Babaannemin bize yaşattıkları

adelinka .!.:

Silmezsem bu tür olayların ardı arkası kesilmez babanem durdurulmaz biri patavatsız yalancılık iftiracılık senaryo yazma doldurma daha saymadığım her türlü çirkeflik var. Kaynanam babanemi aramış hal hatır sormak için babanem diyomuş ki allah razı olsun senden ne gelin aradı ne torunum sen arıyon soruyon. Bunuda bana yengem söyledi amcamın eşi. Daha benim duymadığım neler diyomuş. O yüzden engellemek zorundayım

Genişletmek için tıkla...

adelinka .!.:

Sinirden elim ayağım titriyor bu yazdıklarımdan sonra babanem aradı neden beni 2 haftadır arayıp sormuyosun diye kâhırleniyodu bende açtım ağzımı sen kaynamama böyle böyle demişsin diye. Kıyamet koptu kaynamama etmediği beddua kalmadı cehennem ateşinde yansın iftira atıyor kendi söylemek istediği şeyi ben söylemişim gibi sana demiş şimdi arıycam onu dedi konuşmama asla fırsat vermedi çirkef. Kaynanamı ararsa işler çok kötü olacak

Genişletmek için tıkla...

adelinka .!.:

Artık çok sıkıldım biraz uzun yazacağım ama içimi bir şekilde boşaltıp rahatlamaya ihtiyacım var. Sorun babanem. Annem 30 senelik gelini evlendiği günden beri annemle anlaşamaz herkes çocukluk yıllarını özler ya düşündüğümde benim çocukluğuma dair tek bir güzel anım yok. Babam babanemin sözünden çıkmayan onun dolduruşlarına gelen bi adamdı hep. Babanem annemle kavga eder babamı dolduruşa getirir annem dayak yerdi. Evde asla huzur olmayan bi ortamda büyüdüm ben. Bir çocuk annesiyle babası boşansın diye dua eder mi? Ben hep ederdim. Çünkü evde huzur yoktu. Babamla annemin şahsi meseleleri yoktu ama babanem araya girerdi hep evde kavga eksik olmazdı. Babanemin nasıl bir kadın olduğunu anlayın diye yazacağım şimdi bunları. Ben daha 8 yaşlarında çocukken öksürüğü için benden 1 bardak süt istedi gittim sütü getirdim neymiş efendim sütü ısıtmadan getirmişim delirdi çıktı terasa ağzı çıktığı kadar bağırıyor beni tüm mahalleye rezil edecekmiş ben babanemi hesaba almıyormuşum. Daha 8 yaşında çocuğum ya bunları bana yaşattığında. Aslında orda derdi ben değildim annemdi,ona huzursuzluk çıksın diye uğraşırdı. Beni kahveye yollatırdı babamı çağırayımda annemi dövsün diye. Düşünebiliyormusunuz daha çocuğum babamı çağırmaya kahveye gidiyorum annemi dövsün diye bu travmalarımı asla unutamıyorum hakkımıda helal etmiyorum Babanemla altlı üstü otururduk babam işten çıkınca ilk babanemin yanına ugrar 1 saat kalır günün dolduruşlarını alır eve suratı 5 karış gelirdi ben yüreğim ağzımda her an kavgamı çıkacak annemi dövecek mi diye korku içinde beklerdim. Yine babanemin babamı dolduruşa getirdiği bir akşamdı. Babam eve geldi, geldiği gibi annemi dövmeye başladı kapının dışarısına kolundan tutup attı sonra geçti yatak odasına yattı. Ben korkumdan odamdan çıkamıyorum. Sonra bir cesaret babam uyumuştur diye odadan çıktım kapının ardında annem kısık sesle yalvarıyor bana kapıyı aç diye ben açamam anne babam kızar diye sessiz sessiz ağlıyorum sonra yine bi cesaretle kapıyı açtım annemi içeri aldım. O gece annemle beraber benim yatağımda sarılarak uyumuştuk ve bunları yaşadığımda ben daha 7 yaşındaydım. Şimdi diyeceksiniz annen neden boşanmadı böyle birinden bunu bende hep sorgulardım küçükken. Annemin ailesi hep arkasındaydı her kavgada babam dedemleri arar gelin alın deli kızınızı derdi dedemler gelirdi ama annem gitmezdi haliyle onlarda bişey yapamadı. Şimdi annemin neden gitmediğini anlıyorum biz 2 kardeşiz dedem çocuklarınıda bırak o adamın öyle gel dermiş annem bizi bırakmak istemediği için gidemedi o kadının eline sizi bırakamam derdi. Senelerce böyle yaşadık biz. Kardeşiminde benimde psikolojimiz bozuk. Şuan 28 yaşında bir kadınım artık evlendim babam düzeldi babanemin gerçek yüzünü gördü sonunda, annemi artık ezdirmiyor ama ben babamı çok sevsemde küçükken bize yaşattıklarını içimde affedemiyorum. Şimdi gelelim konuya babane bile demek istemiyorum bu kadın şimdi benim evliliğime sardı kaynanamla numaralarını almışlar birbirlerinin arada araşıyolar. Kaynanam birgün bana , babanen diyoki kaç zaman oldu bunlar evleneli adelinkanın çocuğu olmuyor heralde bir tedavi mi ettirseniz naparsınız demiş bunu duydum ama tepemden aşağı kaynar sular döküldü. Ben şimdi ne yapmalıyım evlendim hala kurtulamıyorum. Mutlu bir yuvam var ama bu babanem hala kara bela gibi üzerimde kendimi yemekten bittim tükendim arayıp ağzına s…çmak istiyorum ama o kadar çirkef biriki asla üste çıkamazsınız haklı olsanız bile iftira bile atar öyle bısey demedım ben kaynanan uyduruyor diye sonra kaynanam işin içine girer işler sarpa sarar. Yemin ederim bıktım içimin yaşlandığını hissediyorum artık.

