- 10 Aralık 2013
- 63
- 37
- 88
Sevdim kendimi unutacak kadar çok sevdim.Ona bakınca içimde bir şeyler kopuyordu.
Geleceğe dair planlar yapıyorduk her şey çok güzeldi ,ailelerimiz biliyordu.Ben aşkı onda tadıyordum onun ilk aşkı olmadığımı biliyordum bunu sorun edemezdim geçmişini değiştiremezdi o beni mutlu ediyordu.(Ne kadar iyi niyetliyim) İkimizde aynı yaştaydık yirmili yaşların sonuna gelmiştik.Benim bir erkekle ilk ilişkimdi (hayatıma birileri girdi ama uzun sürmedi kısa süreli şeylerdi tanışma maksatlıydı) onun benden önce sevgilileri olmuştu beraberlikler yaşadığını söylemişti sorduğumda. Rahatsızlığımı o anlattığında belli ettim bu yaşına gelmiş ve hiç deneyim yaşamamış erkek bulman çok zor dedi.Sorun ettim bu durumu ama sonra benden önce yaşamış,beni benden sonrası ilgilendirir diye düşündüm.Aynı durumda ben olsaydım kabul etmezdi bunu da biliyorum.Sevgili olduğumuz süre boyunca yakınlaştık öpüşmeler sarılmalar ama ötesine geçmedik ben evlilik öncesinde bir şey yaşamak istemedim hatta onun yakınlaşmalarından rahatsız oluyordum ben bu şekilde yetiştirildim ama o ısrarlıydı. Bunların normal olduğunu benim bastırdığımı söylüyordu senden uygulama istemiyorum ama sen bu tür konularda konuşmuyorsun bile diyordu.Elimde değildi ilişkimiz yeniydi ve hep kendimi sorguluyordum.Bir tarafta kendi doğrularım, değerlerim, yetiştirilme şeklim vardı bir tarafta da sevdiğim erkek ve onun benden sevgili olarak talepleri Seven erkek sevdiğine saygı duymalıydı benim istemediğim bir şeyi yapmamalıydı. Tartışıyorduk bu konuyla ilgili benden o arzularına cevap vermemi bekliyordu.Beni sevmediğini bedenimi sevdiğini söylemiştim bir keresinde o da üzüldüğünü bedenin sana ait bende senin olanı seni sevdiğim için istiyorum diyordu.Hem ötesine evlenmeden geçmeyeceğiz bunu bende istemiyorum diyordu.Kendimi hep sorguluyordum ve kafama takılanları onunla da paylaşıyordum güya bana hak veriyordu.Bir araya gelince kendi dürtülerine göre davranıyordu.Kendimi ona karşı yenik hissediyordum, zayıf hissetmeme neden oluyordu.Hep onu dizginliyordum. Şimdi ondan ayrıldıktan sonra düşünüyorum da ne kadar iradesiz davranmışım.Ben istemedikten sonra yakınlaşmamıza gerek yoktu ve o da beni seviyorsa bana saygı duyardı.Altı aydan sonra ayrıldık .Onun çelişkili karakterini ayrıldıktan sonra görmek ve beni sevmediğini anlamak çok yaraladı beni.Beni ilişkimiz boyunca tutuculukla suçladı bastırma duygularını dedi yaşadığımız şeyler normal yanlış bir şey yapmıyorsun seni bırakacakmışım gibi davranma seninle ciddi bir ilişkimiz var diyordu.Bende öyle olduğuna inanıyordum ailelerimizde biliyordu ve planlar yapıyorduk kim olsa öyle düşünür. Bıçak gibi kestirip attı ilişkimizi beni yarı yolda bıraktı ve arkasını dönmeden gitti.Nedeni ne olursa olsun seven sevdiğini bırakmaz mücadele eder sahip çıkar ama o terk etmeyi seçti.Ben onun yerinde olsaydım gitmezdim.Ona yazmak bende bıraktıklarını onunla paylaşma isteği doğuyor yarı yolda açıklama yapmadan bıraktığı için. Ona geri dönme isteğimden değil bana yaptığı haksızlığı sindiremediğimden konuşmak istiyorum,huzursuzum.
