Babamla sorunum

Merhaba
Öncelikle derdimi ' yaa babamı nasıl ikna etsem de akşam nasıl çıksam ' olarak görmeyin lütfen.
Babam bana çok düşkün,bi dediğimi iki etmeyen biridir.Geçen sene şehir dışında bir üniversite kazandım oraya gittim yapamadım geri döndüm şimdi yaşadığımız yerde bir okul kazandım oraya devam edicem.

Sorunum şu:Ben 19 yaşındayım hala bir yere çıkmam gerekirken utana sıkıla izin alıyorum.Mesela saat 2 de dışarı çıktım babam 6 da arar nerde kaldın gel çabuk diye
Bu sorunu nasıl aşıcaz arkadaşıma anlattığımda babanın güvenini kazan dedi ama zaten güvenini sarsıcak da pek bir şey yapmadım ayrıca nasıl güvenini kazanırım bilmiyorum
Bu olaylar psikolojimi de çok etkiledi bir sürü beni seven benim sevdiğim arkadaşlarım var ama babam 2 saat sonra aricak uğraşamam diye dışarı onlarla buluşmaya bile çıkmıyorum
Babamla konuşmayı denedim konuşurken bi sorun yok ama yine yapıyor aynı şeyi
Ayrıca babam her şeyime karışır yüzümü soğuk suyla yıkamamdan tutunda burnumu deldirmeme herşeyime karışır bıktım artık
Lütfen bi fikir verin ne yapsam bilemiyorum psikolojim bozulucak evde oturmaktan dışarı çıktığımda kendimi bi garip hissetmeye bile başladım
Fikirleriniz çok önemli

seni merak ettigi icin tedirgin oldugu icin öyle yapiyordur canim.. basina bisey gelir korkusu belki..
sen onu rahatlat ozaman.. mesela ciktigin zaman msj cek oldugun yerden su saate gelicem aklin kalmasin diye.. aramaya cekiniyorsan arkadaslarinin yaninda..
msj cekersen kimsede anlamaz

Duygus57 .!.:

seni merak ettigi icin tedirgin oldugu icin öyle yapiyordur canim.. basina bisey gelir korkusu belki..
sen onu rahatlat ozaman.. mesela ciktigin zaman msj cek oldugun yerden su saate gelicem aklin kalmasin diye.. aramaya cekiniyorsan arkadaslarinin yaninda..
msj cekersen kimsede anlamaz

Genişletmek için tıkla...

Benim sorunum araması değil arayıp ' hadi kaç oldu çabuk eve gel' diyerek sert konuşması Bir kere arkadaşlarımla oturuyorduk saat 5te beni aradı kızarak çabuk eve gel yeter artık dedi Doğal olarak da artık çekiniyorum . Yoksa ben gocunmam öyle annemi babamı arayıp yerimi naptığımı söylemekten

AkhyLs .!.:

Ahh ah aynı benim babam :) Ama biz aştık o durumları artık haftada 1 akşam 10da dışarı çıkarım 12 1 gibide dönerim ses etmez tabi çok sık olmamak şartıyla.

Ben bu sorunu 2 yılda çözdüm. Öncelikle tüm arkadaş ortamımı mesela kahwaltı masasında yawaştan yawaştan anlatmaya başladım

İşte böle vakit geçiorioz şöle insanlar. tüm arklarımı karakterleli sevdiği şeyler aile yapısıyla anlattım.

Annemler arklarımın hepsini tanır hale geldi.Daha sonra arklarımı eve getrmeye başladım yemeğe gelmeler çaya gelmeler kızlı erkekli gruplar..

bende arklarımla çıktığımda saat 6 oldumu annem yada babam arar hemen baırırlardı çok geç oldu diye ama yazın mesela saat 1 de hiç bi arkım dışarı çıkmazdı sıcak diye akşam çıkarlardı

Bende bunu babama anlattım baba hava çok sıcak oluo insanlar benim yüzümden öğlen sıcağında çıkıo dışarı kawruluoz die söylerek iznimi 9 a kdr çektim sadece yazları

Sonra ben bu geç çıkmayı sıklaştırdım birde bir bakmışımki alışmışlar Şimdi saat 10da diorm mesela baba ben x arkımla çıkıorm çok gecikmem diorm çıkıorm arayan soran yok 12de dönüorm eve. sende bunları dene yardımcı olabilir

Genişletmek için tıkla...

Darısı başıma ya Çok özeniyorum gençliğini rahat geçirenlere ben ne çocukluğumu ne gençliğimi yaşayamadan büyüyücem
Senin baban benim ki kadar değilmiş ama yinede denicem bunları arkadaşlarımla tanıştırıcam babamı elimden geleni yapıcam
Belki de burayı okuturum biliyorum tam bir umutsuz vakayım :)

YagmurunElleri .!.:

Annen hayatta mı :26:

Genişletmek için tıkla...

Evet hayatta annemden hiç bahsetmemişim :)
Annem çoook rahat birisidir bunun nedeni de bana çok güveniyo olması çünkü annemden hiç bir zaman birşey gizlemedim(gerçi babamdan da öyle) ve annelik işte doğal olarak kızına çok güvenir bende onu yanıltmadım hiç bi zaman
Ama malesef evde son söz babamındır annemde çok konuştu babamla artık rahat bırak şu kızı diye ama nafileee

AkhyLs .!.:

Canım walla benim babamda fenaydı ben lise sona kadar bir cafeye girip oturmuş bir insan değilim yasaktı :))

Ama dediğim gibi babam arklarımı tanıyınca bide hissetrmeden yawaşça alıştırınca olay bitti. Birde ben şehir dışında okuyorum o yüzdende artık alıştılar dışarı çıkmama ses etmiyorlar

Genişletmek için tıkla...

Denicem kesinlikle artık kaybedicek bişeyim yok bide arkadaşlarımla tanışsın bakalımm

Bu olaya benzer başından geçmiş ve atlatmış başka kimse yok mu Lütfen yazın yardım edin belki önemsiz bir şey gibi görünebiliyordur ama benim psikolojimi bozmaya devam ediyor