Genişletmek için tıkla...

adelinka .!.:

Artık çok sıkıldım biraz uzun yazacağım ama içimi bir şekilde boşaltıp rahatlamaya ihtiyacım var. Sorun babanem. Annem 30 senelik gelini evlendiği günden beri annemle anlaşamaz herkes çocukluk yıllarını özler ya düşündüğümde benim çocukluğuma dair tek bir güzel anım yok. Babam babanemin sözünden çıkmayan onun dolduruşlarına gelen bi adamdı hep. Babanem annemle kavga eder babamı dolduruşa getirir annem dayak yerdi. Evde asla huzur olmayan bi ortamda büyüdüm ben. Bir çocuk annesiyle babası boşansın diye dua eder mi? Ben hep ederdim. Çünkü evde huzur yoktu. Babamla annemin şahsi meseleleri yoktu ama babanem araya girerdi hep evde kavga eksik olmazdı. Babanemin nasıl bir kadın olduğunu anlayın diye yazacağım şimdi bunları. Ben daha 8 yaşlarında çocukken öksürüğü için benden 1 bardak süt istedi gittim sütü getirdim neymiş efendim sütü ısıtmadan getirmişim delirdi çıktı terasa ağzı çıktığı kadar bağırıyor beni tüm mahalleye rezil edecekmiş ben babanemi hesaba almıyormuşum. Daha 8 yaşında çocuğum ya bunları bana yaşattığında. Aslında orda derdi ben değildim annemdi,ona huzursuzluk çıksın diye uğraşırdı. Beni kahveye yollatırdı babamı çağırayımda annemi dövsün diye. Düşünebiliyormusunuz daha çocuğum babamı çağırmaya kahveye gidiyorum annemi dövsün diye bu travmalarımı asla unutamıyorum hakkımıda helal etmiyorum Babanemla altlı üstü otururduk babam işten çıkınca ilk babanemin yanına ugrar 1 saat kalır günün dolduruşlarını alır eve suratı 5 karış gelirdi ben yüreğim ağzımda her an kavgamı çıkacak annemi dövecek mi diye korku içinde beklerdim. Yine babanemin babamı dolduruşa getirdiği bir akşamdı. Babam eve geldi, geldiği gibi annemi dövmeye başladı kapının dışarısına kolundan tutup attı sonra geçti yatak odasına yattı. Ben korkumdan odamdan çıkamıyorum. Sonra bir cesaret babam uyumuştur diye odadan çıktım kapının ardında annem kısık sesle yalvarıyor bana kapıyı aç diye ben açamam anne babam kızar diye sessiz sessiz ağlıyorum sonra yine bi cesaretle kapıyı açtım annemi içeri aldım. O gece annemle beraber benim yatağımda sarılarak uyumuştuk ve bunları yaşadığımda ben daha 7 yaşındaydım. Şimdi diyeceksiniz annen neden boşanmadı böyle birinden bunu bende hep sorgulardım küçükken. Annemin ailesi hep arkasındaydı her kavgada babam dedemleri arar gelin alın deli kızınızı derdi dedemler gelirdi ama annem gitmezdi haliyle onlarda bişey yapamadı. Şimdi annemin neden gitmediğini anlıyorum biz 2 kardeşiz dedem çocuklarınıda bırak o adamın öyle gel dermiş annem bizi bırakmak istemediği için gidemedi o kadının eline sizi bırakamam derdi. Senelerce böyle yaşadık biz. Kardeşiminde benimde psikolojimiz bozuk. Şuan 28 yaşında bir kadınım artık evlendim babam düzeldi babanemin gerçek yüzünü gördü sonunda, annemi artık ezdirmiyor ama ben babamı çok sevsemde küçükken bize yaşattıklarını içimde affedemiyorum. Şimdi gelelim konuya babane bile demek istemiyorum bu kadın şimdi benim evliliğime sardı kaynanamla numaralarını almışlar birbirlerinin arada araşıyolar. Kaynanam birgün bana , babanen diyoki kaç zaman oldu bunlar evleneli adelinkanın çocuğu olmuyor heralde bir tedavi mi ettirseniz naparsınız demiş bunu duydum ama tepemden aşağı kaynar sular döküldü. Ben şimdi ne yapmalıyım evlendim hala kurtulamıyorum. Mutlu bir yuvam var ama bu babanem hala kara bela gibi üzerimde kendimi yemekten bittim tükendim arayıp ağzına s…çmak istiyorum ama o kadar çirkef biriki asla üste çıkamazsınız haklı olsanız bile iftira bile atar öyle bısey demedım ben kaynanan uyduruyor diye sonra kaynanam işin içine girer işler sarpa sarar. Yemin ederim bıktım içimin yaşlandığını hissediyorum artık.

Genişletmek için tıkla...

adelinka .!.:

