• 2025 Ramazan Sofraları
  • Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bardak taştı çoktan aklımı çıldırdım artık. Çok üzgünüm. 😔

poncik159 .!.:
Güveniyorum ama söz de aslında hiç güvenmiyorum acayip korkuyorum. Düşünün bu evliligi bu şartlarda sürdürmek daha güvenli geliyor. Nasıl korktugumu ve cesaretsiz oldugumu anlayabilmeniz için özellikle belirtmek istedim. 😔
Genişletmek için tıkla...
Hiç çaresiz değilsin, neler yaşadım bi bilseniz kabus gibi bir hayattı 42 kiloya kadar indim, ben yaptıysam siz de Yaparsınız ;)
 
Mesleginiz maddi gucunuz var mi bu önemli bir kriter. Anlatmak istediginiz seyi anladim ve hakta verdim cunku cocugunuz da var. Bu dunyada bir cocukla tek basina ayakta kalabilmek gercekten zor. Calisma saatleri okul saatleri tutmaz bunun icin ek kurslar gerekir bunun icinde para gerekir hastaligi olsa izin almaniz gerekir ozeldeyse isten cikmasi var bir muddet para geliri olmamasi demektir bu gibi gibi. Yani bu hayata katlanin asla diyemem ama korkularinizda da haksiz degilsiniz. Belki cocugunuz bir muddet buyudukten sonra cesaretiniz daha artar daha guvenli olursunuz cunku tek tabanca olursunuz. Cocuk eve kendin girip cikabilecegi evde tek kalabilecegi yaslar sizi daha rahatlatır
 
Acelyahayat .!.:
Mesleginiz maddi gucunuz var mi bu önemli bir kriter. Anlatmak istediginiz seyi anladim ve hakta verdim cunku cocugunuz da var. Bu dunyada bir cocukla tek basina ayakta kalabilmek gercekten zor. Calisma saatleri okul saatleri tutmaz bunun icin ek kurslar gerekir bunun icinde para gerekir hastaligi olsa izin almaniz gerekir ozeldeyse isten cikmasi var bir muddet para geliri olmamasi demektir bu gibi gibi. Yani bu hayata katlanin asla diyemem ama korkularinizda da haksiz degilsiniz. Belki cocugunuz bir muddet buyudukten sonra cesaretiniz daha artar daha guvenli olursunuz cunku tek tabanca olursunuz. Cocuk eve kendin girip cikabilecegi evde tek kalabilecegi yaslar sizi daha rahatlatır
Genişletmek için tıkla...
Maddi olarak idare edebilirim. (Tabii ülke şartları daha da zorlasmazsa) Kendi ayaklarımın üzerinde durabilirim. Ancak, çocuğumun maddi konforunu asla şu an ki seviyeye getiremem. (Özel okul, iyi kıyafetler eşyalar yemekler genel ihtiyaçlar vb.)
Tüm bunlara ek olarak ayrıldığımda eşimin hayatına birisi girer ve kızım hayatından tamamen çıkarsa bu beni vijdanen bitirir.
İyi denebilecek seviye iyi bir baba.
Biz karı koca olamadık ama bireysel olarak iki ayrı iyi ebeveyniz.
Yaşadığım seyi tariflesem kelimeler yetmez..
Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil sözü varya tam olarak o noktadayim.
 
