Bana birseyler deyin lütfen

Merhaba arkadaşlar sizinle dertlesmek ıstıyorum uzun olsa bile lütfen okuyun konusacak kımsem yok bu aralar.35 yasında bır cocuk annesıyım.Cocuklugum ve genclıgım agır tramvalarla gectı.(Annemin ölümü,sarhos baba,sahıp cıkmayan akrabalar vb)O kucucuk cocuk yasımda gekecegımle ilgılı oyle guzel hayaller kurardım kı.Pamuk annem ilgisiz babama ragmen o kurstan alır dıgerıne gotururdu.Okudukça öğrendikce bana kıtap alındıkca mutlu olan bir çocuktum.Sonra annem dr hatasından bir anda vefat etti.Orta ıkıye gıdıyordum.Ve o gun hayatımız tersıne döndü.Bunu atlatamayan babam içkiye basladı her gece gelip sıddet uyguladı.Ev kirasını odemedı.Elektrık su odemedı.ıkı sene sehır merkezinde bır apartman daıresınde elektriksız kaldık.Sonra suyu kestiler.Ve en sonunda kapıya atıldık.O gun gidecek yerımız yoktu.Babam da ortalıkta yoktu .Yanımızda olan tek bir akraba yoktu.Uc genc kız öylece ortada kaldık...
Zaman gecti bır sekılde once dükkan deposu sonra bır ev ayarladık.Sagda solda calısmaya basladık.Ama calıstıgımız yerlerde sarhos sahıpsız bir babanın kızı oldugumuzu bılen bazı pıslıklerın tacızlerıyle mücadele ettık.zaman gectı yıne bır sekılde.Hep calıstıım.Hep calıstık.Annemın bıze kıtap almak ıcın sabahlara kadar örgü ördugu üçümüzde okuyamadık.Aslında ben Aö.Türk Dili ve Edebiyatı bölümü daha sonra da ıkıncı unıv.kapsamında Cocuk Gelısımı okudum.Ama üniversite sırasında oturamamak halen içimi o kadar cok acıtıyor kı.Annem yasasaydı bambaska bır yerde olabılecekken hıcbırsey olamadım .Çocugumun kres zamanı geldı artık bende calısmak ıstıyorum .Ama bır yanım kpss hazırlan dıyor .Bır yanım neden bılmıyorum ama bir anda aklımı kurcalayan cocukluk yaralarını ıyılestırmeye calısıyor.Aslında halen delı gıbı calısmak bırseyler öğrenmek istiyorum ama içimde asırı bır gec kalmışlık yaşlanmıslık duygusu var.Kursagımda kalan hayallerım var...Sizce 35 yas kpss hazırlanmak için cok mu gec bır yas.Yoksa artık zaman kaybetmeyıp tekrar ozel sektörde mı calısmalıyım.Özel okullarda bir cok tecrübem var.Alanla ılgılı sertıfıkalarımda.Ama yıne de asgarı ucretten fazlasını alamıyorum...Ne yapacagım konusunda ve gecmıstekı yasadıklarımı kapatma konusunda bana bır ıkı satır yazarsanız cok mutlu olurum arkadaslarım
 
Merhaba arkadaşlar sizinle dertlesmek ıstıyorum uzun olsa bile lütfen okuyun konusacak kımsem yok bu aralar.35 yasında bır cocuk annesıyım.Cocuklugum ve genclıgım agır tramvalarla gectı.(Annemin ölümü,sarhos baba,sahıp cıkmayan akrabalar vb)O kucucuk cocuk yasımda gekecegımle ilgılı oyle guzel hayaller kurardım kı.Pamuk annem ilgisiz babama ragmen o kurstan alır dıgerıne gotururdu.Okudukça öğrendikce bana kıtap alındıkca mutlu olan bir çocuktum.Sonra annem dr hatasından bir anda vefat etti.Orta ıkıye gıdıyordum.Ve o gun hayatımız tersıne döndü.Bunu atlatamayan babam içkiye basladı her gece gelip sıddet uyguladı.Ev kirasını odemedı.Elektrık su odemedı.ıkı sene sehır merkezinde bır apartman daıresınde elektriksız kaldık.Sonra suyu kestiler.Ve en sonunda kapıya atıldık.O gun gidecek yerımız yoktu.Babam da ortalıkta yoktu .Yanımızda olan tek bir akraba yoktu.Uc genc kız öylece ortada kaldık...
Zaman gecti bır sekılde once dükkan deposu sonra bır ev ayarladık.Sagda solda calısmaya basladık.Ama calıstıgımız yerlerde sarhos sahıpsız bir babanın kızı oldugumuzu bılen bazı pıslıklerın tacızlerıyle mücadele ettık.zaman gectı yıne bır sekılde.Hep calıstıım.Hep calıstık.Annemın bıze kıtap almak ıcın sabahlara kadar örgü ördugu üçümüzde okuyamadık.Aslında ben Aö.Türk Dili ve Edebiyatı bölümü daha sonra da ıkıncı unıv.kapsamında Cocuk Gelısımı okudum.Ama üniversite sırasında oturamamak halen içimi o kadar cok acıtıyor kı.Annem yasasaydı bambaska bır yerde olabılecekken hıcbırsey olamadım .Çocugumun kres zamanı geldı artık bende calısmak ıstıyorum .Ama bır yanım kpss hazırlan dıyor .Bır yanım neden bılmıyorum ama bir anda aklımı kurcalayan cocukluk yaralarını ıyılestırmeye calısıyor.Aslında halen delı gıbı calısmak bırseyler öğrenmek istiyorum ama içimde asırı bır gec kalmışlık yaşlanmıslık duygusu var.Kursagımda kalan hayallerım var...Sizce 35 yas kpss hazırlanmak için cok mu gec bır yas.Yoksa artık zaman kaybetmeyıp tekrar ozel sektörde mı calısmalıyım.Özel okullarda bir cok tecrübem var.Alanla ılgılı sertıfıkalarımda.Ama yıne de asgarı ucretten fazlasını alamıyorum...Ne yapacagım konusunda ve gecmıstekı yasadıklarımı kapatma konusunda bana bır ıkı satır yazarsanız cok mutlu olurum arkadaslarım
dünyaya bir kez geliyoruz ve hiç birşey için geç değil,yaş sadece bir rakam ne istiyorsanız onu yapın bu yaşam size ait doğruları en iyi siz bilirsiniz
 