Artık çok sıkıldım biraz uzun yazacağım ama içimi bir şekilde boşaltıp rahatlamaya ihtiyacım var. Sorun babanem. Annem 30 senelik gelini evlendiği günden beri annemle anlaşamaz herkes çocukluk yıllarını özler ya düşündüğümde benim çocukluğuma dair tek bir güzel anım yok. Babam babanemin sözünden çıkmayan onun dolduruşlarına gelen bi adamdı hep. Babanem annemle kavga eder babamı dolduruşa getirir annem dayak yerdi. Evde asla huzur olmayan bi ortamda büyüdüm ben. Bir çocuk annesiyle babası boşansın diye dua eder mi? Ben hep ederdim. Çünkü evde huzur yoktu. Babamla annemin şahsi meseleleri yoktu ama babanem araya girerdi hep evde kavga eksik olmazdı. Babanemin nasıl bir kadın olduğunu anlayın diye yazacağım şimdi bunları. Ben daha 8 yaşlarında çocukken öksürüğü için benden 1 bardak süt istedi gittim sütü getirdim neymiş efendim sütü ısıtmadan getirmişim delirdi çıktı terasa ağzı çıktığı kadar bağırıyor beni tüm mahalleye rezil edecekmiş ben babanemi hesaba almıyormuşum. Daha 8 yaşında çocuğum ya bunları bana yaşattığında. Aslında orda derdi ben değildim annemdi,ona huzursuzluk çıksın diye uğraşırdı. Beni kahveye yollatırdı babamı çağırayımda annemi dövsün diye. Düşünebiliyormusunuz daha çocuğum babamı çağırmaya kahveye gidiyorum annemi dövsün diye bu travmalarımı asla unutamıyorum hakkımıda helal etmiyorum Babanemla altlı üstü otururduk babam işten çıkınca ilk babanemin yanına ugrar 1 saat kalır günün dolduruşlarını alır eve suratı 5 karış gelirdi ben yüreğim ağzımda her an kavgamı çıkacak annemi dövecek mi diye korku içinde beklerdim. Yine babanemin babamı dolduruşa getirdiği bir akşamdı. Babam eve geldi, geldiği gibi annemi dövmeye başladı kapının dışarısına kolundan tutup attı sonra geçti yatak odasına yattı. Ben korkumdan odamdan çıkamıyorum. Sonra bir cesaret babam uyumuştur diye odadan çıktım kapının ardında annem kısık sesle yalvarıyor bana kapıyı aç diye ben açamam anne babam kızar diye sessiz sessiz ağlıyorum sonra yine bi cesaretle kapıyı açtım annemi içeri aldım. O gece annemle beraber benim yatağımda sarılarak uyumuştuk ve bunları yaşadığımda ben daha 7 yaşındaydım. Şimdi diyeceksiniz annen neden boşanmadı böyle birinden bunu bende hep sorgulardım küçükken. Annemin ailesi hep arkasındaydı her kavgada babam dedemleri arar gelin alın deli kızınızı derdi dedemler gelirdi ama annem gitmezdi haliyle onlarda bişey yapamadı. Şimdi annemin neden gitmediğini anlıyorum biz 2 kardeşiz dedem çocuklarınıda bırak o adamın öyle gel dermiş annem bizi bırakmak istemediği için gidemedi o kadının eline sizi bırakamam derdi. Senelerce böyle yaşadık biz. Kardeşiminde benimde psikolojimiz bozuk. Şuan 28 yaşında bir kadınım artık evlendim babam düzeldi babanemin gerçek yüzünü gördü sonunda, annemi artık ezdirmiyor ama ben babamı çok sevsemde küçükken bize yaşattıklarını içimde affedemiyorum. Şimdi gelelim konuya babane bile demek istemiyorum bu kadın şimdi benim evliliğime sardı kaynanamla numaralarını almışlar birbirlerinin arada araşıyolar. Kaynanam birgün bana , babanen diyoki kaç zaman oldu bunlar evleneli adelinkanın çocuğu olmuyor heralde bir tedavi mi ettirseniz naparsınız demiş bunu duydum ama tepemden aşağı kaynar sular döküldü. Ben şimdi ne yapmalıyım evlendim hala kurtulamıyorum. Mutlu bir yuvam var ama bu babanem hala kara bela gibi üzerimde kendimi yemekten bittim tükendim arayıp ağzına s…çmak istiyorum ama o kadar çirkef biriki asla üste çıkamazsınız haklı olsanız bile iftira bile atar öyle bısey demedım ben kaynanan uyduruyor diye sonra kaynanam işin içine girer işler sarpa sarar. Yemin ederim bıktım içimin yaşlandığını hissediyorum artık.

Genişletmek için tıkla...

adelinka .!.:

