Babam omuzlarımda yük

yosunlukek .!.:

Merhaba, herkese. Kısaca konuyu özetlemek istiyorum; belki bilenler vardır, evimiz yıkılmıştı. Biz başka bir şehire taşındık ve şimdi ben atanınca kendi memleketimize geri döndük. Annemle burada yeni bir ev tuttuk, her şey iyi, ama problem hala babamda. Annem ve babam ayrılar.

Babam şu an köy evinde kalıyor, ancak orada yalnız ve zaten zayıflayan psikolojisi tamamen bozuldu. Kendine ev tutma taleplerimize hiçbir şekilde onay vermiyor. Sebebini bilemiyoruz, kendisini anlayamıyoruz. Bencil ve sadece kendisini düşünen bir adam sanırım sırf oğlumda yaşıyorum demek için abimgilde yaşamak istiyor. Bizden büyük beklentileri var, iyi bir baba olduğunu sanıyor, ama onun bıraktığı travmaları anlatmakla bitiremeyecğimden girmek bile istemiyorum.

Sadece sağlığı ve kendisi iyi olsun istiyorum. Bunun için bir ev tutmamız gerektiğini söylüyorum, ancak asla kabul etmiyor. Abimde yaşamak istiyor, ancak yengem bu fikri kabul etmiyor. Onu anlıyorum, suçlamıyorum. Ancak babam psikolojik olarak çok sıkıntı yaşayan biri. İlk depremde, karanlıkta tek başına olduğum bir zamanda bile beni almak için gelmedi. Son depremlerde ise ne yaptığımı bile sormadı. Üstelik beni arayıp neden onunla ilgilenmediğimizi sordu. Ne olursa olsun, ona karşı içimdeki merhameti atamıyorum. Çocukluğumuzdan beri yaşadığımız travmalara rağmen babamın iyi olması için uğraşıyorum. Abimlelerle yaşama seçeneğinin mümkün olmadığını üstü kapalı bir şekilde ifade etmeye çalıştım. Ancak bu sefer beni suçlayacak diye korkuyorum. Babam yalnız başına hasarlı bir evde köyde yaşıyor. Onu nazik bir dille ikna edebilmek için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Omuzlarımda büyük bir yük gibi hissediyorum ve kalbim ağrıyor artık. Yıllarca ailesi için bizi ezdi geçti şimdi ailesi bile ondan usanmış durumda ona ev tutma seçeneğini “bazen ben de gelirim birlikte kalırız vs” dememe rağmen ikna olmuyor durumu var bu arada ev tutabiliriz. Ama deprem olduğu günden beri sırtımıza yük olmaktan başka bir şey yapmadı.

Onu nasıl ev tutmaya ikna edebilirim? Açık açık yengemin istemediğini söylemeli miyim?

Genişletmek için tıkla...

yosunlukek .!.:

Merhaba, herkese. Kısaca konuyu özetlemek istiyorum; belki bilenler vardır, evimiz yıkılmıştı. Biz başka bir şehire taşındık ve şimdi ben atanınca kendi memleketimize geri döndük. Annemle burada yeni bir ev tuttuk, her şey iyi, ama problem hala babamda. Annem ve babam ayrılar.

Babam şu an köy evinde kalıyor, ancak orada yalnız ve zaten zayıflayan psikolojisi tamamen bozuldu. Kendine ev tutma taleplerimize hiçbir şekilde onay vermiyor. Sebebini bilemiyoruz, kendisini anlayamıyoruz. Bencil ve sadece kendisini düşünen bir adam sanırım sırf oğlumda yaşıyorum demek için abimgilde yaşamak istiyor. Bizden büyük beklentileri var, iyi bir baba olduğunu sanıyor, ama onun bıraktığı travmaları anlatmakla bitiremeyecğimden girmek bile istemiyorum.

Sadece sağlığı ve kendisi iyi olsun istiyorum. Bunun için bir ev tutmamız gerektiğini söylüyorum, ancak asla kabul etmiyor. Abimde yaşamak istiyor, ancak yengem bu fikri kabul etmiyor. Onu anlıyorum, suçlamıyorum. Ancak babam psikolojik olarak çok sıkıntı yaşayan biri. İlk depremde, karanlıkta tek başına olduğum bir zamanda bile beni almak için gelmedi. Son depremlerde ise ne yaptığımı bile sormadı. Üstelik beni arayıp neden onunla ilgilenmediğimizi sordu. Ne olursa olsun, ona karşı içimdeki merhameti atamıyorum. Çocukluğumuzdan beri yaşadığımız travmalara rağmen babamın iyi olması için uğraşıyorum. Abimlelerle yaşama seçeneğinin mümkün olmadığını üstü kapalı bir şekilde ifade etmeye çalıştım. Ancak bu sefer beni suçlayacak diye korkuyorum. Babam yalnız başına hasarlı bir evde köyde yaşıyor. Onu nazik bir dille ikna edebilmek için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Omuzlarımda büyük bir yük gibi hissediyorum ve kalbim ağrıyor artık. Yıllarca ailesi için bizi ezdi geçti şimdi ailesi bile ondan usanmış durumda ona ev tutma seçeneğini “bazen ben de gelirim birlikte kalırız vs” dememe rağmen ikna olmuyor durumu var bu arada ev tutabiliriz. Ama deprem olduğu günden beri sırtımıza yük olmaktan başka bir şey yapmadı.

