- 23 Mayıs 2020
- 970
- 1.689
Ayni benim kizim.gecen senede ben konu acmistim boyle.yok cozumu ne yazikki.bide benim oglumda var 3 yasindaydi.kendim ac gezsemde oglumu doyurmak zorundaydim.morarana kadar aglardi.bi kere nefesi kesildi cok korktum kendine zor geldi.ben biraz besige carsaf baglayip bi ucundan tutarak sallamakta bulmustum careyi.onunla biraz rahatlamistim.ama alisinca onuda istemedi.1 yasinda kadar boyle devam etti.sonra azaldi ama hala cok huysuz 22 aylik su an.surekli aglar hala ,ama tabi azaldi sukur.yinede normal bir cocuk degil.10 yil yaslandim kizim yuzunden.sizde sabredin yapacak bisey yok cunku.ama yalniz olmadiginizi bilin.var boyle bebekler isteMerhaba kızlar. Benim sınavım 8.5 aylık kız bebeğim... Öyle ki artık Allahim al canımı diye geziyorum.
Ilk doğduğundan beri sürekli ağlıyor. Normalde ilk 3 ay bebekler günün çoğunu uyuyarak geçirir, biz gündüz 20 dk uyku ile 5 ayı bitirdik. sürekli ağlama modunda. hiçbir şeyle dikkatini cekmek mümkün değil. artık 8.5 ay oldu. gündüz uykusu yok denecek kadar az. şöyle ki 1 saat sallıyorum ama o da resmen savaşıyor benimle elini kolunu tutmadan durmuyor. ben yoruluyorum o yorulmuyor. uykuya daliyor. yatağına koyuyorum. çay suyu kaynamadan geri uyanıyor. uyanık olduğu zaman da sürekli ağlıyor kucak istiyor. kucağımda da durmuyor sürekli bi hareketli. oyuncaklarla maksimum 2 dakika oynuyor. doktorfa yapilmadik test tetkik kalmadı. doktor huy edinmiş yapacak bişey yok dedi. artik 10 kilo oldu ve taşıyamıyorum. eğilip doğrulamıyorum bel ağrısından. sinirlerim çok yıprandı. kendi hayatım yok şuan. ha sosyalliği geçtim. aç geziyorum yemek yapamıyorum çamaşırlar desen 3 gun makinede asilmayi bekliyor. ev pislik içinde. ben pislik içindeyim. gurbetteyim bir allah'ın kulu yok destek olacak. esim onemli bir sinava hazırlanıyor o da aşırı yoğun. artık ölmek istiyorum. sonra engelli annelerini düşünüyorum onlarinki can değil mi diye vicdan yapiyorum ama kaldiramiyorum artık beynim zonkluyor. ona bagirmamak için kendi etlerimi sıkıyorum heryerim morardı.
Yaşamayan için '' e ne var bunda bukadar '' demek kolay. Benim kızım da böyleydi. Hala böyle ama biraz daha iyi şuan. Asla tek başına kalmaz, oynamaz, hep kucak ister, hep kucakta ayakta durmak ister,yemek yemez. Ben de çok yoruluyodum ama en büyük destekçim eşimdi. Evin bütün işini o yapıyordu ben sadece çocuğa bakıp yemek yapıyordum.(yemek yapmam için de onun çocukla ilgilenmesi gerekiyordu) şuan 9 bucuk aylık biraz daha oyunlara ilgisi arttı. Bide emeklese kucak isteği azalır gibii geliyor. Sizin ki emekliyor mu? Kısa süreliğine de olsa aileniz gelse biraz rahatlarsınız. Ben çalıştığım için kayınvalidem bir süredir bizde ve en azından biraz başka şeylerle ilgilenip kafa dağıtabiliyorum.
