ben nasıl toparlayacağım kızlar bilmiyorum artık..insanlara güvenim kalmadı,artık sinirden kendi kendime konuşuyorum,devamlı aklımdan ölüm düşüncesi geçiriyorum..hep onunla ilgili topik açıyorum,her hareketinden bir ipucu bekliyorum..bana yaptığı onca şeye rağmen belkide gelse ona koşa koşa gideceğim ya
bu kadar mı güçsüzüm diyorum.
kısaca anlatayım diyeceğim ama uzun olabilir..üç senelik bir ilşkim vardı üç ay önce bitti..hep beni bastırmaya çalışan devamlı beni susturan ve kendi doğrularını uygulatmaya çalışan biriydi.ilk buluşmamızda ne içeceğime bile o karar vermişti ve ben o kadar saftım ki..herşeyin ilkini onunla yaşadım,ilk defa biriyle aynı yerde uyudum hem de bi erkekle asla ileri gitmeye izin vermedim ama belli bişeyler yaşandı ve şuan onun vicdan azabını çekiyorum hergün..namaz kılıyorum dua ediyorum ama kendimi hep günahkar hissediyorum ve ona karşı olan hislerim hergün değişiyor.bir gün nefret bir gün ona acıma bir şefkat çok farklı duygular..bu adam devamlı ailesinin sözünden çıkmayan,evn tüm sorumluluğunu yüklenmiş biriydi.evlensekte bu böyle devam edecekti işte..bu bni çok rahatsız ediyordu.büyük abisi hiç bişeye karışmıyordu herşeye benm erkek arkadaşım karşılıyordu..evliliğimiz için hayal kurardık ama birikim hiç yapmazdı.devamlı abisinin nişanlısı bana laf söylerdi.ilk biz evleneceğiz altınları biz toplıcaz diye.bende dedim ki biz çalışır kazanırız sorun değil.o da gülüp siz işçi sınıfısınız çalışın kazanın demişti.o kadar gıcıktı ki anlatamam gözlerinden bana olan kıskancı nefreti okunuyordu.ben özel ünide okuduğum için devamlı bana laf atıyordu.oraya herkes giriyor gibiisnden ve ben hiç bunlara ses çıkartmadım kızlar.sonra da o kız bizm aramızı bozmak istedi benim eski sevgili onunla konuşmayı kesti.o bizi ayırcak aşkım diye,ki önceden can ciğerlerdi o kız da o yüzden beni çok kıskanıyordu.neyse ama devamlı bana laf etmeler devam ediyordu.ailesi deseniz daha dün onlarla ilgili bişi duydum.annesi afedersiniz ama çöpçatanlık yapıp bunun karşılığında para alıyormuş erkeklerden.Allahım dedim kurtardın beni bu aileden..Ama iki gün geçiyor yine nefretim yetmiyor ondan soğumya hep eski şeyler geliyor aklıma..Sürekli zaten faceden takipteyim napmış etmiş diye neşeli fotolar koyuyor alemlerde..arkadaş çevresi desen bir tane bile iyi dürüst arkadaşı yoktu.sonra bir de geri zekalı porno şeyleri izlemiş bi siteden onu da gizlemeyi unutmuş faceden onları falan hep gördüm.Buna rağmen unutamıyorum onu ki bu adam beni aldatmıştı da en son kavgalar şiddetlendiğinde.Benim hala unutamama sebebim zamanında herşeye yeteri kadar tepki göstermeyip kendimi bastırmam sanırım..Daha anlatsam neler neler o demin bahsettiğim kız var ya abisinin nişanlısı başka bi kız getirmişti benimkide onla foto çekilmiş onuda koymuşlar faceye..görünce ayrılmıştım ağladım falan daha 1 aylık sevgiliydik.o zaman ayrılmam gerekiyordu ama nasıl ağzımdan girdi burnumdan çıktı o kızla bi ilgisi olmadığını bana ikna etti şaşıyorum kendime...Dünde kardeşim onların dükkanından geçmiş kardeşime bağırmış abiiimmmm nereye gidion napıon die.benm salak kardeşim de iyiyim sen napıon die konuşmuş.ama işte içten içe de sevindim hala bni unutamamış kardeşimle konuştuğuna göre diye.of kızlar ya haketen bi psikoloğa görünsem iyi olacak.24 yaşındayım bir de millet bu yaşta anne oluoyr ne sorumlulukları var ben öğrnciyim ünide son sınıfım şuan kafamda hep bu olaylar gece sakinleştiriciyle uyuyorum..iyi gelen tek şey ise namaz ve dualar..sizin de dualarınızı istiyorum bir de yorumlarınızı..