Cizirti .!.:
Dünyaya eşinizle gelmediniz.
Ondan önce de bi hayatınız vardı.
Elbette boşanmak çok zor, kimse kolay olduğunu söyleyemez.
Ve eğer onarılması mümkünse kolay kolay da bitmemeli diye düşünürüm.
Ama yalnız kalma korkusuyla sürüyorsa da hiç korktuğunuz gibi olmuyor emin olun.
Genişletmek için tıkla...
Dünyaya gelmişim ve bir şekilde bakılmış evlenmisim. Aileden de bir sevgi saygı görmediğim için o yalnızlığın içine yeniden gitmek korkutuyor.
Aslında onarılması bence çok basit. Ben Bir kadınım ve benim ruhuma işlemesi gerekiyor. Manevi olarak beni bomboş bıraktığı için bu noktadayız. Cabalamiyor cabalasa yapabilir biliyorum.
Yalnız kalma korkusu, yeniden evlenirse çocuğumun dışlanma korkusu. Ebeveny olarak biz bir şekilde atlatırız öyle ya da böyle ama çocuğum hem babasından olacak hem ailesinden. Bunu ona yapmaya hakkım yok o secmedi bogle bir aileyi. Bizim keyfimizden oldu şimdi beceremedik diye onun hayatını yerle bir edeceğiz . Ben bu yaşımda kaldiramiyorum ki ondan kaldırmasını isteyeyim.
Esim iyi bir baba kötü bir eştir.
 
bir_umut_yasamak .!.:
Bu adam ne iş yapıyor böyle kendi öz bakımını bile yapmaktan aciz 😳 siz çalışıyor musunuz
Genişletmek için tıkla...
İş vb. Şeylerden usunmez kaçmaz çalışır.
Bildiginiz kendince temiz ama pis bir insan. Örneğin dışını fircalamaz her gün düzenli duş almaz her gün kıyafet değiştirmez. Baya pis birisi.
Bir robot düşünün siz ona veri girince fakir takir yapiyor. Ancak veri işlemi sonlaninca robotun kolu bile kimildamiyor.
 
flytostayalive .!.:
Selam konu sahibi,
Boşanmaktan korkuyorsun yalnız kalmaktan korkuyorsun anlıyorum fakat onunla evliyken de yalnızsın ki zaten. Adam, sen olmasan hiçbir şey yapmıyor sadece sen yönetiyorsun. Böyle birini idare etmektense kendi kendine kal, tek kal çok daha sağlıklı olur senin için.
Genişletmek için tıkla...
Cesaretim bir oluşsa 😪
 
poncik159 .!.:
Dünyaya gelmişim ve bir şekilde bakılmış evlenmisim. Aileden de bir sevgi saygı görmediğim için o yalnızlığın içine yeniden gitmek korkutuyor.
Aslında onarılması bence çok basit. Ben Bir kadınım ve benim ruhuma işlemesi gerekiyor. Manevi olarak beni bomboş bıraktığı için bu noktadayız. Cabalamiyor cabalasa yapabilir biliyorum.
Yalnız kalma korkusu, yeniden evlenirse çocuğumun dışlanma korkusu. Ebeveny olarak biz bir şekilde atlatırız öyle ya da böyle ama çocuğum hem babasından olacak hem ailesinden. Bunu ona yapmaya hakkım yok o secmedi bogle bir aileyi. Bizim keyfimizden oldu şimdi beceremedik diye onun hayatını yerle bir edeceğiz . Ben bu yaşımda kaldiramiyorum ki ondan kaldırmasını isteyeyim.
Esim iyi bir baba kötü bir eştir.
Genişletmek için tıkla...
Siz bu evlilikte zaten yalnızsınız.
 
Ben olsam cocugum buyuyene kadar katlanirdim. Zaten ev arkadasi gibiyiz diyorsunuz. Ev arkadasi olarak kalsin madem oyle size ilismesin, otede dursun babaligini yapsin. Cpcugun yasam konforunu (su an cok kucuk cunku) bozmaktansa bi ev arkadasina katlanmak daha iyi su an icin bence. Sonucta robot gibi diyorsunuz. Evde kotu bir muamele falan yok sadece pasif bir insan. Bosansaniz cocugun konforu bozulacak, aile duzeni bozulacak, siz daha iyisini veremeyeceginizi soyluyorsunuz. En azindan cocuk rahat bir sekilde buyusun sonra ne isterseniz yaparsiniz zaten. Sonucta dunyaya gelmeyi cocuklar kendi istemiyor. Canimiz istiyor biriyle evlenip cocuk dunyaya getiriyoruz. Simdi bu adam da pek uyuz bir sey cikti diyerek, sirf siz esinizden biktiniz diye cocugu konforlu yasantisindan koparmak bana adaletsiz geldi. Yani size karsi kotu bir muamele, aldatma, saygisizlik olsa dusuncem bambaska olurdu tabi ama su an sadece adamdan sıkılmissiniz gibi geliyor kulaga ve bu ulkede hayat kolay degil. Ha derseniz ki ben cocugun konforunu surdurebilirim, onun hayatinda bir olumsuzluk olmaz o zaman elbette mutlu olacaginiz secimi yaparsiniz ama anladigim kadariyla oyle olmayacak gibi.
 