Ben hala beyaz gürültü açarım uyuturken. İlk 3 ay kolikti zaten. Sürekli beyaz gürültü açık olurdu başka sakinleşmezdi. Kabus gibi günlerdi gerçektenbenim çocuğum 1 hafta o da uyurken ağlama krizine giriyordu
o yaşadığım çaresizliği şu an bile unutamıyorum
resmen uyku saati gelince gerilmeye başlamıştım artık.
allah konu sahibine de size de sabırlar versin gerçekten. İşlerinizi kolaylaştırsın çocuklarınıza huzur sakinlik nasip etsin.
Çok içten diliyorum.
Her taktiği deniyorsun işte
bizde beyaz gürültü çok iyi gelmişti o zaman bir de.
tabi ki bırakıyorum ama ağlama krizleriyle. aslında ben en başından kucağa alıştırmadım. her fırsatta yere bıraktım. tek kişilik montessori yatağı var kenari parmaklikli. oyuncaklarini döktüm bende yaninda sandalyeyle oturayim bağımsız oynasin dedim. ama yok olmayinca olmuyormuş gerçekten. o kadar zor bir çocuk ki anlatamam. hiç-bir şekilde mutlu olmuyor. kendi kendine de oynamiyor benim kucağımda da huzursuz . balkona çıkarıyorum mama sandalyesinde. eline kemirecek bir şeyler veriyorum. kitaplar aldım belki oyalanir diye. ama yok gerçekten. bir de etraftan^ aa ne sandin kızım çocuk büyütmek kolaymi yaaa nooldu " gibi şımarık damgasi yiyorum. ya sanki ben ayağımı uzatıp keyif yapmayı istiyormusum gibi. duşumu alabileyim karnim doysun 2 dakika sırtım dinlensin sadece. çay kahve bile istemiyorum unuttum onlari. arkadaşlarıma bakıyorum giyinip kuşanıyorlar tatli pasta yapıyorlar 2 çocukla misafir agirliyorlar. ben daha 8.5 aydır bi kek bile çırpamadım. birakin makyajı ütü derdi olmasin diye gömlek giymiyorum eşofmanla yatip kalkiyorum.
5 aylık bebeğim var 9,5 kg.. ve hep iri bi bebekti ağırdı yani, İlk 2 ay kolikti kucaktan indiremedik,ağlardı morarırdı,2. ayın sonunda süt alerjisi olduğunu tespit ettik, sıkı bir süt ürünleri diyetine girdim ve maması da özel bi mamaya geçtik, 1 hafta sonra kolik molik kalmadı.. ama hala çok huzursuz bi bebekti kucakta uyurdu sadece gaz çıkarma pozisyonunda ve sadece ben ayaktayken artık omuzlarım çürümüştü, belim s-o-s veriyodu resmen çok zorduMerhaba kızlar. Benim sınavım 8.5 aylık kız bebeğim... Öyle ki artık Allahim al canımı diye geziyorum.
Ilk doğduğundan beri sürekli ağlıyor. Normalde ilk 3 ay bebekler günün çoğunu uyuyarak geçirir, biz gündüz 20 dk uyku ile 5 ayı bitirdik. sürekli ağlama modunda. hiçbir şeyle dikkatini cekmek mümkün değil. artık 8.5 ay oldu. gündüz uykusu yok denecek kadar az. şöyle ki 1 saat sallıyorum ama o da resmen savaşıyor benimle elini kolunu tutmadan durmuyor. ben yoruluyorum o yorulmuyor. uykuya daliyor. yatağına koyuyorum. çay suyu kaynamadan geri uyanıyor. uyanık olduğu zaman da sürekli ağlıyor kucak istiyor. kucağımda da durmuyor sürekli bi hareketli. oyuncaklarla maksimum 2 dakika oynuyor. doktorfa yapilmadik test tetkik kalmadı. doktor huy edinmiş yapacak bişey yok dedi. artik 10 kilo oldu ve taşıyamıyorum. eğilip doğrulamıyorum bel ağrısından. sinirlerim çok yıprandı. kendi hayatım yok şuan. ha sosyalliği geçtim. aç geziyorum yemek yapamıyorum çamaşırlar desen 3 gun makinede asilmayi bekliyor. ev pislik içinde. ben pislik içindeyim. gurbetteyim bir allah'ın kulu yok destek olacak. esim onemli bir sinava hazırlanıyor o da aşırı yoğun. artık ölmek istiyorum. sonra engelli annelerini düşünüyorum onlarinki can değil mi diye vicdan yapiyorum ama kaldiramiyorum artık beynim zonkluyor. ona bagirmamak için kendi etlerimi sıkıyorum heryerim morardı.