Onu nasıl ev tutmaya ikna edebilirim? Açık açık yengemin istemediğini söylemeli miyim?

Genişletmek için tıkla...

Rookie violet .!.:

Adam gerçekten sırtınızda yük,vicdan yapmanın gereği yok ne söylerseniz hemen bir bahane ile tüm yolları kapatıyor.Siz üstüne düştükçe bencilliği tavan yapıyor.Elinizi çekin,bir süre arayıp durmayın ,kendi hâline bırakın Abinizde net bir şekilde birlikte olamayacağını söylesin ( bunu söylemesi gereken abiniz siz bu konuda bir şey demeyin).Bırakın kendi çözüm yolunu kendi bulsun,siz kendinize odaklanın......

Genişletmek için tıkla...

yosunlukek .!.:

Merhaba, herkese. Kısaca konuyu özetlemek istiyorum; belki bilenler vardır, evimiz yıkılmıştı. Biz başka bir şehire taşındık ve şimdi ben atanınca kendi memleketimize geri döndük. Annemle burada yeni bir ev tuttuk, her şey iyi, ama problem hala babamda. Annem ve babam ayrılar.

Babam şu an köy evinde kalıyor, ancak orada yalnız ve zaten zayıflayan psikolojisi tamamen bozuldu. Kendine ev tutma taleplerimize hiçbir şekilde onay vermiyor. Sebebini bilemiyoruz, kendisini anlayamıyoruz. Bencil ve sadece kendisini düşünen bir adam sanırım sırf oğlumda yaşıyorum demek için abimgilde yaşamak istiyor. Bizden büyük beklentileri var, iyi bir baba olduğunu sanıyor, ama onun bıraktığı travmaları anlatmakla bitiremeyecğimden girmek bile istemiyorum.

Sadece sağlığı ve kendisi iyi olsun istiyorum. Bunun için bir ev tutmamız gerektiğini söylüyorum, ancak asla kabul etmiyor. Abimde yaşamak istiyor, ancak yengem bu fikri kabul etmiyor. Onu anlıyorum, suçlamıyorum. Ancak babam psikolojik olarak çok sıkıntı yaşayan biri. İlk depremde, karanlıkta tek başına olduğum bir zamanda bile beni almak için gelmedi. Son depremlerde ise ne yaptığımı bile sormadı. Üstelik beni arayıp neden onunla ilgilenmediğimizi sordu. Ne olursa olsun, ona karşı içimdeki merhameti atamıyorum. Çocukluğumuzdan beri yaşadığımız travmalara rağmen babamın iyi olması için uğraşıyorum. Abimlelerle yaşama seçeneğinin mümkün olmadığını üstü kapalı bir şekilde ifade etmeye çalıştım. Ancak bu sefer beni suçlayacak diye korkuyorum. Babam yalnız başına hasarlı bir evde köyde yaşıyor. Onu nazik bir dille ikna edebilmek için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Omuzlarımda büyük bir yük gibi hissediyorum ve kalbim ağrıyor artık. Yıllarca ailesi için bizi ezdi geçti şimdi ailesi bile ondan usanmış durumda ona ev tutma seçeneğini “bazen ben de gelirim birlikte kalırız vs” dememe rağmen ikna olmuyor durumu var bu arada ev tutabiliriz. Ama deprem olduğu günden beri sırtımıza yük olmaktan başka bir şey yapmadı.

Onu nasıl ev tutmaya ikna edebilirim? Açık açık yengemin istemediğini söylemeli miyim?

Genişletmek için tıkla...

begum9987 .!.:

Ev tutmaya ikna etmeyin. Bir süre kendi haline bırakın. Yengenin istememesi çok normal ev ev üstüne olmaz, böyle bir adam gider o evde yengeyle abinin evliliğini mahveder, yengenin mecburen bu adamın ev işlerini yapması gerekecek. Siz karışmayın yenge konusuna.

Genişletmek için tıkla...

yosunlukek .!.:

Elbette karışmıyorum haklı buluyorum üstüne. Babamın kendi öz kızı benim. Ben kendisiyle idare edemiyorum kaldı ki nasıl yengem idare etsin. Sadece babamın kendi düzeni olsun yanına arada bir gideyim kendi evi olsun istiyorum yalnızca.