Prenses bella .!.:
Siz bu evlilikte zaten yalnızsınız.
Genişletmek için tıkla...
Evet ben eş olarak yalnızım. Bunun farkındayım beni her geçen gün bitiriyor. Bunu görüyorum ve bununla yaşamak sağlığımı etkileyecek kadar beni zorluyor. Ancak çocuğum yalnız değil iyi bir baba ve iyi bir anneye sahip. Aynı çatı altinda biz karı koca olamasak da iyi birer anne ve babayiz.
Yanlış anlaşılmak da istemem benim hikayem çocuk için bosanamiyorum değil. Bosanamiyorum çünkü cesur değilim, çünkü çok korkagim, o adımı atacak cesaretim yok.
Çocuğumu kendi batakligima çekmekten çok korkuyorum. Şimdi ben mutsuzum ayrılınca birlikte mutsuz olma ihtimalimiz çok daha yüksek olacak. Babasınin hayatına birisi girecek ondan çocuğu olacak vb. bir sürü şey mümkün. Babasını çok seven bir çocuğun bağını ister istemez koparmış olacağım.
 
poncik159 .!.:
Tanıştık, sevdik ve evlendik. 15 yılligiz. Esim olacak insan sorumsuzun teki. Asla ve asla hiç bir sorumluluk almıyor. Beyni var taşıyor ama asla kullanmıyor. Artık bu durum beni o kadar bunalttı ki tahammül edemiyorum.
Örneğin ben söylersem dışarıya çıkarız ben otel ayarlarsam tatile gideriz ben kıyafet alırsam yenisini giyer ben yemek yaparsam afiyetle yer gibi gibi.. kişisel bakım sıfır. İki kelam edemezsin cümle kuramaz. Hareketsiz dünyası sadece yemek.
Bunlar gözüme batan en kötü halleri.
Genişletmek için tıkla...
İnsn böyle bir adama 15 yıl tahammül etmişsin, boşansan yeniden doğarsın.
 
poncik159 .!.:
Dünyaya gelmişim ve bir şekilde bakılmış evlenmisim. Aileden de bir sevgi saygı görmediğim için o yalnızlığın içine yeniden gitmek korkutuyor.
Aslında onarılması bence çok basit. Ben Bir kadınım ve benim ruhuma işlemesi gerekiyor. Manevi olarak beni bomboş bıraktığı için bu noktadayız. Cabalamiyor cabalasa yapabilir biliyorum.
Yalnız kalma korkusu, yeniden evlenirse çocuğumun dışlanma korkusu. Ebeveny olarak biz bir şekilde atlatırız öyle ya da böyle ama çocuğum hem babasından olacak hem ailesinden. Bunu ona yapmaya hakkım yok o secmedi bogle bir aileyi. Bizim keyfimizden oldu şimdi beceremedik diye onun hayatını yerle bir edeceğiz . Ben bu yaşımda kaldiramiyorum ki ondan kaldırmasını isteyeyim.
Esim iyi bir baba kötü bir eştir.
Genişletmek için tıkla...