Artık çok sıkıldım biraz uzun yazacağım ama içimi bir şekilde boşaltıp rahatlamaya ihtiyacım var. Sorun babanem. Annem 30 senelik gelini evlendiği günden beri annemle anlaşamaz herkes çocukluk yıllarını özler ya düşündüğümde benim çocukluğuma dair tek bir güzel anım yok. Babam babanemin sözünden çıkmayan onun dolduruşlarına gelen bi adamdı hep. Babanem annemle kavga eder babamı dolduruşa getirir annem dayak yerdi. Evde asla huzur olmayan bi ortamda büyüdüm ben. Bir çocuk annesiyle babası boşansın diye dua eder mi? Ben hep ederdim. Çünkü evde huzur yoktu. Babamla annemin şahsi meseleleri yoktu ama babanem araya girerdi hep evde kavga eksik olmazdı. Babanemin nasıl bir kadın olduğunu anlayın diye yazacağım şimdi bunları. Ben daha 8 yaşlarında çocukken öksürüğü için benden 1 bardak süt istedi gittim sütü getirdim neymiş efendim sütü ısıtmadan getirmişim delirdi çıktı terasa ağzı çıktığı kadar bağırıyor beni tüm mahalleye rezil edecekmiş ben babanemi hesaba almıyormuşum. Daha 8 yaşında çocuğum ya bunları bana yaşattığında. Aslında orda derdi ben değildim annemdi,ona huzursuzluk çıksın diye uğraşırdı. Beni kahveye yollatırdı babamı çağırayımda annemi dövsün diye. Düşünebiliyormusunuz daha çocuğum babamı çağırmaya kahveye gidiyorum annemi dövsün diye bu travmalarımı asla unutamıyorum hakkımıda helal etmiyorum Babanemla altlı üstü otururduk babam işten çıkınca ilk babanemin yanına ugrar 1 saat kalır günün dolduruşlarını alır eve suratı 5 karış gelirdi ben yüreğim ağzımda her an kavgamı çıkacak annemi dövecek mi diye korku içinde beklerdim. Yine babanemin babamı dolduruşa getirdiği bir akşamdı. Babam eve geldi, geldiği gibi annemi dövmeye başladı kapının dışarısına kolundan tutup attı sonra geçti yatak odasına yattı. Ben korkumdan odamdan çıkamıyorum. Sonra bir cesaret babam uyumuştur diye odadan çıktım kapının ardında annem kısık sesle yalvarıyor bana kapıyı aç diye ben açamam anne babam kızar diye sessiz sessiz ağlıyorum sonra yine bi cesaretle kapıyı açtım annemi içeri aldım. O gece annemle beraber benim yatağımda sarılarak uyumuştuk ve bunları yaşadığımda ben daha 7 yaşındaydım. Şimdi diyeceksiniz annen neden boşanmadı böyle birinden bunu bende hep sorgulardım küçükken. Annemin ailesi hep arkasındaydı her kavgada babam dedemleri arar gelin alın deli kızınızı derdi dedemler gelirdi ama annem gitmezdi haliyle onlarda bişey yapamadı. Şimdi annemin neden gitmediğini anlıyorum biz 2 kardeşiz dedem çocuklarınıda bırak o adamın öyle gel dermiş annem bizi bırakmak istemediği için gidemedi o kadının eline sizi bırakamam derdi. Senelerce böyle yaşadık biz. Kardeşiminde benimde psikolojimiz bozuk. Şuan 28 yaşında bir kadınım artık evlendim babam düzeldi babanemin gerçek yüzünü gördü sonunda, annemi artık ezdirmiyor ama ben babamı çok sevsemde küçükken bize yaşattıklarını içimde affedemiyorum. Şimdi gelelim konuya babane bile demek istemiyorum bu kadın şimdi benim evliliğime sardı kaynanamla numaralarını almışlar birbirlerinin arada araşıyolar. Kaynanam birgün bana , babanen diyoki kaç zaman oldu bunlar evleneli adelinkanın çocuğu olmuyor heralde bir tedavi mi ettirseniz naparsınız demiş bunu duydum ama tepemden aşağı kaynar sular döküldü. Ben şimdi ne yapmalıyım evlendim hala kurtulamıyorum. Mutlu bir yuvam var ama bu babanem hala kara bela gibi üzerimde kendimi yemekten bittim tükendim arayıp ağzına s…çmak istiyorum ama o kadar çirkef biriki asla üste çıkamazsınız haklı olsanız bile iftira bile atar öyle bısey demedım ben kaynanan uyduruyor diye sonra kaynanam işin içine girer işler sarpa sarar. Yemin ederim bıktım içimin yaşlandığını hissediyorum artık.

Genişletmek için tıkla...

adelinka .!.:

Artık çok sıkıldım biraz uzun yazacağım ama içimi bir şekilde boşaltıp rahatlamaya ihtiyacım var. Sorun babanem. Annem 30 senelik gelini evlendiği günden beri annemle anlaşamaz herkes çocukluk yıllarını özler ya düşündüğümde benim çocukluğuma dair tek bir güzel anım yok. Babam babanemin sözünden çıkmayan onun dolduruşlarına gelen bi adamdı hep. Babanem annemle kavga eder babamı dolduruşa getirir annem dayak yerdi. Evde asla huzur olmayan bi ortamda büyüdüm ben. Bir çocuk annesiyle babası boşansın diye dua eder mi? Ben hep ederdim. Çünkü evde huzur yoktu. Babamla annemin şahsi meseleleri yoktu ama babanem araya girerdi hep evde kavga eksik olmazdı. Babanemin nasıl bir kadın olduğunu anlayın diye yazacağım şimdi bunları. Ben daha 8 yaşlarında çocukken öksürüğü için benden 1 bardak süt istedi gittim sütü getirdim neymiş efendim sütü ısıtmadan getirmişim delirdi çıktı terasa ağzı çıktığı kadar bağırıyor beni tüm mahalleye rezil edecekmiş ben babanemi hesaba almıyormuşum. Daha 8 yaşında çocuğum ya bunları bana yaşattığında. Aslında orda derdi ben değildim annemdi,ona huzursuzluk çıksın diye uğraşırdı. Beni kahveye yollatırdı babamı çağırayımda annemi dövsün diye. Düşünebiliyormusunuz daha çocuğum babamı çağırmaya kahveye gidiyorum annemi dövsün diye bu travmalarımı asla unutamıyorum hakkımıda helal etmiyorum Babanemla altlı üstü otururduk babam işten çıkınca ilk babanemin yanına ugrar 1 saat kalır günün dolduruşlarını alır eve suratı 5 karış gelirdi ben yüreğim ağzımda her an kavgamı çıkacak annemi dövecek mi diye korku içinde beklerdim. Yine babanemin babamı dolduruşa getirdiği bir akşamdı. Babam eve geldi, geldiği gibi annemi dövmeye başladı kapının dışarısına kolundan tutup attı sonra geçti yatak odasına yattı. Ben korkumdan odamdan çıkamıyorum. Sonra bir cesaret babam uyumuştur diye odadan çıktım kapının ardında annem kısık sesle yalvarıyor bana kapıyı aç diye ben açamam anne babam kızar diye sessiz sessiz ağlıyorum sonra yine bi cesaretle kapıyı açtım annemi içeri aldım. O gece annemle beraber benim yatağımda sarılarak uyumuştuk ve bunları yaşadığımda ben daha 7 yaşındaydım. Şimdi diyeceksiniz annen neden boşanmadı böyle birinden bunu bende hep sorgulardım küçükken. Annemin ailesi hep arkasındaydı her kavgada babam dedemleri arar gelin alın deli kızınızı derdi dedemler gelirdi ama annem gitmezdi haliyle onlarda bişey yapamadı. Şimdi annemin neden gitmediğini anlıyorum biz 2 kardeşiz dedem çocuklarınıda bırak o adamın öyle gel dermiş annem bizi bırakmak istemediği için gidemedi o kadının eline sizi bırakamam derdi. Senelerce böyle yaşadık biz. Kardeşiminde benimde psikolojimiz bozuk. Şuan 28 yaşında bir kadınım artık evlendim babam düzeldi babanemin gerçek yüzünü gördü sonunda, annemi artık ezdirmiyor ama ben babamı çok sevsemde küçükken bize yaşattıklarını içimde affedemiyorum. Şimdi gelelim konuya babane bile demek istemiyorum bu kadın şimdi benim evliliğime sardı kaynanamla numaralarını almışlar birbirlerinin arada araşıyolar. Kaynanam birgün bana , babanen diyoki kaç zaman oldu bunlar evleneli adelinkanın çocuğu olmuyor heralde bir tedavi mi ettirseniz naparsınız demiş bunu duydum ama tepemden aşağı kaynar sular döküldü. Ben şimdi ne yapmalıyım evlendim hala kurtulamıyorum. Mutlu bir yuvam var ama bu babanem hala kara bela gibi üzerimde kendimi yemekten bittim tükendim arayıp ağzına s…çmak istiyorum ama o kadar çirkef biriki asla üste çıkamazsınız haklı olsanız bile iftira bile atar öyle bısey demedım ben kaynanan uyduruyor diye sonra kaynanam işin içine girer işler sarpa sarar. Yemin ederim bıktım içimin yaşlandığını hissediyorum artık.