Bizim de süt alerjimiz var. 2 aylıkken teşhis kondu ama benim kızım o kadar hareketli ki sabit kalıp emmek istemedi. zorlayarak daha doğrusu savaş vererek 5 ay emzirdim sonra artık zorla tutturmaya gücüm yetmedi pes ettim. emerken de zaten hic emerek uyumadı. sallayaram uyutuyorum ama sallanmayı da sevmiyor. yine ayaklarini ellerini tutuyorum öyle uyku moduna geçiyor. gece uykusu gündüze nazaran iyi. iyi dediğim minimum 4 kez uyanıyorum sabah 5.30 6 arasi da uyanış. yani ben bu fiziksel yorgunlukla stresle baş edemiyorum. antidepresan kullanicam onlar uyku yapıyor temelli kalirim diye korkuyorum. si ne guzel duzen kurmuşsunuz maşallah. ben çok uğraştım düzen kurmak için ama uykuya direnince çok zor. günde belki 6 7 kez uyutma girisiminde bulunuyorum. sadece 2sinde başarılı oluyorum. doktorumuza acaba hiperaktivite bozukluğu mu var diye sordum. teshis icin erken dedi. yani başka hiçbirşey gelmiyor aklima5 aylık bebeğim var 9,5 kg.. ve hep iri bi bebekti ağırdı yani, İlk 2 ay kolikti kucaktan indiremedik,ağlardı morarırdı,2. ayın sonunda süt alerjisi olduğunu tespit ettik, sıkı bir süt ürünleri diyetine girdim ve maması da özel bi mamaya geçtik, 1 hafta sonra kolik molik kalmadı.. ama hala çok huzursuz bi bebekti kucakta uyurdu sadece gaz çıkarma pozisyonunda ve sadece ben ayaktayken artık omuzlarım çürümüştü, belim s-o-s veriyodu resmen çok zordubir de memede uyuyakalırdı, etraftan sürekli aman sakın memede uyutma replikleri duyardım çocuğu sürekli uyandırırdım memedeyken..3,5 aylıkken yaklaşık 8 kg ken artık pes ettim.. nolursa olsun dedim ve memede uyutmaya başladım.. Dünyam değişti ya gerçekten söylüyorum dünyam değişti.. yanyana uzanıyoruz memeyi ağzına aldığı gibi 5 dakikada uyuyo,kalkıyorum yanından.. gündüzleri 3-4 kez 40 ar dk uyuyo. Gece saat 9 gibi yatırıyorum yine hemen uyuyo ama yaklaşık 40 dk meme değiştirerek yatıyoruz, emiyo da bu arada uyurken, sonra kaldırıp yarı uykulu mamasını veriyorum.. Koltukta oturur vaziyette gaz çıkarıyorum 5-10 dk. tam dalıyo, sonra beşiğine koyuyorum saat 10 gibi.. sabah 6-6,30 a kadar deliksiz uyuyo maşallah. Ve uyuyabildiğinden beri keyfi de yerinde, ben de kendime biraz olsun zaman ayırabiliyorum. İşe de döndüm şimdi.. Ben keyifli huzurlu olunca o da huzurlu oluyo..