Geç değil tabiki ama uni yi bitirene kadar yaşınız dahada ilerler o yaşta istediğiniz işi bulabileceğinize inanıyorsanız neden olmasın
Merhaba arkadaşlar sizinle dertlesmek ıstıyorum uzun olsa bile lütfen okuyun konusacak kımsem yok bu aralar.35 yasında bır cocuk annesıyım.Cocuklugum ve genclıgım agır tramvalarla gectı.(Annemin ölümü,sarhos baba,sahıp cıkmayan akrabalar vb)O kucucuk cocuk yasımda gekecegımle ilgılı oyle guzel hayaller kurardım kı.Pamuk annem ilgisiz babama ragmen o kurstan alır dıgerıne gotururdu.Okudukça öğrendikce bana kıtap alındıkca mutlu olan bir çocuktum.Sonra annem dr hatasından bir anda vefat etti.Orta ıkıye gıdıyordum.Ve o gun hayatımız tersıne döndü.Bunu atlatamayan babam içkiye basladı her gece gelip sıddet uyguladı.Ev kirasını odemedı.Elektrık su odemedı.ıkı sene sehır merkezinde bır apartman daıresınde elektriksız kaldık.Sonra suyu kestiler.Ve en sonunda kapıya atıldık.O gun gidecek yerımız yoktu.Babam da ortalıkta yoktu .Yanımızda olan tek bir akraba yoktu.Uc genc kız öylece ortada kaldık...
Zaman gecti bır sekılde once dükkan deposu sonra bır ev ayarladık.Sagda solda calısmaya basladık.Ama calıstıgımız yerlerde sarhos sahıpsız bir babanın kızı oldugumuzu bılen bazı pıslıklerın tacızlerıyle mücadele ettık.zaman gectı yıne bır sekılde.Hep calıstıım.Hep calıstık.Annemın bıze kıtap almak ıcın sabahlara kadar örgü ördugu üçümüzde okuyamadık.Aslında ben Aö.Türk Dili ve Edebiyatı bölümü daha sonra da ıkıncı unıv.kapsamında Cocuk Gelısımı okudum.Ama üniversite sırasında oturamamak halen içimi o kadar cok acıtıyor kı.Annem yasasaydı bambaska bır yerde olabılecekken hıcbırsey olamadım .Çocugumun kres zamanı geldı artık bende calısmak ıstıyorum .Ama bır yanım kpss hazırlan dıyor .Bır yanım neden bılmıyorum ama bir anda aklımı kurcalayan cocukluk yaralarını ıyılestırmeye calısıyor.Aslında halen delı gıbı calısmak bırseyler öğrenmek istiyorum ama içimde asırı bır gec kalmışlık yaşlanmıslık duygusu var.Kursagımda kalan hayallerım var...Sizce 35 yas kpss hazırlanmak için cok mu gec bır yas.Yoksa artık zaman kaybetmeyıp tekrar ozel sektörde mı calısmalıyım.Özel okullarda bir cok tecrübem var.Alanla ılgılı sertıfıkalarımda.Ama yıne de asgarı ucretten fazlasını alamıyorum...Ne yapacagım konusunda ve gecmıstekı yasadıklarımı kapatma konusunda bana bır ıkı satır yazarsanız cok mutlu olurum arkadaslarım
 