Ben sizi çok iyi anlıyorum, oturduğum yerden ahkam kesmiyorum asla. Deneyimlemediğim bi şey hakkında kolay kolay büyük büyük sözler de etmem. Ama sizi temin ederim ki, boşandığınız zaman hissedeceğiniz yalnızlığın şu an hissettiğiniz yalnızlığın yanında esamesi bile okunmaz. Bütünleşemediğimiz, anlaşılamadığımız, "biz" duygusunu hissettirmeyen bir evlilik insanı ne kadar yalnızlaştırır, ne kadar yabancılaştırır, ne kadar çürütür o kadar iyi biliyorum ki. Keşke diyorum çok daha önce cesaret edebilseymişim. Şu cümleyi kurduğumu hatırlıyorum boşandıktan aylar sonra avazım çıktığı kadar ağlayarak "ne korkmuşsun be burcu yalnızlıktan, al yalnızsın öldün mü?" diye dizlerimi dövmüştüm. Mecazen değil ciddi anlamda dizlerimi dövdüm bu kadar ötelediğim için. Şu an bir sürü varsayım üzerinden korkular yaratmışsınız. Bunların hiçbirinin gerçekleşip gerçekleşmediğini bilemezsiniz. Şöyle olursa böyle olur, yalnız kalırım, hasta olurum hastaneye götürenim olmaz, kimsem yok diye diye iyice cehennemimizin içine gömülüyoruz. Bunların hepsi varsayım. Nerden biliyorsunuz bekar bi anne olarak kuracağınız yeni yaşamda binbir güzelliklerle karşılaşmayacağınızı ? Aile ise her zaman biyolojik değildir. Dostlar, arkadaşlar da aileden daha yakındır bazen. Çocuk konusunda yorum yapmayacağım fazla, çocuğum yok. Ama mutlu bi anneyle büyümek bence bi çocuğun en çok isteyeceği şeylerden biridir.
 
poncik159 .!.:
Maddi olarak idare edebilirim. (Tabii ülke şartları daha da zorlasmazsa) Kendi ayaklarımın üzerinde durabilirim. Ancak, çocuğumun maddi konforunu asla şu an ki seviyeye getiremem. (Özel okul, iyi kıyafetler eşyalar yemekler genel ihtiyaçlar vb.)
Tüm bunlara ek olarak ayrıldığımda eşimin hayatına birisi girer ve kızım hayatından tamamen çıkarsa bu beni vijdanen bitirir.
İyi denebilecek seviye iyi bir baba.
Biz karı koca olamadık ama bireysel olarak iki ayrı iyi ebeveyniz.
Yaşadığım seyi tariflesem kelimeler yetmez..
Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil sözü varya tam olarak o noktadayim.
Genişletmek için tıkla...
Marka çanta ayakkabıyı psikolojisi bozuk bir anneye değiştireceğini sanmıyorum.babasi yine ödesin okulunu ayakkabısını.
 
poncik159 .!.:
Tanıştık, sevdik ve evlendik. 15 yılligiz. Esim olacak insan sorumsuzun teki. Asla ve asla hiç bir sorumluluk almıyor. Beyni var taşıyor ama asla kullanmıyor. Artık bu durum beni o kadar bunalttı ki tahammül edemiyorum.
Örneğin ben söylersem dışarıya çıkarız ben otel ayarlarsam tatile gideriz ben kıyafet alırsam yenisini giyer ben yemek yaparsam afiyetle yer gibi gibi.. kişisel bakım sıfır. İki kelam edemezsin cümle kuramaz. Hareketsiz dünyası sadece yemek.
Bunlar gözüme batan en kötü halleri.
Genişletmek için tıkla...
Bu adam ne iş yapıyor ?
 