İlginç bi şekilde annem ayağında salladığında uyuyormuş ben yokken, ben o kadar denedim asla uyutamıyorum o şekilde Yani şunu farkettim ki bebeğin senin stresini direk yansıtıyo, sen ne kadar iyiysen o da o kadar iyi.. ve bebeğin huzurunun uykuyla kesinlikle bir bağlantısı var.. O yüzden bir de öyle dene yanyana uzanıp emzirebiliyosan bir de poposuna pıtpıtlarsan belki öyle daha rahat dalar. Onun senin kokuna ihtiyacı var belki onu sever bir dene bakalım.. "Memede sakın uyutma" öğretilerine gelince de onları salla gitsin.. su akar yolunu bulur, gideceğin biyerlerde de yanyana uzanabilecek bi kanepe elbet bulursun, zaten pandemi var ne gezmesi ne misafirliği.. Bu çocuk bir gün zaten büyüyecek ve bu saçma alışkanlıkları bir gün değişecek.. Huzur çok önemli, sen huzurlu olursan o da olucak görüceksin.. Kolaylıklar diliyorum
Keske onu mutlu etmenin bir yolunu bulsam. artik televizyon telefon aamaan alışırsa alışsın yeter ki 2 dakika elimi yüzümu yikayayim noktasına geldim ama yok ne çizgi-film ne cocuk şarkısı hicnir sey dikkatini çekmiyor sadece ağlıyor ve kucak istiyor. zaten 8.5 aylık emeklemesi lazim yavastan ama hic hareket etmek istemiyor.Bizim de süt alerjimiz var. 2 aylıkken teşhis kondu ama benim kızım o kadar hareketli ki sabit kalıp emmek istemedi. zorlayarak daha doğrusu savaş vererek 5 ay emzirdim sonra artık zorla tutturmaya gücüm yetmedi pes ettim. emerken de zaten hic emerek uyumadı. sallayaram uyutuyorum ama sallanmayı da sevmiyor. yine ayaklarini ellerini tutuyorum öyle uyku moduna geçiyor. gece uykusu gündüze nazaran iyi. iyi dediğim minimum 4 kez uyanıyorum sabah 5.30 6 arasi da uyanış. yani ben bu fiziksel yorgunlukla stresle baş edemiyorum. antidepresan kullanicam onlar uyku yapıyor temelli kalirim diye korkuyorum. si ne guzel duzen kurmuşsunuz maşallah. ben çok uğraştım düzen kurmak için ama uykuya direnince çok zor. günde belki 6 7 kez uyutma girisiminde bulunuyorum. sadece 2sinde başarılı oluyorum. doktorumuza acaba hiperaktivite bozukluğu mu var diye sordum. teshis icin erken dedi. yani başka hiçbirşey gelmiyor aklima
Elbette her bebek zor. Ama hiç mi 1 gün dahi huzurlu olmaz bir bebek. birakin yere koymayi kucağımdayken kafami çevirince bile ağlıyorÜç aşağı beş yukarı 8 aylık bebekle bence herkes sizin gibi. Günleri günlerini tutmuyor bazen daha kötü bazen daha iyi olsa da ben de farksız değilim. İçiniz biraz rahatlasın diye yazıyorum. Öyle pasta yapacak zaman yok yani. Babası bakarsa belki ama babası da her yere yetişemiyor. Minimal yaşam koşullarına adapte olacağız. Tek çeşit yemekle duracağız. Zaten ben kızı beslemekten kendim yemeğe fırsat bulamıyorum. Geçecek bu günler sabredin. İnşallah herşey daha güzel olacak. Hiç birşey sonsuza dek sürmüyor.