Merhaba arkadaşlar sizinle dertlesmek ıstıyorum uzun olsa bile lütfen okuyun konusacak kımsem yok bu aralar.35 yasında bır cocuk annesıyım.Cocuklugum ve genclıgım agır tramvalarla gectı.(Annemin ölümü,sarhos baba,sahıp cıkmayan akrabalar vb)O kucucuk cocuk yasımda gekecegımle ilgılı oyle guzel hayaller kurardım kı.Pamuk annem ilgisiz babama ragmen o kurstan alır dıgerıne gotururdu.Okudukça öğrendikce bana kıtap alındıkca mutlu olan bir çocuktum.Sonra annem dr hatasından bir anda vefat etti.Orta ıkıye gıdıyordum.Ve o gun hayatımız tersıne döndü.Bunu atlatamayan babam içkiye basladı her gece gelip sıddet uyguladı.Ev kirasını odemedı.Elektrık su odemedı.ıkı sene sehır merkezinde bır apartman daıresınde elektriksız kaldık.Sonra suyu kestiler.Ve en sonunda kapıya atıldık.O gun gidecek yerımız yoktu.Babam da ortalıkta yoktu .Yanımızda olan tek bir akraba yoktu.Uc genc kız öylece ortada kaldık...
Zaman gecti bır sekılde once dükkan deposu sonra bır ev ayarladık.Sagda solda calısmaya basladık.Ama calıstıgımız yerlerde sarhos sahıpsız bir babanın kızı oldugumuzu bılen bazı pıslıklerın tacızlerıyle mücadele ettık.zaman gectı yıne bır sekılde.Hep calıstıım.Hep calıstık.Annemın bıze kıtap almak ıcın sabahlara kadar örgü ördugu üçümüzde okuyamadık.Aslında ben Aö.Türk Dili ve Edebiyatı bölümü daha sonra da ıkıncı unıv.kapsamında Cocuk Gelısımı okudum.Ama üniversite sırasında oturamamak halen içimi o kadar cok acıtıyor kı.Annem yasasaydı bambaska bır yerde olabılecekken hıcbırsey olamadım .Çocugumun kres zamanı geldı artık bende calısmak ıstıyorum .Ama bır yanım kpss hazırlan dıyor .Bır yanım neden bılmıyorum ama bir anda aklımı kurcalayan cocukluk yaralarını ıyılestırmeye calısıyor.Aslında halen delı gıbı calısmak bırseyler öğrenmek istiyorum ama içimde asırı bır gec kalmışlık yaşlanmıslık duygusu var.Kursagımda kalan hayallerım var...Sizce 35 yas kpss hazırlanmak için cok mu gec bır yas.Yoksa artık zaman kaybetmeyıp tekrar ozel sektörde mı calısmalıyım.Özel okullarda bir cok tecrübem var.Alanla ılgılı sertıfıkalarımda.Ama yıne de asgarı ucretten fazlasını alamıyorum...Ne yapacagım konusunda ve gecmıstekı yasadıklarımı kapatma konusunda bana bır ıkı satır yazarsanız cok mutlu olurum arkadaslarım

Kesinlikle geç filan değil. Hayranım her şeye rağmen kendini geliştirmek, öğrenim görmek ve ayakları üzerinde durmak isteyen kadınlara.

Geçmişin arkanızdan çekmesine izin vermeyin. Bir yere varamazsınız geçmişi düşünerek. Bir yerde okumuştum "hangi şoför arabayı sadece dikiz aynasına bakarak kullanabilir ki". Dimdik geleceğinize bakın.
 
Zor bir hayatınız olmuş evet, ama biraz daha detay bilmemiz lazım yol göstermek için. Eşiniz çalışıyor mu ? Maddi anlamda sıkıntınız çok yoksa bence KPSS’ye hazırlanın. Hatta çocuk gelişimini 4 yıla tamamlama şansınız varsa önünüzdeki birkaç yıl okul öncesi öğretmenliğinden daha çok alım yapılacak atanma ihtimaliniz oldukça yüksek olur :) 40 yaşına kadar şansınız var zaten, bence çocuğunuz kreşteyken odaklanın çalışın. Artık dershaneye bile gerek yok YouTube’da bir sürü video var.
 