Ama ikna edemiyorum duygu sömürüsü yapıyor kendini acındırıyor ne yapacağımı şaşırdım

Genişletmek için tıkla...

yosunlukek .!.:

Merhaba, herkese. Kısaca konuyu özetlemek istiyorum; belki bilenler vardır, evimiz yıkılmıştı. Biz başka bir şehire taşındık ve şimdi ben atanınca kendi memleketimize geri döndük. Annemle burada yeni bir ev tuttuk, her şey iyi, ama problem hala babamda. Annem ve babam ayrılar.

Babam şu an köy evinde kalıyor, ancak orada yalnız ve zaten zayıflayan psikolojisi tamamen bozuldu. Kendine ev tutma taleplerimize hiçbir şekilde onay vermiyor. Sebebini bilemiyoruz, kendisini anlayamıyoruz. Bencil ve sadece kendisini düşünen bir adam sanırım sırf oğlumda yaşıyorum demek için abimgilde yaşamak istiyor. Bizden büyük beklentileri var, iyi bir baba olduğunu sanıyor, ama onun bıraktığı travmaları anlatmakla bitiremeyecğimden girmek bile istemiyorum.

Sadece sağlığı ve kendisi iyi olsun istiyorum. Bunun için bir ev tutmamız gerektiğini söylüyorum, ancak asla kabul etmiyor. Abimde yaşamak istiyor, ancak yengem bu fikri kabul etmiyor. Onu anlıyorum, suçlamıyorum. Ancak babam psikolojik olarak çok sıkıntı yaşayan biri. İlk depremde, karanlıkta tek başına olduğum bir zamanda bile beni almak için gelmedi. Son depremlerde ise ne yaptığımı bile sormadı. Üstelik beni arayıp neden onunla ilgilenmediğimizi sordu. Ne olursa olsun, ona karşı içimdeki merhameti atamıyorum. Çocukluğumuzdan beri yaşadığımız travmalara rağmen babamın iyi olması için uğraşıyorum. Abimlelerle yaşama seçeneğinin mümkün olmadığını üstü kapalı bir şekilde ifade etmeye çalıştım. Ancak bu sefer beni suçlayacak diye korkuyorum. Babam yalnız başına hasarlı bir evde köyde yaşıyor. Onu nazik bir dille ikna edebilmek için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Omuzlarımda büyük bir yük gibi hissediyorum ve kalbim ağrıyor artık. Yıllarca ailesi için bizi ezdi geçti şimdi ailesi bile ondan usanmış durumda ona ev tutma seçeneğini “bazen ben de gelirim birlikte kalırız vs” dememe rağmen ikna olmuyor durumu var bu arada ev tutabiliriz. Ama deprem olduğu günden beri sırtımıza yük olmaktan başka bir şey yapmadı.

Onu nasıl ev tutmaya ikna edebilirim? Açık açık yengemin istemediğini söylemeli miyim?

Genişletmek için tıkla...

Lilalilyum .!.:

Senin konusman yanlış. Abin gitsin konuşsun bizimle yaşayamazsın desin.

Genişletmek için tıkla...

yosunlukek .!.:

Merhaba, herkese. Kısaca konuyu özetlemek istiyorum; belki bilenler vardır, evimiz yıkılmıştı. Biz başka bir şehire taşındık ve şimdi ben atanınca kendi memleketimize geri döndük. Annemle burada yeni bir ev tuttuk, her şey iyi, ama problem hala babamda. Annem ve babam ayrılar.

Babam şu an köy evinde kalıyor, ancak orada yalnız ve zaten zayıflayan psikolojisi tamamen bozuldu. Kendine ev tutma taleplerimize hiçbir şekilde onay vermiyor. Sebebini bilemiyoruz, kendisini anlayamıyoruz. Bencil ve sadece kendisini düşünen bir adam sanırım sırf oğlumda yaşıyorum demek için abimgilde yaşamak istiyor. Bizden büyük beklentileri var, iyi bir baba olduğunu sanıyor, ama onun bıraktığı travmaları anlatmakla bitiremeyecğimden girmek bile istemiyorum.