Biliyorum ama hiçbir bildiğim işe yaramıyor. bir şeylerin ters gittiğini bildiğim için ekstra yıprandım. eksikliği kendimde arıyorum. bir de ben kolik maksimum 6 aya kadar diye biliyorum ben. biz artık 8.5 aylık olduk. Kanguru ile taşımaya kalktım felç geçiriyorum sandım.Ilk 3 ay dikkat etmiştim bubdeidignize zaten yapışık geziyordukBen bebek büyütmeyle ilgili birkaç kitap okudum hepsin de dış dünyaya alışması için ilk 3 ay çocuğu anne karnında gibi hissettirmek gerektiği yazıyor. Karındaki sıkışık halini kundak ile dışarıdaki sesleri şşş sesi beyaz gürültü dinleterek annenin kalp atışını duyması için sling veya kanguruyla dolaşmak gibi dünyada ki bazı yerli halklara ( bebeğini sırtında ya da göğüsümde taşıyan milletlerde) hiç kolik bebek görülmüyormuş ve bebek ağladığında 10 saniye içinde anne kucağına alıyormuş böylece güvenli bağlanma sağlanıyor, ilerleyen zamanda da bebek anneye ihtiyaç duyduğunda hemen müdahale edeceğini öğreniyor anneye güveniyor. İlk 3 ay çok önemli.Biz bırak ağlasın kucağa alıştırma diyen büyükleri dinlersek bebeği hırçınlaştırırız. Bir de bebeklerin sıçrama haftaları oluyor o anları öğrenip sabırlı olmamız gerekiyor. Psikolog olarak daha iyi yorumlarsınız siz.
22 aylık kız bebeğim aynen böyle idiMerhaba kızlar. Benim sınavım 8.5 aylık kız bebeğim... Öyle ki artık Allahim al canımı diye geziyorum.
Ilk doğduğundan beri sürekli ağlıyor. Normalde ilk 3 ay bebekler günün çoğunu uyuyarak geçirir, biz gündüz 20 dk uyku ile 5 ayı bitirdik. sürekli ağlama modunda. hiçbir şeyle dikkatini cekmek mümkün değil. artık 8.5 ay oldu. gündüz uykusu yok denecek kadar az. şöyle ki 1 saat sallıyorum ama o da resmen savaşıyor benimle elini kolunu tutmadan durmuyor. ben yoruluyorum o yorulmuyor. uykuya daliyor. yatağına koyuyorum. çay suyu kaynamadan geri uyanıyor. uyanık olduğu zaman da sürekli ağlıyor kucak istiyor. kucağımda da durmuyor sürekli bi hareketli. oyuncaklarla maksimum 2 dakika oynuyor. doktorfa yapilmadik test tetkik kalmadı. doktor huy edinmiş yapacak bişey yok dedi. artik 10 kilo oldu ve taşıyamıyorum. eğilip doğrulamıyorum bel ağrısından. sinirlerim çok yıprandı. kendi hayatım yok şuan. ha sosyalliği geçtim. aç geziyorum yemek yapamıyorum çamaşırlar desen 3 gun makinede asilmayi bekliyor. ev pislik içinde. ben pislik içindeyim. gurbetteyim bir allah'ın kulu yok destek olacak. esim onemli bir sinava hazırlanıyor o da aşırı yoğun. artık ölmek istiyorum. sonra engelli annelerini düşünüyorum onlarinki can değil mi diye vicdan yapiyorum ama kaldiramiyorum artık beynim zonkluyor. ona bagirmamak için kendi etlerimi sıkıyorum heryerim morardı.
Basa gelmeyince böyle yazmak kolay olmalıe ağlasın ne var? Doktora götürmüşsünüz, hiçbir sorun yokmuş. Niye ağlamaması için uğraşıyorsunuz? Her ağladığında kucağınıza mi alıyorsunuz?? Bu çocuk her ağladığında iki gözü iki çeşme mi oluyor? Hiç sanmıyorum.
Yemeğini yedirin, altını değiştirin, kucağınıza almayı bırakın artık. 8,5 aylık bebek için 10 kilo biraz çok değil mi? Bebeği galiba kucağınızdan indirmiyorsunuz? Çocuk yorulmuyor ki uyumuyor olabilir. Dışarı çıkartıyor musunuz? Aynı oyuncaklarla çocuk sıkılmış olabilir. İlgisini çekecek bir şeyler bulabilirsiniz, kendi keşfedeceği siz yardımcı olmadan.
Ağlama huyu olduysa bence alışmıştır, bırakın ağlasın. ağlar ağlar siz bi süre ilgilenmeyince daha da coşacaktır ağlaması, ilgilenmezseniz bi süre sonra bakar ki ilgilenen yok, keser ağlamayı bence. ama siz böyle her ağlaması içn ah vah ederseniz bence işiniz zor.
