bende 8 gün önce oldum bu ameliyatı. kendi tecrübelerimi paylaşayım. 29 yaşındayım. benim uyku apnesi problemim daha ağır basıyordu. iki sene önce üst üste geçirdiğim ağır enfeksiyonlar mitral kalp kapakçığı yetmezliğine sebep olmuştu. aslında bademcik deyip geçiyoruz ama bir bademciğin yapabileceği tüm problemleri sanırım bana yaşatmış. bu yüzden hacettepe de bir profesörle görüşüp önce uyku testi de yaptırıp, bu ameliyatın kesinlikle yapılmasına karar verildi. okudugum forumlarda inanılmaz korkunç şeyler yazdığı için tam 1 sene erteledim. sonunda cesaretimi toplayıp, sürekli yorgunluğumdan kurtulmak için gittim, oldum. gerekli tetkikler bi iki gün önce yapılıyor. ameliyata gidiyorsunuz, ameliyathanenin önünde bekleyip içeri alınıp önlük giydiriliyor. ben kanamadan çok korktuğum için ilk gün hastanede kalmak istedim, doktorum da sağolsun bu isteğimi kırmadı. ameliyathaneye giderken hasta bakıcıdan tutunda,doktorların hepsi o kadar güler yüzlüydüler ki... devlet, herkes birbirine bagırır, suratsızdır, tahammülsüzdürler diye ön yargılarım vardı. benim ameliyatım lazerle yapıldı. doktorumsa en büyük şansım oldu. nasıl ilgili, nasıl... sürekli telefon edebiliyor, en ufak ayrıntısına kadar soruyorsunuz o da aynı sekilde uzun uzun her asamayı anlatıyor. doktor ismi vermem reklam gibi algılanabileceğinden özelden isteyenle paylaşabilirim. şimdi gün gün neler yaşadım... ilk gün hastane de narkozun etkisi gecince bakalım ne siddetli agrılar yasayacagım diye beklemeye basladım. ilk 4 saat yemek yok. agrı kesici ve antibiyotik yapıldı 8 saatte bir. ilk gün bişeyler yemek nispeten daha kolaydı. yemek derken çorbamsı soguk bişey, muhallebi, yogurt. ikinci gün eve cıktıgımda sadece corba, yogurt. ücüncü gün patates püresi, corba, yogurt. dördüncü gün dondurma, yogurt, bebe bisküvisi, süt. (tavsiye etmem bağırsaklarımı da üzerine bozmuş oldum bu kadar süt ürünüyle) beşinci, altıncı gün de muz, haslama makarna, yogurt yiyerek gecti. yedinci gun bi cesaret patates kızartmasını yapıp, sogutup yumusatıp yogurtla yedim. kahvaltı da yumurta ve peyniri ezerek, bir de ekmek içi yedim. bu menü bir hafta daha devam edecek. yutkunmak en büyük eziyet. ama bunu her sene yasıyor olmalısınız zaten bu ameliyatı olacaksanız. yutkunmak dısında benim asırı kulak agrılarım vs olmadı. devamlı uyuyorum. o okudugum yorumlar yuzunden keske 1 sene ertelemeseydim diyorum. bu ameliyatı zaten kimse eglencesine veya görsel olarak olmuyor. güzel bir hastane, iyi bir doktor ve ekip oldugunda bu süreç daha güvenli atlatılıyormuş. hepimize geçmiş olsun.