Genişletmek için tıkla...

adelinka .!.:

Artık çok sıkıldım biraz uzun yazacağım ama içimi bir şekilde boşaltıp rahatlamaya ihtiyacım var. Sorun babanem. Annem 30 senelik gelini evlendiği günden beri annemle anlaşamaz herkes çocukluk yıllarını özler ya düşündüğümde benim çocukluğuma dair tek bir güzel anım yok. Babam babanemin sözünden çıkmayan onun dolduruşlarına gelen bi adamdı hep. Babanem annemle kavga eder babamı dolduruşa getirir annem dayak yerdi. Evde asla huzur olmayan bi ortamda büyüdüm ben. Bir çocuk annesiyle babası boşansın diye dua eder mi? Ben hep ederdim. Çünkü evde huzur yoktu. Babamla annemin şahsi meseleleri yoktu ama babanem araya girerdi hep evde kavga eksik olmazdı. Babanemin nasıl bir kadın olduğunu anlayın diye yazacağım şimdi bunları. Ben daha 8 yaşlarında çocukken öksürüğü için benden 1 bardak süt istedi gittim sütü getirdim neymiş efendim sütü ısıtmadan getirmişim delirdi çıktı terasa ağzı çıktığı kadar bağırıyor beni tüm mahalleye rezil edecekmiş ben babanemi hesaba almıyormuşum. Daha 8 yaşında çocuğum ya bunları bana yaşattığında. Aslında orda derdi ben değildim annemdi,ona huzursuzluk çıksın diye uğraşırdı. Beni kahveye yollatırdı babamı çağırayımda annemi dövsün diye. Düşünebiliyormusunuz daha çocuğum babamı çağırmaya kahveye gidiyorum annemi dövsün diye bu travmalarımı asla unutamıyorum hakkımıda helal etmiyorum Babanemla altlı üstü otururduk babam işten çıkınca ilk babanemin yanına ugrar 1 saat kalır günün dolduruşlarını alır eve suratı 5 karış gelirdi ben yüreğim ağzımda her an kavgamı çıkacak annemi dövecek mi diye korku içinde beklerdim. Yine babanemin babamı dolduruşa getirdiği bir akşamdı. Babam eve geldi, geldiği gibi annemi dövmeye başladı kapının dışarısına kolundan tutup attı sonra geçti yatak odasına yattı. Ben korkumdan odamdan çıkamıyorum. Sonra bir cesaret babam uyumuştur diye odadan çıktım kapının ardında annem kısık sesle yalvarıyor bana kapıyı aç diye ben açamam anne babam kızar diye sessiz sessiz ağlıyorum sonra yine bi cesaretle kapıyı açtım annemi içeri aldım. O gece annemle beraber benim yatağımda sarılarak uyumuştuk ve bunları yaşadığımda ben daha 7 yaşındaydım. Şimdi diyeceksiniz annen neden boşanmadı böyle birinden bunu bende hep sorgulardım küçükken. Annemin ailesi hep arkasındaydı her kavgada babam dedemleri arar gelin alın deli kızınızı derdi dedemler gelirdi ama annem gitmezdi haliyle onlarda bişey yapamadı. Şimdi annemin neden gitmediğini anlıyorum biz 2 kardeşiz dedem çocuklarınıda bırak o adamın öyle gel dermiş annem bizi bırakmak istemediği için gidemedi o kadının eline sizi bırakamam derdi. Senelerce böyle yaşadık biz. Kardeşiminde benimde psikolojimiz bozuk. Şuan 28 yaşında bir kadınım artık evlendim babam düzeldi babanemin gerçek yüzünü gördü sonunda, annemi artık ezdirmiyor ama ben babamı çok sevsemde küçükken bize yaşattıklarını içimde affedemiyorum. Şimdi gelelim konuya babane bile demek istemiyorum bu kadın şimdi benim evliliğime sardı kaynanamla numaralarını almışlar birbirlerinin arada araşıyolar. Kaynanam birgün bana , babanen diyoki kaç zaman oldu bunlar evleneli adelinkanın çocuğu olmuyor heralde bir tedavi mi ettirseniz naparsınız demiş bunu duydum ama tepemden aşağı kaynar sular döküldü. Ben şimdi ne yapmalıyım evlendim hala kurtulamıyorum. Mutlu bir yuvam var ama bu babanem hala kara bela gibi üzerimde kendimi yemekten bittim tükendim arayıp ağzına s…çmak istiyorum ama o kadar çirkef biriki asla üste çıkamazsınız haklı olsanız bile iftira bile atar öyle bısey demedım ben kaynanan uyduruyor diye sonra kaynanam işin içine girer işler sarpa sarar. Yemin ederim bıktım içimin yaşlandığını hissediyorum artık.