Zor bir hayatınız olmuş evet, ama biraz daha detay bilmemiz lazım yol göstermek için. Eşiniz çalışıyor mu ? Maddi anlamda sıkıntınız çok yoksa bence KPSS’ye hazırlanın. Hatta çocuk gelişimini 4 yıla tamamlama şansınız varsa önünüzdeki birkaç yıl okul öncesi öğretmenliğinden daha çok alım yapılacak atanma ihtimaliniz oldukça yüksek olur :) 40 yaşına kadar şansınız var zaten, bence çocuğunuz kreşteyken odaklanın çalışın. Artık dershaneye bile gerek yok YouTube’da bir sürü video var.
Esım iyi bir kurumda çalısıyor yüksek lısans mezunu ama malesef buyuk bır sehırde tek maasla geçinmek zaman zaman zorluyor.Aynen aslında cocuk gelısımını lisansa tamamlamayı cok ıstıyorum
 
Merhaba arkadaşlar sizinle dertlesmek ıstıyorum uzun olsa bile lütfen okuyun konusacak kımsem yok bu aralar.35 yasında bır cocuk annesıyım.Cocuklugum ve genclıgım agır tramvalarla gectı.(Annemin ölümü,sarhos baba,sahıp cıkmayan akrabalar vb)O kucucuk cocuk yasımda gekecegımle ilgılı oyle guzel hayaller kurardım kı.Pamuk annem ilgisiz babama ragmen o kurstan alır dıgerıne gotururdu.Okudukça öğrendikce bana kıtap alındıkca mutlu olan bir çocuktum.Sonra annem dr hatasından bir anda vefat etti.Orta ıkıye gıdıyordum.Ve o gun hayatımız tersıne döndü.Bunu atlatamayan babam içkiye basladı her gece gelip sıddet uyguladı.Ev kirasını odemedı.Elektrık su odemedı.ıkı sene sehır merkezinde bır apartman daıresınde elektriksız kaldık.Sonra suyu kestiler.Ve en sonunda kapıya atıldık.O gun gidecek yerımız yoktu.Babam da ortalıkta yoktu .Yanımızda olan tek bir akraba yoktu.Uc genc kız öylece ortada kaldık...
Zaman gecti bır sekılde once dükkan deposu sonra bır ev ayarladık.Sagda solda calısmaya basladık.Ama calıstıgımız yerlerde sarhos sahıpsız bir babanın kızı oldugumuzu bılen bazı pıslıklerın tacızlerıyle mücadele ettık.zaman gectı yıne bır sekılde.Hep calıstıım.Hep calıstık.Annemın bıze kıtap almak ıcın sabahlara kadar örgü ördugu üçümüzde okuyamadık.Aslında ben Aö.Türk Dili ve Edebiyatı bölümü daha sonra da ıkıncı unıv.kapsamında Cocuk Gelısımı okudum.Ama üniversite sırasında oturamamak halen içimi o kadar cok acıtıyor kı.Annem yasasaydı bambaska bır yerde olabılecekken hıcbırsey olamadım .Çocugumun kres zamanı geldı artık bende calısmak ıstıyorum .Ama bır yanım kpss hazırlan dıyor .Bır yanım neden bılmıyorum ama bir anda aklımı kurcalayan cocukluk yaralarını ıyılestırmeye calısıyor.Aslında halen delı gıbı calısmak bırseyler öğrenmek istiyorum ama içimde asırı bır gec kalmışlık yaşlanmıslık duygusu var.Kursagımda kalan hayallerım var...Sizce 35 yas kpss hazırlanmak için cok mu gec bır yas.Yoksa artık zaman kaybetmeyıp tekrar ozel sektörde mı calısmalıyım.Özel okullarda bir cok tecrübem var.Alanla ılgılı sertıfıkalarımda.Ama yıne de asgarı ucretten fazlasını alamıyorum...Ne yapacagım konusunda ve gecmıstekı yasadıklarımı kapatma konusunda bana bır ıkı satır yazarsanız cok mutlu olurum arkadaslarım
Yaşadıklarınıza çok üzüldüm 😔 öncelikle çocukluk travmalarınız için bir uzmandan yardım almanız çok daha iyi olur. Bir tavsiye vereceksem eğer bastırmayın derim geçmişte yaşadıklarınız için zaman zaman içinizden ağlamak gelirse oturup ağlayın, bastırılan duygular bir yerde patlak verirse zor olur... Diğer konuda eğer maddi sıkıntınız yoksa üniversiteyi birebir eğitimle okuyun derim hiçbir şey için geç değil, hiç yapamıyorsanız yüksek lisans yapın çocukluk hayalinize daha fazla ket vurmayın.
 
Şu şartlar altında açık öğretimden de olsa iki bölüm okumuşsun. Kötü yollara sapmadan evlenip çoluk yapıp aileni kurmuşsun. Belli güçlü birisin İstersen her şeyi başarabilirsin. Hayalinde ne varsa onu yap hakkındır.
Yaa çok teşekkür ederım
Geç değil tabiki ama uni yi bitirene kadar yaşınız dahada ilerler o yaşta istediğiniz işi bulabileceğinize inanıyorsanız neden olmasın
Yok ben üni.bıtırdım zaten aö de olsa iki ayrı bölüm okudum.Kpss hazırlanmadan evlendım
 
X