Eşim destek oluyor ama sinava hazırlanıyor akşamları işten sonra online derse giriyor. onun için daha zor zihnini toplayıp ders anlaması gerekiyor bir de. haftasonları boş olduğu icin yardım ediyor . annem çalışıyor ,kayinvalidem kendine bile bakamıyor zatenYaşamayan için '' e ne var bunda bukadar '' demek kolay. Benim kızım da böyleydi. Hala böyle ama biraz daha iyi şuan. Asla tek başına kalmaz, oynamaz, hep kucak ister, hep kucakta ayakta durmak ister,yemek yemez. Ben de çok yoruluyodum ama en büyük destekçim eşimdi. Evin bütün işini o yapıyordu ben sadece çocuğa bakıp yemek yapıyordum.(yemek yapmam için de onun çocukla ilgilenmesi gerekiyordu) şuan 9 bucuk aylık biraz daha oyunlara ilgisi arttı. Bide emeklese kucak isteği azalır gibii geliyor. Sizin ki emekliyor mu? Kısa süreliğine de olsa aileniz gelse biraz rahatlarsınız. Ben çalıştığım için kayınvalidem bir süredir bizde ve en azından biraz başka şeylerle ilgilenip kafa dağıtabiliyorum.
Benim kızımda öyle. Ve hiç de dediğiniz gibi ağlar ağlar susar olmuyo. Ki anne olarak çocuğu çatlatmaya dayanamıyorsun.e ağlasın ne var? Doktora götürmüşsünüz, hiçbir sorun yokmuş. Niye ağlamaması için uğraşıyorsunuz? Her ağladığında kucağınıza mi alıyorsunuz?? Bu çocuk her ağladığında iki gözü iki çeşme mi oluyor? Hiç sanmıyorum.
Yemeğini yedirin, altını değiştirin, kucağınıza almayı bırakın artık. 8,5 aylık bebek için 10 kilo biraz çok değil mi? Bebeği galiba kucağınızdan indirmiyorsunuz? Çocuk yorulmuyor ki uyumuyor olabilir. Dışarı çıkartıyor musunuz? Aynı oyuncaklarla çocuk sıkılmış olabilir. İlgisini çekecek bir şeyler bulabilirsiniz, kendi keşfedeceği siz yardımcı olmadan.
Ağlama huyu olduysa bence alışmıştır, bırakın ağlasın. ağlar ağlar siz bi süre ilgilenmeyince daha da coşacaktır ağlaması, ilgilenmezseniz bi süre sonra bakar ki ilgilenen yok, keser ağlamayı bence. ama siz böyle her ağlaması içn ah vah ederseniz bence işiniz zor.
8 aylık bebekten televizyon seyretmesini beklememelisiniz.Oyuncallariyla da uzun süre oynayamaz. Ona bebek kitapları ve yine bebekler için olan resimli eğitici kartlardan alabilirsiniz.Anlatırken, gösterirken çocuk şarkıları söyleyebilirsiniz. Görsellerle ilgili uydurmasyon ritmik sesler şarkılar söyleyebilirsiniz.Öyle öyle oyalanır arada yorulup uyur.Keske onu mutlu etmenin bir yolunu bulsam. artik televizyon telefon aamaan alışırsa alışsın yeter ki 2 dakika elimi yüzümu yikayayim noktasına geldim ama yok ne çizgi-film ne cocuk şarkısı hicnir sey dikkatini çekmiyor sadece ağlıyor ve kucak istiyor. zaten 8.5 aylık emeklemesi lazim yavastan ama hic hareket etmek istemiyor.
Benim kızımda öyle. Ve hiç de dediğiniz gibi ağlar ağlar susar olmuyo. Ki anne olarak çocuğu çatlatmaya dayanamıyorsun.
Uzaktan yorum yapmak çok kolay .