Genişletmek için tıkla...

DegisikRuhHali .!.:

Ayy kendi babannem geldi aklıma. Evi olmadığı için belli aralıklarla çocuklarında gezerdi. Erkek çocuk seven biriydi. Annem anlatır ve benden hala özür diler. Ben 3 - 4 yaşlarındayken bütün erkek torunlarını bizim evin mutfağına toplar ( benden 1 ya küçük erkek kardeşim dahil) onlar yemek yapar, oynatırmış. Beni içeri almazmış. Mutfak kapısına dışarıdan kilit taktırmış. Açmayayım diye kiliti kapattırırmış anneme. Ben kapıda kendimi yırtarmışım ağlamaktan yanlarına girmek için. Annemde ona kızgınlığından beni dövermiş susayım diye. Gözümün önünde erkek kardeşimi alıp severmiş, beni de akıl hastası bu kız alın başımdan diye kovarmış. Bu bende travma yarattı. Şuan 35 yaşındayım hala etkileri devam ediyor. Sevilmeme, istenmeme, kabul görmeme. Bende hakkımı helal etmiyorum. Allahtan babam sizinki gibi değilmiş evimizde şiddet hiç görmedim. Ama babannem üstünü başını yırtar bayılmış gibi yapardı. Gören dayak yediğini, birinin ona saldırdığını sanır. Vefat etti gitti, diğer tarafta versin hesabını. Sizin yapacağınız tek şey babannenizi arayıp evliliğinizden uzak durmasını, artık aramamasını söylemek. Eviniz, barkınız ayrı kime ne hesap vereceksiniz. Hatta yüzleşmeniz gerektiğini düşünüyorum ben. İçinizdekileri, kırgınlıklarınızı, yaşattığı çocukluk travmalarınızı söyleyip tamamen iletişiminizi kesmeniz gerekir.

Genişletmek için tıkla...

DegisikRuhHali .!.:

Ayy kendi babannem geldi aklıma. Evi olmadığı için belli aralıklarla çocuklarında gezerdi. Erkek çocuk seven biriydi. Annem anlatır ve benden hala özür diler. Ben 3 - 4 yaşlarındayken bütün erkek torunlarını bizim evin mutfağına toplar ( benden 1 ya küçük erkek kardeşim dahil) onlar yemek yapar, oynatırmış. Beni içeri almazmış. Mutfak kapısına dışarıdan kilit taktırmış. Açmayayım diye kiliti kapattırırmış anneme. Ben kapıda kendimi yırtarmışım ağlamaktan yanlarına girmek için. Annemde ona kızgınlığından beni dövermiş susayım diye. Gözümün önünde erkek kardeşimi alıp severmiş, beni de akıl hastası bu kız alın başımdan diye kovarmış. Bu bende travma yarattı. Şuan 35 yaşındayım hala etkileri devam ediyor. Sevilmeme, istenmeme, kabul görmeme. Bende hakkımı helal etmiyorum. Allahtan babam sizinki gibi değilmiş evimizde şiddet hiç görmedim. Ama babannem üstünü başını yırtar bayılmış gibi yapardı. Gören dayak yediğini, birinin ona saldırdığını sanır. Vefat etti gitti, diğer tarafta versin hesabını. Sizin yapacağınız tek şey babannenizi arayıp evliliğinizden uzak durmasını, artık aramamasını söylemek. Eviniz, barkınız ayrı kime ne hesap vereceksiniz. Hatta yüzleşmeniz gerektiğini düşünüyorum ben. İçinizdekileri, kırgınlıklarınızı, yaşattığı çocukluk travmalarınızı söyleyip tamamen iletişiminizi kesmeniz gerekir.

Genişletmek için tıkla...

labellevie .!.:

Annenizde suç, sizi alıp kucağına içeri neden almamış benim kızım da katılacak burası benim mutfağım diyememiş mi? Diğer çocukların suçu yok ama benim çocuğumu dışarı çıkarıp başkalarının çocuklarını alacak ben de sessiz kalacağım. Hadi saygısızlık yapmak istemedi alsın sizi parka komşuya dışarıya götürsün.

Genişletmek için tıkla...

adelinka .!.:

