Konu çok eski fakat yorumlama gereği duydum. Öncelikle fikrim eşler arasındaki sorunlar büyütülür ise çözülmez sorunlar haline gelir. Bu şekilde yaşantısı olmuş biri olarak anlatıyorum bunu. Siz evlilik kararı ve çocuk kararı almışınız. Eşiniz çocukluk yaşların kadın otoritesine maruz kalmış birisi veya kadınlardan uzak yaşamışta olabilir. Kölelik takıntısı bu yüzden ergenlik yaşlarında kadınlara karşı açılma biçimi olarak yer edip kalıyor. Aslında bir bakımdan şanslısınız ama onu istediğiniz kalıba sokamadığınız için aranızda çatışmalar yaşıyorsunuz. Öncelikle onu köleniz olarak kabul edip yönetmekten başlamalıydınız. Kabul ediyorum farklı insanlar. Fakat bunu size karşı hissetmesi hoş bir durum çünkü köleler sevmediği kadına asla kölelik hissetmezler. Çok uzatmadan yaptığın hatayı söyleyim bunu insanlara anlatıp aile içi ilişkilerinizi ortaya dökmektense bir süre köleniz olarak kabul etmeliydiniz. Tamam doğamız gereği erkeği ezik görmek bizlere itici geliyor ama bu durum tamamen sizin yönetiminizde olduğunda bütün sorunlar ard arda aşılarak gidiyor. Öncelikle şunu söyleyim kölelikten asla kurtulamaz sadece bunları yaşadıkça eskisi kadar çekici olmadığını anlamaya başlar. Bizleri gözünde bu kadar büyütmemesi gerektiğini zamanla anlar. Ben sizin problem gördüğünüz herşeyi eşim ile yaşadım ilk başlarda çok zorlandım çünkü benden çok fazla şeyler istiyordu sadece yönetmek değil sopayla dövmemi topuklularla ezilmek gibi birçok şey cesaretimi toplayıp hepsini ona yaşattım. Onu hapis etmemi dövmemi yönetmemi kısacası onun bana ait olduğunu hissedeceği herşeyi ona yaşattım. Üstelik onun istediğinden fazlasını yaşattım. Mesela elime sopa verip ellerini bağlayıp biraz dövmemimi istiyordu? Onun istediğinden daha fazlasını yalvartacak şekilde yaptım topuklu ile hafifçe çiğnememimi istiyordu? ciddi şekilde canını yakacak şekilde bunları ona yaptım. Onu bağlı bırakıp birkaç saat evden dışarı çıkmamımı istiyordu evet onu evde bağlı bırakıp unuttum. Bunları bilerek böyle yaptımki kölelikten korksun benimde bunlardan çekinmediğimi anlasın. Evde bana hizmet etmesinde benim için hiçbir sorun yok ama şuan eşim eskisi kadar kölelik peşinde koşmuyor gayet düzeldi ayrıca bana bu şekilde daha çok değer veriyor daha özel davranıyor. Kölelik yüzünden ondan uzaklaştığımda olmuştu kabul edemeyip ama o şekilde benden inanılmaz derecede soğumuştu. O benim eşim yani ne yaşamak istiyorsa benimle birlikte yaşamak istiyor haksızlık etmemek gerek bunlardan onu mahrum bırakmam benden uzaklaşmasına sürekli mutsuz olmasına sebep oluyor. Şunu iyi bilmek gerekiyor bu onun çocukluk yaşında yaşadığı şeyler yüzünden bir rahatsızlığı ve benim onunla evlenmem ise tesadüfen olan bir durum değil severek evlendim onu bana bağlayan güç böyle olmasını uygun gördü ise böyle olması gerekiyormuş demekki ve insan isteye isteye köle olmaz bunlar isteyerek köle oluyor ve kimse kendisini bu kadar aciz duruma düşürmek istemez. Durum o kadar açıkki ellerinde olmayan bir durum ve onu bu dunyada terk edip bu hisleri ile yalnız bırakmaktansa taleplerine eşi olarak cevap vermek en doğrusu. Deri pantolon deri çizmeler giyinmemden çok hoşlanıyordu hiçte tarzım değildir ama şimdi sürekli deri giyiniyorum mesela ve onları giyindiğimde bana hayranlıkla bakışları çok iyi hissettiriyor. Hayatı olumsuzluklarla yorumlayıp zorlaştırmak yerine anlayış ile karşılayıp kolaylaştırmak en doğrusu. Bende bu duruma öyle bir alıştımki hatta şuan köle olmak çok istemiyor ama benim onu köle yapasım var mesela ev işleri filan güzel oluyordu içeride ben kahvemi içerken onun evi temizlemesi. Konu çok eski karşıma çıktı yazdım yıllar olmuş umarım ayrılmamışsınızdır.