Sadece sağlığı ve kendisi iyi olsun istiyorum. Bunun için bir ev tutmamız gerektiğini söylüyorum, ancak asla kabul etmiyor. Abimde yaşamak istiyor, ancak yengem bu fikri kabul etmiyor. Onu anlıyorum, suçlamıyorum. Ancak babam psikolojik olarak çok sıkıntı yaşayan biri. İlk depremde, karanlıkta tek başına olduğum bir zamanda bile beni almak için gelmedi. Son depremlerde ise ne yaptığımı bile sormadı. Üstelik beni arayıp neden onunla ilgilenmediğimizi sordu. Ne olursa olsun, ona karşı içimdeki merhameti atamıyorum. Çocukluğumuzdan beri yaşadığımız travmalara rağmen babamın iyi olması için uğraşıyorum. Abimlelerle yaşama seçeneğinin mümkün olmadığını üstü kapalı bir şekilde ifade etmeye çalıştım. Ancak bu sefer beni suçlayacak diye korkuyorum. Babam yalnız başına hasarlı bir evde köyde yaşıyor. Onu nazik bir dille ikna edebilmek için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Omuzlarımda büyük bir yük gibi hissediyorum ve kalbim ağrıyor artık. Yıllarca ailesi için bizi ezdi geçti şimdi ailesi bile ondan usanmış durumda ona ev tutma seçeneğini “bazen ben de gelirim birlikte kalırız vs” dememe rağmen ikna olmuyor durumu var bu arada ev tutabiliriz. Ama deprem olduğu günden beri sırtımıza yük olmaktan başka bir şey yapmadı.

Onu nasıl ev tutmaya ikna edebilirim? Açık açık yengemin istemediğini söylemeli miyim?

Genişletmek için tıkla...

yosunlukek .!.:

Merhaba, herkese. Kısaca konuyu özetlemek istiyorum; belki bilenler vardır, evimiz yıkılmıştı. Biz başka bir şehire taşındık ve şimdi ben atanınca kendi memleketimize geri döndük. Annemle burada yeni bir ev tuttuk, her şey iyi, ama problem hala babamda. Annem ve babam ayrılar.

Babam şu an köy evinde kalıyor, ancak orada yalnız ve zaten zayıflayan psikolojisi tamamen bozuldu. Kendine ev tutma taleplerimize hiçbir şekilde onay vermiyor. Sebebini bilemiyoruz, kendisini anlayamıyoruz. Bencil ve sadece kendisini düşünen bir adam sanırım sırf oğlumda yaşıyorum demek için abimgilde yaşamak istiyor. Bizden büyük beklentileri var, iyi bir baba olduğunu sanıyor, ama onun bıraktığı travmaları anlatmakla bitiremeyecğimden girmek bile istemiyorum.

Sadece sağlığı ve kendisi iyi olsun istiyorum. Bunun için bir ev tutmamız gerektiğini söylüyorum, ancak asla kabul etmiyor. Abimde yaşamak istiyor, ancak yengem bu fikri kabul etmiyor. Onu anlıyorum, suçlamıyorum. Ancak babam psikolojik olarak çok sıkıntı yaşayan biri. İlk depremde, karanlıkta tek başına olduğum bir zamanda bile beni almak için gelmedi. Son depremlerde ise ne yaptığımı bile sormadı. Üstelik beni arayıp neden onunla ilgilenmediğimizi sordu. Ne olursa olsun, ona karşı içimdeki merhameti atamıyorum. Çocukluğumuzdan beri yaşadığımız travmalara rağmen babamın iyi olması için uğraşıyorum. Abimlelerle yaşama seçeneğinin mümkün olmadığını üstü kapalı bir şekilde ifade etmeye çalıştım. Ancak bu sefer beni suçlayacak diye korkuyorum. Babam yalnız başına hasarlı bir evde köyde yaşıyor. Onu nazik bir dille ikna edebilmek için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Omuzlarımda büyük bir yük gibi hissediyorum ve kalbim ağrıyor artık. Yıllarca ailesi için bizi ezdi geçti şimdi ailesi bile ondan usanmış durumda ona ev tutma seçeneğini “bazen ben de gelirim birlikte kalırız vs” dememe rağmen ikna olmuyor durumu var bu arada ev tutabiliriz. Ama deprem olduğu günden beri sırtımıza yük olmaktan başka bir şey yapmadı.

Onu nasıl ev tutmaya ikna edebilirim? Açık açık yengemin istemediğini söylemeli miyim?

Genişletmek için tıkla...

yosunlukek .!.:

Abime açık açık söylemiyor abim de ev tutma taraftarı depremin ilk gününden beri hatta kendi yaşadıkları şehirde ev tutayım yeterki gel dedi babam onu da istemiyor onlarda yaşamak istiyor. Kışı orada geçireyim yazın dönerim kafasında olduğunu düşünüyorum.

Ama abimle açıkça konuşmadıklarından neredeyse her gün bana duygu sömürüsü yapıyor

Genişletmek için tıkla...

WOLFROG .!.:

Bu hikayede yanan yenge olacak. Mecbur mu kadın bakmaya. Kim ister ki evlilik hayatını evde huysuz bir kayınpederle yaşasın. Babaya teklifinizi sunun olmazsa köy evinde yaşasın kendisi, oğlunun evini kendi kapısı olarak göremeyeceğini imayla değil açık bir şekilde konuşun.

Genişletmek için tıkla...