Artık çok sıkıldım biraz uzun yazacağım ama içimi bir şekilde boşaltıp rahatlamaya ihtiyacım var. Sorun babanem. Annem 30 senelik gelini evlendiği günden beri annemle anlaşamaz herkes çocukluk yıllarını özler ya düşündüğümde benim çocukluğuma dair tek bir güzel anım yok. Babam babanemin sözünden çıkmayan onun dolduruşlarına gelen bi adamdı hep. Babanem annemle kavga eder babamı dolduruşa getirir annem dayak yerdi. Evde asla huzur olmayan bi ortamda büyüdüm ben. Bir çocuk annesiyle babası boşansın diye dua eder mi? Ben hep ederdim. Çünkü evde huzur yoktu. Babamla annemin şahsi meseleleri yoktu ama babanem araya girerdi hep evde kavga eksik olmazdı. Babanemin nasıl bir kadın olduğunu anlayın diye yazacağım şimdi bunları. Ben daha 8 yaşlarında çocukken öksürüğü için benden 1 bardak süt istedi gittim sütü getirdim neymiş efendim sütü ısıtmadan getirmişim delirdi çıktı terasa ağzı çıktığı kadar bağırıyor beni tüm mahalleye rezil edecekmiş ben babanemi hesaba almıyormuşum. Daha 8 yaşında çocuğum ya bunları bana yaşattığında. Aslında orda derdi ben değildim annemdi,ona huzursuzluk çıksın diye uğraşırdı. Beni kahveye yollatırdı babamı çağırayımda annemi dövsün diye. Düşünebiliyormusunuz daha çocuğum babamı çağırmaya kahveye gidiyorum annemi dövsün diye bu travmalarımı asla unutamıyorum hakkımıda helal etmiyorum Babanemla altlı üstü otururduk babam işten çıkınca ilk babanemin yanına ugrar 1 saat kalır günün dolduruşlarını alır eve suratı 5 karış gelirdi ben yüreğim ağzımda her an kavgamı çıkacak annemi dövecek mi diye korku içinde beklerdim. Yine babanemin babamı dolduruşa getirdiği bir akşamdı. Babam eve geldi, geldiği gibi annemi dövmeye başladı kapının dışarısına kolundan tutup attı sonra geçti yatak odasına yattı. Ben korkumdan odamdan çıkamıyorum. Sonra bir cesaret babam uyumuştur diye odadan çıktım kapının ardında annem kısık sesle yalvarıyor bana kapıyı aç diye ben açamam anne babam kızar diye sessiz sessiz ağlıyorum sonra yine bi cesaretle kapıyı açtım annemi içeri aldım. O gece annemle beraber benim yatağımda sarılarak uyumuştuk ve bunları yaşadığımda ben daha 7 yaşındaydım. Şimdi diyeceksiniz annen neden boşanmadı böyle birinden bunu bende hep sorgulardım küçükken. Annemin ailesi hep arkasındaydı her kavgada babam dedemleri arar gelin alın deli kızınızı derdi dedemler gelirdi ama annem gitmezdi haliyle onlarda bişey yapamadı. Şimdi annemin neden gitmediğini anlıyorum biz 2 kardeşiz dedem çocuklarınıda bırak o adamın öyle gel dermiş annem bizi bırakmak istemediği için gidemedi o kadının eline sizi bırakamam derdi. Senelerce böyle yaşadık biz. Kardeşiminde benimde psikolojimiz bozuk. Şuan 28 yaşında bir kadınım artık evlendim babam düzeldi babanemin gerçek yüzünü gördü sonunda, annemi artık ezdirmiyor ama ben babamı çok sevsemde küçükken bize yaşattıklarını içimde affedemiyorum. Şimdi gelelim konuya babane bile demek istemiyorum bu kadın şimdi benim evliliğime sardı kaynanamla numaralarını almışlar birbirlerinin arada araşıyolar. Kaynanam birgün bana , babanen diyoki kaç zaman oldu bunlar evleneli adelinkanın çocuğu olmuyor heralde bir tedavi mi ettirseniz naparsınız demiş bunu duydum ama tepemden aşağı kaynar sular döküldü. Ben şimdi ne yapmalıyım evlendim hala kurtulamıyorum. Mutlu bir yuvam var ama bu babanem hala kara bela gibi üzerimde kendimi yemekten bittim tükendim arayıp ağzına s…çmak istiyorum ama o kadar çirkef biriki asla üste çıkamazsınız haklı olsanız bile iftira bile atar öyle bısey demedım ben kaynanan uyduruyor diye sonra kaynanam işin içine girer işler sarpa sarar. Yemin ederim bıktım içimin yaşlandığını hissediyorum artık.

Genişletmek için tıkla...

hayatbeninedenyoruyosun .!.:

