aynı durumu yaşayan var mı?

ogretmen_083 · 9 Ekim 2009

kızlar benim 4 aylık bir bebeğim var ve o kolikti. gecemiz gündüzümüz yoktu uyku düzenim kalmadı. sık sık uyanırdım uyuyamazdım,sürekli stres sıkıntı ve üzüntü...hep sabırlı olmaya çalıştım gececek dedim düzelecek... 4 ayın sonunda oğlum düzeldi.. uykuları iyi ama bu seferde ben uyuyamıyorum.. çocuğum mışıl mışıl uyuyor ama ben gerginim bir çoğununuz canım doktora gir dicekte GİTTİM. doktor bunun geçici bir durum olduğunu söyledi hafif bi ilaç verdi bebeğimi emzirdiğim için yan etkisi olmayan bir ilaç verdi. hep eşime sarılmak ağlamak anneme sarılıp ağlamak teselli bulmak istiyorum.. çocuğumu da ihmal etmiyorum ama uykusuzluk yaşıyorum. tabi uyuyamayıncada geriliriyorum. sorum acaba benzer durum yaşayan uyku düzeni bozulan ve çocuğu uyusada uyuyamayan,zorluk çeken veya bu durumu yaşayıpta atlatan var mı?
ama lütfen karamsar şeyler yazmayın.. zaten kötüyüm..

duygukardelen · 10 Ekim 2009

ogretmen_083 .!.:
kızlar benim 4 aylık bir bebeğim var ve o kolikti. gecemiz gündüzümüz yoktu uyku düzenim kalmadı. sık sık uyanırdım uyuyamazdım,sürekli stres sıkıntı ve üzüntü...hep sabırlı olmaya çalıştım gececek dedim düzelecek... 4 ayın sonunda oğlum düzeldi.. uykuları iyi ama bu seferde ben uyuyamıyorum.. çocuğum mışıl mışıl uyuyor ama ben gerginim bir çoğununuz canım doktora gir dicekte GİTTİM. doktor bunun geçici bir durum olduğunu söyledi hafif bi ilaç verdi bebeğimi emzirdiğim için yan etkisi olmayan bir ilaç verdi. hep eşime sarılmak ağlamak anneme sarılıp ağlamak teselli bulmak istiyorum.. çocuğumu da ihmal etmiyorum ama uykusuzluk yaşıyorum. tabi uyuyamayıncada geriliriyorum. sorum acaba benzer durum yaşayan uyku düzeni bozulan ve çocuğu uyusada uyuyamayan,zorluk çeken veya bu durumu yaşayıpta atlatan var mı?
ama lütfen karamsar şeyler yazmayın.. zaten kötüyüm..

merhaba arkadasım senin yaşadığın sıkıntıların aynılarını bende yaşadım benim kızım da 4,5 ay kolikti korkunç günlerdi benim vücudum sıkıntıdan yaralar dökmüştü artık bende senin gibi yemek yaparken uyurken derdim şimdi ağlıycak ne yapıcam ben korkudan dışarı falan çıkamazdık o kadar yani ama geçiyor bebeklik döneminin en kolay günlerine geldin yavrunla bu günlerin tadını çıkar o kabus bitti biz iyiyiz herşey daha ii olacak de kendine uyu kitap oku bu paniklerin 15 güne kadar biter beraber gezin dolaşın unutma anneliğin tadına bundan sonra varacaksın tadını çıkarmaya bakın sevgiler...

