BABANIZ SİZİ EVDEN KOVDU MU

babanız belki iyidir belki de kötü bunu bilemeyiz çünkü çalışın iyi olun diye teşvik etmeye çalışmış ama bunu yaparken dövme sövme kovma yanlış olmuş size tavsiyem kendi paranızı kazanıyorsanız tek başınıza yasayabilirsiniz arkanızda kimse olmasın.hayat her zaman zor bı sınva kımsenın kolay yaşadığı yok emin olun.
 
bende 2011 senesinde boşandım.. babam 3 ay sonra bana mektup yazmıştı aynı evde yaşıyor olmamıza rağmen..
Eski kocanı bir an önce unut bu ağlamalarını kes..
Akşam yemeğinde mutlaka masada olacaksın,gezmelerini tozmalarını bitir sen artık boşanmış bir kadınsın..
Haftasonu da en geç 10 da evde olacaksın..
Sen yokken annenle bu evde nasıl huzurluysak aynı huzuru istiyorum,yoksa başının çaresine bak..
Bu mektubu okuduğumda hissettiğim tek şey bi yerden atlamak falandı..
Boşandıktan sonra bana bir tek baban "boşanmış kadın" muamelesi yaptı..
Şimdi evliyim bir kızım var.Ondan ve o evden kurtuldum çok şükür..
Görüşüyoruz,görüşmek zorundayım..Ama inanın içim buzz gibi ona karşı..

Biraz uzun oldu kusura bakmayın..
 
Ben yerinde olsam babama beni çalışmaya zorladığı için minnettar olurdum.
Mutsuz bir evliliğin var ve boşanmanın eşiğinden dönmüşsün bir de bebeğin var.
Maddi anlamda kimseye muhtaç değilsin.
Sahi neden boşanmadınız?
 
Her anne baba çocuğunu okutup bir meslek sahibi yapmak ister. Kimse okutayım da evde pineklesin istemez çocuğu. Maddi özgürlüğünü kazansın ister babalar, hele ki kız çocuğu ise, koca eline bakmasın derler. Bence siz çok abartmışsınız. Doğuya memurluğa göndermek ne demek? Gideceksiniz tabiki... Doğuda görev yapanlar insan değil mi? Bana göre sosyofobikliğiniz de rahatınız bozulmasın diye sunduğunuz bir bahane... Siz çalışmak istemiyorsunuz. Bana kalırsa bir psikoloğa gidin. İlaç kullanmaktan ziyade sizin telkine ihtiyacınız var. Özgüven eksikliği ile insanlarla iletişim kuramıyor olabilirsiniz. Fakat ben babanızı haksız bulmadım ilk mesajınıza ithafen.

Sonrakileri de okudum. Ve evet siz gerçekten çalışmak istemiyorsunuz.
 
1
Her anne baba çocuğunu okutup bir meslek sahibi yapmak ister. Kimse okutayım da evde pineklesin istemez çocuğu. Maddi özgürlüğünü kazansın ister babalar, hele ki kız çocuğu ise, koca eline bakmasın derler. Bence siz çok abartmışsınız. Doğuya memurluğa göndermek ne demek? Gideceksiniz tabiki... Doğuda görev yapanlar insan değil mi? Bana göre sosyofobikliğiniz de rahatınız bozulmasın diye sunduğunuz bir bahane... Siz çalışmak istemiyorsunuz. Bana kalırsa bir psikoloğa gidin. İlaç kullanmaktan ziyade sizin telkine ihtiyacınız var. Özgüven eksikliği ile insanlarla iletişim kuramıyor olabilirsiniz. Fakat ben babanızı haksız bulmadım ilk mesajınıza ithafen.

