- 25 Temmuz 2019
- 430
- 980
Zaten o hatayı yaparsanız sürekli ikisini kıyaslayıp daha mutsuz olursunuz. Şuan üzülün acınızı yaşayın ve hiçbir şeyden de pişman olmayın. Sadece zaman lazım.
Zaten o hatayı yaparsanız sürekli ikisini kıyaslayıp daha mutsuz olursunuz. Şuan üzülün acınızı yaşayın ve hiçbir şeyden de pişman olmayın. Sadece zaman lazım.Şu an hiç ama hiç yeni bir ilişkiye hazır değilim. Nisan evresinde ayrılıyorum. bir başkasına sabrım ve gücüm yok artık
Aaa affedersiniz33 yaşındayımama 1 yıldır birlikteyiz gecemiz gündüzümüz birlikte geçiyordu. Aynı iş yerindeyiz. O nedenle birbirimize fazla bağımlı olmuştuk. Yani sevgilimi değil, arkadaşımı dostumu aynı zamanda eşimi kaybettim
Daha çok erken normale dönmek için sonuçta ilişki alışkanlıkta yapıyo o boşluğu doldurmak için arkadaşlarla bol bol vakit geçir kafan meşgul olursa atlatmak daha kolay olurMerhabalar arkadaşlar. Bana zarar veren, toksik iliskimi bitirdim. (Bununla ilgili konu açmıştım zaten.) Onu sevmeme rağmen bir türlü ilişkiyi yürütemedim. Beklentilerimiz hayat görüşlerimiz farklıydı ama severken ayrılmak çok zormus. Içimde öyle büyük bir boşluk oluştu ki... 4. Gün ama ilk gün gibi ağlıyorum. Ne yedigimden birsey anlıyorum, ne okuduğumdan, ne de izlediğimden. Sanki bu dünyada her sey son bulmuş ve ben bir başıma kalmışım gibi hissediyorum. Dün deniz kenarına gidip biraz oturdum kitap okudum iyi geldi sanıyordum taki markete uğrayana kadar. Insanların yeni yıl telâşları, alışverişleri mutlulukları o kadar uzulmeme neden oldu ki hıçkırarak ağlamamak çıktım oradan. Hala ağlama nöbetlerim devam ediyor. Bu durumdan nasıl kurtulurum nasıl eski halime dönerim. Yalnızlıkla nasıl baş ederim ne olur yardım edin. Çok yalnızım cokk
inanki zamanla geciyor hatta gün geliyor karsına öyle birisi cıkıyorki iyiki olmamış diosunMerhabalar arkadaşlar. Bana zarar veren, toksik iliskimi bitirdim. (Bununla ilgili konu açmıştım zaten.) Onu sevmeme rağmen bir türlü ilişkiyi yürütemedim. Beklentilerimiz hayat görüşlerimiz farklıydı ama severken ayrılmak çok zormus. Içimde öyle büyük bir boşluk oluştu ki... 4. Gün ama ilk gün gibi ağlıyorum. Ne yedigimden birsey anlıyorum, ne okuduğumdan, ne de izlediğimden. Sanki bu dünyada her sey son bulmuş ve ben bir başıma kalmışım gibi hissediyorum. Dün deniz kenarına gidip biraz oturdum kitap okudum iyi geldi sanıyordum taki markete uğrayana kadar. Insanların yeni yıl telâşları, alışverişleri mutlulukları o kadar uzulmeme neden oldu ki hıçkırarak ağlamamak çıktım oradan. Hala ağlama nöbetlerim devam ediyor. Bu durumdan nasıl kurtulurum nasıl eski halime dönerim. Yalnızlıkla nasıl baş ederim ne olur yardım edin. Çok yalnızım cokk
Hazirim hemde hiç olmadigim kadarTam bir yil önce bu zamanlar nasil acı cekiyordum sana anlatamam. Üstelik ben de anksiyete de var, yani ayrilik acisi + anksiyete, bildigin tamam artik bitti bu kadar, bu acı beni öldürecek herhalde, mümkünati yok böyle yasanmaz falan dedigim, kendime coooook acıdığım, mutlu insanlara bakip "benim ne eksigim var, ben niye böyleyim" dedigim anlar o kadar fazla oldu ki...
Simdi 1 yil sonra benim de gecmeyecek sandigim o aci öyle bi gecti ki, hem de bir sene sürmedi bile, 3-4 ay sonra normal halime döndüm tekrar. Hatta insanlar bana "ayrilik sana yaradi, kendine geldin" demeye basladilar.
Senin iliskin ne kadarlikti falan bilmiyorum, ben nisanliydim ve iliskimiz 2,5 yillikti.
Biliyor musun bu ayrilik acisini iyi ki yasamisim, beni öyle büyüttü, öyle olgunlastirdi, öyle güclendirdi ki, o yüzden seninki gibi konulari okudugum zaman hem cok iyi anliyorum hem de hemen kendi deneyimimi paylasma geregi hissediyorum.
O aglamalar, o icsel yakarislar, o depresif haller.... hazır mısın şekerim, küllerinden doğmaya?
Aynen ailesi istemedi. Tek kuruş para biriktirmiyor. Sigara alkol, düzensiz uyku tembel ataist daya sayayim miAaa affedersinizGerçi tecrübenin yaşı olmazmış, hatırlayamadım. O kişi hem sevgiliniz, arkadaşınız, hem de dostunuzsa nasıl toksik bir ilişki tanımı yaptınız anlayamadım. Sonuçta iyi giden bir şeyler olmamış aranızda ve sorunlar anladığım kadarıyla karşıdaki insanla alâkalı.