Geleceğe dair planlar yapıyorduk her şey çok güzeldi ,ailelerimiz biliyordu.Ben aşkı onda tadıyordum onun ilk aşkı olmadığımı biliyordum bunu sorun edemezdim geçmişini değiştiremezdi o beni mutlu ediyordu.(Ne kadar iyi niyetliyim) İkimizde aynı yaştaydık yirmili yaşların sonuna gelmiştik.Benim bir erkekle ilk ilişkimdi (hayatıma birileri girdi ama uzun sürmedi kısa süreli şeylerdi tanışma maksatlıydı) onun benden önce sevgilileri olmuştu beraberlikler yaşadığını söylemişti sorduğumda. Rahatsızlığımı o anlattığında belli ettim bu yaşına gelmiş ve hiç deneyim yaşamamış erkek bulman çok zor dedi.Sorun ettim bu durumu ama sonra benden önce yaşamış,beni benden sonrası ilgilendirir diye düşündüm.Aynı durumda ben olsaydım kabul etmezdi bunu da biliyorum.Sevgili olduğumuz süre boyunca yakınlaştık öpüşmeler sarılmalar ama ötesine geçmedik ben evlilik öncesinde bir şey yaşamak istemedim hatta onun yakınlaşmalarından rahatsız oluyordum ben bu şekilde yetiştirildim ama o ısrarlıydı. Bunların normal olduğunu benim bastırdığımı söylüyordu senden uygulama istemiyorum ama sen bu tür konularda konuşmuyorsun bile diyordu.Elimde değildi ilişkimiz yeniydi ve hep kendimi sorguluyordum.Bir tarafta kendi doğrularım, değerlerim, yetiştirilme şeklim vardı bir tarafta da sevdiğim erkek ve onun benden sevgili olarak talepleri Seven erkek sevdiğine saygı duymalıydı benim istemediğim bir şeyi yapmamalıydı. Tartışıyorduk bu konuyla ilgili benden o arzularına cevap vermemi bekliyordu.Beni sevmediğini bedenimi sevdiğini söylemiştim bir keresinde o da üzüldüğünü bedenin sana ait bende senin olanı seni sevdiğim için istiyorum diyordu.Hem ötesine evlenmeden geçmeyeceğiz bunu bende istemiyorum diyordu.Kendimi hep sorguluyordum ve kafama takılanları onunla da paylaşıyordum güya bana hak veriyordu.Bir araya gelince kendi dürtülerine göre davranıyordu.Kendimi ona karşı yenik hissediyordum, zayıf hissetmeme neden oluyordu.Hep onu dizginliyordum. Şimdi ondan ayrıldıktan sonra düşünüyorum da ne kadar iradesiz davranmışım.Ben istemedikten sonra yakınlaşmamıza gerek yoktu ve o da beni seviyorsa bana saygı duyardı.Altı aydan sonra ayrıldık .Onun çelişkili karakterini ayrıldıktan sonra görmek ve beni sevmediğini anlamak çok yaraladı beni.Beni ilişkimiz boyunca tutuculukla suçladı bastırma duygularını dedi yaşadığımız şeyler normal yanlış bir şey yapmıyorsun seni bırakacakmışım gibi davranma seninle ciddi bir ilişkimiz var diyordu.Bende öyle olduğuna inanıyordum ailelerimizde biliyordu ve planlar yapıyorduk kim olsa öyle düşünür. Bıçak gibi kestirip attı ilişkimizi beni yarı yolda bıraktı ve arkasını dönmeden gitti.Nedeni ne olursa olsun seven sevdiğini bırakmaz mücadele eder sahip çıkar ama o terk etmeyi seçti.Ben onun yerinde olsaydım gitmezdim.Ona yazmak bende bıraktıklarını onunla paylaşma isteği doğuyor yarı yolda açıklama yapmadan bıraktığı için. Ona geri dönme isteğimden değil bana yaptığı haksızlığı sindiremediğimden konuşmak istiyorum,huzursuzum.