Sonrakileri de okudum. Ve evet siz gerçekten çalışmak istemiyorsunuz.
gerçekten sf yim, teşhisim var,psikolog psikiyatr en iyi hocalara götürdürler, olmadı, bahane değil, hiç arkadaşımyok dışarı çıkmam çalışmayı da sevmiyorum ve istemiyorum
 
Seneler önce oldu ve bir kahvaltı sofrasından bir sonbahar günü sadece babamın sinirlerini bozduğum için kovulmuştum, evde rahat yoktu, huzursuzluk çıkarıyor, seni beslemek zorunda mıyım diyordu, yıllar geçti unutmadım, babamı sevmiyorum...
tek sebep çalışmıyor olmamdı.sosyal fobiğim, insanlarla da geçinemiyorum...dediğine göre bana yatırım yapmış, Allah var dersanelere gittim, bir dediğim iki edilmezdi, en iyi okullarda okuttu, kursları saymıyorum bile ama iş bulamamıştım işte.onun emeklerini verememişim, o yüzden evde hakir gördü, psikolojik şiddet diz boyu idi, 4 sene önce idi bütün bunlar, sonra doğuda memurluğa gönderdi beni, ölür mü gider mi diye düşünmedi, ölürsem ne olur dedim, kaderindir demişti.
ne düşünüyorsunuz?adamın tek okuyacak ve meslek sahibi olacak çocuğuydum, sonrasında işimden memnun olmadım vs...iş hayatım bir türlü oturmadı.ama ne yapabilirim...O mala mülke tapanlara lanet ediyorum her saniye
belki baban sen motive etmek için böyle sert davranmıştır sonuçta en iyi okullara göndermiş iş bulamamışsın, memurluk olmuş doğuya gitmeyi bile kendine hakir görmüşsün. şimdi binlerce insan vardır memur olayım da hangi ile gidersem gideyim diye bence baban iyi bir ebeveyn..
 
1

gerçekten sf yim, teşhisim var,psikolog psikiyatr en iyi hocalara götürdürler, olmadı, bahane değil, hiç arkadaşımyok dışarı çıkmam çalışmayı da sevmiyorum ve istemiyorum


O halde bir hobi edinin. Kendi işleteceğiniz bir dükkan açın. Size okumak ve çalışmak ile ilgili büyük baskı yapmışlar zamanında bu da sizde geri tepmiş. Sonrasında da buna alışmışsınız. İleride bu durumunuzdan çocuğunuz da etkilenebilir. Umarım kendinizi düzeltirsiniz. İyi şanslar.
 
1

gerçekten sf yim, teşhisim var,psikolog psikiyatr en iyi hocalara götürdürler, olmadı, bahane değil, hiç arkadaşımyok dışarı çıkmam çalışmayı da sevmiyorum ve istemiyorum
Peki kim bakacak size? Hayatınız boyunca birilerine bağımlı mı yaşayacaksınız?
 
Eşinin yaptıklarını unuttun mu? Hala beraber olduğuna göre unutmuşsun.
hayır unutmadım ama cezasını çekti, dayak olayı çalıştığı kurumda oldu, olayı anlatan bir şikayet maili yazdım, tüm kayıtları incelemişler, herkes biliyor. artık iyi davranıyor, ne kadar sürer bilmem
 
babanızın eğitimi mesleki durumu nedir acaba ?
bazı insanlar takıntılı oluyor bak benim çocğum şöyle okudu böyle iyi meslekte şöyle zengin kocası falan filan abartmayı gösterişi sever geneldede meslek icabı iyi bir çevresi olanlarda oluyor sanırım o yüzden sordum :) benim babamda yıllarca siz beni gururlandıramadınız hep ele boynumu büktünüz dedi durdu herşey üniversite her şey holdingde çalışmak mı sanki çok şükür ne namusuna laf getirdik ne başkalarının çocukları gibi saygısızlık ettik. Takılma bence biz alıştık kardeşlerimle :)
 
daha doğrusu çalıştığı kurumun misafirhanesinde hamile iken dövdü beni, şehre ilk gelmiştim, o güne lanet olsun
 
babanızın eğitimi mesleki durumu nedir acaba ?
bazı insanlar takıntılı oluyor bak benim çocğum şöyle okudu böyle iyi meslekte şöyle zengin kocası falan filan abartmayı gösterişi sever geneldede meslek icabı iyi bir çevresi olanlarda oluyor sanırım o yüzden sordum :) benim babamda yıllarca siz beni gururlandıramadınız hep ele boynumu büktünüz dedi durdu herşey üniversite her şey holdingde çalışmak mı sanki çok şükür ne namusuna laf getirdik ne başkalarının çocukları gibi saygısızlık ettik. Takılma bence biz alıştık kardeşlerimle :)
böyle sever herkese beni övmeyi, önemli olan toplum
 
Herkesinki can bizimki patlıcan mı acaba? Arkadaşlarımın çoğu sınır köylerinde, her gün kelle koltukta gidiyorlardı. Doğudan başka seçenek yok zaten, er ya da geç o doğu görevi yapılacaktı. Kimse de gözden çıkartılmış hissetmedi.