Edit: Geçmiş konularınızdan birine yorum yapmışım, şimdi hatırladım. Ailesi sizi istemiyormuş aynı zamanda. İyi ki kurtulmuşsunuz bu adamdan, emin olun evlendiğinizde sorunlarınız katlanarak artardı.
2 senelik ilişkim bitti aldatıldım ve benim terk etmem bile beklenmedi. O başkasını bulunca terk etti. Ayrılık acısı + double enayilik acısı çekiyorum.diyorlar ki zamanla azalıyor acın ama tamamen geçmesini istiyorsak yeni bir aşka yelken açmak lazım. Benimki de benim ayrılığımın acısını o kızı bulunca unuttu ve su an çok mutlu aklına bile gelmiyorum. Daha geçen hafta birlikteydik bu arada. Bu hafta sozlendiler. Diyeceğim o ki bu kalbimizin tekrar birine atması gerek. Tekrar heyecanlanmamız gerek. Kesinlikle o kişiden beklentiye girme. Çünkü benim gibi sozlendigini öğrenir dumur olur kalırsın.Merhabalar arkadaşlar. Bana zarar veren, toksik iliskimi bitirdim. (Bununla ilgili konu açmıştım zaten.) Onu sevmeme rağmen bir türlü ilişkiyi yürütemedim. Beklentilerimiz hayat görüşlerimiz farklıydı ama severken ayrılmak çok zormus. Içimde öyle büyük bir boşluk oluştu ki... 4. Gün ama ilk gün gibi ağlıyorum. Ne yedigimden birsey anlıyorum, ne okuduğumdan, ne de izlediğimden. Sanki bu dünyada her sey son bulmuş ve ben bir başıma kalmışım gibi hissediyorum. Dün deniz kenarına gidip biraz oturdum kitap okudum iyi geldi sanıyordum taki markete uğrayana kadar. Insanların yeni yıl telâşları, alışverişleri mutlulukları o kadar uzulmeme neden oldu ki hıçkırarak ağlamamak çıktım oradan. Hala ağlama nöbetlerim devam ediyor. Bu durumdan nasıl kurtulurum nasıl eski halime dönerim. Yalnızlıkla nasıl baş ederim ne olur yardım edin. Çok yalnızım cokk
33 yaşındayımama 1 yıldır birlikteyiz gecemiz gündüzümüz birlikte geçiyordu. Aynı iş yerindeyiz. O nedenle birbirimize fazla bağımlı olmuştuk. Yani sevgilimi değil, arkadaşımı dostumu aynı zamanda eşimi kaybettim
Acıdan kurtulunmuyor maalesef yaşayacaksın da bende bişey sormak istiyorum toksik ilişki noluyorMerhabalar arkadaşlar. Bana zarar veren, toksik iliskimi bitirdim. (Bununla ilgili konu açmıştım zaten.) Onu sevmeme rağmen bir türlü ilişkiyi yürütemedim. Beklentilerimiz hayat görüşlerimiz farklıydı ama severken ayrılmak çok zormus. Içimde öyle büyük bir boşluk oluştu ki... 4. Gün ama ilk gün gibi ağlıyorum. Ne yedigimden birsey anlıyorum, ne okuduğumdan, ne de izlediğimden. Sanki bu dünyada her sey son bulmuş ve ben bir başıma kalmışım gibi hissediyorum. Dün deniz kenarına gidip biraz oturdum kitap okudum iyi geldi sanıyordum taki markete uğrayana kadar. Insanların yeni yıl telâşları, alışverişleri mutlulukları o kadar uzulmeme neden oldu ki hıçkırarak ağlamamak çıktım oradan. Hala ağlama nöbetlerim devam ediyor. Bu durumdan nasıl kurtulurum nasıl eski halime dönerim. Yalnızlıkla nasıl baş ederim ne olur yardım edin. Çok yalnızım cokk
Size hiçbir yararı olmayan ve bütün hayatınızı olumsuz etkileyen ilişki türü demektir. Misal, kilolusunuzdur, sevdiğiniz adam durmadan "el alemin sevgilisi/karısı cillop gibi, bir de senin tipine bak, ben olmasam sana kim" bakar diye başınıza kakar. Aileniz hakkında kötü söz söyler. Cinsellik konusunda son derece bencil ve ısrarcı davranır, sizin fikrinizi ve ne istediğinizi sormaz. İyi biri olsa bile ilişkiyi yürütecek ve sizi destekleyecek hiçbir şey yapmaz. Bunlara benzer günlük hayatınızı etkileyen onlarca ilişki sorunu yaşarsınız. Sizi sağlığınızdan bile eder. İşte bu toksik ilişkidir.Acıdan kurtulunmuyor maalesef yaşayacaksın da bende bişey sormak istiyorum toksik ilişki noluyor
Erkek görmek istemiyorumChat yap takil
Görmezsin zaten dertles sadece istersen kafa dagitman içinErkek görmek istemiyorum
Ben de. Birkaç kişiyle sohbet etmek istedim. Klasik erkek laflarını edip yavsamaya çalışıyorlar. Daha çok adanın bozuluyor. Konuşmaya değmezErkek görmek istemiyorum