Sadecebenbb .!.:
Ben olsam cocugum buyuyene kadar katlanirdim. Zaten ev arkadasi gibiyiz diyorsunuz. Ev arkadasi olarak kalsin madem oyle size ilismesin, otede dursun babaligini yapsin. Cpcugun yasam konforunu (su an cok kucuk cunku) bozmaktansa bi ev arkadasina katlanmak daha iyi su an icin bence. Sonucta robot gibi diyorsunuz. Evde kotu bir muamele falan yok sadece pasif bir insan. Bosansaniz cocugun konforu bozulacak, aile duzeni bozulacak, siz daha iyisini veremeyeceginizi soyluyorsunuz. En azindan cocuk rahat bir sekilde buyusun sonra ne isterseniz yaparsiniz zaten. Sonucta dunyaya gelmeyi cocuklar kendi istemiyor. Canimiz istiyor biriyle evlenip cocuk dunyaya getiriyoruz. Simdi bu adam da pek uyuz bir sey cikti diyerek, sirf siz esinizden biktiniz diye cocugu konforlu yasantisindan koparmak bana adaletsiz geldi. Yani size karsi kotu bir muamele, aldatma, saygisizlik olsa dusuncem bambaska olurdu tabi ama su an sadece adamdan sıkılmissiniz gibi geliyor kulaga ve bu ulkede hayat kolay degil. Ha derseniz ki ben cocugun konforunu surdurebilirim, onun hayatinda bir olumsuzluk olmaz o zaman elbette mutlu olacaginiz secimi yaparsiniz ama anladigim kadariyla oyle olmayacak gibi.
Genişletmek için tıkla...
Ben de bu şekilde düşünüyorum. Bireysel olarak mutsuzum ve bu adam benim secimimdi şimdi beceremiyorsam iletişimi bunun bedelini de yalnız odemeliyim.
Sıkılmak değil beni görmüyor. O kadar hissizlestim ki yani nasıl anlatsam kadın olduğumu hissetmiyorum. Sıfır iletişimde ben her sorumlulugumu en iyi şekilde yapma gayretindeyken onun her şeyi eksik yapıyor olması bundan bir mahcubiyet duymaması ve her geçen gün dozajin artması beni tahammulsuzlestirdi. Hani sevdiğiniz gözünüze ne yapsa hoş gelir sevmesiginizin de her hoşluğu zıt gelir onun gibi. Zaten iletişim yok bari yapacaklarini aksatma ben de patlamayayim. Sürekli psikolojik yıpratma ha bilincli mi yapıyor dersiniz ona da evet diyemem. Ya çok afedersiniz salağa yatıyor ya da hakikaten salak. Beyni yok.
 
poncik159 .!.:
15 yıllık. Var ilkokula gidiyor.
Özellikle çocuk sonrası katlanarak artan sorumsuzluk, genişlik, yuzsuzluk, gamsizlik halleri. Asla düzelmiyor asla.
Cinsellik yok biz bildiğiniz ev arkadasiyiz 3 yıldır. Hiç yok. Ayrı yataklar. Çocuk yatınca asla iletişimimiz yok o halinden memnun çabası yok. Bosanalim diyorum yanaşmıyor birlikte böyle olmuyor diyorum duymuyor anlamıyor.
İcimde öyle bir degersizlik öyle bir yoğun duygu biriktiriyorum ki yıllardır artık sağlığım bozuldu ve sanırım akıl sagligimda 😔
Genişletmek için tıkla...
Bunları sanki ben yazdım gibi hissettim bir an. Geçen yıl martta 10 yıllık evliliğimi bitirdim. Asla boşanamayacağım derken, kafamda boşanma sonrasını oturtamazken ,terapi almaya başladım ve terapi sürecinde kendimle ilgili olan tüm sorunlarımı streslerimi halledince sıra boşanmaya geldi zaten.Ve çok mutluyum bu saatten sonra 8 yaşındaki kızımla tek isteyeceğim şey sağlık ve huzur.Boşandıktan sonra kızımı da hemen terapiye başlattım. Süreci iyi gecti hatta terapistini çok sevdi ara ara yine gidiyoruz keyfi.Hala inanamıyorum ve her günüm şükürle geçiyor.Aferin kız diyorum kendime nasıl da başardın her şeyi. Kimseyle derdim tasam sorunum yok eski eşime karşı da gram içimde nefret,kızgınlık yok çünkü o kadar takmıyorum onu. Şimdilerde iletişim halindeyiz kızımızın her önemli anında beraberiz, keyifliyim mutluyuz.
 