Size de ömür boyu aileniz bakacak değil, madem okuma yolunu seçtiniz haliyle bir meslek sahibi olmanız gerekirdi. Yok okumayacaksanız dershaneye falan hiç gitmemeniz gerekirdi. Teşhisim var diyorsunuz, ne zaman konduysa bu teşhis yolunuzu ona göre belirleyebilirdiniz. Yüzüp yüzüp kuyruğuna gelip ay ben vazgeçtim demek sinir bozar. Her anne babanın da isteği çocuklarının kendi ayakları üzerinde durmasıdır.

Şanssız evliliğinizin faturasını da babanıza çıkarmanız olmamış. Herkesin aklı mantığı var seçimlerinizi ona göre yapabilirdiniz.

Kısacası kocaman, meslek sahibi olmuş, evlenmiş bir kadınsınız. Biraz silkelenip kendinizi toparlamanız ve hayatınızın iplerini eline almanız lazım. Bazı şeylere kaçış olarak gittiğiniz sürece evdeki bulgurdan da olursunuz. Bir diğer örnek de "çocukla aile hayatım düzelir, kocam adam olur diye düşündüm" mantığı misal. Umarım böyle bir şey yapmazsınız.
 
Herkesinki can bizimki patlıcan mı acaba? Arkadaşlarımın çoğu sınır köylerinde, her gün kelle koltukta gidiyorlardı. Doğudan başka seçenek yok zaten, er ya da geç o doğu görevi yapılacaktı. Kimse de gözden çıkartılmış hissetmedi.

Size de ömür boyu aileniz bakacak değil, madem okuma yolunu seçtiniz haliyle bir meslek sahibi olmanız gerekirdi. Yok okumayacaksanız dershaneye falan hiç gitmemeniz gerekirdi. Teşhisim var diyorsunuz, ne zaman konduysa bu teşhis yolunuzu ona göre belirleyebilirdiniz. Yüzüp yüzüp kuyruğuna gelip ay ben vazgeçtim demek sinir bozar. Her anne babanın da isteği çocuklarının kendi ayakları üzerinde durmasıdır.idersem düzeli

Şanssız evliliğinizin faturasını da babanıza çıkarmanız olmamış. Herkesin aklı mantığı var seçimlerinizi ona göre yapabilirdiniz.

Kısacası kocaman, meslek sahibi olmuş, evlenmiş bir kadınsınız. Biraz silkelenip kendinizi toparlamanız ve hayatınızın iplerini eline almanız lazım. Bazı şeylere kaçış olarak gittiğiniz sürece evdeki bulgurdan da olursunuz. Bir diğer örnek de "çocukla aile hayatım düzelir, kocam adam olur diye düşündüm" mantığı misal. Umarım böyle bir şey yapmazsınız.
ne biliyim okuyan iş bulur, sf düzelir, şimdi düzelir, 1 sonra 2 yıl sonra iş hayatına girince düzelir, tiyatro kulübüne gidersem düzelir, staj yaparsam düzelir, çokuğraştım olmadı, yargılamayın ltf
 
babanızın yaptığı kabullenilemez
ama sizin de korkularınızı düşüncelerinizi bir kenara bırakıp işinize sarılmalısınız
babana güvenmiyorsun daha bkarken beni evden kovdu diye
kocanla da evliliğiniz pek muhteşem bir şey değil sanırım
sana çalışman için baskı yapan hatta şiddet uygulamış bir kocan var
hangi birine güvenip ben çalışmak istemiyorum diyebilirsin ki
tamam herkes işinden sıkılabilir bende sevmediğim bir bölümdeyim ama el mecbur işe gidiyor hatta kendini geliştirmeye uğraşıyorsun
 
X