Ailesi aşırı dindar olupta kendisi ateist olan arkadaşım vardı. Tutucu ailede büyüyüpte o da öyle olacak gibi bir durumda yok yani.
Mesala ben karşıt görüşlü insanlarla aynı ortamda bulunmaktan dahi hoşlanmam , siz size zıt olan insanlarla bir aile olabilecek misiniz?
Bir de sevgilinizin ailesinin tutucu oldugu kanisina nereden vardiniz? Bu bir izlenim mi yoksa bir takim deneyimlere dayanarak mi bunu soyluyorsunuz?
Ailesi aşırı dindar olupta kendisi ateist olan arkadaşım vardı. Tutucu ailede büyüyüpte o da öyle olacak gibi bir durumda yok yani.
Mesala ben karşıt görüşlü insanlarla aynı ortamda bulunmaktan dahi hoşlanmam , siz size zıt olan insanlarla bir aile olabilecek misiniz?
Sizce bu dusunce saglikli mi? Kendinizden farkli hayat tarzlarina kapilarinizi tamamen kapatmaniz. Bilim, sanat, felsefe bu gune degin hep zitliklar uzerinden gelismistir ve öyle olmaya da devam edecektir. Bu derece izole bir hayat bana pek normal gelmedi kusura bakmayin. Kendi dogrularimizdan ördugumuz duvarlar arasinda nefes almaya calismak. Bilemiyorum.
Adı üstünde "karşıt görüş" , ne bekliyorsunuz karşılıklı oturup çay kahve icmemizimi?
Bu 'karsit gorus'e tahammulsuzluk neden onu anlayamiyorum. Sonra neden bu kutuplaşma bla bla. Karsimdaki bir goruse sahip olsun da gerisi muhim degil. Siz karsit veya degil, gorusu olandan degil, gorusu olmayandan korkun. En cok zarari onlar verir.
Hanımefendi sizin karşıt görüşten anladığıniz nedir bilmiyorum.
Siz bir ideoloji ye karşıysanız, onu savunanada karşı olmalısınız değilmi?
Karşıdaki törerist bir grubu destekler şekilde fikirlerini beyan etse yinede ona saygı duyar mısınız?
Bu çok ekstrem bir örnek. Ben terörizmi bir fikir olarak kabul etmiyorum. Onun haricinde ulkucu, solcu, sosyalist, demokrat, muhafazakar bir cok arkadasim oldu. Ve hepsiyle de ortak bir cok fikir alisverisinde bulunduk. Ben sadece ayni ortamda bulunmayi istemeyecek kadar kutuplasmis olmamiza uzuluyorum. Fikirler carpisarak gelisir, karsit fikirlerden kacan insanlarin kendi fikirlerine tam olarak guvenleri olmadigini dusunurum.
Ama su konuda haklisiniz, hayat her zaman bize idealize olunmusu sunmaz. Yani karsit goruslu oyle bir insanla denk gelirsiniz ki, kose bucak kacmak istersiniz. Cunku saygisizdir, tahammulsuzdur, sabit fikirlidir. Ama bu ozelliklerinden dolayi kacarsiniz ondan, karsit goruslu oldugu icin degil. Size sanirim hep bu tur insanlar denk geldi. Bu noktada anlayabiliyorum sizi de. Yazdiginiz cumle beni tedirgin ettigi icin mudahale etme gereksinimi duydum. Konuyu sabote etmek de istemiyorum daha fazla, iyi geceler size..
kesinlikle anne sözü dinle derim bn çünkü yarın birgün pişman olursun annene karşı mahcup olursun :)Selam kızlar benim, 4 aydır güzel giden bir ilişkim var. Çocukla onceden arkadaştık. Sonradan baktık ki iş buralara gelmiş neyse :). Sorun şu ki onun ailesi bize göre cok tutucu. Yani biraz fazla tutucular. bizim aile de tam tersidir. Bende bunu anneme anlattım. Hani bilsin en azından bu zamana kadar saklamam bile içime oturdu. Bunu söyledikten sonra ben her güne yeni bir olayla karşı karşıya kalıyorum. Her gun annem yok çocuga diyeceksin ki ben evlilik düşünmüyorum. Zaten bu ilişkinin bir sonu yok sende biliyorsundur. Onların ailesine giripte nasıl alışacaksın..vs. gibi seyler söylüyo. her gün ağlıyorum. Sevgilime söyleyemiyorum. Ama onu da çok seviyorum. Ya bu 4 aylık süre boyunca 1 kere doğru duürüst kavga etmiş insanlar değiliz. Resmen benim ikizim yaa ruh eşim. Durum böyleyken annemin bana bunları demesi beni kahrediyor. Daha ilişkiniz çok yeni filan demeyin. Yani ben sevgilimle beraber gelecek hayali kuramıyorum bile bana bu laflardan sonra yasakmış gibi geliyor. Ne yapmam gerekiyor?