poncik159 .!.:
Evet ben eş olarak yalnızım. Bunun farkındayım beni her geçen gün bitiriyor. Bunu görüyorum ve bununla yaşamak sağlığımı etkileyecek kadar beni zorluyor. Ancak çocuğum yalnız değil iyi bir baba ve iyi bir anneye sahip. Aynı çatı altinda biz karı koca olamasak da iyi birer anne ve babayiz.
Yanlış anlaşılmak da istemem benim hikayem çocuk için bosanamiyorum değil. Bosanamiyorum çünkü cesur değilim, çünkü çok korkagim, o adımı atacak cesaretim yok.
Çocuğumu kendi batakligima çekmekten çok korkuyorum. Şimdi ben mutsuzum ayrılınca birlikte mutsuz olma ihtimalimiz çok daha yüksek olacak. Babasınin hayatına birisi girecek ondan çocuğu olacak vb. bir sürü şey mümkün. Babasını çok seven bir çocuğun bağını ister istemez koparmış olacağım.
Genişletmek için tıkla...

Bence biz toplum olarak evliliği fazla kutsuyor ve boşanmayı da fazla dramatize ediyoruz. Yazdığınız şu senaryoda çocuğunuz neden ille de mutsuz olsun ki ? Baba ayrı bi evde ve mutlu, ki o da belki kendi dengine göre biriyle daha mutlu bi adam olabilir. Annesi yanında ve mutlu, güçlü. Bataklık falan değil yahu. Neden bataklık olsun. Şu an gül bahçesinde değilsiniz değil mi ? Ennnn fazla ilk 6 ay çok zorlar. Sonra herkes yeni düzene alışır. Ha, ben ille de boşanmamalıyım diye şartlandıysanız da bu meseleyi enine boyuna düşünüp düşünüp kendinizi daha da mutsuz hissetmenin anlamı yok. Bu sefer "ben cesaretsizim" diyerek kendinize gereksiz yere yüklenip enerjinizi düşürürsünüz. Evet, mevcut koşullar böyle, benim de evliliğim hayatım böyle diyip kabul etmenin huzurunu yaşayın.
 
poncik159 .!.:
Tanıştık, sevdik ve evlendik. 15 yılligiz. Esim olacak insan sorumsuzun teki. Asla ve asla hiç bir sorumluluk almıyor. Beyni var taşıyor ama asla kullanmıyor. Artık bu durum beni o kadar bunalttı ki tahammül edemiyorum.
Örneğin ben söylersem dışarıya çıkarız ben otel ayarlarsam tatile gideriz ben kıyafet alırsam yenisini giyer ben yemek yaparsam afiyetle yer gibi gibi.. kişisel bakım sıfır. İki kelam edemezsin cümle kuramaz. Hareketsiz dünyası sadece yemek.
Bunlar gözüme batan en kötü halleri.
Genişletmek için tıkla...
 
ellerimlekazidim .!.:
Marka çanta ayakkabıyı psikolojisi bozuk bir anneye değiştireceğini sanmıyorum.babasi yine ödesin okulunu ayakkabısını.
Genişletmek için tıkla...
Ayrı ayrı ödeyebilecek güçte değiliz. Neticede ayrildigimizda her ikimiz de kira odeyecegiz. Araç olmayacak. Orta halli bir aileyiz. Benim maaşım ev gecindirme kiraya yetse onun ki okula asla yetmez. Biz iki maaş ile kirasiz ucu ucuna geçiniyoruz.
Çocuğum marka falan bilmez o yanlış anlaşılmasın. Şu an ki varlığı normal ben ayrılınca varlıktan biraz daha düşük duruma geçeceğiz demek istedim. Maddi şeylere değil de babası ile ayrılmaya üzülür. Babasi kötü eş ama iyi bir baba.
 
Severek evlenmişsiniz.Bu anlattığınız özellikler evlendikten sonra mı çıktı ortaya.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X