bu kadar mı güçsüzüm diyorum.kısaca anlatayım diyeceğim ama uzun olabilir..üç senelik bir ilşkim vardı üç ay önce bitti..hep beni bastırmaya çalışan devamlı beni susturan ve kendi doğrularını uygulatmaya çalışan biriydi.ilk buluşmamızda ne içeceğime bile o karar vermişti ve ben o kadar saftım ki..herşeyin ilkini onunla yaşadım,ilk defa biriyle aynı yerde uyudum hem de bi erkekle asla ileri gitmeye izin vermedim ama belli bişeyler yaşandı ve şuan onun vicdan azabını çekiyorum hergün..namaz kılıyorum dua ediyorum ama kendimi hep günahkar hissediyorum ve ona karşı olan hislerim hergün değişiyor.bir gün nefret bir gün ona acıma bir şefkat çok farklı duygular..bu adam devamlı ailesinin sözünden çıkmayan,evn tüm sorumluluğunu yüklenmiş biriydi.evlensekte bu böyle devam edecekti işte..bu bni çok rahatsız ediyordu.büyük abisi hiç bişeye karışmıyordu herşeye benm erkek arkadaşım karşılıyordu..evliliğimiz için hayal kurardık ama birikim hiç yapmazdı.devamlı abisinin nişanlısı bana laf söylerdi.ilk biz evleneceğiz altınları biz toplıcaz diye.bende dedim ki biz çalışır kazanırız sorun değil.o da gülüp siz işçi sınıfısınız çalışın kazanın demişti.o kadar gıcıktı ki anlatamam gözlerinden bana olan kıskancı nefreti okunuyordu.ben özel ünide okuduğum için devamlı bana laf atıyordu.oraya herkes giriyor gibiisnden ve ben hiç bunlara ses çıkartmadım kızlar.sonra da o kız bizm aramızı bozmak istedi benim eski sevgili onunla konuşmayı kesti.o bizi ayırcak aşkım diye,ki önceden can ciğerlerdi o kız da o yüzden beni çok kıskanıyordu.neyse ama devamlı bana laf etmeler devam ediyordu.ailesi deseniz daha dün onlarla ilgili bişi duydum.annesi afedersiniz ama çöpçatanlık yapıp bunun karşılığında para alıyormuş erkeklerden.Allahım dedim kurtardın beni bu aileden..Ama iki gün geçiyor yine nefretim yetmiyor ondan soğumya hep eski şeyler geliyor aklıma..Sürekli zaten faceden takipteyim napmış etmiş diye neşeli fotolar koyuyor alemlerde..arkadaş çevresi desen bir tane bile iyi dürüst arkadaşı yoktu.sonra bir de geri zekalı porno şeyleri izlemiş bi siteden onu da gizlemeyi unutmuş faceden onları falan hep gördüm.Buna rağmen unutamıyorum onu ki bu adam beni aldatmıştı da en son kavgalar şiddetlendiğinde.Benim hala unutamama sebebim zamanında herşeye yeteri kadar tepki göstermeyip kendimi bastırmam sanırım..Daha anlatsam neler neler o demin bahsettiğim kız var ya abisinin nişanlısı başka bi kız getirmişti benimkide onla foto çekilmiş onuda koymuşlar faceye..görünce ayrılmıştım ağladım falan daha 1 aylık sevgiliydik.o zaman ayrılmam gerekiyordu ama nasıl ağzımdan girdi burnumdan çıktı o kızla bi ilgisi olmadığını bana ikna etti şaşıyorum kendime...Dünde kardeşim onların dükkanından geçmiş kardeşime bağırmış abiiimmmm nereye gidion napıon die.benm salak kardeşim de iyiyim sen napıon die konuşmuş.ama işte içten içe de sevindim hala bni unutamamış kardeşimle konuştuğuna göre diye.of kızlar ya haketen bi psikoloğa görünsem iyi olacak.24 yaşındayım bir de millet bu yaşta anne oluoyr ne sorumlulukları var ben öğrnciyim ünide son sınıfım şuan kafamda hep bu olaylar gece sakinleştiriciyle uyuyorum..iyi gelen tek şey ise namaz ve dualar..sizin de dualarınızı istiyorum bir de yorumlarınızı..