R2D2 · 10 Ekim 2009

Senin yaşadığın şeyi birçok anne yaşıyor canım merak etme. Sorun sadece sende değil.
İlk aylarda ben de kızım uyusa bile uyuyamıyordum. Annemler sürekli bak çocuğun uyuyunca
uyu sonra uykusuz kalıyorsun sinirli oluyorsun diyorlardı. Çocuğa alışamama durumu
belkide. Çaresizlik duygusu gibi birşey. Kocam çok destek oldu sağolsun hala öyle.
Çünkü ben başka şehirde yalnız büyütyorum çocuğu. Uykum geliyor yastığa başımı
kouyorum diyorum ki şimdi ağlayacak. Hem onun stresi vardı. Zamanla geçti. Senin de
geçecek. Başka annelerinde aynı şeyleri yaşadığını duymak seni biraz olsun rahatlatır.
Bir tek ben miyim böyle dersen daha çok sıkılırsın. Zamanla geçiyor. Alışıyorsun.

hadra · 10 Ekim 2009

canım benim ikinci bebeğim 3,5 aylık uyku yok gibi ilkinde de öyleydi geçiyor merak etme ben uyuyamayınca asla yatakta kalmamakta buldum çareyi gece yarısı zevk aldığım şeyleri yaptım ne istersen zamanla uykumda düzene girdi dert etme geçecek

yenianne26 · 15 Ekim 2009

ah canım ahh ben sıkıntıdan panık atak oldum ha agladı ha ağlocak saatlerımız vardı bı başlardı durmaksızın ağlardı saatlerce bende karsısında put gıbı durur ağlardım ama şimdi 4 aylık ve bıttı inşallah valla bu yuzden ikinciyı zorr dusunuorum zombı gıbı dolasıodum valla yaa

ogretmen_083 · 18 Ekim 2009

teşekkür ederim arkadaşlar ya biraz rahatladım gibi...

dummadum · 24 Ekim 2009

Doktora gitmen iyi olmuş.Bende forumda doğum sonrası depresyonunu ararken gördüm yardım çağrını.Kızım 10 aylık ben hala postnatal (postpartum) tedavisi görüyorum.Bazı annelerde oluyormuş bu.Sürekli gerginlik,uykusuzluk,ağlama nöbetleri,vs.Bende korkular ön plandaydı,ölüm korkusu,yalnız kalma,bebeğe ya da kendime kötü bişey olacak endişesi,Daha sonra panik ataklara dönüştü bu korkular.Kendimi doktorda bulduğumda oldukça geç kalmıştım.Ama Allah'a şükür hastalığımın o en kötü günlerini atlatmış durumdayım.Gülüyorum,eğleniyorum.Anneliğin tadını çıkarıyorum.O kötü zamanlarda her an herkesin bana söylediği gibi bende sana söylemek isterim:emin ol,geçecek..

Sezen · 24 Ekim 2009

emin ol yalnız değilsin canım

hammer · 25 Ekim 2009

Ben uyusam bile kafamda hep onun ağlama sesini duyardım,nasıl bir kabus olduğunu yaşamayan bilemez.Şimdi kızım 2 yaşında,o uyanıkken bile uykum varsa uyuyorum,o da oyun oynuyor,sonra bir bakıyorum,kuzucum da öbür koltuğa yatmış uyuyor,geçiyor geçiyor ama zor.Sen en azından çocuğunla ilgili zor kızmı çabuk atlatmışsın,kendini iyileştirmen daha kolay.Bizim 6 ay sürmüştü.

aynı durumu yaşayan var mı?

Ayrıntılı Düzenleme

ogretmen_083

umutlar bitmesin dostum

duygukardelen

Aktif Üye

R2D2

Aklım sukut-u sever benim

hadra

Aktif Üye

yenianne26

ஐ ♥―♥―♥―

ogretmen_083

umutlar bitmesin dostum

dummadum

Guru

Sezen

O, Artık Anne:))

hammer

papatya

Benzer Konular

aynı durumu yaşayan var mı?

umutlar bitmesin dostum

Aktif Üye

Aklım sukut-u sever benim

Aktif Üye

&#2960; &#9829;&#8213;&#9829;&#8213;&#9829;&#8213;

umutlar bitmesin dostum

Guru

O, Artık Anne:))

papatya

Benzer Konular

ஐ ♥―♥―♥―