Konunuzda kendi ailemi gördüm resmen. Benim babannemle de evlerimiz ayrı ama aramızda bir sokak vardı, babam her işten gelişinde mutlaka Babaanneme uğrar eve öyle gelirdi Annemin her şeyine karışır yaptığı ufacık şeyler sorun olurdu. Babaannemin Köye taşınma dönemleri yani Birkaç ay sonra köye gidecek. Bizim köyümüzdeki evimizde babaannem ve eltisi sırayla otururlardı büyük Dede vardı başlarında yani babannemin kp. babaannem köye gittiği zaman eltisi burada olur birkaç sene Orada kalınır daha sonra eltisi gider babaannem İstanbul'a gelir birkaç sene o kalırdı. Yine babaannemin köyde olduğu dönemler babamı öyle bir doldurmaya başladı ki siz de Köye gelin hayvancılık yapar para biriktirirsiniz burada kira derdiniz olmayacak paranızı biriktirir İstanbul'dan evinizi alırsınız diye. Ben daha 3 sınıfa gidiyordum o zaman ama her şeyi o kadar iyi hatırlıyorum ki nnem köye asla gitmek istemedi Çünkü İstanbul'da doğup büyümüş köyle alakalı hiçbir şey bilmiyor peynir yapmak, inek sağma, ekip biçme ve kardeşimle ben de asla istemedik Çünkü köyümüz çok ücra bir yerde bu kavga aylarca böyle devam etti Sonra babam kiramızı ödememeye başladı mecbur kalıp koye gidelim diye ev sahibi tepemize bindi bizi evden kovdu Biz sokakta kaldık eşyalarımızın yarısı Teyzem de yarısı Dayım da yarısı Anneannemde. Okulların tatil olduğu bir dönemde o yüzden annem kardeşim ve ben teyzemde kaldık babam amcasında yani babaannem gidince eltisinin geldiği evde kaldı babamın amcası alkolik birisiydi çok İçer Her gün içerdi. Okullar açılınca mecburen Biz de babamın amcasına geldik Çünkü Okulumuzun arka sokağında evi ve teyzemin evi uzakta kalıyordu. Daha 4 sınıfa başlarken insanlardan o kadar Koptum ki o yaşımda o kadar büyümüşüm ki çocuklar bahçede top oynayıp ip atlarken ben her teneffüs bir köşede ağlayıp onları izliyordum acaba nasıl mutlu aileleri var Ne güzel evleri var istedikleri tatlıyı yapıp yiyebiliyorlar diye düşünüyordum. Babamın amcası alkolik olduğu için evde attığımız adımı bile sorun edip bize bağırıyordu akşam tuvaletim geliyordu babamın amcası sızmış içeride oturuyor ben kapıyı yarım açıp önce bir nefes alışlarını dinleyip uyumuşlar mı diye Parmak ucunda Tuvalete gidip korkarak su alıp geri odaya giriyordum. Ödevim oluyordu bir odada 4 kişi kaldığımız için annem babam kardeşim ve ben babam işten gelmeden yatağın üstünde ödevimi yapmaya çalışıyordum ve her gün ağlayarak anneme bizim ne zaman Evimiz olacak biz ne zaman kendi odamızda oturacağız kendi televizyonumuzu izleyeceğiz diye ağlıyordum Çünkü ben o yaşlarımda hiç çizgi film izleyemedim babamın amcası sokakta otursak bile camdan sarhoş kafayla bize bağırıp eve çağırıp kızıyordu. Ben de o zamanlar çok dua ediyordum annemle babam ayrılsın diye. Benim kendi amcam da birkaç Sokak arkamızda oturuyordu bir gün amcam dayanamayıp gidip ev bulun depozitosunu ben veririm dedi ve aynı gün yengem amcamı bir odaya çekip bağıra çağıra konuştu diğer odadan her şeyi duyduk tabii ne zaman amcamlara gitsem küçük yeğenlerim Evim evim güzel evim diye bize Nispet yapıyorlardı Evet onlar da Küçük belki bunun ne demek olduğunu bile anlamıyorlardı ama yengem hiç susturmadı tam tersi evine aldığı Yeni eşyaları bardağını çanağını getirip bunu yeni aldım Bunu şuradan aldım diye bize havalar atıyordu o yaştaki ben orada ruhsuz biri olarak oturup eve gelince yine hüngür hüngür ağlıyordum. O günün sonradında annem aynı mahalledeki bir işe girdi günlük yaptığı kadar parasını alıyordu işlerin Ben okuldan gelip Hemen annemin yanına gidip anneme yardım ediyordum bir an önce paramız biriksin de evimize gidelim diye bizim de bir evimiz olsun diye gece de gidip ödev yapmaya çalışıyordum Annem kızıyordu bana önce ödevlerin önce onlar önemli diye ama ben gidip ödevlerimi yaparsam hiç evimiz olmayacakmış gibi zorla ödev yapacakmışım gibi hep O yatağın üstünde ödev yapacakmışım gibi hissediyordum ve ödevim olsa da anneme yok diyordum Sabahları okulda yapıyordum. Sonra annem para biriktirdi bu parayı asla babama vermedi Tabii babam da Çalışmaya devam ettiği için ondan aldıklarını da bir kenara koydu babam Eskiden harçlık verir gibi üç beş kuruş yemek parası verirdi anneme evin giderleri ile babam ilgilenirdi ama annem o saatten sonra her şeyi eline almaya çalıştı Çünkü Baktı ki böyle olmuyor bir ev buldu (o kadar küçük o kadar kötü bir ev ki rutubetten içi kokuyor) O ev saraydı benim için o an bana deselerdi ki git şunun bunun yanında sarayda yaşa diye asla değişmezdim o evi Çünkü bizim evimizde anahtarı bizde oturup kalkıp çizgi film izlediğimize Karışan yok gece tuvalete rahat rahat gidebiliyorum öbür odada sarhoş birisi yok o kadar mutlu oldum ki yani o rutubetli iki göz odalı ev benim sarayım olmuştu Allah'ıma çok şükür bir şekilde atlattık o günleri kendi evimize aldık arabamızı aldık Ben evlendim kardeşim evlenmek üzere Evet her şey geçiyor dedikleri doğru ama zaman olarak içimdeki bu yara Çocukluğumda yaşadığım bu travma asla geçmeyecek Ben o dönemler epilepsi oldum Stresten Ne olduğunu bilmediğim bir hastalıktı bir gece Uykumda ilk nöbetimi geçirmişim ne olduğunu kimse anlamamış ama o küçük yaşımda o kadar sorumluluk yüklemiştim ki kendime sanki ufacık bir şey bile yapsam ailen kurtulacakmış gibi hissediyordum Bu da benim hikayem biraz fazla uzun oldu farkındayım. Bunu her anlattığımda Her aklıma geldiğinde Ağlarım ve oturur bugünüme şükrederim kendimi tutamıyorum çünkü bunları yazarken bile ağladım anlatım yanlışlığı yazım yanlışlığı varsa affola herkese mutlu huzurlu sevdikleriyle bir arada bir ömür diliyorum


Bu arada annem direnip o köye gitmedi tek başına kalacağını bilse de pes etmedi annemle her zaman gurur duyuyorum.

Babaannem olacak o kişi de bizi ikna edemeyince amcamı ikna etti ve onları yanına aldı daha sonra babaannemle yengem Anlaşamadılar ve babaannem Köyü bırakıp buraya geldi Biz de köydeki amcamlardan hayvancılık yapıp para biriktirip buradan ev alacak olan amcamlardan daha önce ev aldık Daha önce toparlandık

O saatten sonra kimsenin bize karışmasına izin vermedik özellikle ben biraz daha büyüyüp artık Sesimin çıktığını fark ettikten sonra kimseye ağzını açtırmadım terbiyeymiş ahlakmış bunları kimse görmüyor susarsanız herkes sizin ensenizde o yüzden hakkınız Neyse her zaman Savunun ve konuşun

Genişletmek için tıkla...

deryadenizzz .!.:

Şimdi nasılsınız psikolojiniz nasıl acaba? Bir nesil özellikle bizim neslimiz büyüklerin cahillikleriyle harcanmış resmen.

Genişletmek için tıkla...