorluklara rağmen 25 yaşında mücadele ediyorum.. hakettiğim ve geçmişde hayatın benden aldığı şeyleri geri almak için.... Bütün arkadaşlarım evlendi... her gün eve davetiye geliyor bu aralar düğün yapan çok ve annem psikolojimi etkiliyor ve ben her şeye kulak tıkıyorum ama her zaman ki gibi göz yaşlarımı içime akıtıyorum... Her gün sabah uyandığımda annemle babam beni çekiştiriyor.. o çocuğa 6 yılını harcadı, kapıda aldı, yaşlandı okuycam diye uğraşıyor deyip beni çekiştiriyorlar.. keşke bana 1 yıl daha şans verseler ... okumam için arkamda olsalar... Benim beğenmediğim hoşlanmadığım insanları görücü olarak çağırıyorlar beni meşgul ediyorlar... benim ders çalışmam lazım zamanım kısıtlı anlayan yok, destek olan yok... Artık çok yoruldum.. Şu an bu hayattan te istediğim şey kpss yi kazanıp atanmak..
beni dinlediğiniz için , üşenmeyip okuduğunuz için çok teşekkür ederm....
... hep dua ediyorum tüm zorda olan insanların allah yardımcısı olsun... tek umudum artık kpss yi kazanmak
