6 aylık ilişkim 2 hafta önce tamamen koptu. Bir şeyleri de ben zorladım aslında. 2. Ayda tartışmalardan bunaldım biraz ara verelim dedi tamamen bitsin dediğimde de devam ettik. Sorumsuzluğu rahatlığı tartışmaya sebep oluyordu. Sonra ilgisi azalınca ben de üstüne gidip durdum. Sıkıntıya gelemezdi zaten ama ben de rahat oluşuna dayanamıyordum. Şubat ayında yapamıyorum diye bitirdi. Ben yalvardım peşinden koştum. İlkin istemedi. Ben tamam bitti deyince de devam edelim demişti. 1 ay devam ettik sonra yine çok üstüme geliyorsun deyip aradan bahsetti. Evllik diyordu 2 hafta öncesine kadar da aileme söylicem sen de ailene söyle diye. Sonra da o ara verelim dedikçe ben üstüne gittim. Aradım yazdım. Biraz nefes alayım öyle yapınca iyice uzaklaşıyorum diyordu ama ben buna dayanamıyorum. Beni engelledi bir kaç numaradan daha aradım. Ben tamam daha da aramam dediğimde de bu sefer bana biraz zaman verseydin her şey iyi olurdu belki dedi. Sürekli böyle dengesizce tavırları oluşu iyice mahvetti psikolojimi. En son 4 günden sonra ben aradım. Düşündüm kafam rahat böyle kimseyi istemiyorum. Galiba olumsuzum dedi. Ben yine üstüne git ara yaz, yalvar.. gururum kalmadı. Gözünde düştükçe düştüm. Sen böyle yaptıkça sana dönmem demişti. Boğuldum 2 haftadır beni bitirdin artık dedi. En son bir mesaj attı cevap vermedim, her yerden engelliyorum ulaş ulaşabilirsen demişti. Hatta güldü sen mi bana ulaşamayacaksın 2 gün sonra yine ararsın demişti.
Hiç cevap vermedim orda kestim konuşmayı
kendimi bitirdim ne değerim kaldı ne de bir şey. Yine dayanamayıp arayasım geliyor. Nasıl dayanacağım, bu sıkıntıya gelemiyorum. Sürekli yazasım geliyor
En fazla beş gün dayanabiliyorum, sonra yine aynı. O da farkında ve o kadar rahat ki. Zaten engelliyim her yerden. Bıktı benden.
sadece pişman olmasını o kadar istiyorum ki. Bir daha dönüşü yok ama sizce ben aramasam yazmasam merak edip de arar mı beni ? Ya da bu hisler ne kadar zaman sonra biraz söner